Spisak dobitnika Ženske nagrade za beletristiku

S Vikipedije, slobodne enciklopedije
Ženska nagrada za fikciju
Logo Ženske nagrade za beletristiku koji se sastoji od tri zelene horizontalne trake, razdvojene belim linijama, na kojima je crnim slovima ispisan naziv nagrade, i četvtrom zelenom trakom na kojoj je ispisana godina
Dodeljuje se zaženi autorki bilo koje nacionalnosti za najbolji originalni roman napisan na engleskom jeziku i objavljen u Ujedinjenom Kraljevstvu prethodne godine
ZemljaUjedinjeno Kraljevstvo
Prvo dodeljivanje
1996. god.; pre 28 godina (1996)
Veb-sajtwww.womensprizeforfiction.co.uk

Ženska nagrada za beletristiku (ranije nazvana Orange Prize for Fiction (1996–2006 i 2009–2012), Orange Broadband Prize for Fiction (2007–2008) i Baileys Women's Prize for Fiction (2014–2017)) je jedna od nagrada Ujedinjenog Kraljevstva, najprestižnije književne nagrade,[1][2][3] koje se svake godine dodeljuju ženi autorki bilo koje nacionalnosti za najbolji originalni roman napisan na engleskom jeziku i objavljen u Ujedinjenom Kraljevstvu prethodne godine.[4]

Istorijat[uredi | uredi izvor]

Nagrada je ustanovljena da bi se odalo priznanje doprinosu spisateljica, za koje je Mosova verovala da su često zanemarene u drugim velikim književnim nagradama,[5][6] i kao reakcija na uži izbor za Bukerovu nagradu za 1991. za sve muškarce.[7] Dobitnik nagrade dobija 30.000 funti, zajedno sa bronzanom skulpturom Besi koju je kreirala umetnica Grizel Niven, sestra glumca i pisca Dejvida Nivena.[8] Obično se duga lista nominovanih objavljuje oko marta svake godine, a zatim uži izbor u junu; i u roku od nekoliko dana bude proglašen pobednik. Pobednika bira odbor od "pet vodećih žena" svake godine. [9] Sudije su 2005. godine Malo ostrvo Andrea Levija proglasile „Orange of Oranges”, najboljim romanom prethodne decenije.[10]

Bi-Bi-Si sugeriše da ova nagrada čini deo „trojstva“ književnih nagrada Ujedinjenog Kraljevstva, zajedno sa Bukerovom nagradom i Costa Book Awards; značajno je povećana prodaja radova nominovanih za ove nagrade.[11] Levijeva pobednička knjiga iz 2004. prodata je u skoro milion primeraka (u poređenju sa manje od 600.000 za dobitnika Bukerove nagrade iste godine),[12] dok se prodaja knjige Helen Danmor Čarolija zime učetvorostručila nakon što je dobila prvu nagradu.[13] Nagrada Valeri Martin za 2003. dovela je do desetostrukog povećanja prodaje njenih romana nakon nagrade,[14] a britanske biblioteke, koje često podržavaju nagradu raznim promocijama, prijavile su uspeh u upoznavanju ljudi sa novim autorima: „48% je reklo da su isprobali nove autore pisaca kao rezultat promocije, a 42% je reklo da će probati druge knjige novih autora koje su pročitali“.[15]

