LGBT+ zajednica

S Vikipedije, slobodne enciklopedije
Zastava duginih boja, najprepoznativljiji simbol LGBT+ zajednice, se vijori na vetru.

LGBT+ zajednica (poznata i kao LGBT zajednica, LGBTK zajednica, GLBT zajednica, gej zajednica ili kvir zajednica) je labavo definisana grupa lezbijki, gejeva, biseksualaca, transrodnih i drugih kvir pojedinaca ujedinjenih zajedničkom kulturom i društvenim pokretima. Ove zajednice uglavnom slave ponos, različitost, individualnost i seksualnost.

LGBT+ aktivisti i sociolozi vide izgradnju LGBT+ zajednice kao protivtežu heteroseksizmu, homofobiji, bifobiji, transfobiji, seksualizmu i konformističkim pritiscima koji postoje u širem društvu. Termin ponos ili ponekad gej ponos izražava identitet i kolektivnu snagu LGBT+ zajednice; parade ponosa pružaju i odličan primer upotrebe i demonstraciju opšteg značenja termina. LGBT+ zajednica je raznolika po političkom opredeljenju. Ne smatraju se svi ljudi koji su lezbijke, gej, biseksualci ili transrodne osobe deo LGBT+ zajednice.

Grupe koje se mogu smatrati delom LGBT+ zajednice uključuju gej sela, organizacije za prava LGBT+, grupe LGBT+ zaposlenih u kompanijama, LGBT+ studentske grupe u školama i na univerzitetima i verske grupe koje afirmišu LGBT.

LGBT+ zajednice se mogu organizovati ili podržavati pokrete za građanska prava koji promovišu LGBT+ prava na različitim mestima širom sveta. Istovremeno, poznate ličnosti visokog profila u širem društvu mogu pružiti snažnu podršku ovim organizacijama na određenim lokacijama; na primer, LGBT+ zagovornica i pevačica Madona je izjavila: „Zamolili su me da nastupam na mnogim događajima ponosa širom sveta — ali nikada, nikada ne bih odbila Njujork.”[1]

Terminologija[uredi | uredi izvor]

Glavni članak: LGBT

LGBT, ili GLBT, je inicijalizam koji označava lezbijke, gej, biseksualce i transrodne osobe. U upotrebi od 1990-ih, termin je adaptacija inicijalizma LGB, koji je korišćen da zameni termin gej - kada se odnosi na zajednicu u celini - počevši otprilike od sredine do kraja 1980-ih.[2] Iako je pokret oduvek uključivao sve LGBT+ osobe, ujedinjujući termin od jedne reči od 1950-ih do ranih 1980-ih bio je gej (pogledajte Oslobođenje homoseksualaca ). Kasnije su mnoge grupe proširile ovaj termin na lezbijke, gej, biseksualce, transrodne osobe, kako bi bio inkluzivniji i reprezentativniji i postaje LGBT. Krajem osamdesetih i ranih devedesetih, kvir je takođe bio vraćen kao alternativa od jedne reči za sve duži niz inicijala, posebno kada su ga koristile radikalne političke grupe.[3]

Inicijalizam LGBT, kao i uobičajene varijante kao što je LGBTK, usvojeni su u mejnstrimu 1990-ih[4] kao krovni termin koji se koristi kada se označavaju teme o seksualnosti i rodnom identitetu. Na primer, Projekat unapređenja LGBT pokreta nazvao je društvene centre, koji imaju usluge specifične za te članove LGBT+ zajednice, „centrima LGBT+ zajednice“ u sveobuhvatnim studijama takvih centara širom Sjedinjenih Država.[5]

Inicijalizam LGBT ima za cilj da naglasi raznolikost kultura zasnovanih na seksualnosti i rodnom identitetu. Može se odnositi na svakoga ko nije heteroseksualan ili ne- cisrodan, umesto isključivo na ljude koji su lezbijke, gej, biseksualne ili transrodne osobe.[6] Prepoznajte ovu inkluziju kao popularnu varijantu koja dodaje slovo K za one koji se identifikuju kao kvir ili dovode u pitanje svoj seksualni identitet; LGBTK se snima od 1996.[7][8]

Simboli[uredi | uredi izvor]

Glavni članak: LGBT simboli

Gej zajednica se često povezuje sa određenim simbolima, posebno sa dugom ili duginim zastavama. Grčki lambda simbol („L“ za engl. Liberty), trouglovi, trake i rodni simboli se takođe koriste kao simbol „prihvatanja homoseksualaca“. Postoji mnogo vrsta zastava koje predstavljaju podele u gej zajednici, ali najčešće prepoznata je zastava duge. Prema Gilbertu Bakeru, tvorcu opšte poznate zastave duge, svaka boja predstavlja vrednost u zajednici:

  • roze = seksualnost
  • crvena = život
  • narandža = isceljenje
  • žuta = sunce
  • zeleno = priroda
  • plava = umetnost
  • indigo = harmonija
  • ljubičica = duh
Kongresmenka Nensi Pelosi na ceremoniji Prijatelja ružičastog trougla.

Kasnije su roze i indigo uklonjeni sa zastave, što je rezultiralo današnjom zastavom koja je prvi put predstavljena na Paradi ponosa 1979. godine. Ostale zastave uključuju zastavu pobede nad AIDS-om, zastavu kožnog ponosa [en] i ber zastavu [en].[9]

Lambda simbol je prvobitno usvojila Alijansa gej aktivista [en] Njujorka 1970. godine nakon što su se odvojili od većeg Fronta za oslobođenje homoseksualaca. Lambda je izabrana jer bi je ljudi mogli pomešati sa simbolom koledža i ne prepoznati je kao simbol gej zajednice osim ako neko nije stvarno uključen u zajednicu. „U decembru 1974. godine, lambda je zvanično proglašena međunarodnim simbolom za gej i lezbijska prava od strane Međunarodnog kongresa za prava homoseksualaca u Edinburgu, u Škotskoj.[9]

Trougao je postao simbol gej zajednice nakon Holokausta. Ne samo da je predstavljao Jevreje, već i homoseksualce koji su ubijeni zbog nemačkog zakona. Tokom Holokausta, homoseksualci su bili označeni ružičastim trouglovima da bi se razlikovali između njih, Jevreja, redovnih zatvorenika i političkih zatvorenika. Crni trougao je na sličan način simbol za žene, ali je predstavljao lezbijsko sestrinstvo.

Ružičasti i žuti trouglovi su korišćeni za označavanje jevrejskih homoseksualaca tokom Holokausta.

Ružičasti i žuti trougao korišćeni su za označavanje jevrejskih homoseksualaca. Rodni simboli imaju mnogo dužu listu varijacija homoseksualnih ili biseksualnih veza koje su jasno prepoznatljive, ali možda nisu toliko popularne kao drugi simboli. Drugi simboli koji se odnose na gej zajednicu ili gej ponos uključuju traku za podizanje svesti o samoubistvima gej tinejdžera, traku za svest o AIDS-u, labrije i ljubičastog nosoroga.[10]

U jesen 1995. godine, Kampanja za ljudska prava usvojila je logo (žuti znak jednakosti na tamnoplavom kvadratu) koji je postao jedan od najprepoznatljivijih simbola lezbijske, gej, biseksualne i transrodne zajednice. Logo se može primetiti širom sveta i postao je sinonim za borbu za jednaka prava LGBT+ osoba.[11]

Jedna od najznačajnijih nedavnih promena napravljena je u Filadelfiji, Pensilvaniji, 8. juna 2017. Dodate su dve nove trake tradicionalnoj LGBT+ zastavi, jedna crna i jedna braon. One imaju za cilj da istaknu ne-bele pripadnike LGBT+ zajednice.[12]

Ljudska i zakonska prava[uredi | uredi izvor]

Glavni članak: Prava LGBT osoba po državama ili teritoriji
Evan Volfson [en] iz Slobode za brak raspravljao je pred Vrhovnim sudom u predmetu Izviđači Amerike protiv Dejla.

