Nišizo Cukahara
| Nišizo Cukahara | |
|---|---|
 Admiral Nišizo Cukahara | |
| Lični podaci | |
| Datum rođenja | 3. april 1887. |
| Mesto rođenja | Prefektura Fukui, Japan |
| Datum smrti | 10. januar 1966. (78 god.) |
| Mesto smrti | Tokio, Japan |
| Obrazovanje | Pomorski ratni koledž, Carska japanska pomorska akademija |
| Vojna karijera | |
| Služba | 1908 — 1945. |
| Vojska |  Japanska carska mornarica |
| Čin | Admiral |
| Komandant | Oi Akagi Pomorska baza Činkai 11. vazdušna flota Pomorska vazdušna komanda Pomorska baza Jokosuka |
| Učešće u ratovima | Drugi svetski rat *Bitka za Filipine (1941–42) *Novo Gvinejska kampanja *Gvadalkanalska kampanja *Solomonska kampanja |
Nišizo Cukahara (jap. 塚原二四三; 3. april 1887 — 10. januar 1966) je bio admiral u japanskoj carskoj mornarici tokom Drugog svetskog rata.
Rani period[uredi | uredi izvor]
Cukahara je rođen u prefekturi Fukui, ali je njegovo zvanično prebivalište bio grad Kofu u Jamanaši prefekturi, gde je on odrastao. Cukahara je diplomirao u 36. klasi na japanskoj carskoj pomorskoj akademiji 1908. godine, i rangiran je na 20. mestu od 119 kadeta. Čuveni admiral Čuiči Nagumo, bio je njegov školski drug. Kao podoficir vrši službu na palubi krstarice Soja, oklopnom krstašu Ivate i boijnom brodu Okinošima. Nakon unapređenja u čin Esign (ekvivalent: Potporučnik) 1910. godine, on služi na bojnom brodu Šikišima, a zatim na razaraču Judači.
Cukahara kasnije služi na bojnom brodu Jamaširo i oklopnom krstašu Aso. Po unapređenju u čin Lieutenant (ekvivalent: Poručnik Fregate) 1914. godine, prelazi na razarač Umikaze, a 1916. godine postaje glavni oficir za navigaciju na lakoj krstarici Mogami, zatima na krstarici Čitoše, pa na brodu za opravke Kanto, i na kraju na oklopnom krstašu Ibuki.
On diplomira na pomorskom ratnom koledžu u Japanu 1920. godine i biva unapređen u čin Lieutenant commander (ekvivalent: Poručnik Bojnog Broda). Cukahara je držao nekoliko štabnih mesta u pomorskoj bazi Jokosuka, naročito ona koja su se odnosila na mornaričku avijaciju. On je poslat u Sjedinjene Američke Države i Evropu od 1925. do 1926. godine, a po povratku u Japan postaje izvršni oficir na nosaču aviona Hošo.
Dana, 29. novembra 1929. godine, Cukahara je unapređen u čin Captain (ekvivalent: Kapetan Fregate), i preuzima komandu nad krstaricom Oi. Od 1931. do 1932. godine, deo je japanske delegacije na Ženevskoj pomorskoj konferenciji o razoružanju. Dana, 20. oktobra 1933. godine, on postaje komandir nosača aviona Akagi.
Cukahara je unapređen u čin kontraadmirala 15. novembra 1935. godine. On je komandovao izvesnim brojem lovačkih eskadrila, a unapređen je u čin viceadmirala 15. novembra 1939. godine. Aprila 1940. godine, postaje komandant pomorske baze Činkai, a od 10. septembra 1941. godine do 1. oktobra 1942. godine je glavni komandant 11. vazdušne flote japanske mornarice.
Drugi svetski rat[uredi | uredi izvor]
Bazirana na ostrvu Tinian, 11 vazdušna flota japanske mornarice je angažovana u invaziji na Filipine, a kasnije u podršci japanske ofanzive na Novu Gvineju i Solomonova ostrva iz Rabaula na Novoj Britaniji i sa drugih lokacija. Dana, 8. avgusta 1942. godine, nakon savezničkog iskrcavanja na Gvadalkanal i Tulagi (vidi: Gvadalkanalska kampanja), Cukahara se premešta u Rabaul, odakle je direktno rukovodio vazdušnim napadima protiv savezničkih snaga u oblasti Gvadalkanala.[1] U Rabaulu, Cukahara je bio na položaju komandanta svih pomorskih snaga na Novoj Gvineji i Solomonovim ostrvima, kao i 11. vazdušnom flotom japanske mornarice, kao grupe zvane komanda Jugoistočne oblasti.[2] On je kasnije smenjen, a na njegovo mesto je došao admiral Džiniči Kusaka.
Nakon oporavka od bolesti, Cukahara je postavljen za direktora pomorske vazdušne komande od 1. decembra 1942. do 15. septembra 1944. godine. Zatim je do 1. maja 1945. godine[3], glavni komandant pomorske baze Jokosuka. Cukahara je 15. maja 1945. godine, unapređen u čin Admirala.
On umire 1966. godine, i njegov grob se nalazi na Tama Reien groblju u Tokiju.
Napomene[uredi | uredi izvor]
Literatura[uredi | uredi izvor]
- Frenk, Ričard B.. (1990). Guadalcanal : The Definitive Account of the Landmark Battle. Njujork: Penguin Group. ISBN 978-0-14-016561-6.
- Lundstrom, Džon B. (2005(Novo izdanje)). First Team And the Guadalcanal Campaign: Naval Fighter Combat from August to November 1942. Naval Institute Press. ISBN 978-1-59114-472-4. Proverite vrednost paramet(a)ra za datum:
|date=(pomoć) - Miler, Tomas G. (1969). Cactus Air Force. Admiral Nimitz Foundation. ISBN 978-0-934841-17-7.
- Morison, Semjuel Eliot (1958). The Struggle for Guadalcanal, August 1942 – February 1943, vol. 5 of History of United States Naval Operations in World War II. Boston: Little, Brown and Company. ISBN 978-0-316-58305-3.
Spoljašnje veze[uredi | uredi izvor]
- Klemen, L. „viceadmiral Nišizo Cukahara” (na jeziku: engleski). Arhivirano iz originala 14. 10. 2020. g. Pristupljeno 9. 12. 2006.
- Naval History via Flix. „Nišizo Cukahara”. Pristupljeno 8. 12. 2006.
- Nišida, Hiroši. „Imperial Japanese Navy”. Arhivirano iz originala 14. 03. 2014. g. Pristupljeno 8. 8. 2007.
- U.S. Army Center of Military History. „Japanese Operations in the Southwest Pacific Area, Volume II - Part I”. Izveštaj Generala Makartura. Pristupljeno 8. 12. 2006.
- Vendel, Markus. „Axis History Factbook”. Pristupljeno 8. 8. 2007.