Međutim, činjenica da nagrada izdvaja pisce nije bez kontroverzi.[16] Nakon što je nagrada osnovana, Oberon Vo joj je dao nadimak „Limunova nagrada”, dok je Džermejn Grir tvrdila da će uskoro biti nagrada za "pisce sa crvenom kosom".[17] Dobitnik Bukerove nagrade za 1990, Antonija Suzan Bajat, nazvala ju je „seksističkom nagradom“, tvrdeći da „takva nagrada nikada nije bila potrebna“.[18] Godine 1999., predsedavajuća sudija, Lola Jang, rekla je da je britanska beletristika koju su tražili da procene spada u dve kategorije, ili „ostrvo i parohijalno” ili „domaće na šaljiv način”, za razliku od američkih autora koji „uzimaju male, intimne priče i postaviti ih nasuprot ovom ogromnom fizičkom i kulturnom pejzažu koji je veoma privlačan."[19] Linda Grant je pretrpela optužbe za plagijat nakon svoje nagrade 2000. godine,[20] dok je sledeće godine panel muških kritičara napravio sopstveni uži izbor i žestoko kritikovao istinski uži izbor.[21] Iako puna hvale za dobitnika nagrade za 2007, predsednica žirija Mjuriel Grej je osudila činjenicu da je uži izbor morao da se smanji zbog „mnogo blata“,[22] dok je bivši urednik Tajmsa Sajmon Dženkins nazvao „seksističkim”.[23] U 2008, pisac Tim Lot nazvao je nagradu „seksističkim trikom ”i rekao: „Narandžasta nagrada je seksistička i diskriminatorna i treba je izbegavati”.[24][25]

Barbara Kingsolver je jedina autorka koja je dva puta osvojila nagradu, i to 2010. za The Lacuna i 2023. za Demon Copperhead . Margaret Atvud je tri puta nominovana bez pobede. Hilari Mantel je tri puta bila u užem izboru bez pobede, za Beyond Black (2005) i prva dva romana u njenoj trilogiji o Tjudorima, Wolf Hall(2009) i Bring Up The Bodies (2012), koji su oba dobili Bukerovu nagradu. Treća knjiga u trilogiji, The Mirror and the Light, ušla je u uži izbor u aprilu 2020, godine u kojoj je nagrada (obično dodeljivana u maju) odložena za septembar. Od inauguracione nagrade Helen Danmor, britanski pisci su osvajali pet puta, dok su severnoamerički autori tu nagradu dobijali deset puta.

Nagrada je prvobitno trebalo da bude dodeljivana od 1994. godine uz podršku Mitsubishi, ali je javna polemika oko vrednosti nagrade dovela je do povlačenja sponzorstva.[13] Finansiranje kompanije Orange, operatera mobilne mreže u Ujedinjenom Kraljevstvu i provajdera internet usluga, omogućilo je da nagradu 1996. godine pokrene komitet „novinara, recenzenata, agenata, izdavača, bibliotekara, prodavaca knjiga“, uključujući sadašnju počasnu direktorku Kejt Mos.[26][27] U maju 2012. objavljeno je da će Orange prestati sa sponzorstvom nagrade.[28] Godine 2012. nagrada je zvanično bila poznata kao „Ženska nagrada za fikciju“, a sponzorisali su je „privatni dobrotvori“ predvođeni Čeri Bler i spisateljicama Džoanom Trolop i Elizabet Bjuken.[29] U 2013. novi sponzor je postao Baileys. U januaru 2017. kompanija je objavila da je poslednja godina da će sponzorisati nagradu.[30] U junu 2017, je najavljeno da će nagrada promeniti ime u jednostavno „Ženska nagrada za fikciju“ počevši od 2018. i biće podržana od strane porodice sponzora.

Primaoci[uredi | uredi izvor]

1990-e[uredi | uredi izvor]

Dobitnice i finalistkinje ženske nagrade za beletristiku, 1996-1999
Godina Autor Naslov Rezultat Ref.
1996. Helen Danmor A Spell of Winter Pobednik [31]
Džulija Blekbern The Book of Colour Uži izbor
Pagan Kenedi Spinsters Uži izbor
Ejmi Tan The Hundred Secret Senses Uži izbor
En Tajler Ladder of Years Uži izbor
Merijen Vigins Eveless Eden Uži izbor
1997. En Majkls [a] Fugitive Pieces Pobednik [32][33]
Margaret Atvud Alias Grace Uži izbor [33]
Dirdri Maden One by One in the Darkness Uži izbor [33]
Džejn Mendelson I Was Amelia Earhart Uži izbor [33]
Eni Pru Accordion Crimes Uži izbor [33]
Manda Skot Hen's Teeth Uži izbor [33]
1998. Kerol Šilds Larry's Party Pobednik [34][35]
Kersten Bakis Lives of the Monster Dogs Uži izbor [35]
Polin Melvil The Ventriloquist's Tale Uži izbor [35]
En Pačet The Magician's Assistant Uži izbor [35]
Dirdri Persel Love Like Hate Adore Uži izbor [35]
Anita Šriv The Weight of Water Uži izbor [35]
1999. Suzen Bern A Crime in the Neighborhood Pobednik [36]
Džulija Blekbern The Leper's Companions Uži izbor [37]
Merilin Bovering Visible Worlds Uži izbor [37]
Džejn Hamilton The Short History of a Prince Uži izbor [37]
Barbara Kingsolver The Poisonwood Bible Uži izbor [37]
Toni Morison Paradise Uži izbor [37]