LGBT+ zajednica koju predstavlja društvena komponenta globalne zajednice za koju mnogi, uključujući heteroseksualne saveznike, veruju da je nedovoljno zastupljena u oblasti građanskih prava. Trenutnu borbu gej zajednice u velikoj meri je izazvala globalizacija. U Sjedinjenim Državama, Drugi svetski rat je okupio mnoge zatvorene seoske muškarce iz cele nacije i izložio ih progresivnijim stavovima u delovima Evrope. Po povratku kući nakon rata, mnogi od ovih muškaraca odlučili su da se udruže u gradovima radije nego da se vrate u svoje male gradove. Mlade zajednice će uskoro postati političke na početku pokreta za prava homoseksualaca, uključujući monumentalne incidente na mestima kao što je Stounvol. Danas mnogi veliki gradovi imaju gej i lezbijske zajednice. Mnogi univerziteti i koledži širom sveta imaju centre za podršku LGBT+ studentima. Kampanja za ljudska prava [en],[13] Lambda Legal [en], Fondacija osnaživanja duha [en],[14] i GLAAD [en][15] zalažu se za LGBT+ osobe po širokom spektru pitanja u Sjedinjenim Državama. U Srbiji postoje Labris[16] i Da se zna!.[17] Postoji i Međunarodno udruženje lezbijki i homoseksualaca. Godine 1947, kada je Ujedinjeno Kraljevstvo usvojilo Univerzalnu deklaraciju o ljudskim pravima (UDHR), LGBT+ aktivisti su se držali njenog koncepta jednakih, neotuđivih prava za sve ljude, bez obzira na njihovu rasu, pol ili seksualnu orijentaciju. Deklaracija ne pominje izričito prava homoseksualaca, ali govori o jednakosti i slobodi od diskriminacije.[18] Godine 1962. Klark Polak se pridružio Društvu Janus [en] u Filadelfiji, u Pensilvaniji.[19] Samo godinu dana kasnije postao je predsednik organizacije. Godine 1968. najavio je da će Društvo promeniti ime u Homoseksualno društvo za reformu zakona; „Homoseksualci su sada voljni da lete pod svojim bojama“ (Stjuart, 1968).

Sedište Kampanje za ljudska prava, jedne od najvećih organizacija za prava homoseksualaca u Sjedinjenim Državama

Istopolni brakovi[uredi | uredi izvor]

Glavni članak: Istopolni brak

U nekim delovima sveta, partnerska prava ili brak su prošireni na istopolne parove. Zagovornici istopolnih brakova navode niz beneficija koje su uskraćene osobama koje ne mogu da stupe u brak, uključujući imigraciju, zdravstvenu zaštitu, nasledstvo i imovinska prava, i druge porodične obaveze i zaštitu, kao razloge zašto brak treba proširiti na istopolne parove. Protivnici istopolnih brakova unutar gej zajednice tvrde da borba za postizanje ovih beneficija kroz proširenje bračnih prava na istopolne parove privatizuje beneficije (npr. zdravstvenu zaštitu) koje bi trebalo da budu dostupne ljudima bez obzira na status njihove veze. Oni dalje tvrde da pokret za istopolne brakove unutar gej zajednice diskriminiše porodice koje se sastoje od tri ili više intimnih partnera. Protivljenje pokretu istopolnih brakova unutar gej zajednice ne treba mešati sa protivljenjem izvan te zajednice.[traži se izvor]

Mediji[uredi | uredi izvor]

Savremena lezbijska i gej zajednica zauzima sve veće i kompleksnije mesto u američkim i zapadnoevropskim medijima. Lezbijke i gej muškarci se često netačno prikazuju na televiziji, u filmovima i drugim medijima. Cela zajednica se često prikazuje kao veoma stereotipna, npr. da su gej muškarci veoma kitnjasti i smeli. Kao i druge manjinske grupe, ove karikature imaju za cilj da ismeju ovu marginalizovanu grupu.[20]

Trenutno postoji široko rasprostranjena zabrana referenci na LGBT+ zajednicu u zabavi za decu, a kada se reference ipak pojave, one gotovo uvek izazivaju kontroverzu. Godine 1997, kada je američka komičarka Elen Dedženeres izašla iz ormara na svom popularnom sitkomu, mnogi sponzori, kao što je lanac brze hrane Wendy's, povukli su svoje reklame.[21] Takođe, deo medija je pokušao da uključi i javno prihvati gej zajednicu putem televizijskih emisija kao što su Vil i Grejs ili Queer Eye for the Straight Guy. Ovaj povećani publicitet odražava Coming out pokret LGBT+ zajednice. Kako je izlazilo više poznatih ličnosti, razvijalo se više emisija, kao što je emisija The L Vord iz 2004. Ovi prikazi LGBT+ zajednice bili su kontroverzni, ali korisni za zajednicu. Povećanje vidljivosti LGBT+ osoba omogućilo je LGBT+ zajednici da se ujedini da organizuje i zahteva promene, a takođe je inspirisalo mnoge LGBT+ osobe da izađu.[22]

Ipak i u skorije vreme, reference na LGBT+ teme izazivaju kontroverzu. 2022, kompanija Dizni je došla na metu kritika konzervativaca pošto se filmu Baz Svetlosni pojavljuje poljubac između dve žene, a u serijalu Bejmaks (engl. Baymax) se pojavljuje transmaskulina osoba koja nosi majcu u trans bojama u prodavnici u odeljku sa tamponima kad Bejmaks zatraži pomoć prolaznice da izabere najbolje tampone.[23]Peters, Fletcher (2022-06-29). „A Trans Character Buys Menstrual Pads in Disney Kids’ Series ‘Baymax’”. thedailybeast.com. Pristupljeno 2022-06-30. 

