Milosav Slavko Pešić
 | Biografije možda zahteva čišćenje i/ili prerađivanje kako bi se zadovoljili standardi kvaliteta Vikipedije. (januar 2012) |
Milosav Slavko Pešić | |
|---|---|
| Datum rođenja | 9. oktobar 1943. |
| Mesto rođenja | Niš, Kraljevina Jugoslavija |
| Datum smrti | 14. mart 2022. (78 god.) |
| Mesto smrti | Smederevo, Srbija |
Milosav Slavko Pešić (Niš, 9. oktobar 1943 — Smederevo, 14. mart 2022)[1] bio je srpski književnik, kritičar i novinar.[2]
Biografija[uredi | uredi izvor]
Školovao se u Smederevu, Beogradu, Zagrebu i Ljubljani. Književni rad započeo je poezijom. Pre izlaska prve zbirke pesama (Knjiga postanja) 1972, ušao je u antologije Zorana Gluščevića (U vreme nesigurno), Bogdana A. Popovića (Poezija i tradicija) i u nekoliko kritičkih izbora. Stvaralaštvo Milosava Slavka Pešića kreće se originalnim putevima, izvan pravaca i moda, ali po pesničkim temama, imaginaciji i inspiraciji, uprkos činjenici da je ulazak u literaturu bio na tradicionalističkom poetskom tragu, pripada svojoj generaciji i vremenu postmodernizma.
Raskid sa versom tradicionalističkog zvuka došao je ubrzo po objavljivanju antologije Bogdana A. Popovića. Pešić u poeziji sučeljava iskustvo i snove, meša gorku svest o prolaznosti sa opojnim zovom životnih radosti, koristeći često arhaičian, gotovo zaboravljeni jezik i komplikovanu rimu, rastvarajući mitsko nasleđe u savremeni trenutak sveprisutne teskobe modernog čoveka. Poslednjih godina Pešić se vraća pravoslavnim mitologemama, mada donekle odmaknut od tipiziranog odnosa srpskih pesnika hrišćanske provinijencije, jer njegovi stihovi, milozvučnog bruja i opijajućeg tona, daju plastične slike dešavanja uz odmerenu dozu skepticizma prema navodima svetih knjiga i žitija. Pešić opevava religijske teme od prve zbirke Knjiga postanja, koja se pojavila godinu dana po izlasku antologije Bogdana A. Popovića. Knjigu postanja istoričari književnosti doživeli su kao poslednji glas o tradiciji. Zbirka je bila veoma zapažena uprkos činjenici da su srpski pesnici uveliko već tragali za novim zdencima.
Bio je član redakcije i urednik lista Student, član redakcije satiričnog lista Stradija, grafički je opremio više brojeva Književne reči (bavio se i likovnim rešenjem knjiga, plakata, postera) jedan je od promotera osnivanja Književne omladine, urednik časopisa Smederevo, član redakcije i uredničkog kolegijuma nedeljnika Smederevac, glavni i odgovorni urednik Radio Smedereva i urednik informativnog programa Televizije Smederevo, kasnije glavni i odogovorni urednik Televizije Smederevo.
Četvrt veka živeo je kao profesionalni književnik. Pisao je mnogo poštujući visoke kriterije. Pisao je kritiku: književnu, likovnu, filmsku, televizijsku, pozorišnu. Dvadesetak godina gotovo isključivo pisao je erotske priče za specijalizovane revije u SFRJ i telefonske govorne automate. Erotske priče objavljivao je revijama Erotika (Zagreb), Vroči kaj (Maribor), Sexpress i Pan erotika (Novi Sad), Erotski dodir, Strast plus i Strast (Beograd) i specijalnom izboru Erotika priče (Zagreb). Izdavači tog žanra, poput Aleksandra I. Spasića, smatrali su Pešića najboljim piscem erotske proze u SFRJ. O tome je Spasić više puta govorio u razgovorima o izdavačkim planovima i erotskoj literaturi.
Pojedine Pešićeve priče, pesme recenzije, čak i novinski tekstovi prevedeni su na engleski, italijanski, mađarski, ruski, kineski, poljski, bugarski, turski, slovenački i makedonski.
Prevodio je i pojedinačne priče Vudi Alena, Karen Bliksen, Margaret Etvud, Selindžera, mnoštvo slovenačkih pesnika i prozaista i dramatičara. Preveo je pesničke knjige Svetlane Makarovič Odbrojavanja (Izštevanja), Ervina Frica Prolaznost (Minevanja), Alojza Ihana Srebrnjak (Srebrnik), Alojza Gradnika Pesme (Pesmi), Tona Kuntnera Moja kuća (Moja hiša), Tatjane Mihailovne Gluškove Nema rastanka (Razluki nъet) i Maruše Krese Vajdner Juče, danas, sutra (Gestern, Heute, Morgen) i dramu Emila Filipčiča Zatočenici slobode (Ujetniki svobode).