2000-e[uredi | uredi izvor]

Dobitnice i finalistkinje ženske nagrade za beletristiku, 2000-2009
Godina Autor Naslov Rezultat Ref.
2000. Linda Grant When I Lived in Modern Times Pobednik [20][38]
Džudi Badnic If I Told You Once Finalista [38]
Eilis Ni Duibne The Dancers Dancing Finalista [38]
Zejdi Smit White Teeth Finalista [38]
Elizabet Straut Amy and Isabelle Finalista [38]
Rebeka Vels Divine Secrets of the Ya-Ya Sisterhood Finalista [38]
2001. Kejt Grenvil The Idea of Perfection Pobednik [21][39]
Margaret Atvud The Blind Assassin Finalista [21][39]
Džil Doson Fred & Edie Finalista
Rozina Lipi Homestead Finalista
Džejn Smajli Horse Heaven Finalista
Ali Smit Hotel World Finalista
2002. En Pačet Bel kanto Pobednik [40]
Ana Berns No Bones Finalista
Helen Danmor The Siege Finalista
Megi Dži The White Family Finalista
Kloi Huper A Child's Book of True Crime Finalista
Sara Voters Fingersmith Finalista
2003. Valeri Martin Property Pobednik [34]
En Donovan Buddha Da Finalista
Šena Makaj Heligoland Finalista
Kerol Šilds Unless Finalista
Zejdi Smit The Autograph Man Finalista
Dona Tart The Little Friend Finalista
2004. Andrea Levi Malo ostrvo[b] Pobednik [41][42]
Čimamanda Ngozi Adiči Purpurni hibiskus Finalista
Margaret Atvud Antilopa i kosac Finalista
Širli Hazard The Great Fire Finalista
Džilijan Slovo Ice Road Finalista
Rouz Tremejn The Colour Finalista
2005. Lajonel Šrajver We Need to Talk About Kevin Pobednik [2][43][44]
Džulz Denbi Billie Morgan Finalista [43]
Džejn Gardam Old Filth Finalista [43]
Šeri Holman The Mammoth Cheese Finalista [43]
Marina Levicka A Short History of Tractors in Ukrainian Finalista [43]
Mejla Meloj Liars and Saints Finalista [43]
2006. Zejdi Smit On Beauty Pobednik [45]
Nikol Kraus The History of Love Finalista [45]
Hilari Mantel Beyond Black Finalista
Ali Smit The Accidental Finalista
Keri Tifani Everyman's Rules for Scientific Living Finalista [45]
Sara Voters The Night Watch Finalista
2007. Čimamanda Ngozi Adiči Pola žutog sunca[v] Pobednik [46]
Rejčel Kask Arlington Park Finalista
Kiran Desai The Inheritance of Loss Finalista
Sjaolu Guo A Concise Chinese-English Dictionary for Lovers Finalista
Džejn Haris The Observations Finalista
En Tajler Digging to America Finalista
2008. Rouz Tremejn The Road Home Pobednik [47][48]
Nensi Hjuston Fault Lines Finalista
Sejdi Džouns The Outcast Finalista
Šarlot Mendelson When We Were Bad Finalista
Heder O'nil Lullabies for Little Criminals Finalista
Patriša Vud Lottery Finalista
2009. Merilin Robinson Home Pobednik [49]
Elen Feldman Scottsboro Finalista [49][50]
Samanta Harvi The Wilderness Finalista [49][50]
Samanta Hant The Invention of Everything Else Finalista [49][50]
Dirdri Maden Molly Fox's Birthday Finalista [49][50]
Kamila Šamsi Burnt Shadows Finalista [49][50]