U svetu, gej osobe se često koriste kao simbol društvene dekadencije od strane religioznih organizacija i drugih organizacija kao što je Fokus na porodicu [en]. Mnoge LGBT+ organizacije postoje da predstavljaju i brane gej zajednicu. Na primer, Savez homoseksualaca i lezbijki protiv klevete [en] (GLAAD) u Sjedinjenim Državama i Stounvol [en] u Ujedinjenom Kraljevstvu rade sa medijima kako bi pomogli u prikazivanju poštenih i tačnih slika gej zajednice.[24][25]

Kako se kompanije sve više reklamiraju gej zajednici, LGBT+ aktivisti koriste reklamne slogane da promovišu stavove gej zajednice. Subaru je plasirao svoj Forester i Outback sa sloganom „Nije izbor. To je način na koji smo napravljeni“, koji je kasnije korišćen u osam američkih gradova na ulicama ili na događajima za prava homoseksualaca.[26]

Društvene mreže[uredi | uredi izvor]

Društveni mediji se često koriste kao platforma za okupljanje LGBT+ zajednice i deljenje resursa. Pretraživači i sajtovi za društvene mreže pružaju brojne mogućnosti LGBT+ osobama da se povežu jedni sa drugima; osim toga, oni igraju ključnu ulogu u kreiranju identiteta i samoprezentaciji.[27][28][29] Sajtovi društvenih mreža omogućavaju izgradnju zajednice kao i anonimnost, omogućavajući ljudima da se angažuju onoliko ili koliko god žele.[30] Različite platforme društvenih medija, uključujući Fejsbuk, Tik-tok, Tamblr, Tviter i Jutjub, imaju različite povezane publike, mogućnosti i norme.[29] Ove različite platforme omogućavaju veću inkluzivnost jer članovi LGBT+ zajednice imaju pravo da odluče gde da se angažuju i kako da se predstave.[29] Postojanje LGBT+ zajednice i diskursa na platformama društvenih medija je od suštinskog značaja da bi se poremetila reprodukcija hegemonističke cis-heteronormativnosti i predstavljala široka lepeza identiteta koji postoje.[30]

Pre zabrane sadržaja za odrasle 2018. godine, Tamblr je bio platforma jedinstveno pogodna za deljenje trans priča i izgradnju zajednice.[31] Mejnstrim platforme društvenih medija kao što je Tik-tok takođe su bile korisne za trans zajednicu stvarajući prostore za ljude da dele resurse i priče o tranziciji, normalizujući trans identitet.[32] Utvrđeno je da je pristup LGBT+ sadržaju, vršnjacima i zajednici na pretraživačima i sajtovima društvenih mreža omogućio prihvatanje identiteta i ponos LGBT+ pojedinaca.[33]

Algoritmi i kriterijumi za procenu kontrolišu koji sadržaj se preporučuje korisnicima na pretraživačima i društvenim mrežama.[34] Oni mogu reprodukovati stigmatizirajuće diskurse koji su dominantni u društvu i rezultirati negativnim uticajem na LGBT samopercepciju.[34] Algoritmi društvenih medija imaju značajan uticaj na formiranje LGBT zajednice i kulture.[35] Algoritamsko isključenje se dešava kada su prakse isključivanja pojačane algoritmima širom tehnoloških pejzaža, što direktno rezultira isključivanjem marginalizovanih identiteta.[36] Isključivanje ovih reprezentacija identiteta uzrokuje nesigurnost identiteta za LGBT osobe, dok dodatno održava cis-heteronormativni diskurs identiteta.[36] LGBT korisnici i saveznici pronašli su metode za podmetanje algoritama koji mogu da potisnu sadržaj kako bi nastavili da grade ove onlajn zajednice.[36]

Kupovna moć[uredi | uredi izvor]

Glavni članak: Ružičasti novac

Prema Witeck-Combs Communications, Inc. i Marketresearch.com, kupovna moć homoseksualaca i lezbijki u Sjedinjenim Državama u 2006. bila je približno 660 milijardi dolara i tada se očekivalo da će premašiti 835 milijardi dolara do 2011.[37] Homoseksualni potrošači mogu biti veoma lojalni određenim brendovima, želeći da podrže kompanije koje podržavaju gej zajednicu i takođe obezbede jednaka prava LGBT+ radnicima. U Ujedinjenom Kraljevstvu, ova kupovna moć se ponekad skraćuje na „ružičasta funta “.[38]

Prema članku Džejmsa Hipsa, LGBT+ Amerikanci su skloniji da traže kompanije koje im se oglašavaju i spremni su da plate više cene za vrhunske proizvode i usluge. Ovo se može pripisati srednjem prihodu domaćinstva u poređenju sa istopolnim parovima i parovima suprotnog pola. „...studije pokazuju da je duplo veća verovatnoća da će LGBT+ Amerikanci završiti fakultet, dvostruko veća verovatnoća da će imati individualni prihod veći od 60000 dolara i dvostruko veća verovatnoća da će imati prihod domaćinstva od 250000 dolara ili više.[39]

Konzumerizam[uredi | uredi izvor]

Glavni članak: Ružičasti kapitalizam

Iako mnogi tvrde da je LGBT+ zajednica bogatija u poređenju sa heteroseksualnim potrošačima, istraživanja su to pokazala netačnim.[40] Međutim, LGBT zajednica je i dalje važan segment demografije potrošača zbog potrošačke moći i lojalnosti brendovima koje imaju.[41] Witeck-Combs Communications je procenila kupovnu moć odraslih LGBT+ osoba na 830 milijardi dolara za 2013.[40] Istopolna partnerska domaćinstva troše nešto više od prosečnog doma svaki put kad idu u kupovinu.[42] Ali, oni takođe idu u kupovinu više puta u poređenju sa ne-LGBT+ domaćinstvima.[42] U proseku, razlika u potrošnji kod istopolnih partnera je 25 odsto veća od prosečnog domaćinstva u Sjedinjenim Državama.[42] Prema Univerzitetu Merilend, gej muški partneri u proseku zarađuju 10000 dolara manje u poređenju sa heteroseksualnim muškarcima.[40] Međutim, partnerke lezbijke dobijaju oko 7000 dolara više godišnje od heteroseksualnih udatih žena.[40] Dakle, istopolni partneri i heteroseksualni partneri su približno jednaki u pogledu potrošačkog bogatstva.[40]

LGBT+ zajednica je prepoznata kao jedan od najvećih potrošača u putovanjima. Putovanja uključuju godišnja putovanja, a ponekad i višestruka godišnja putovanja. Godišnje LGBT+ zajednica potroši oko 65 milijardi dolara na putovanja, što ukupno čini 10 odsto tržišta putovanja Sjedinjenih Država.[40] Mnogi uobičajeni faktori putovanja utiču na odluke o putovanju LGBT, ali ako postoji destinacija koja je posebno prilagođena LGBT zajednici, onda je veća verovatnoća da će putovati na ta mesta.[40]

Demografija[uredi | uredi izvor]

Udruženja za jednaka prava je u svom izveštaju za Srbiju iz 2018. procenilo da je pola miliona ljudi u Srbiji deo LGBT+ zajednice.[43]

U istraživanju sprovedenom 2012. godine, veća je verovatnoća da će se mlađi Amerikanci identifikovati kao gej.[42] Statistički podaci nastavljaju da opadaju sa godinama, jer je kod odraslih između 18 i 29 godina tri puta veća verovatnoća da će se identifikovati kao LGBT u odnosu na starije od 65 godina[42] Ove statistike za LGBT zajednicu se uzimaju u obzir kao i kod drugih demografskih podataka da bi se pronašli obrasci trendova za određene proizvode.[40] Potrošači koji se identifikuju kao LGBT+ češće će se redovno baviti različitim aktivnostima za razliku od onih koji se identifikuju kao heteroseksualci.[40] Prema Community Marketing, Inc, 90 procenata lezbijki i 88 procenata gej muškaraca će redovno večerati sa prijateljima. I slično, 31 odsto lezbijki i 50 odsto gej muškaraca će posetiti klub ili bar.[40]

