Vladimir Knežević Volođa

vladimir knežević volođa
Vladimir Knežević Volođa
Lični podaci
Datum rođenja	1915.
Mesto rođenja	Vaškovo, kod Pljevalja, Kraljevina Crna Gora
Datum smrti	2. oktobar 1942.(1942-10-02) (26/27 god.)
Mesto smrti	Trnovo, kod Mrkonjić Grada, ND Hrvatska
Profesija	vojno lice
Delovanje
Član KPJ od	1941.
Učešće u ratovima	Aprilski rat Narodnooslobodilačka borba
Služba	Jugoslovenska vojska NOP i DV Jugoslavije
Čin	poručnik
Heroj
Narodni heroj od	25. septembra 1944.

Vladimir Knežević Volođa (Vaškovo, kod Pljevalja, 1915 — Trnovo, kod Mrkonjić Grada, 2. oktobar 1942), učesnik Narodnooslobodilačke borbe i narodni heroj Jugoslavije.

Biografija

Rođen je 1915. godine u selu Vaškovu, kod Pljevalja. Potiče iz zemljoradničke porodice. Pošto je 1935. godine završio gimnaziju u Pljevljima, nastavio je školovanje na Vojnoj akademiji u Beogradu, koju je završio kao odličan student, u činu potporučnika Jugoslovenske Kraljevske vojske, a 1940. godine unapređen je u čin poručnika, kao komandir baterije.

U Aprilskom ratu, borio se, od Drave do Sarajeva, a kada je 17. aprila 1941. godine kapitulirala Jugoslovenska Kraljevska vojska, vratio se u rodni kraj. Tu se uključio u pripreme za ustanak. U toku Trinaestojulskog ustanka bio je komandant gerilskog odreda za pljevaljski srez. A krajem 1941. godine primljen je u Komunističku partiju Jugoslavije (KPJ).

Oktobra 1941. godine, formiran je Glavni štab NOP odreda za Sandžak, a Vladimir je postavljen za komandanta štaba. Do kraja godine, pod komandom Glavnog štaba bilo je nekoliko četa jačine 800 boraca u operativnom sastavu, dok je u vojnopozadinskim jedinicama taj broj bio znatno veći. Tokom prve polovine 1942. godine, pod komandom Glavnog štaba, bila su dva Odreda i nekoliko bataljona. Ove snage su vodile više uspešnih borbi. Tokom treće neprijateljske ofanzive vođene su teške borbe, naročito kod Mojkovca, između Lima i Ćehotine, i na pravcu Kosanica-Ljubišnja. Pod pritiskom jakih četničkih i italijanskih snaga, glavnina partizanskih jedinica bila je prisiljena na povlačenje.

Za komandanta Treće proleterske sandžačke udarne brigade postavljen je 5. juna 1942. godine. Odmah posle formiranja, brigada je vodila odbrambene borbe u donjim tokovima Tare i Pive. U sastavu Udarne grupe proleterskih brigada, pod komandom Vrhovnog štaba, učestvovala je u pohodu u Bosansku krajinu.

U borbi na železničkoj pruzi Sarajevo-Konjic i u napadu na dobro branjeni Prozor brigada je pohvaljena od Vrhovnog komandanta NOV I POJ Josipa Broza Tita. Dva puta su zauzimali Šujicu i vodili žestoke borbe na pravcu Šujica-Kupres.

U avgustu, posle uspešnog učešća dela snaga u borbi za Livno, istovremeno deluje na tri sektora: na sektoru Livna, na Dinari i kod Kupresa. Delom snaga učestvovala je u napadima na Kupres. U jesen brigada vodi borbe oko Mrkonjić Grada.

U noći između 2. i 3. oktobra, u selu Baraći kod Mrkonjić Grada, napadnut je od četnika i ubijen, zajedno sa Rifatom Burdžovićem, zamenikom političkog komesara brigade i Tomašem Žižićem, komandantom Četvrtog bataljona. Posle ubistva, četnici su njihova tela bacili u provaliju zvanu „Grujića jama“, duboku preko dvadeset metara.

Odlukom Predsedništva Antifašističkog veća narodnog oslobođenja Jugoslavije (AVNOJ), 25. septembra 1944. godine, među prvim borcima Narodnooslobodilačke vojske, proglašen je za narodnog heroja.

Literatura

• Narodni heroji Jugoslavije. Beograd: Mladost. 1975.