2010-e[uredi | uredi izvor]

Dobitnice i finalistkinje ženske nagrade za beletristiku, 2010-2019
Godina Autor Naslov Rezultat Ref.
2010. Barbara Kingsolver The Lacuna Pobednik [51]
Rouzi Alison The Very Thought of You Finalista [51]
Atika Lok Black Water Rising Finalista [51]
Hilari Mantel Wolf Hall Finalist [51]
Lori Mur A Gate at the Stairs Finalista [51]
Monik Rofi The White Woman on the Green Bicycle Finalista [51]
2011. Tea Obreht Tigrova žena[g] Pobednik [52]
Ema Donahju Soba Finalista [53][52]
Aminata Forna The Memory of Love Finalista [53][52]
Ema Henderson Grace Williams Says it Loud Finalista [53][52]
Nikol Kraus Great House Finalista [53][52]
Ketlin Vinter Annabel Finalista [53][52]
2012. Madlin Miler Ahilova pesma[d] Pobednik [54]
Esi Edugjan Half-Blood Blues Finalista [54][55]
En Enrajt The Forgotten Waltz Finalista [54][55]
Džordžina Harding Painter of Silence Finalista [54][55]
Sintija Ozik Foreign Bodies Finalista [54][55]
En Pačet State of Wonder Finalista [54][55]
2013. A. M. Homes May We Be Forgiven Pobednik [56]
Kejt Atkinson Life After Life Finalista
Barbara Kingsolver Flight Behaviour Finalista
Hilari Mantel Bring Up the Bodies Finalista
Marija Sempl Where'd You Go, Bernadette Finalista
Zejdi Smit NW Finalista
2014 Ejmir Makbrajd A Girl Is a Half-formed Thing Pobednik [57]
Čimamanda Ngozi Adiči Amerikana (roman) Finalista [58]
Hana Kent Burial Rites Finalista [58]
Džampa Lahiri The Lowland Finalista [58]
Odri Magi The Undertaking Finalista [58]
Dona Tart Češljugar Finalista [58]
2015. Ali Smit How to Be Both Pobednik [59][60]
Rejčel Kask Obris Finalista [59][60]
Lalin Pol The Bees Finalista [59][60]
Kamila Šamsi Bog u svakom kamenu Finalista [59][60]
En Tajler Kalem plavog konca Finalista [59][60]
Sara Voters The Paying Guests Finalista [59][60]
2016. Lisa Makinerni Svete jeresi[đ] Pobednik [61]
Sintija Bond Ruby Finalista
En Enrajt The Green Road Finalista
Elizabet Makenzi The Portable Veblen Finalista
Hana Meri Rotšild The Improbability of Love Finalista
Hanja Janagihara A Little Life Finalista
2017. Naomi Alderman Snaga Pobednik [62]
Ajobami Adebajo Stay With Me Finalista [63]
Linda Grent The Dark Circle Finalista [63]
C. E. Morgan The Sport of Kings Finalista [63]
Gvendolin Rajli First Love Finalista [63]
Medlin Tjen Nemoj reći da nemamo ništa Finalista [63]
2018. Kamila Šamsi Kuća u plamenu Pobednik [64]
Elif Batuman The Idiot Finalista [65]
Imogen Hermes Gowar The Mermaid and Mrs. Hancock Finalista [65]
Džesi Gringres Sight Finalista [65]
Mina Kandasami When I hit you: or, a Portrait of the Writer as a Young Wife Finalista [65]
Džesmin Vord Sing, Unburied, Sing Finalista [65]
2019. Tajari Džouns An American Marriage Pobednik
Pet Barker Ćutanje devojaka Finalista [66]
Ojinkan Brejtvejt Moja sestra serijski ubica Finalista [66]
Ana Berns Mlekadžija Finalista [66]
Dajana Evans Ordinary People Finalista [66]
Madlin Miler Kirka Finalista [66]

2020-e[uredi | uredi izvor]