I kod kuće, verovatnoća da LGBT+ žene imaju decu kod kuće kao ne-LGBT+ žene je jednaka.[42] Međutim, LGBT muškarci su upola manji u poređenju sa ne-LGBT muškarcima da imaju decu kod kuće.[42] Prihodi domaćinstva za šesnaest procenata LGBT Amerikanaca kreću se iznad 90.000 dolara godišnje, u poređenju sa 21 procentom ukupne odrasle populacije.[42] Međutim, ključna razlika je u tome što oni koji se identifikuju kao LGBT imaju manje dece kolektivno u poređenju sa heteroseksualnim partnerima.[40] Još jedan faktor pri ruci je da se ne-bele LGBT populacije i dalje suočavaju sa barijerama u pogledu prihoda zajedno sa ostalim rasnim problemima, tako da će očekivano zarađivati manje i neće biti tako bogate kao što se predviđa.[40]

Analiza Galupovog istraživanja pokazuje detaljne procene da je – u periodu od 2012. do 2014. godine – gradsko područje u SAD sa najvećim procentom LGBT+ zajednice bilo San Francisko, Kalifornija. Sledeći po visini bili su Portland, Oregon, i Ostin, Teksas.[44]

Istraživanje dva duha i LGBTK+ populacije iz 2019. u kanadskom gradu Hamiltonu, Ontario, pod nazivom Mapiranje praznine: dva duha i LGBTK+ iskustva u Hamiltonu pokazalo je da je od 906 ispitanika, kada je u pitanju seksualna orijentacija, 48,9% identifikovano kao biseksualac/panseksualac, 21,6% identifikovano kao gej, 18,3% identifikovano kao lezbijka, 4,9% identifikovano kao kueer, a 6,3% identifikovano kao drugi (kategorija koja se sastoji od onih koji su naveli da su aseksualni, heteroseksualni ili ispitujući, i onih koji su dali nema odgovora za njihovu seksualnu orijentaciju).[45]

Istraživanje trans i nebinarnih ljudi u Kanadi iz 2019. pod nazivom Trans PULSE Kanada došlo je do rezultata da se od 2873 ispitanika 13% identifikovalo kao aseksualno, 28% identifikovalo kao biseksualno, 13% identifikovalo kao gej, 15% identifikovalo kao lezbijke, 31% identifikovalo kao panseksualno, 8% identifikovalo kao strejt ili heteroseksualno, 4% identifikovalo kao dvodušno, a 9% identifikovalo kao nesigurno ili se ispituju.[46]

Marketing[uredi | uredi izvor]

Marketing prema LGBT zajednici nije uvek bio strategija među oglašivačima. U poslednje tri do četiri decenije, Corporate America je stvorila tržišnu nišu za LGBT zajednicu. Tri različite faze definišu marketinški obrt: 1) izbegavanje 1980-ih, 2) radoznalost i strah 1990-ih i 3) potera u 2000-im.[47]

Nedavno su trgovci počeli da targetiraju LGBT demografiju. Sa porastom broja istopolnih brakova 2014. godine, trgovci smišljaju nove načine da povežu nečiju seksualnu orijentaciju za proizvod koji se prodaje.[42] U nastojanju da privuku pripadnike LGBT zajednice na svoje proizvode, istraživači tržišta razvijaju marketinške metode koje dopiru do ovih novih porodica.[42] Istorija oglašavanja je pokazala da su u marketingu za porodicu uvek bili žena, muž i deca.[42] Ali danas to nije nužno slučaj. Mogle su biti porodice sa dva oca ili dve majke sa jednim detetom ili šestoro dece. Odvajajući se od tradicionalnog porodičnog okruženja, istraživači marketinga primećuju potrebu da prepoznaju ove različite porodične konfiguracije.[42]

Jedna oblast na koju trgovci podležu je stereotipizacija LGBT zajednice. Kada se plasiraju prema zajednici, oni mogu svoju ciljnu publiku smestiti u „alternativnu“ kategoriju životnog stila koja na kraju „drugi“ LGBT zajednicu.[42] Osetljivost je od značaja kada se plasirate prema zajednici. Kada se plasiraju prema LGBT zajednici, oglašivači poštuju iste granice.

Marketinški stručnjaci takođe govore o LGBT kao o jedinstvenoj osobini koja čini pojedinca.[42] Druge oblasti mogu biti ciljane zajedno sa LGBT segmentom, kao što su rasa, starost, kultura i nivoi prihoda.[42] Poznavanje potrošača daje ovim trgovcima moć.[41]

Uporedo sa pokušajima da se angažuju sa LGBT zajednicom, istraživači su otkrili rodna neslaganja među proizvodima sa odgovarajućim potrošačima.[47] Na primer, gej muškarac može želeti ženstveniji proizvod, dok lezbijka može biti zainteresovana za muževniji proizvod. Ovo ne važi za celu LGBT zajednicu, ali su mogućnosti ovih razlika daleko veće.[47] U prošlosti se rod smatrao fiksnim i kongruentnim predstavljanjem pola pojedinca. Sada se razume da su pol i rod tečni odvojeno. Istraživači su takođe primetili da kada se procenjuju proizvodi, biološki pol osobe je jednako jednako determinanta kao i njihov samopoimanje.[47] Kao odgovor kupaca, kada je reklama usmerena na njih, verovatnije je da će gej muškarci i žene imati interesovanje za proizvod.[41] Ovo je važan faktor i cilj za trgovce jer ukazuje na buduću lojalnost proizvodu ili brendu.

Zdravlje[uredi | uredi izvor]

Diskriminacija i mentalno zdravlje[uredi | uredi izvor]

U studiji iz 2001. koja je ispitivala moguće uzroke mentalnih poremećaja kod lezbijki, homoseksualaca i biseksualnih osoba, Cochran i psiholog Vickie M. Mais, sa Univerziteta u Kaliforniji, istražili su da li stalna diskriminacija podstiče anksioznost, depresiju i druge probleme mentalnog zdravlja koji su povezani sa stresom. među LGB osobama.[48] Autori su pronašli jake dokaze o vezi između njih dvoje.[48] Tim je uporedio kako su 74 LGB i 2.844 heteroseksualnih ispitanika ocenili životna i svakodnevna iskustva sa diskriminacijom, kao što su nezapošljavanje za posao ili uskraćen bankarski kredit, kao i osećanja uočene diskriminacije.[48] LGB ispitanici su prijavili veće stope percipirane diskriminacije od heteroseksualaca u svakoj kategoriji koja se odnosi na diskriminaciju, otkrio je tim.[48] Međutim, dok se smatra da su gej omladina izložena većem riziku od samoubistva, pregled literature objavljen u časopisu Adolescence navodi: „Biti gej po sebi nije uzrok porasta samoubistava“. Umesto toga, u pregledu se primećuje da su nalazi prethodnih studija sugerisali da su „...pokušaji samoubistva bili značajno povezani sa psihosocijalnim stresorima, uključujući rodnu nekonformnost, ranu svest o tome da ste gej, viktimizaciju, nedostatak podrške, napuštanje škole, porodične probleme, pokušaji samoubistva poznanika, beskućništvo, zloupotreba supstanci i drugi psihijatrijski poremećaji. Neke od ovih stresora doživljavaju i heteroseksualni adolescenti, ali se pokazalo da su oni češći među gej adolescentima.“[49] Uprkos nedavnom napretku u pravima LGBT osoba, gej muškarci i dalje doživljavaju visoku stopu usamljenosti i depresije nakon izlaska.[50]

