Crkva Vaznesenja Gospodnjeg u Kožetinu
| Crkva Vaznesenja Gospodnjeg u Kožetinu | |
|---|---|
 | |
| Opšte informacije | |
| Mesto | Kožetin |
| Opština | Opština Aleksandrovac |
| Vreme nastanka | 1804 |
| Tip kulturnog dobra | Spomenik kulture od velikog značaja |
| Nadležna ustanova za zaštitu | Zavod za zaštitu spomenika kulture |
| www | |
Crkva Vaznesenja Gospodnjeg u Kožetinu smeštena je na manjem uzvišenju u naselju Kožetin severozapadno od centra savremenog Aleksandrovca. Predstavlja nepokretno kulturno dobro i upisana je u listu zaštićenih spomenika kulture Republike Srbije (ID br. SK 1958).
Izgled crkve[uredi | uredi izvor]
Crkva Vaznesenja Gospodnjeg podignuta je 1804. godine, a dve godine kasnije tokom Prvog srpskog ustanka u neposrednoj blizini crkve podignut je šanac i utvrđenje. Hram je koncipiran u duhu tradicionalnih rešenja, kao jednobrodna pravougaona građevina izdužene osnove, sa polukružnom oltarskom apsidom širine naosa an istoku, pripratom sa galerijom na zapadu i masivnim četvorospratnim zvonikom-kulom koji je naknadno dozidan 1851 i svojim volumenom dominira građevinom. Zasveden je poluobličastim svodom i pokriven ćeramidom. Tambur je spolja osmostran, a iznutra kružan, dok je kubično postolje izostavljeno, tako da izgleda da kupola izlazi direktno iz krova. Drugo kube, manjih dimenzija, spolja šestostrano, a iznutra kružno nalazi se iznad priprate. Ukopavanje u zemlju dela naosa i oltarskog prostora karakteristika je za crkve nastale u turskom periodu. Sa severne strane oltarske apside, vidljivi su ostaci osnove starijeg objekta, na kojima je podignuta današnja crkva, i koja je po predanjima spaljena 1797. Unutrašnjost crkve je živopisana, a predstave su više puta preslikavane i lakirane. Posebno mesto zauzima ikonostas, rad nepoznatog majstora koga, po R. Staniću, treba tražiti među anonimnim ikonopiscima prve polovine 19. veka, čime je odbačena teorija da je ikonostas delo majstora Živka Pavlovića. Oko crkve se nalazi nekropola i savremeno groblje.[1]
Vidi još[uredi | uredi izvor]
Reference[uredi | uredi izvor]
- ^ „Crkva Vaznesenja Gospodnjeg”. Kultura. Arhivirano iz originala 18. 02. 2022. g. Pristupljeno 18. 2. 2022.
Spoljašnje veze[uredi | uredi izvor]
Napomena: Sadržaj ovog članka je jednim delom ili u celosti preuzet sa http://www.sanu.ac.rs. Nosilac autorskih prava nad materijalom je dao dozvolu da se isti objavi pod slobodnom licencom. Dokaz o tome se nalazi na OTRS sistemu, a broj tiketa sa konkretnom dozvolom je 2009072410055859.
.jpeg)