Dobitnice i finalistkinje ženske nagrade za beletristiku, 2020-2029
Godina Autor Naslov Rezultat Ref.
2020. Megi O'Farel Hamnet Pobednik [67]
Endži Kruz Dominicana Finalista [68]
Bernardin Evaristo Girl, Woman, Other Finalista [68]
Natali Hejns A Thousand Ships Finalista [68]
Hilari Mantel The Mirror and the Light Finalista [68]
Dženi Ofil Weather Finalista [68]
2021. Suzana Klark Piranesi Pobednik [69]
Brit Benet The Vanishing Half Finalista [70]
Kler Fuler Unsettled Ground Finalista [70]
Ja Džasi Skriveno carstvo Finalista [70]
Čeri Džouns How the One-Armed Sister Sweeps Her House Finalista [70]
Patriša Lokvud Ovo niko ne pominje Finalista [70]
2022. Rut Ozeki The Book of Form and Emptiness Pobednik [71]
Lisa Alen-Agostini The Bread the Devil Knead Finalista [72]
Luiz Erdrič The Sentence Finalista [72]
Meg Mejson Sorrow and Bliss Finalista [72]
Elif Šafak The Island of Missing Trees Finalista [72]
Megi Šipsted Great Circle Finalista [72]
2023. Barbara Kingsolver Demon Copperhead Pobednik [73]
Džeklin Kruks Fire Rush Finalista [74][75]
Luiza Alison Kenedi Trespasses Finalista [74]
Prisila Moris Black Butterflies Finalista [74]
Megi O'Farel The Marriage Portrait Finalista [74]
Lalin Pol Pod Finalista [74]

Napomene[uredi | uredi izvor]

  1. ^ En Majkls je bila prva ne-britanska pobednica
  2. ^ Malo ostrvo je takođe bila Whitbread knjiga godine. Knjiga je 2005. godine dobila nagradu "Orange of Oranges".
  3. ^ Pola žutog sunca je 2015. godine dobio nagradu "Baileys of Baileys".
  4. ^ Tigrova žena je Obrehtov debitantski roman. Sa 25 godina (u vreme dodele), bila je najmlađi autor koji ju je do sada osvojio.
  5. ^ Ahilova pesma je Milerov debitantski roman.
  6. ^ Svete jeresi je Mekinernijev debitantski roman.

Reference[uredi | uredi izvor]