LGBT multikulturalizam[uredi | uredi izvor]

Opšte[uredi | uredi izvor]

LGBT+ multikulturalizam je različitost unutar LGBT+ (lezbijske, gej, biseksualne, transrodne) zajednice kao reprezentacija različitih seksualnih orijentacija, rodnih identiteta — kao i različitih etničkih, jezičkih, verskih grupa unutar LGBT zajednice. Istovremeno sa odnosom LGBT i multikulturalizma, može se uzeti u obzir uključivanje LGBT zajednice u veći multikulturalni model, kao na primer na univerzitetima,[51] takav multikulturalni model uključuje LGBT zajednicu zajedno i jednaku zastupljenost sa drugim velikim manjinskim grupama kao što su npr. Afroamerikanci u Sjedinjenim Državama.[traži se izvor]

Ova dva pokreta imaju mnogo toga zajedničkog u političkom smislu. Obojica se bave tolerancijom prema stvarnim razlikama, različitostima, statusom manjine i nevažećim vrednosnim sudovima primenjenim na različite načine života.[52][53]

Istraživači su identifikovali pojavu gej i lezbijskih zajednica tokom nekoliko progresivnih vremenskih perioda širom sveta, uključujući: renesansu, prosvetiteljstvo i modernu vesternizaciju.[54] U zavisnosti od geografske lokacije, neke od ovih zajednica su iskusile više protivljenja svom postojanju od drugih; ipak, počeli su da prožimaju društvo i društveno i politički.[54]

Evropski gradovi u prošlosti i sadašnjosti[uredi | uredi izvor]

Gradski prostori u Evropi ranog modernog doba bili su domaćini obilju gej aktivnosti; međutim, ove scene su dugo ostajale polutajno.[54] Još iz 1500-ih, gradski uslovi kao što su šegrtovski radni odnosi i životni aranžmani, obilna studentska i umetnička aktivnost i hegemonističke norme u vezi sa ženskim društvenim statusom bili su tipični za Veneciju i Firencu u Italiji.[54] U ovim okolnostima, mnoge mlade ljude otvorenog uma privukla su ova gradska okruženja.[54] Shodno tome, počelo je da se dešava obilje istopolnih interakcija.[54] Mnoge veze koje su tada formirane često su dovele do pojave neobaveznih romantičnih i seksualnih veza, čija se rasprostranjenost tokom vremena prilično brzo povećavala do tačke u kojoj su postale sopstvena subkultura i zajednica.[54] Književnost i plesna kultura postepeno su se pojavile na sceni i postale integrisane uprkos transgresivnim društvenim pogledima.[54] Možda najpoznatije od njih su lopte Magic-Citi- a. Amsterdam i London su takođe prepoznati kao vodeće lokacije za uspostavljanje LGBT zajednice.[54] Do 1950-ih, ovi urbani prostori su cvetali od gej mesta kao što su barovi i javne saune gde su članovi zajednice mogli da se okupljaju.[54] Pariz i London su bili posebno privlačni lezbijskoj populaciji kao platforme ne samo za socijalizaciju, već i za obrazovanje.[54] Nekoliko drugih urbanih prilika koje su važne za LGBT zajednicu uključuju karneval u Rio de Žaneiru, Brazil, Mardi Gras u Sidneju, Australija, kao i razne druge parade ponosa koje se održavaju u većim gradovima širom sveta.[54]

Marko Mihailović iz Beograd prajda je u intervjuu iz 2021. izjavio da pripadnici LGBT+ zajednice u Srbiji slobodno žive samo u Novom Sadu i Beogradu, dok je u drugim gradovima u Srbiji mržnja prema LGBT+ osobama visoka.[55]

Urbani prostori u Sjedinjenim Državama[uredi | uredi izvor]

Na isti način na koji su LGBT osobe koristile gradsku pozadinu da se društveno udruže, mogle su da udruže snage i politički. Ovaj novi osećaj kolektiviteta pružio je donekle sigurnosnu mrežu za pojedince kada iznose svoje zahteve za jednakim pravima.[56] Konkretno u Sjedinjenim Državama, nekoliko ključnih političkih događaja odigralo se u urbanim kontekstima. Neki od njih uključuju, ali nisu ograničeni na:

  • Independence Hall, Filadelfija - pokret protesta homoseksualaca i lezbijki 1965. godine – aktivisti predvođeni Barbarom Gitings započeli su neke od prvih linija za proteste ovde. Ovi protesti su se nastavljali i gasili sve do 1969.[57] Gittings je 15 godina vodio radnu grupu za homoseksualce i lezbijke Američke bibliotečke asocijacije.[58]
  • Stounvol in, u ulici Kristofer u Grinvič Vilidžu na Menhetnu – rodnom mestu modernog pokreta za gej prava 1969. godine – po prvi put, grupa gej muškaraca i dreg kraljica uzvratila je policiji tokom racije na ovaj mali bar. Lokacija je sada nacionalna istorijska znamenitost SAD.[57]
  • Ulica Kastro, San Francisko – mesto okupljanja LGBTK ljudi počevši od 1970-ih; ovo urbano mesto bilo je oaza nade. Dom prvog otvoreno gej izabranog zvaničnika Harvija Milka i legendarnog pozorišta Kastro, ovaj gradski pejzaž ostaje ikoničan za LGBT zajednicu.[57]
  • Gradska kuća Kembridža, Masačusets – mesto prvog istopolnog braka u istoriji SAD 2004. Nakon ovog događaja, pokušaji verskih grupa u ovoj oblasti da ga zabrane su ugušeni i mnogo više država se pridružilo Komonveltu.[57]
  • Kancelarija za koordinaciju aktivnosti protiv AIDS-a, Filadelfija – kancelarija koja pomaže u zaustavljanju širenja HIV/AIDS-a, pružanjem odgovarajućih administrativnih komponenti, direktne pomoći i edukacije o HIV/AIDS-u.[59]

Tokom i nakon ovih događaja, subkultura LGBT zajednice počela je da raste i stabilizuje se u nacionalni fenomen.[60] Gej barovi su postajali sve popularniji u velikim gradovima.[60] Naročito za homoseksualce, sve veći broj mesta za krstarenje, javnih kupatila i IMCA- a u ovim urbanim prostorima nastavlja da ih pozdravlja da iskuse slobodniji način života.[60] Za lezbijke je to dovelo do formiranja književnih društava, privatnih društvenih klubova i smeštaja za istopolne osobe.[60] Srž ove izgradnje zajednice odvijala se u Njujorku i San Francisku, ali su gradovi poput Sent Luisa, Lafajet parka u Vašingtonu i Čikaga brzo sledili njihov primer.[60]

Gradovi[uredi | uredi izvor]

