FK Mančester Siti

S Vikipedije, slobodne enciklopedije
Mančester Siti
Puno imeManchester City Football Club
NadimakSiti, Građani,[1] Plavci
Osnovan1880. god.; prije 144 godine (1880) kao Sent Mark (zapadni Gorton)
16. april 1894. god.; prije 130 godina (1894-04-16) kao Mančester siti[n. 1][2]
StadionGradski stadion u Mančesteru,
Mančester, Engleska
Kapacitet55 097[3]
VlasnikUjedinjeni Arapski Emirati Šeik Mansour ibn Zajed el Nahjan
PredsjednikUjedinjeni Arapski Emirati Haldun el Mubarak
MenadžerŠpanija Pep Gvardiola
Najbolji strijelacArgentina Serhio Agvero (254)
Prva utakmicaEngleska Maklsfild 2 : 1 Sent Mark Engleska
(13. novembar 1880)
Najveća pobjedaEngleska Ardvik 12 : 0 Liverpul Stenli Engleska
(Mančester, Engleska; 4. oktobar 1890)
Najveći porazEngleska Njuton Hit 11 : 1 Sent Mark Engleska
(Mančester, Engleska; 1886)
LigaPremijer liga
2022/23.1.
Veb-sajtwww.mancity.com
Domaća oprema
Gostujuća oprema
Treća oprema

Fudbalski klub Mančester Siti (engl. Manchester City Football Club) je profesionalni engleski fudbalski klub koji igra u Premijer ligi. Osnovan je 1880. kao Sent Mark, a 1887. ime je promijenjeno u Ardvik, dok je ime Mančester Siti, klub uzeo 1894. godine. Od 1923. do 2003. utakmice su igrali na stadionu Mejn Roud, a od 2003. igraju na gradskom stadionu. Klub je usvojio nebesko plavu boju kao boju dresa za utakmice koje igra na domaćem terenu 1894. koje koristi otad.[4]

Najuspješniji period kluba bio je od 1968. do 1970, kada su osvojili Prvu ligu Engleske, FA kup, Liga kup i Kup pobjednika kupova, pod vođstvom trenera Džoa Mersera i Malkolma Alisona. Nakon poraza u finalu FA kupa 1981, klub je prolazio kroz težak period, koji je kulminirao ispadanjem u Treću ligu 1998, gdje su se zadržali samo jednu sezonu. 2000-ih su se vratili u Premijer ligu, dok je 2008. klub kupila Ujedinjena grupa Abu Dabi za 210 miliona funti. Od 2011, Siti je sedam puta osvojio Premijer ligu (2011/12, 2013/14, 2017/18, 2018/19, 2020/21, 2021/22 i 2022/23).

Nakon sezone 2015/16, klub se našao na petom mjestu po zaradi te sezone, sa zarađenih 524,9 miliona evra.[5] Godine 2017., magazin Forbs svrstao je Mančester Siti na petom mjestu po vrijednosti, procijenivši njihovu vrijednost na 2,08 milijardi dolara.[6] Godine 2015, kompanija Siti fudbal grup, srodna kompanija Abu Dabi grupe, kupila je 13,79% dionica kluba, za 265 miliona funti.[7]

U sezoni 2017/18. Premijer lige, Mančester Siti je ostvario 18 uzastopnih pobjeda,[8] srušivši prethodni rekord Arsenala od 14 pobjeda iz sezone 2001/02.[9]

Ukupno, Mančester Siti je dosada bio devet puta državni prvak, sedam puta osvajač nacionalnog kupa, osam puta pobednik Liga kupa, šest puta osvajač Superkupa Engleske i po jedanput pobednik Kupa pobednika kupova, Lige šampiona, UEFA superkupa i svetskog klupskog prvenstva.

Istorija[uredi | uredi izvor]

Sent Mark (1880—1887)[uredi | uredi izvor]

Sent Mark 1884 godine. Razlog za krst na dresovima nije poznat.[10]

Članovi crkve Sent Mark u zapadnom Gortonu, u Mančesteru, osnovali su iz humanitarnih razloga klub Sent Mark, koji je kasnije postao poznat kao Mančester Siti. Dva crkvena tutora nastojala su da zaustave nasilje lokalnih bandi i alkoholizam uspostavljajući nove aktivnosti za lokalne muškarce, dok je velika nezaposlenost mučila istočni Mančester, pogotovo Gorton. Svima je bilo dozvoljeno da se pridruže, bez obzira na religiju. Godine 1875, crkva je formirala kriket klub, ali nije postojao ekvivalent za zimske sportove. Da bi ispravili ovo, Vilijam Bastov i Tomas Gudbeher osnovali su crkveni fudbalski klub nazvan Sent Mark (sjeverni Gorton), u zimu 1880.[11]