  1. ^ Pryor, Fiona (28. 12. 2007). „Life after Orange Prize success”. BBC News. Pristupljeno 7. 6. 2009. 
  2. ^ a b Reynolds, Nigel (12. 4. 2008). „Small Island voted best Orange prize winner of past decade”. The Daily Telegraph. London. Pristupljeno 7. 6. 2009. 
  3. ^ Forna, Aminatta (11. 6. 2005). „Stranger than fiction”. The Guardian. London. Pristupljeno 7. 6. 2009. 
  4. ^ „Entry rules and regulations”. Orange. Arhivirano iz originala 27. 4. 2009. g. Pristupljeno 7. 6. 2009. 
  5. ^ „Why are the Orange Prize for Fiction and Award for New Writers only open to women?”. Orange. Arhivirano iz originala 6. 1. 2009. g. Pristupljeno 10. 6. 2009. 
  6. ^ Merritt, Stephanie (28. 10. 2007). „The model of a modern writer”. The Guardian. London. Pristupljeno 10. 6. 2009. 
  7. ^ „Orange Prize longlist announced”. The Guardian. London. 20. 3. 2000. Pristupljeno 11. 6. 2009. 
  8. ^ „What do winners win?”. Orange. Arhivirano iz originala 21. 3. 2009. g. Pristupljeno 7. 6. 2009. 
  9. ^ „Who judges the Prize for Fiction and Award for New Writers?”. Orange. Arhivirano iz originala 21. 3. 2009. g. Pristupljeno 7. 6. 2009. 
  10. ^ Ezard, John (3. 10. 2005). „Orange judges to name best novelist of decade”. The Guardian. London. Pristupljeno 8. 6. 2009. 
  11. ^ „10 ways to get you to read a book”. BBC News. 16. 10. 2007. Pristupljeno 11. 6. 2009. 
  12. ^ „Science prize seeks new sponsor”. BBC News. 16. 5. 2006. Pristupljeno 11. 6. 2009. 
  13. ^ a b Zangen, Britta (April—May 2003). „Women as Readers, Writers, and Judges The Controversy about the Orange Prize for Fiction”. Women's Studies. 32 (3): 281—299. ISSN 0049-7878. doi:10.1080/00497870310066.  Proverite vrednost paramet(a)ra za datum: |date= (pomoć)
  14. ^ „Orange authors eye bright futures”. Bookseller. 7. 5. 2004. str. 17. 
  15. ^ „Library triumph for Orange”. Bookseller. 1. 2. 2002. str. 31. 
  16. ^ Pressley, James (21. 4. 2009). „Robinson, Feldman Make Final Round in Orange Prize for Fiction”. Bloomberg. Arhivirano iz originala 19. 10. 2008. g. Pristupljeno 7. 6. 2009. 
  17. ^ Bedell, Geradline (6. 3. 2005). „Textual politics”. The Guardian. London. Pristupljeno 7. 6. 2009. 
  18. ^ Alberge, Dalya (18. 3. 2008). „A. S. Byatt denounces 'sexist' Orange prize”. The Times. London. Pristupljeno 7. 6. 2009. 
  19. ^ Gibbons, Fiachra (10. 5. 1999). „'Piddling' British fiction loses out to Americans”. The Guardian. London. Pristupljeno 7. 6. 2009. 
  20. ^ a b Kennedy, Maev (8. 6. 2000). „Orange prize winner rejects claims of plagiarism”. The Guardian. London. Pristupljeno 7. 6. 2009. 
  21. ^ a b v Gibbons, Flachra (19. 5. 2001). „Sexes clash on Orange prize”. The Guardian. London. Pristupljeno 7. 6. 2009. 
  22. ^ Majendie, Paul (6. 6. 2007). „Nigerian author wins top women's fiction prize”. Reuters. Pristupljeno 7. 6. 2009. 
  23. ^ Reynolds, Nigel (18. 4. 2007). „Booker prize author joins Orange shortlist”. The Daily Telegraph. London. Pristupljeno 7. 6. 2009. 
  24. ^ Guest, Katy (6. 6. 2008). „The Big Question: Has the time come to close the book on women-only literary prizes?”. The Independent. London. Pristupljeno 7. 6. 2009. 
  25. ^ Oakes, Keily (3. 6. 2003). „The fiction of women's writing”. BBC News. Pristupljeno 7. 6. 2009. 
  26. ^ „Prize history”. Orange. Arhivirano iz originala 25. 4. 2009. g. Pristupljeno 17. 6. 2009. 
  27. ^ „The Times Summer Books: Stories by Kate Mosse”. The Times. London. 3. 7. 2008. Pristupljeno 7. 6. 2009. 