Gradovi pružaju mnoštvo vrhunskih uslova koji omogućavaju bolji individualni razvoj, kao i kolektivno kretanje koji inače nisu dostupni u ruralnim prostorima.[56] Prvo i najvažnije, urbani pejzaži nude LGBT+ osobama bolje izglede da upoznaju druge LGBT+ osobe i formiraju mreže i odnose.[56] Jedna idealna platforma u ovom okviru bilo je slobodno tržište rada mnogih kapitalističkih društava koje je mamilo ljude da se odvoje od svojih često štetnih tradicionalnih nuklearnih porodica kako bi se zaposlili u većim gradovima.[60] Prelazak u ove prostore pružio im je novu slobodu u oblastima seksualnosti, identiteta, ali i srodstva.[56] Neki istraživači ovo opisuju kao fazu otpora prema ograničenim očekivanjima normativnosti.[56] Urbane LGBT osobe su demonstrirale ovaj potiskivanje kroz različite medije, uključujući njihov stil oblačenja, način na koji su razgovarali i nosili se, i kako su izabrali da grade zajednicu.[56] Iz perspektive društvenih nauka, odnos grada i LGBT zajednice nije jednosmerna ulica. LGBT osobe vraćaju isto toliko, ako ne i više, u smislu ekonomskog doprinosa (tj. „ ružičastog novca“), aktivizma i politike.[54]

Raskrsnice rasa[uredi | uredi izvor]

U poređenju sa belim LGBT osobama, ne-bele LGBT osobe često doživljavaju predrasude, stereotipe i diskriminaciju na osnovu ne samo njihove seksualne orijentacije i rodnog identiteta, već i na osnovu rase.[61] Nadal i njegove kolege raspravljaju o LGBTK osobama boje kože i njihovom iskustvu intersekcionalnih mikroagresija koje ciljaju na različite aspekte njihovog društvenog identiteta.[61][62] Ova negativna iskustva i mikroagresije mogu doći od cisrodnih i heteroseksualnih belaca, cisrodnih i heteroseksualnih pojedinaca sopstvene rase,[61] i od same LGBT zajednice u kojoj obično dominiraju belci.[61]

Neki ne-beli LGBT ljudi se ne osećaju prijatno i predstavljeni u LGBT prostorima.[61] Sveobuhvatan i sistematski pregled postojeće objavljene istraživačke literature o iskustvima ne-belih LGBT osoba pronalazi zajedničku temu isključenosti u pretežno belim LGBT prostorima.[61] Ovim prostorima obično dominiraju bele LGBT osobe, promovišu bele i zapadne vrednosti i često ostavljaju LGBT pojedincima ne-bele kože osećaj kao da moraju da biraju između svoje rasne zajednice ili zajednice pola i seksualne orijentacije.[61] Generalno, zapadno društvo će često suptilno kodirati „gej” kao belca; bele LGBT osobe se često vide kao lice LGBT kulture i vrednosti.[61]

Tema izlaska i otkrivanja nečije seksualne orijentacije i rodnog identiteta u javnosti povezuje se sa belim vrednostima i očekivanjima u mejnstrim diskusijama.[61] Tamo gde bela zapadna kultura pridaje vrednost mogućnostima da se otvoreno govori o svom identitetu sa porodicom, jedna posebna studija je otkrila da ne-beli LGBT učesnici gledaju na ćutanje svoje porodice o njihovom identitetu kao na podršku i prihvatanje.[61] Na primer, kolektivističke kulture posmatraju proces izlaska kao porodičnu stvar, a ne kao individualnu. Štaviše, godišnji Nacionalni dan izlaska usredsređuje bele perspektive kao događaj koji treba da pomogne LGBT osobi da se oseća oslobođeno i udobno u sopstvenoj koži.[61] Međutim, za neke ne-bele LGBT osobe, Nacionalni Coming Out dan se posmatra u negativnom svetlu.[61][63] U ne-belim zajednicama, javno istupanje može imati štetne posledice, rizikujući njihov lični osećaj sigurnosti, kao i porodične i zajedničke odnose.[61] Bele LGBT osobe imaju tendenciju da kolektivno odbacuju ove razlike u perspektivi kada su u pitanju izlazak, što dovodi do moguće dalje izolacije njihove LGBTK braće i sestara boja.[61]

Kritika termina[uredi | uredi izvor]

Elenor Formbi piše da je pojam "LGBT zajednice" problematičan, jer pripadnost zajednici nije data samo zato što ljudi dele rodni ili seksualni identitet. Formbi citira sagovornika koji je tvrdio da „ideja ne postoji, to je vrsta velikog mita – pomalo kao da kažete da postoji zajednica smeđih očiju ili zajednica plavuša“. Formbi tvrdi da istraživanje pokazuje da mnoge LGBT osobe uopšte ne osećaju da postoji prava „LGBT zajednica“, jer stalno doživljavaju diskriminaciju od drugih LGBT osoba u vezi sa njihovim godinama, telom, invaliditetom, etničkom pripadnošću, verom, HIV statusom ili percipirana društvena klasa. Formbi pojašnjava da ona ne predlaže da se potpuno napusti fraza, ali da bi korišćenje „LGBT ljudi“ bilo tačnije u većini slučajeva i ne bi rizikovalo otuđenje koje oseća već (ponekad) marginalizovana grupa ljudi.[64]

Reference[uredi | uredi izvor]

