Mirko Filipović (narodni heroj)
| mirko filipović | |||
|---|---|---|---|
 Mirko Filipović | |||
| Lični podaci | |||
| Datum rođenja | 4. maj 1912. | ||
| Mesto rođenja | Dubrave, kod Brčkog, Austrougarska | ||
| Datum smrti | avgust 1944. (32 god.) | ||
| Mesto smrti | Drenovci, kod Županje, ND Hrvatska | ||
| Profesija | student prava | ||
| Delovanje | |||
| Član KPJ od | 1933. | ||
| Učešće u ratovima | Aprilski rat Narodnooslobodilačka borba | ||
| Služba | Jugoslovenska vojska NOV i PO Jugoslavije 1941—1944. | ||
| Heroj | |||
| Narodni heroj od | 26. jula 1949. | ||
| Odlikovanja |
| ||
Mirko Filipović (Dubrave, kod Brčkog, 4. maj 1912 — Drenovci, kod Županje, avgust 1944) bio je učesnik Narodnooslobodilačke borbe i narodni heroj Jugoslavije.
Biografija[uredi | uredi izvor]
Rođen je 4. maja 1912. godine u selu Dubrave kod Brčkog. Osnovnu školu je završio u rodnom mestu, a gimnaziju je završio u Bijeljini, 1931. godine. Potom se upisao na Pravni fakultet Sveučilišta u Zagrebu.[1]
Kao učenik Bijeljinske gimnazije, uključio se u omladinski revolucionarni pokret, koji je u Bijeljini delovao preko Zavičajnog studentskog društva. Kao veoma aktivan omladinac, 1933. godine je bio primljen u članstvo tada ilegalne Komunističke partije Jugoslavije (KPJ). Nakon jedne akcije štampanja i rasturanja ilegalnih partijskih letaka, tokom 1933. godine, policija je uhapsila čitavu grupu studenata, među kojima je bio i Mirko. Tokom policijske istrage, bio je tučen i maltretiran, a potom osuđen na šesnaest meseci zatvora.[1]
Nakon izlaska iz zatvora, zajedno sa drugovima je razvio još jaču revolucionarnu aktivnost. Pored studenata i đaka, sve aktivnije su politički radili na uključivanju građana i seljaka u revolucionarni pokret. Tada je bio izabran u rukovodstvo Mesnog komiteta KPJ za Bijeljinu. Zbog svoje aktivnosti, do 1941. godine, bio je više puta hapšen i proganjan od policije.[1]
Bio je učesnik kratkotrajnog Aprilskog rata, a nakon kapitulacije Jugoslovenske vojske vratio se u rodno mesto. Kao od ranije poznatog komunistu, ustaše su ga uhapsile u Bijeljini, ali je uspeo da pobegne iz zatvora. Potom se povezao sa partijskom organizacijom i u leto 1941. godine stupio u partizane. U Bijeljinskoj partizanskoj četi je bio postavljen za političkog komesara. Sa ovom četom je delovao na području Mačve, sve do oktobra 1941. godine, kada su se ponovo prebacili u Bosnu.[1]
Kada je novembra 1941. godine formiran partizanski bataljon, Mirko je bio postavljen za njegovog komandanta. Ovaj bataljon je ubrzo potom stupio u sastav Majevičkog partizanskog odreda. Kada su januara 1942. godine, četnici izvršili napad na Štab Majevičkog odreda u selu Vukosavcima i ubili komandanta i političkog komesara Odreda — Ivana Markovića i Fadila Jahića, Mirko je bio postavljen za zamenika komandanta Odreda.[1]
Početkom avgusta 1942. godine ovaj Odred je stupio u sastav tada Šeste istočnobosanske udarne brigade, a Mirko je tada bio postavljen za političkog komesara Drugog bataljona. Uporedo sa učešćem u borbama, aktivno je politički radio sa borcima i narodom. Marta 1943. godine bio je postavljen za političkog komesara tada formirane Majevičke udarne brigade. U jesen 1943. godine, nakon oslobođenja Tuzle, bio je postavljen za političkog komesara Osamnaeste hrvatske istočnobosanske brigade. Na ovoj dužnosti nije dugo ostao, jer je uskoro bio teško ranjen.[1]
Nakon ozdravljenja, Mirko nije vraćen u brigadu, već je bio upućen na politički rad u Oblasni komitet KPJ za Semberiju. Maja 1944. godine, s grupom partijskih radnika, upao je u četničku zasedu u selu Priboju, kod Lopara. Potom su ga četnici predali Nemcima u Brčko. Ovde je u zatvoru bio strahovito mučen. Avgusta 1944. godine, s grupom zatvorenika, bio je odveden u selo Drenovci, gde je bio streljan.[1]
Ukazom Predsedništva Antifašističkog veća narodnog oslobođenja Jugoslavije (AVNOJ) 26. jula 1945. posthumno je odlikovan Ordenom zasluga za narod prvog reda.[2] Ukazom Prezidijuma Narodne skupštine FNR Jugoslavije 26. jula 1949. proglašen je za narodnog heroja Jugoslavije.[3][4]
Reference[uredi | uredi izvor]
- ^ a b v g d đ e Narodni heroji 1 1982, str. 249.
- ^ „Službeni list FNRJ 95/45” (PDF). www.slvesnik.com.mk. 7. 12. 1945. str. 1025.
- ^ Narodni heroji 1982, str. 249.
- ^ „Sl. list FNRJ 99/49” (PDF). www.slvesnik.com.mk. 26. 11. 1949. str. 1348.
Literatura[uredi | uredi izvor]
- Narodni heroji Jugoslavije tom I. Beograd: Narodna knjiga. 1982. COBISS.SR 48700167
Narodni heroji iz Bosanske Posavine, Semberije i Tuzle | ||
|---|---|---|
Narodni heroji Jugoslavije rođeni na teritoriji Bosanske Posavine, Semberije i grada Tuzle, kao i oni koji su politički ili vojno delovali na ovom području: | ||
| Bos. Posavina |  | |
| Semberija | ||
| Tuzla | ||