  28. ^ Page, Benedicte (22. 5. 2012). „Orange to cease sponsorship of Fiction Prize”. The Bookseller. Pristupljeno 23. 5. 2012. 
  29. ^ McCrum, Robert (13. 10. 2012). „How prize that used to be Orange was saved – and rebranded”. The Guardian. Pristupljeno 18. 10. 2012. 
  30. ^ „Women's Prize for Fiction: Baileys end sponsorship”. BBC News. 30. 1. 2017. Pristupljeno 30. 1. 2017. 
  31. ^ McCrum, Robert (10. 6. 2001). „The Siege is a novel for now”. The Guardian. London. Pristupljeno 7. 6. 2009. 
  32. ^ Shilling, Jane (17. 5. 2009). „The Winter Vault By Anne Michaels: review”. The Daily Telegraph. London. Pristupljeno 7. 6. 2009. 
  33. ^ a b v g d đ Lister, David (5. 6. 1997). „Canadian's first novel wins top prize for women's fiction”. The Independent. London. Pristupljeno 12. 12. 2011. 
  34. ^ a b „Martin is surprise Orange prize winner”. BBC News. 3. 6. 2003. Pristupljeno 7. 6. 2009. 
  35. ^ a b v g d đ Tonkin, Boyd (20. 5. 1998). „Tale of everyday mid-life male crisis scoops Orange Prize”. The Independent. London. Pristupljeno 12. 12. 2011. 
  36. ^ Tonkin, Boyd (9. 6. 1999). „'Disturbing and lyrical' first novel wins Orange prize”. The Independent. London. Pristupljeno 7. 6. 2009. 
  37. ^ a b v g d Offman, Craig (11. 5. 1999). „Orange Prize short-list announced”. Salon.com. New York. Arhivirano iz originala 1. 2. 2011. g. Pristupljeno 12. 12. 2011. 
  38. ^ a b v g d đ Gibbons, Fiachre (6. 6. 2000). „Grant the pick of Orange judges”. The Guardian. London. Pristupljeno 12. 12. 2011. 
  39. ^ a b Ezard, John (6. 6. 2001). „Out of the 'gum tree and wombat culture'”. The Guardian. London. Pristupljeno 7. 6. 2009. 
  40. ^ Brown, Helen (13. 6. 2002). „It's wrong to sell women literature as aromatherapy”. The Daily Telegraph. London. Pristupljeno 7. 6. 2009. 
  41. ^ Brace, Marianne (12. 6. 2004). „Andrea Levy: Notes from a small island”. The Independent. London. Pristupljeno 7. 6. 2009. 
  42. ^ Ezard, John (6. 1. 2005). „Whitbread novel prize is double for Levy”. The Guardian. London. Pristupljeno 7. 6. 2007. 
  43. ^ a b v g d đ „School murder novel wins Orange Prize”. Sydney Morning Herald. 9. 6. 2005. Pristupljeno 7. 6. 2009. 
  44. ^ „Do real men read "women's books"?”. BBC News. 5. 6. 2005. Pristupljeno 11. 6. 2009. 
  45. ^ a b v Ezard, John (7. 6. 2006). „Orange prize for Zadie Smith”. The Guardian. London. Pristupljeno 7. 6. 2009. 
  46. ^ Arana, Marie (17. 6. 2007). „Chimamanda Ngozi Adichie – Teller of Tales”. The Washington Post. Pristupljeno 7. 6. 2009. 
  47. ^ Grice, Elizabeth (8. 6. 2008). „Rose Tremain's Orange Prize: 'You can't pretend to be indifferent to prizes...'”. The Daily Telegraph. London. Pristupljeno 7. 6. 2009. 
  48. ^ Mosse, Kate (8. 6. 2008). „Noises off: This is a celebration – so cut the whining and just read the books”. The Independent. London. Pristupljeno 8. 6. 2009. 
  49. ^ a b v g d đ Brown, Mark (3. 6. 2009). „Marilynne Robinson wins Orange prize”. The Guardian. London. Pristupljeno 7. 6. 2009. 
  50. ^ a b v g d „Orange Prize for Fiction 2009 Shortlist”. Orange. Arhivirano iz originala 5. 6. 2009. g. Pristupljeno 7. 6. 2009. 
  51. ^ a b v g d đ „Barbara Kingsolver wins Orange Prize for Fiction”. BBC News. 9. 6. 2010. Pristupljeno 9. 6. 2010. 
  52. ^ a b v g d đ „Orange Prize for Fiction awarded to Tea Obreht”. BBC News. 8. 6. 2011. Pristupljeno 2. 12. 2011. 
  53. ^ a b v g d Armistead, Claire (12. 4. 2011). „Orange prize shortlist favours debut novelists”. The Guardian. Pristupljeno 12. 4. 2011. 