  1. ^ Jeff Nelson (24. 6. 2022). „Madonna Celebrates Queer Joy with Drag Queens, Son David at Star-Studded NYC Pride Party”. People Magazine. Pristupljeno 2022-06-30. 
  2. ^ Acronyms, Initialisms & Abbreviations Dictionary, Volume 1, Part 1. Gale Research Co., 1985, ISBN 978-0-8103-0683-7. Factsheet five, Issues 32–36, Mike Gunderloy, 1989 Arhivirano 2015-09-06 na sajtu Wayback Machine
  3. ^ Hoffman, Amy (2007). An Army of Ex-Lovers: My life at the Gay Community News. University of Massachusetts Press. str. 79—81. ISBN 978-1558496217. 
  4. ^ Ferentinos, Susan (2014-12-16). Interpreting LGBT History at Museums and Historic Sites (na jeziku: arapski). Rowman & Littlefield. ISBN 978-0-7591-2374-8. Arhivirano iz originala 2022-03-09. g. Pristupljeno 2022-06-30. 
  5. ^ Centerlink. „2008 Community Center Survey Report” (PDF). LGBT Movement Advancement Project. Arhivirano (PDF) iz originala 23. 3. 2020. g. Pristupljeno 2022-06-30. 
  6. ^ Shankle, Michael D. (2006). The Handbook of Lesbian, Gay, Bisexual, and Transgender Public Health: A Practitioner's Guide To Service. Haworth Press. ISBN 978-1-56023-496-8. Arhivirano iz originala 2015-09-06. g. Pristupljeno 2022-06-30. 
  7. ^ The Santa Cruz County in-queery, Volume 9, Santa Cruz Lesbian, Gay, Bisexual & Transgendered Community Center, 1996. 2008-11-01. Arhivirano iz originala 2013-05-10. g. Pristupljeno 2022-06-30.  page 690
  8. ^ „Civilities, What does the acronym LGBTQ stand for?”. The Washington Post. Arhivirano iz originala 3. 1. 2020. g. Pristupljeno 2022-06-30. 
  9. ^ a b „Symbols of the Gay, Lesbian, Bisexual, and Transgender Movements.”. Lambda.org. Arhivirano iz originala 4. 12. 2004. g. Pristupljeno 2022-06-30. 
  10. ^ „How the Nazi Regime's Pink Triangle Symbol Was Repurposed for LGBTQ Pride”. Time (na jeziku: engleski). Arhivirano iz originala 2021-06-07. g. Pristupljeno 2022-06-30. 
  11. ^ Christen, Simone. „The Irony of the Human Rights Campaign's Logo”. The Oberlin Review. Arhivirano iz originala 2021-06-05. g. Pristupljeno 2022-06-30. 
  12. ^ „Philly's Pride Flag to Get Two New Stripes: Black and Brown”. Philadelphia Magazine (na jeziku: engleski). 2017-06-08. Arhivirano iz originala 2018-02-26. g. Pristupljeno 2022-06-30. 
  13. ^ „What We Do”. HRC. Arhivirano iz originala 2012-07-31. g. Pristupljeno 2022-06-30. 
  14. ^ „Wiser Earth Organizations: Empowering Spirits Foundation”. Wiserearth.org. Arhivirano iz originala 2020-06-29. g. Pristupljeno 2022-06-30. 
  15. ^ GLAAD: "About GLAAD" Arhivirano april 26, 2009 na sajtu Wayback Machine
  16. ^ „Labris”. Labris. Pristupljeno 2022-06-30. 
  17. ^ „Da se zna!”. Da se zna!. Pristupljeno 2022-06-30. 
  18. ^ Amnesty International USA. Human Rights and the Rights of Lesbian, Gay, Bisexual and Transgender People. 2009. „Archived copy”. Arhivirano iz originala 2010-07-12. g. Pristupljeno 2022-06-30. 
  19. ^ „Encyclopedia of Lesbian, Gay, Bisexual and Transgendered History in America.”. Encyclopedia. Arhivirano iz originala 2022-03-09. g. Pristupljeno 2022-06-30. 
  20. ^ Raley, Amber B.; Lucas, Jennifer L. (oktobar 2006). „Stereotype or Success? Prime-time television's portrayals of gay male, lesbian, and bisexual characters”. Journal of Homosexuality. 51 (2): 19—38. PMID 16901865. doi:10.1300/J082v51n02_02. 
  21. ^ Gomestic. 2009. Stanza Ltd
  22. ^ Gross, Larry P. (2001). Up from Invisibility: Lesbians, Gay Men, and the Media in AmericaNeophodna slobodna registracija (na jeziku: engleski). Columbia University Press. ISBN 9780231119535. „Media's portrayal of gays and lesbians.” 
  23. ^ Siedlecki, Robert (2022-06-30). „New Baymax animation series: Disney continues to foist the radical LGBT agenda on children”. iamnews.com. Pristupljeno 2022-06-30. 
  24. ^ „Lesbian, gay, bisexual, transgender, and queer community | sociology”. Encyclopedia Britannica (na jeziku: engleski). Arhivirano iz originala 2019-12-02. g. Pristupljeno 2022-06-30. 
  25. ^ Kirchick, James (2019-06-28). „The Struggle for Gay Rights Is Over”. The Atlantic (na jeziku: engleski). Arhivirano iz originala 2019-11-25. g. Pristupljeno 2022-06-30. 
  26. ^ Fetto, John. In Broad Daylight – Marketing to the gay community – Brief Article. BNet. Feb. 2001. „Archived copy”. Arhivirano iz originala 2015-10-16. g. Pristupljeno 2022-06-30. 
  27. ^ Shelley L. Craig PhD, RSW, LCSW; Lauren McInroy MSW, RSW (2014-01-01). „You Can Form a Part of Yourself Online: The Influence of New Media on Identity Development and Coming Out for LGBTQ Youth”. Journal of Gay & Lesbian Mental Health. 18 (1): 95—109. ISSN 1935-9705. doi:10.1080/19359705.2013.777007. Arhivirano iz originala 2022-03-09. g. Pristupljeno 2022-06-30. 
  28. ^ Kitzie, Vanessa (2019). „"That looks like me or something i can do": Affordances and constraints in the online identity work of US LGBTQ+ millennials”. Journal of the Association for Information Science and Technology (na jeziku: engleski). 70 (12): 1340—1351. ISSN 2330-1643. doi:10.1002/asi.24217 Slobodan pristup. 
  29. ^ a b v DeVito, Michael A.; Walker, Ashley Marie; Birnholtz, Jeremy (2018-11-01). „'Too Gay for Facebook': Presenting LGBTQ+ Identity Throughout the Personal Social Media Ecosystem”. Proceedings of the ACM on Human-Computer Interaction. 2 (CSCW): 44:1—44:23. doi:10.1145/3274313 Slobodan pristup. 
  30. ^ a b Fox, Jesse; Warber, Katie M. (2014-12-22). „Queer Identity Management and Political Self-Expression on Social Networking Sites: A Co-Cultural Approach to the Spiral of Silence”. Journal of Communication. 65 (1): 79—100. ISSN 0021-9916. doi:10.1111/jcom.12137. Arhivirano iz originala 2022-03-09. g. Pristupljeno 2022-06-30. 
  31. ^ Haimson, Oliver L.; Dame-Griff, Avery; Capello, Elias; Richter, Zahari (2019-10-18). „Tumblr was a trans technology: the meaning, importance, history, and future of trans technologies”. Feminist Media Studies. 21 (3): 345—361. ISSN 1468-0777. doi:10.1080/14680777.2019.1678505 Slobodan pristup. 
  32. ^ Simpson, Ellen; Semaan, Bryan (2021-01-05). „For You, or For"You"?”. Proceedings of the ACM on Human-Computer Interaction. 4 (CSCW3): 1—34. ISSN 2573-0142. doi:10.1145/3432951. Arhivirano iz originala 2022-03-09. g. Pristupljeno 2022-06-30. 
  33. ^ Shelley L. Craig PhD, RSW, LCSW; Lauren McInroy MSW, RSW (2014-01-01). „You Can Form a Part of Yourself Online: The Influence of New Media on Identity Development and Coming Out for LGBTQ Youth”. Journal of Gay & Lesbian Mental Health. 18 (1): 95—109. ISSN 1935-9705. doi:10.1080/19359705.2013.777007. Arhivirano iz originala 2022-03-09. g. Pristupljeno 2022-06-30. 