= Nagrade[uredi | uredi izvor]
Dobitnik je nagrade Blažo Šćepanović za zbirku pesama u rukopisu Večernja blagost, nagrade za prozu Milivoje Ilić, Grigorije Božović, nagradu Milivoje Živanović za esej o glimištu i u više navrata za erotsku priču. Nagrađen je i Zlatnom strunom čiji je prvi dobitnik Vesna Parun, a poneli su je i Miodrag Pavlović, Dara Sekulić, Radovan Pavlovski, Sonja Manojlović, Branislav Petrović.
Dela[uredi | uredi izvor]
Pesničke zbirke[uredi | uredi izvor]
- Knjiga postanja (1972)
- Helena spava s mišicom pod glavom (1978)
- Mali znaci neverstva (1980)
- Tamni vilajet (1983)
- Večernja blagost (1984)
- Mefistov vez (1986)
- Mirna kuća (1987)
- Smrt je lovac samotan (1990)
- Mastilo je gorko / Ink is Bitter (2007), dvojezično(srpski-engleski)
Izbor pesama[uredi | uredi izvor]
- U dom za stare stigao je komunizam (2004)
Zbirka kratkih priča[uredi | uredi izvor]
- Čovek protiv sebe (1979)
Roman[uredi | uredi izvor]
- Ženik (1982)
Zbirka lirskih zapisa[uredi | uredi izvor]
- S ljubečitim štovanjem (1986)
Zbirka pesama za decu[uredi | uredi izvor]
- Mačje, mišje i druge (1987)
Esej o glumištu[uredi | uredi izvor]
Romansirana ilustrovana prošlost Smedereva[uredi | uredi izvor]
- Knjiga promena (2007)
Priredio pesničke antologije[uredi | uredi izvor]
Izbor savremenih slovenačkih prozaista[uredi | uredi izvor]
- Mlada slovenačka proza / Berba nebeskog vinograda (1990).
Prevodi[uredi | uredi izvor]
- Mocartove epistole ženama Pisma osamljenika (2003).
Zastupljen u antologijama[uredi | uredi izvor]
- Zoran Gluščević: /U vreme nesigurno/, Beograd 1969.
- Bogdan A. Popović: /Poezija i tradicija/, Beograd 1971.
- Stojan Stepanović: /Mlada srpska poezija/, Sarajevo 1971.
- Milutin Srećković: /Neka ista zemlja/, Kruševac 1982.
- Milutin Srećković: / Najmlađi glasovi srpske poezije/ 1982.
- Jovan Zivlak: /Pantologija/, Novi Sad 1977.
- Milorad R. Blečić: /Antologija jugoslovenskog pesništva o bilju/, Beograd 1989
- Ratko Popović: /Strašni sud/: pesnici Gračanici, Priština/, Beograd 1989.
- S. Radovanović i D. Batinica: /Srpski manastiri i poetska reč/, Zemun 1990.
- Franci Zagoričnik: /Pod orožjem jezik/, Ljubljana 1996.
- Pero Zubac: /Antologija jugoslovenske ljubavne poezije/, Beograd 1997
- Pero Zubac: /Zlatni stihovi/, Beograd 1998.
- Prosvjetni rad: /Antologija kratke priče/, Podgorica 1999.
Zastupljen u izborima[uredi | uredi izvor]
- Biti negde, Novi Beograd 1966.
- Rukovanje, Novi Beograd 1968.
- Mali poetski zbornik, Prokuplje 1969.
- Najlepši stihovi 69, Beograd 1969.
- Najlepši stihovi 71, Beograd 1971.
- Izvor žive reči, Smederevo 1971.
- Grad na desnoj, a vetar na levoj obali/, Smederevo 1971.
- Najlepši stihovi 72, Beograd 1972.
- Zlatna struna, Smederevo 1979.
- Osumnaesti Racinovi sredbi, 1983.
- Naučite pjesan, Knj. 2, Smederevo 1984.
- Poezijata megu sonot i realnosta, Struga 1984.
- Naučite pjesan, Knj. 3, Smederevo 1985.
- Čegarske vatre, Niš 1992.
- Pesnički ključ Smedereva, Smederevo 1994.
- Brod nostalgije, boemske pesme, Beograd 2004.
- Smederevo, grad prestonica, Smederevo, 2004.
Reference[uredi | uredi izvor]
- ^ „IN MEMORIAM: PREMINUO NOVINAR I KNjIŽEVNIK MILOSAV SLAVKO PEŠIĆ (1943-2022)”. Smederevske novine. Pristupljeno 14. 3. 2022.
- ^ Ko je ko, pisci iz Jugoslavije 1994. Priredio Milisav Savić