  54. ^ a b v g d đ Brown, Mark (30. 5. 2012). „Orange prize for fiction 2012 goes to Madeline Miller”. The Guardian. Guardian Media Group. Pristupljeno 30. 5. 2012. 
  55. ^ a b v g d Brown, Mark (17. 4. 2012). „Orange prize 2012 shortlist puts Ann Patchett in running for second victory”. The Guardian. Pristupljeno 18. 4. 2012. 
  56. ^ „The winner of the Women's Prize for Fiction 2013 is A M Homes for May We Be Forgiven”. Booktrust. Pristupljeno 6. 6. 2013. 
  57. ^ Charles, Ron (4. 6. 2014). „Debut Irish novelist wins Baileys Women's Prize for Fiction”. The Washington Post. Pristupljeno 4. 6. 2014. 
  58. ^ a b v g d Brown, Mark (7. 4. 2014). „Donna Tartt heads Baileys women's prize for fiction 2014 shortlist”. The Guardian. Pristupljeno 11. 4. 2014. 
  59. ^ a b v g d đ Clements, Toby (3. 6. 2015). „Baileys Women's Prize for Fiction 2015”. The Daily Telegraph. 
  60. ^ a b v g d đ Lusher, Adam (3. 6. 2015). „Baileys Women's Prize for Fiction 2015 winner: Ali Smith triumphs with How to Be Both”. The Independent. 
  61. ^ Flood, Alison (8. 6. 2016). „Baileys prize goes to The Glorious Heresies by Lisa McInerney”. The Guardian. Pristupljeno 1. 6. 2017. 
  62. ^ Kean, Danuta (7. 6. 2017). „Baileys prize goes to 'classic of the future' by Naomi Alderman”. The Guardian (na jeziku: engleski). ISSN 0261-3077. Pristupljeno 7. 6. 2017. 
  63. ^ a b v g d Williams, Megan (3. 4. 2017). „Women's Prize for Fiction 2017 shortlist announced, with settings ranging from 19th century Kentucky to 1980s Nigeria”. The Independent. Pristupljeno 1. 6. 2017. 
  64. ^ Kamila Shamsie's 'Home Fire' wins Women's Prize for Fiction[mrtva veza]Washington Post
  65. ^ a b v g d Flood, Alison (2018-04-23). „Women's prize for fiction shortlist favours new voices over big hitters”. The Guardian. 
  66. ^ a b v g d „Revealing the 2019 Women's Prize for Fiction Shortlist”. Women's Prize for Fiction. 28. 4. 2019. Pristupljeno 30. 4. 2019. 
  67. ^ „Novel about Shakespeare's son wins fiction prize”. BBC News. 9. 9. 2020. Pristupljeno 10. 9. 2020. 
  68. ^ a b v g d „Announcing the 2020 Women's Prize for Fiction shortlist”. Women's Prize for Fiction. 21. 4. 2020. Pristupljeno 27. 4. 2023. 
  69. ^ Flood, Alison (8. 9. 2021). „Women's prize for fiction goes to Susanna Clarke's 'mind-bending' Piranesi”. The Guardian. Pristupljeno 8. 9. 2021. 
  70. ^ a b v g d Flood, Alison (2021-04-29). „Women's prize for fiction shortlist entirely first-time nominees”. the Guardian (na jeziku: engleski). Pristupljeno 2021-04-29. 
  71. ^ Shaffi, Sarah (2022-06-15). „Ruth Ozeki's 'complete joy' of a novel wins Women's prize for fiction”. The Guardian (na jeziku: engleski). Pristupljeno 2022-06-16. 
  72. ^ a b v g d „'Sorrow and Bliss' shortlisted for 2022 Women's Prize”. Books+Publishing (na jeziku: engleski). 2022-04-28. Pristupljeno 2022-04-28. 
  73. ^ Shaffi, Sarah (2022-06-14). „Barbara Kingsolver wins the Women’s prize for fiction for second time”. The Guardian (na jeziku: engleski). Pristupljeno 2022-06-14. 
  74. ^ a b v g d Shaffi, Sarah (26. 4. 2023). „Three debut novels compete among Women's prize for fiction shortlist”. The Guardian. Pristupljeno 27. 4. 2023. 
  75. ^ „Announcing the 2023 Women's Prize shortlist”. Women's Prize for Fiction. 26. 4. 2023. Pristupljeno 27. 4. 2023. 

Literatura[uredi | uredi izvor]

Spoljašnje veze[uredi | uredi izvor]

Preuzeto iz „https://sr.wikipedia.org/w/index.php?title=Списак_добитника_Женске_награде_за_белетристику&oldid=27746388”