Prvu utakmicu Sent Mark je odigrao protiv crkvenog tima iz Maklsfilda i poraženi su 2:1; ostvarili su samo jednu pobjedu tokom svoje prve sezone 1880/81, savladavši Stelbridž Klarens u martu 1881.[12]

Početnih godina postojanja Sent Marka, nekoliko njihovih fudbalera igrali su za druge timove, dok su takođe nastupali za crkvu; među njima bili su i Valter Šev, Frederik i Ričard Hopkins, kao i Lorens Furnis, koji je kasnije postao direktor i predsjednik Mančester sitija.[2] Valter Šev je 1884. bio kapiten Sent Marka i nastupao je za Bele Vu. Bio je sekretar Sent Marka, a kasnije i Ardvika, umro je u septembru 1948, a u čitulji je naveden kao jedan od osnivača kluba.[2] Kada je Sent Mark ostao bez stadiona na kraju sezone 1883/84, veza između njih i Bele Vua dovela je do sjedinjenja klubova. Djelovalo je da postoje određene nesuglasice između fudbalera dva kluba, ali spajanje je trajalo samo jednu sezonu, nakon čega su se klubovi ponovo razdvojili. Sent Mark pod imenom "Gorton asocijacija FK", dok je Bele Vu nastavio postojanje kao "Vest Gorton atletik".[13] Sa promjenom imena klub je gubio kontakt sa religijskim počecima i ime Sent Mark polako je izbledelo.[14]

Pored toga što im je to bila prva sezona pod novim imenom, 1884/85. označila je i druge novitete za bivši Sent Mark. Početkom sezone pridružili su se fudbalskoj asocijaciji Mančestera, a kasnije su igrali prvi seniorski kup Mančestera, tada pod nazivom Čelendž kup Mančestera i okruga, izgubivši u prvoj rundi 1:0 od univerzitetskog tima Delton Hala. To je bila takođe prva sezona u kojoj su nosili dizajnirane majice, crne majice sa bijelim krstom, koji je postao simboličan mnogim navijačima i ostao je popularan uprkos tome što više nikad nije upotrebljen.

Iako je Gorton bio savremenik i nekoliko godina izjednačen sa drugim klubovima iz Mančestera, kao što su bili Zapadni Mančester, Hejvud sentral i klub koji je izrastao u njihovog najvećeg rivala, tada poznat kao Njuton Hit, drugi klubovi su ostvarili više uspjeha u prethodnih nekoliko sezona, izgradivši ime u kupu Mančestera, prije nego su prešli na veći nivo takmičenja, u nacionalni FA kup. Gorton je nastavio da se muči u kupu, a prvu pobjedu ostvarili su protiv bivših partnera Vest Gortona, sa 5:1 u prvoj rundi 1886. Ipak, u drugoj rundi su poraženi od Njuton Hita 11:1.[15]

Ardvik (1887—1894)[uredi | uredi izvor]

Na ljeto 1887 dogodile su se velike promjene u klubu, na tri fronta. Klub je izbačen sa stadiona na kome je igrao i bio im je potreban novi stadion na kome će igrati utakmice kao domaćini. Nakon potrage, prešli su u obližnji Ardvik. Stadion u početku nije bio impresivan, bio je nejednak i blatnjav, ali je dogovorena renta od 10 funti za sedam mjeseci.[16] Nova lokacija je bila blizu hotela Hajd road i klub je uspostavio dobre odnose sa vlasnikom hotela Stivenom Čester Tomsonom, koji im je dozvolio da koriste hotelske objekte u zamjenu za to da klub bude zvanično baziran kod njih, dok bi kasnije dobili licencu za pokretanje novih barova na u okviru stadiona. To je bio početak duge povezanosti vlasnika hotela i kluba, koje se ogledalo i po tome što su prvi nadimak dobili po Hajd Road hotelu — Breverimen (engl. Brewerymen; dosl. pivara).[16] Prvu utakmicu na novom Hajd Road stadionu trebalo je da odigraju protiv Salforda 10. septembra 1887, ali se Salford nije pojavio.[17]

Druga promjena za klub bilo je ime. S obzirom na to da više nisu bili bazirani u Gortonu, odlučili su se na promjenu imena u Ardvik, zamijenivši ime starog mjesta u kome su bili bazirani sa novim.[16] Poslednja promjena odnosila se na platni sistem. Klub je od formiranja bio amaterski, 1887. po prvi put su odlučili da nagrade nekog fudbalera sa nedeljnom platom od pet šilinga, tako postavši profesionalni klub.[18]

