Rezervat prirode Daurski
| Rezervat prirode Daurski | |
|---|---|
 | |
| Svetska baština Uneska | |
| Mesto | Čita, Rusija |
| Koordinate | 49° 50′ S; 115° 29′ I / 49.84° S; 115.49° I |
| Površina | 49.764 km2 (5,3566×1011 sq ft) |
| Kriterijum | prirodna: ix, x |
| Referenca | 1448bis |
| Upis | 1987. (41. sednica) |
| Veb-sajt | daurzapoved |
Rezervat prirode Daurski jeste rezervat prirode koji se nalazi u južnom delu Zabajkalskog kraja u Sibiru, Rusija, blizu granice sa Mongolijom. Deo je lokaliteta svetske baštine UNESKO pod nazivom „Pejzaži Daurije“.[1]
Rezervat je osnovan 1987. godine radi zaštite suvih stepa i močvara Južnog Sibira. Prostor se graniči sa rezervatom biosfere Dornod Mongol u Mongoliji, 8.429.072 hektara područja odmah na jugu.[2]
Rezervat obuhvata 222.965,00 hektaraa, od čega oko 173.201,00 hektara čini tampon zonu. Površina jezgra je oko 49.764,00 hektara i podeljena je na 9 parcela. Tampon zona rezervata obuhvata Torei Lakes, dva velika jezera pod nazivom Barun-Torej i Zun-Torej.
Ekoregion i klima[uredi | uredi izvor]
Daurski rezervat se nalazi u ekoregionu Daurijske šumske stepe, pojasu travnjaka, terena sa žbunjem i mešovitim šumama u severoistočnoj Mongoliji i delu Sibira u Rusiji.
Klima u Daurskom rezervatu je subopolarna klim. Ovu klimu karakterišu blaga leta (samo 1-3 meseca iznad 10 °C (50,0 °F) i hladne zime sa mesečnim padavinama manjim od jedne desetine padavina tokom najvlažnijeg letnjeg meseca.[3][4]
Flora i fauna[uredi | uredi izvor]
Fauna kičmenjaka obuhvata 48 vrsta sisara, 317 vrsta ptica, 3 vrste gmizavaca, 3 vrste vodozemaca i 4 vrste riba. Pored toga, postoji oko 800 vrsta insekata. U rezervatu se nalazi i 1 kolonija retkih Iris potanini.[5] Bilo je planirano da se divlji konj Prževaljskog uvede u rezervat 1980-ih, ali su planovi otkazani nakon raspada Sovjetskog Saveza, iako su se planovi ponovo pokrenuti 2009.[6] Sisari rezervata uvršteni na crvenu listu IUCN-a su mongolska gazela, palasova mačka i daurski jež.
Nedavno je u toj oblasti stvoren novi zakaznik (tip zaštićene teritorije u postsovjestkim držana), dolina Džeren (Dolina dzerena), kako bi se osigurala migracija mongolskih gazela između Rusije i Mongolije.[7]
Vidi još[uredi | uredi izvor]
Reference[uredi | uredi izvor]
- ^ „Landscapes of Dauria”.
- ^ Blunden, Jane (2014). Mongolia. Bradt Travel Guides. str. 148. ISBN 978-1-84162-416-7.
- ^ Kottek, M., J. Grieser, C. Beck, B. Rudolf, and F. Rubel, 2006. „World Map of Koppen-Geiger Climate Classification Updated” (PDF) (na jeziku: engleski). Gebrüder Borntraeger 2006. Pristupljeno 14. 9. 2019.
- ^ „Dataset - Koppen climate classifications” (na jeziku: engleski). World Bank. Pristupljeno 14. 9. 2019.
- ^ „The exhibition "Iris Russia"”. flower-iris.ru. Pristupljeno 12. 5. 2015.
- ^ T.L. Zharkikh: The Workshop on the A-Line Przewalski horse. News Biosphere Reserve "Askania Nova", vol. 11, 2009
- ^ WWF-Russia (November 2011): New refuge for Mongolian Gazelle Arhivirano na sajtu Wayback Machine (10. januar 2016)
Spoljašnje veze[uredi | uredi izvor]
- Daurski rezervat prirode na rusnature.info
- Rezervat prirode Daurski na mapcarta.com
- Istraživanje i očuvanje migrirajućih mongolskih gazela preko rusko-mongolske granice, Rusija
- O rezervatu
| Evropski deo |
|
|---|---|
| Azijski deo | |
|
1) Zajednička Svetska baština Litvanije i Rusije 2) Zajednička Svetska baština deset zemalja (Norveška, Švedska, Finska, Estonija, Letonija, Litvanija, Rusija, Belorusija, Ukrajina, Moldavija) 3) Zajednička Svetska baština Mongolije i Rusije | |
