Pređi na sadržaj

Nebojša Krstić

S Vikipedije, slobodne enciklopedije
Nebojša Krstić
Lični podaci
Datum rođenja(1957-07-09)9. jul 1957.(67 god.)
Mesto rođenjaBeograd, FNR Jugoslavija
DržavljanstvoSrbija
ObrazovanjePrva beogradska gimnazija
UniverzitetMedicinski fakultet Univerziteta u Beogradu
Zanimanjelekar
Porodica
SupružnikNevena
Deca1
Politička karijera
Politička
stranka
Demokratska stranka (1992—2014)
novembar 2004. — maj 2012.
PredsednikBoris Tadić
Član Upravnog odbora Radio televizije Srbije
1. novembar 2017.

Nebojša Krstić (Beograd, 9. jul 1957) je srpska medijska ličnost, politički komentator, član Upravnog odbora Radio televizije Srbije i nekadašnji muzičar rok grupe VIS Idoli.

Od 2004. do 2012. godine je bio savetnik predsednika Republike Srbije Borisa Tadića za pitanje medija. Trenutno podržava politiku Srpske napredne stranke.

Obrazovanje i medicinska karijera

[uredi | uredi izvor]

Nakon završene Prve beogradske gimnazije, studirao je i diplomirao na Medicinskom fakultetu Univerziteta u Beogradu. Po završetku studija, zaposlio se kao lekar u Komiži na ostrvu Vis. Kasnije je radio kao lekar u hotelu Hajat u Beogradu.

Vojni rok u Jugoslovenskoj narodnoj armiji je služio u gradu Črnomelj u Sloveniji, 1977. godine. U vreme NATO agresije na SR Jugoslaviju 1999. godine, Krstić je bio lekar pri Prvom oklopnom bataljonu Vojske Jugoslavije, od 2. aprila do 21. juna 1999. godine.[1]

Muzička karijera

[uredi | uredi izvor]

Pisao je književne i muzičke kritike za Omladinske novine i list Džuboks, a svoju poeziju je objavljivao u časopisu Polet.

VIS Dečaci

[uredi | uredi izvor]

Krajem 1979. godine, Krstić je zajedno sa kolegom sa fakulteta Srđanom Šaperom i njegovim prijateljem iz srednje škole Vladom Divljanom, osnovao muzičku grupu Dečaci. Šaper je svirao gitaru, a Krstić i Divljan bubnjeve. Njihove fotografije su se tada pojavile u omladinskom časopisu "Vidici".

Od februara 1980. godine, imali su probe u Divljanovoj zgradi. Tu je stanovao i njegov drug iz osnovne škole Zdenko Kolar, koji se ubrzo pridružio grupi. Kasnije je došao i Boža Jovanović. Zbog većeg broja bubnjara, Krstić i Šaper su se posvetili samo pisanju tekstova.

Margita je dečak

[uredi | uredi izvor]

U ovom periodu, između 1979. i početka 1980. godine, na zidu dvorišta zgrade u kojoj je odrastala i živela Margita Magi Stefanović u Smiljanićevoj ulici br. 4 kod Slavije, Krstić je autolakom napisao "Margita je dečak". Ovo je bio jedan od prvih beogradskih grafita, koji je Krstić posvetio svojoj prijateljici, tada perspektivnoj mladoj klavijaturistkinji i studentkinji Arhitektonskog fakulteta Univerziteta u Beogradu, a kasnije članici rok grupe Ekatarina Velika.

VIS Idoli

[uredi | uredi izvor]
VIS Idoli: Krstić stoji u sredini

VIS Dečaci je 1. marta 1980. godine, promenio ime u Vokalno-instrumentalni sastav (VIS) Idoli. Njihova prva pesma koju su uvežbali na toj probi, bila je „Retko te viđam sa devojkama“. Drugi singl „Maljčiki“ se pojavio 1981. godine u izdanju Jugotona, najstarije i najveće diskografske kuće u Jugoslaviji. Na omladinskom festivalu su nastupili sa čuvenom pesmom „Zašto su devojke ljute“.

Krstić na plakatu za film Šest dana juna

Zbog tekstova koji su bili inspirisani kritikom socijalističkog realizma, imali su problema. Na intervenciju ambasade Sovjetskog Saveza u Beogradu, zabranjeno je emitovanje spota za pesmu „Maljčiki“ na nacionalnim televizijama u Jugoslaviji.

Odbrana i poslednji dani, prvi studijski album Idola iz 1982. godine, nazvan po motivima romana akademika Borislava Pekića, kritičari su proglasili za najbolji album jugoslovenskog roka u 20. veku.

Nakon Idola

[uredi | uredi izvor]

Idoli su prestali da postoje u martu 1984. godine, nakon nastupa u Ljubljani. Poslednji album "Šest dana juna" je objavljen 1985. godine, iako grupa tada nije postojala.

Krstić je 1985. godine igrao glavnu ulogu u filmu Dinka Tucakovića "Šest dana juna", po scenariju Nebojše Pajkića, a ostale uloge su tumačili Mladen Nelević, Dušan Janićijević, Olivera Marković, Gorica Popović, Danilo Lazović, Irfan Mensur, Stole Aranđelović, Bata Živojinović...[2]

Šaper i Krstić su nakon Idola, pisali muziku za Biljanu Bilju Krstić. Njih dvojica su 1987. godine, snimili i album Poslednja mladost u Jugoslaviji u izdanju Jugotona.

Dobrovoljno pevačko društvo, Krstić u sredini

Dobrovoljno pevačko društvo

[uredi | uredi izvor]

Šaper, Krstić i Zoran Kiki Lesendrić, frontmen grupe Piloti, osnovali su 1995. godine supergrupu Dobrovoljno pevačko društvo. Krstić je bio vokal i svirao je bubnjeve. Prateći vokali prvog albuma bile su Aleksandra i Kristina Kovač.

Tokom 1996. godine, trebalo je da izađe drugi album, ali se to nije dogodilo. Šaper i Krstić su se posvetili medijima i odnosima sa javnošću.

Krstić je osnovao dve medijske firme: "Nova Communications" i "Nova PR".

Politička karijera

[uredi | uredi izvor]

Savetnik predsednika Republike Srbije

[uredi | uredi izvor]

U Demokratsku stranku se učlanio 1992. godine. Uoči predsedničkih izbora 2004. godine, bio je kreativni direktor kampanje DS-a zadužen za medijsku prezentaciju Borisa Tadića, njenog lidera i kandidata za predsednika Republike.

Nakon Tadićeve pobede, Krstić je u novembru 2004. godine postao savetnik predsednika Republike Srbije za medije. Na tom položaju je ostao do kraja drugog Tadićevog predsedničkog mandata, odnosno do maja 2012. godine.

Upravni odbor RTS-a

[uredi | uredi izvor]

Centar za društvena istraživanja ga je 27. septembra 2016. godine, predložio za člana Upravnog odbora Radio televizije Srbije.[3] U novembru 2017. godine, izabran je za člana Upravnog odbora RTS-a.[4]

Stavovi

[uredi | uredi izvor]

Krstić trenutno podržava politiku Srpske napredne stranke i Aleksandra Vučića.

Podržava legalizaciju istopolnih brakova u Srbiji[5], a učestvuje i na Paradama ponosa.

Privatan život

[uredi | uredi izvor]

Oženjen je Nevenom Krstić, zamenikom direktora Klinike za fizikalnu medicinu i rehabilitaciju Kliničkog centra Srbije.[3] Imaju sina Dimitrija koji je kršten u manastiru Vavedenja Presvete Bogorodice u Beogradu.[1]

Reference

[uredi | uredi izvor]