Savezna Država

**Savez Rusije i Belorusije**

Tip	nadnacionalna unija, defakto konfederacija
Članovi	Belorusija Rusija
Kandidati	Abhazija, Kazahstan, Kirgistan, Južna Osetija, Pridnjestovlje
Jezici	ruski i beloruski
Sedište	Minsk
Državni sekretar	Grigorij Rapota
Sekretar vrhovnog saveta	Aleksandar Lukašenko
Sekretar savjeta ministara	Mihail Mišustin
Površina	17.283.000 km²
Valuta	ruska rublja beloruska rublja
Vremenska zona	UTC/+2/+12
Osnivanje	2. april 1996.
Sajt	www.soyuz.by

Savez Rusije i Belorusije (rus. Союз России и Белоруссии), poznat i pod imenom Savezna Država Rusije i Belorusije (rus. Союзное государство России и Белоруссии), je konfederalni entitet koji čine Rusija i Belorusija.

Stvaranje[uredi | uredi izvor]

Stvaranje Saveza, 2. aprila 1996. godine

Temelj buduće unije Rusije i Belorusije načinjen je 2. aprila 1996. godine kada je stvorena „Zajednica Rusije i Belorusije. Zajedništvo je ojačano godinu dana kasnije 2. aprila 1997. godine kada je ime promenjeno u „Savez Rusije i Belorusije“. 25. decembra 1998. godine potpisano je nekoliko dokumenata s ciljem da se omogući veća politička, ekonomska i socijalna integracija dve države.

Inicijalna ideja za stvaranje Saveza potekla je od predsednika Belorusije, Aleksandra Lukašenka, u pokušaju da se savladaju političke i ekonomske razlike između dve nacije. Sličan predlog dao je i predsednik Kazahstana, Nursultan Nazarbajev, još 1994. godine s ciljem stvaranja konfederalne evroazijske unije, međutim predlog je odbijen.

Stvaranje Savezne Države Rusije i Belorusije potpisano je 8. decembra 1999. godine. Namera je bila da se stvori federacija, sa zajedničkim predsednikom, parlamentom, zastavom, grbom, himnom, ustavom, vojskom, državljanstvom, valutom itd.

Razvoj[uredi | uredi izvor]

Čini se da su obe članice izgubile entuzijazam koji je dominirao na početku stvaranja Saveza. Zemlje su 2001. ponovo uspostavile carine na graničnim prelazima, što je praktično označilo prekid njihove carinske unije do 2010. godine, kada su međusobne carine ukinute. Aleksandar Lukašenko je obećao uvođenje zajedničke valute 1. januara 2004. godine, ali do toga nikada nije došlo. Od tad se uvođenje najavljuje za svaki 1. januar iduće godine, ali valuta do danas nije uvedena. Zajednički ustav najavljivan za 2006. godinu još uvek nije napisan, jer se članice ne slažu oko modela kako treba budići Savez da izgleda. Lukašenko je početkom 2007. godine prozvao rusko rukovodstvo da želi pripoji Belorusiju Rusiji, čemu se Belorusija protivi, već želi izgradnju zajedničke države po ugledu na Sovjetski Savez.

Potencijalno proširenje[uredi | uredi izvor]

Lideri Kazahstana planiraju da priključe zemlju Rusko-Beloruskoj carinskoj uniji do 2010. godine, a nakon nekog vremena da je priključe Savezu.

Bivši predsednik SR Jugoslavije, Slobodan Milošević, je tokom bombardovanja 1999. godine izrazio želju da Jugoslavija postane član Saveza kao zemlja posmatrač. Čak je i Savezna skupština donela Odluku o pristupanju Savezne Republike Jugoslavije Savezu Rusije i Belorusije 12. aprila 1999. godine, gde se navodi da Savezna Republika Jugoslavija pristupa Rusije i Belarusije, kao i da prihvata ciljeve i principe Saveza Rusije i Belorusije i da preuzima na sebe, u punom obimu, obaveze koje proističu iz Sporazuma i Statuta Saveza Rusije i Belorusije.^[1] Nakon razdvajanja Srbije i Crne Gore, ovo pitanje je ponovo aktuelizovano u Srbiji, kada je, početkom 2007. godine, zamenik predsednika Srpske radikalne stranke, Tomislav Nikolić u javnim nastupima izrazio nadu da će Srbija učvrstiti veze sa Savezom i eventualno mu se pridružiti.

Tokom 2001. godine predsednik Moldavije, Vladimir Voronjin je odmah nakon izbora najavljivao da će raditi na pridruženju zemlje Savezu, ali je ceo proces ubrzo gurnut u stranu. Moldavija zvanično teži da se priključi kako Evropskoj uniji tako i Savezu Rusije i Belorusije. Trenutna stav moldavskih vlasti je nepoznat.

Opozicija u Kirgiziji je juna 2007. godine inicirala referendum o priključenju Savezu.

Zvaničnici Ukrajine tvrde da nemaju trenutnih planova da priključe državu Savezu, već su okrenuti Evroatlantskim integracijama. Ruske i Beloruske vlasti su, uprkos tome, tvrdile da je samo pitanje vremena kada će se i Ukrajina pridružiti Savezu. Na predsedničkim izborima 2004. godine u Ukrajini 39,32% Ukrajinaca podržalo je Viktora Janukoviča, koji važi za proruskog lidera. I sam njegov glavni protivkandidat, Viktor Juščenko, više puta je najavljivao mogućnost priključenja Ukrajine Savezu, kao i mnogi govornici u ukrajinskom parlamentu.