Godine 1889, eksplozija u obližnjem Hajd Road rudniku uglja rezultirala je smrću 23 rudara, dok su Ardvik i Njuton Hit (koji su kasnije postali Mančester Siti i Mančester junajted) odigrali prijateljsku utakmicu pod reflektorima, kao pomoć prikupljanja sredstava za katastrofu.[10] U sezoni 1888/89, izgrađena je prva tribina novog stadiona, iako je imala kapacitet od samo hiljadu mjesta.[19]

Odlučivši da preuzmu veći korak ka izgradnji pobjedničkog tima, menadžer Lorens Furnis i bogati sponzor Džon Alison, otišli su na skauting u Škotsku, u potrazi za boljim fudbalerima, nakon čega su se vratili u Englesku, gdje su gledali Bolton. Putovanje je bilo uspješno, nekoliko fudbalera potpisalo je ugovor sa klubom i bili su vodeći igrači nekoliko narednih godina, uključujući golmana Vilijama Daglasa, Dejvida Robsona i temperamentnog Dejvida Vira.[20]

Ardvik je stekao širu slavu osvajanjem kupa Mančestera 1891, pobijedivši u finalu Njuton Hit 1:0.[21] Ovaj uspjeh je imao uticaja na fudbalski savez, koji je prihvatio Ardvik za člana u sezoni 1891/92. Savez se sjedinio sa fudbalskom ligom 1892. i Ardvik je postao član Druge lige. Finansijski problemi u sezoni 1893/94 doveli su do reorganizacije u klubu i Ardvik je postao Mančester Siti 16. aprila 1894.[2]

Uspjesi[uredi | uredi izvor]

Domaći[uredi | uredi izvor]

Liga[uredi | uredi izvor]

Kapiten Vinsent Kompani sa trofejom Premijer lige za sezonu 2011/12.

Kupovi[uredi | uredi izvor]

  • FA kup
    • Osvajač (7) : 1903/04, 1933/34, 1955/56, 1968/69, 2010/11, 2018/19, 2022/23.
    • Finalista (5) : 1925/26, 1932/33, 1954/55, 1980/81, 2012/13.
  • Liga kup Engleske
    • Osvajač (8) : 1969/70, 1975/76, 2013/14, 2015/16, 2017/18, 2018/19, 2019/20, 2020/21.
    • Finalista (1) : 1973/74.
  • FA Komjuniti šild (bivši Čeriti šild)
    • Osvajač (6) : 1937, 1968, 1972, 2012, 2018, 2019.
    • Finalista (9) : 1934, 1956, 1969, 1973, 2011, 2014, 2021, 2022, 2023.
  • Ful Members kup
    • Finalista (1) : 1986.

Međunarodni[uredi | uredi izvor]

Sva finala međunarodnih kupova Mančester Sitija[uredi | uredi izvor]

Liga šampiona

2020/21. Čelsi 1-0 Mančester Siti
2022/23. Mančester Siti 1-0 Inter

Kup pobednika kupova

1969/70. Mančester Siti 2-1 Gornjik Zabže

UEFA superkup

2023. Mančester Siti 1-1 (5-4)[22] Sevilja

Svetsko klupsko prvenstvo

2023. Mančester Siti 4-0 Fluminense

Anglo-italijanski Liga kup

1970. Bolonja 1-0, 2-2 Mančester Siti

Trenutna postava[uredi | uredi izvor]

Od 26. januara 2024.

Br. Pozicija Igrač
2 Engleska O Kajl Voker
3 Portugalija O Ruben Dijas
5 Engleska O Džon Stouns
6 Holandija O Natan Ake
8 Hrvatska S Mateo Kovačić
9 Norveška N Erling Holand
10 Engleska S Džek Griliš
11 Belgija N Žeremi Doku
16 Španija S Rodri
17 Belgija S Kevin De Brujne (kapiten)
18 Njemačka G Stefan Ortega
Br. Pozicija Igrač
19 Argentina N Hulijan Alvarez
20 Portugalija S Bernardo Silva
21 Španija O Serhio Gomez
24 Hrvatska O Joško Gvardiol
25 Švajcarska O Manuel Akandži
27 Portugalija S Mateus Nunjes
31 Brazil G Ederson
33 Engleska G Skot Karson
47 Engleska S Fil Foden
52 Norveška S Oskar Bob
82 Engleska O Riko Luis

Igrači na pozajmici[uredi | uredi izvor]

Br. Pozicija Igrač
4 Engleska S Kalvin Filips (Vest Hem junajted do 30. juna 2024.)
7 Portugalija O Žoao Kanselo (Barselona do 30. juna 2024.)
32 Argentina S Maksimo Perone (Las Palmas do 30. juna 2024.)
Br. Pozicija Igrač
87 Engleska S Džejms Makati (Šefild junajted do 30. juna 2024.)
97 Engleska O Džoš Vilson-Esbrand (Rems do 30. juna 2024.)
— Argentina S Klaudio Ečeveri (River Plejt do 31. decembra 2024.)