  34. ^ a b Kitzie, Vanessa (2019). „"That looks like me or something i can do": Affordances and constraints in the online identity work of US LGBTQ+ millennials”. Journal of the Association for Information Science and Technology (na jeziku: engleski). 70 (12): 1340—1351. ISSN 2330-1643. doi:10.1002/asi.24217 Slobodan pristup. 
  35. ^ Fox, Jesse; Warber, Katie M. (2014-12-22). „Queer Identity Management and Political Self-Expression on Social Networking Sites: A Co-Cultural Approach to the Spiral of Silence”. Journal of Communication. 65 (1): 79—100. ISSN 0021-9916. doi:10.1111/jcom.12137. Arhivirano iz originala 2022-03-09. g. Pristupljeno 2022-06-30. 
  36. ^ a b v Simpson, Ellen; Semaan, Bryan (2021-01-05). „For You, or For"You"?”. Proceedings of the ACM on Human-Computer Interaction. 4 (CSCW3): 1—34. ISSN 2573-0142. doi:10.1145/3432951. Arhivirano iz originala 2022-03-09. g. Pristupljeno 2022-06-30. 
  37. ^ PRNewswire. "Buying Power of US Gays and Lesbians to Exceed $835 Billion by 2011". January 25, 2007
  38. ^ Hicklin, Aaron (27. 9. 2012). „Power of the pink pound”. The Financial Times. Arhivirano iz originala 21. 4. 2021. g. Pristupljeno 2022-06-30. 
  39. ^ Hipps, James (24. 8. 2008). „The Power of Gay: Buying Power That Is”. gayagenda.com. Arhivirano iz originala 17. 4. 2010. g. Pristupljeno 2022-06-30. 
  40. ^ a b v g d đ e ž z i j k Miller, Richard K. and Kelli Washington. 2014. " PART IX: SEGMENTATION: Chapter 60: GAY & LESBIAN CONSUMERS." Consumer Behavior. 326–333.
  41. ^ a b v Um, Nam-Hyun (2012). „Seeking the holy grail through gay and lesbian consumers: An exploratory content analysis of ads with gay/lesbian-specific content”. Journal of Marketing Communications. 18 (2): 133—149. doi:10.1080/13527266.2010.489696. 
  42. ^ a b v g d đ e ž z i j k l lj m Soat, Molly. 2013. "Demographics in the Modern Day." Marketing News, 47 (9). 1p.
  43. ^ „2018 US HUMAN RIGHTS REPORT” (PDF). Pristupljeno 23. 10. 2019. 
  44. ^ Gallup, Inc. (20. 3. 2015). „San Francisco Metro Area Ranks Highest in LGBT Percentage”. Gallup.com. Arhivirano iz originala 22. 10. 2015. g. Pristupljeno 20. 3. 2015. 
  45. ^ „Mapping the Void: Two-Spirit and LGBTQ+ Experiences in Hamilton” (PDF). 11. 6. 2019. Arhivirano (PDF) iz originala 3. 7. 2019. g. Pristupljeno 19. 7. 2019. 
  46. ^ „Trans PULSE Canada Report No. 1 or 10”. 10. 3. 2020. Arhivirano iz originala 14. 3. 2020. g. Pristupljeno 10. 3. 2020. 
  47. ^ a b v g Oakenfull, Gillian (2012). „Gay Consumers and Brand Usage: The Gender-Flexing Role of Gay Identity”. Psychology & Marketing. 29 (12): 968—979. doi:10.1002/mar.20578. 
  48. ^ a b v g Mays, Vickie M.; Cochran, Susan D. (2001). „Mental Health Correlates of Perceived Discrimination Among Lesbian, Gay, and Bisexual Adults in the United States” (PDF). American Journal of Public Health. 91 (11): 1869—1876. PMC 1446893 Slobodan pristup. PMID 11684618. doi:10.2105/AJPH.91.11.1869. Arhivirano iz originala (PDF) 2020-06-29. g. Pristupljeno 2019-09-24. 
  49. ^ Kitts, R. (2005). „Gay adolescents and suicide: understanding the association”. Adolescence. 40 (159): 621—628. PMID 16268137. 
  50. ^ Hobbes, Michael (2017-03-01). „Together Alone: the Epidemic of Gay Loneliness”. The Huffington Post Highline. Arhivirano iz originala 2020-06-17. g. Pristupljeno 2019-12-03. 
  51. ^ LGBT Affairs Arhivirano 2014-05-13 na sajtu Wayback Machine, University of Florida
  52. ^ John Corvino, "The Race Analogy" Arhivirano 2015-04-11 na sajtu Archive.today, The Huffington Post, accessed Saturday 11 April 2015, 10:39 (GMT)
  53. ^ Konnoth, Craig J. (2009). „Created in Its Image: The Race Analogy, Gay Identity, and Gay Litigation in the 1950s–1970s”. The Yale Law Journal. 119 (2): 316—372. Arhivirano iz originala 14. 4. 2015. g. Pristupljeno 11. 4. 2015. 
  54. ^ a b v g d đ e ž z i j k l Aldrich, Robert (2004). „Homosexuality and the City: An Historical Overview”. Urban Studies. 41 (9): 1719—1737. doi:10.1080/0042098042000243129. 
  55. ^ „Pripadnici LGBT zajednice slobodno žive samo u Novom Sadu i Beogradu”. mojnovisad.com. 2021-09-15. Pristupljeno 2022-07-01. 
  56. ^ a b v g d đ Doderer, Yvonne P. (2011). „LGBTQs in the City, Queering Urban Space”. International Journal of Urban and Regional Research. 35 (2): 431—436. PMID 21542205. doi:10.1111/j.1468-2427.2010.01030.x. Arhivirano iz originala 2020-02-17. g. Pristupljeno 2021-08-14. 
  57. ^ a b v g Polly, J. (2009). Top 10 Historic Gay Places in the U.S. Gay & Lesbian Review Worldwide, 16(4), 14–16.
  58. ^ Goulart, Karen M. (8. 3. 2001). „Library opens Gittings Collection” (A1, A23, A24). Philadelphia Gay News. 
  59. ^ „Mayor's Commission on Sexual Minorities Fiscal Year 1988 Recommendations Pertaining to AIDS”. City of Philadelphia. Special Collections Research Center, Temple University Libraries. 
  60. ^ a b v g d đ D'Emilio, J. (1998). CHAPTER 13: Capitalism and Gay Identity. In “Culture, Society & Sexuality” (pp. 239–247). Taylor & Francis Ltd / Books.
  61. ^ a b v g d đ e ž z i j k l lj Sadika, Bidushy; Wiebe, Emily; Morrison, Melanie A.; Morrison, Todd G. (2020-03-02). „Intersectional Microaggressions and Social Support for LGBTQ Persons of Color: A Systematic Review of the Canadian-Based Empirical Literature”. Journal of GLBT Family Studies (na jeziku: engleski). 16 (2): 111—147. ISSN 1550-428X. doi:10.1080/1550428X.2020.1724125 Slobodan pristup. 
  62. ^ Nadal, Kevin L.; Davidoff, Kristin C.; Davis, Lindsey S.; Wong, Yinglee; Marshall, David; McKenzie, Victoria (avgust 2015). „A qualitative approach to intersectional microaggressions: Understanding influences of race, ethnicity, gender, sexuality, and religion.”. Qualitative Psychology (na jeziku: engleski). 2 (2): 147—163. ISSN 2326-3598. doi:10.1037/qup0000026. 
  63. ^ Ghabrial, Monica A. (mart 2017). „"Trying to Figure Out Where We Belong": Narratives of Racialized Sexual Minorities on Community, Identity, Discrimination, and Health”. Sexuality Research and Social Policy (na jeziku: engleski). 14 (1): 42—55. ISSN 1868-9884. doi:10.1007/s13178-016-0229-x. 
  64. ^ Formby, Eleanor (8. 8. 2017). „Why you should think twice before you talk about 'the LGBT community'”. The Conversation. Arhivirano iz originala 7. 4. 2019. g. Pristupljeno 7. 4. 2019. 

Spoljašnje veze[uredi | uredi izvor]

Deo serije članaka o
LGBT+ temama
      
  • neheteroseksualnim
  • necisrodnim
Seksualna orijentacija i rodni identitet
Istorija
Opšta istorija
Istorija identiteta
Kultura
Prava
Zdravlje
Stavovi društva
Problemi
Diskriminacija na osnovu seksualne orijentacije [en] ili Heteroseksizam
Akademska polja i diskurs
Portal LGBT+
Preuzeto iz „https://sr.wikipedia.org/w/index.php?title=ЛГБТ%2B_заједница&oldid=26913047”