Igrači iz mladog tima[uredi | uredi izvor]

Br. Pozicija Igrač
37 Brazil N Kaiki
56 Engleska S Džejkob Rajt
68 Engleska O Maks Alejni
75 Engleska S Niko O'Rajli
Br. Pozicija Igrač
76 Španija S Mahamadu Susoho
88 Engleska G Tru Grant
92 Engleska S Majka Hamilton
96 Engleska N Ben Najt

Vidi još[uredi | uredi izvor]

Napomene[uredi | uredi izvor]

  1. ^ Sent Mark je promijenio ime u Mančester Siti 16. aprila 1894.

Reference[uredi | uredi izvor]

  1. ^ „Cityzens at Home”. mancity.com. Manchester City FC. Pristupljeno 27. 2. 2021. 
  2. ^ a b v g „Orange and Blue – St Mark’s (West Gorton), Rev Arthur Connell and Manchester City Football Club”. manchesterorange.co.uk. Pristupljeno 2. 1. 2018. 
  3. ^ „Premier League Handbook Season 2015/16” (PDF). Premier League. Arhivirano iz originala (PDF) 6. 9. 2015. g. Pristupljeno 2. 1. 2018. 
  4. ^ „Manchester City - Historical Football Kits”. Historicalkits. Pristupljeno 27. 2. 2021. 
  5. ^ „Deloitte Football Money League 2017”. Deloitte. 01. 2017. Pristupljeno 2. 1. 2018. 
  6. ^ Ozanian, Mike (6. 6. 2017). „The World's Most Valuable Soccer Teams 2017”. Forbes. Pristupljeno 2. 1. 2018. 
  7. ^ „Manchester City owners announce £265m deal with Chinese investors”. The Guardian. 1. 12. 2015. Pristupljeno 2. 1. 2018. 
  8. ^ Miloradović, Nikola (31. 12. 2017). „Šteta! Luka propustio priliku da dotuče Siti, kraj nestvarne serije "Građana"!”. sportske.net. Pristupljeno 2. 1. 2018. 
  9. ^ „Ide Evropom i ruši rekorde - Pep Gvardiola!”. rtvbn.com. 1. 12. 2017. Pristupljeno 2. 1. 2018. 
  10. ^ a b „Club History – The Club – Manchester City FC”. mancity.com. Pristupljeno 2. 1. 2018. 
  11. ^ James, Gary (2006). Manchester City - The Complete Record. Derby: Breedon. str. 17. ISBN 978-1-85983-512-8. 
  12. ^ Murray, Chris (2002). Attitude Blue: Manchester City F.C. and P.L.C. Manchester: Blackwell Publishing. str. 1. ISBN 978-0-9520520-9-8. 
  13. ^ James, Gary (2002). Manchester: The Greatest City. Polar Publishing. str. 15. 
  14. ^ Murray, Chris (2002). Attitude Blue: Manchester City F.C. and P.L.C. Manchester: Blackwell Publishing. str. 2. ISBN 978-0-9520520-9-8. 
  15. ^ Spurling, Jon (31. 10. 2014). „10 things you need to know about the Manchester clubs' humble beginnings”. fourfourtwo.com. Pristupljeno 2. 1. 2018. 
  16. ^ a b v James, Gary (2012). Manchester - The City Years. James Ward. str. 48. ISBN 978-0-9558127-7-4. 
  17. ^ Murray, Chris (2002). Attitude Blue: Manchester City F.C. and P.L.C. Manchester: Blackwell Publishing. str. 3. ISBN 978-0-9520520-9-8. 
  18. ^ James, Gary (2012). Manchester - The City Years. James Ward. str. 49. ISBN 978-0-9558127-7-4. 
  19. ^ James, Gary (2012). Manchester - The City Years. James Ward. str. 50. ISBN 978-0-9558127-7-4. 
  20. ^ James, Gary (2012). Manchester - The City Years. James Ward. str. 51. ISBN 978-0-9558127-7-4. 
  21. ^ Clayton, David (2002). Everything under the blue moon: the complete book of Manchester City FC - and more!. Edinburgh: Mainstream publishing. str. 17. ISBN 978-1-84018-687-1. 
  22. ^ Mančester Siti trijumfovao nakon izvođenja penala.

Literatura[uredi | uredi izvor]

  • James, Gary (2006). Manchester City - The Complete Record. Derby: Breedon. str. 17. ISBN 978-1-85983-512-8. 

Spoljašnje veze[uredi | uredi izvor]

Preuzeto iz „https://sr.wikipedia.org/w/index.php?title=ФК_Манчестер_Сити&oldid=27403826”