Veliki američki roman

S Vikipedije, slobodne enciklopedije
Čiča Tomina koliba (1852) Harijet Bičer Stou se obično navodi kao veliki američki roman — de Forest ga je video kao najbliži mogući roman velikom američkom romanu.

Veliki američki roman (ponekad skraćeno GAN/GAN) jeste kanonski roman za koji se smatra da otelotvoruje suštinu Amerike i koji se na neki način bavi pitanjem američkog nacionalnog karaktera.

Termin je kreirao Džon Vilijam de Forest u eseju iz 1868. Iako je de Forest pomenuo Čiča Tominu kolbu (1852) Harijet Bičer Stou kao mogućeg kandidata. Primetio je da veliki američki roman najverovatnije još nije napisan. Pisac Henri Džejms upotrebio je skraćeni izraz, GAN, 1880.

Praktično, mnogi intelektualci koriste ovaj termin da označe mali broj knjiga koje su istorijski bile čvorište diskusija i koje su ostvarile veliki uspeh, uključujući Mobija Dika (1851), Avanture Haklberi Fina (1884) i Velikog Getsbija (1925). Međutim, ne postoji konsenzus o tome koji roman, ili romani, zaslužuju titulu velikog američkog romana.

Ideja je evoluirala i nastavila se u moderno doba, iako je američki nacionalni razvoj doveo do toga da su je neki odbacili kao više neprimenljivu. Početkom 1900-ih koncept velikog američkog romana je smatran „izumrelim kao dodo“. Ideja je polako revitalizovana od 1920-ih pa nadalje. Klajd Brajon Dejvis i Filip Rot napisali su romane o velikom američkom romanu.

Od nastanka koncepta niz romana je proglašen velikim američkim romanom, od Poslednjeg Mohikanca (1826, do Nevidljivog čoveka (1952). Pisci i akademici su komentarisali pragmatiku termina, različite tipove velikih američkih romana i odnos koncepta prema rasi i rodu. Predloženi su ekvivalenti velikom američkom romanu, kao što su velika američka slika, serija i pesma.

Istorija[uredi | uredi izvor]

Dok je književna fikcija pisana i objavljivana u Britanskoj Americi još u 17. veku. Tek se u 18. veku pojavio poseban identitet Sjedinjenih Država, kada su se prvi put pojavila dela koja se smatraju američkom književnošću. Identitet SAD kao nacije razvijao se uporedo sa razvojem njene književnosti.[1] Sredinom veka, ideja da američka književnost prevazilazi evropske književnosti počela je da nastaje.[2] Pojedini autori navode da veliki američki roman nije u potpunosti postao koncept sve do kraja građanskog rata u Americi.[3] Lorens Bjuel je 1840-te video kao početak pisanja romana koji će se kasnije smatrati velikim američkim romanom.[4]

Izraz Veliki američki roman nastao je u eseju iz 1868. pisca iz perioda Američkog građanskog rata Džona Vilijama de Foresta.[5] On je kritikovao roman Poslednji Mohikanac (1826) i komentarisao da ne zaslužuje da se naziva velikim američkim romanom. Izrazio je svoje divljenje ka delima Vašingtona Irvinga i Natanijela Hotorna, ali i tvrdio da nisu dostojni titule GAN.[6] Na kraju je zaključio da veliki američki roman tek treba da bude napisan.[3] Godine 1880, pisac Henri Džejms je pojednostavio termin sa inicijalizmom „GAN“.[7]

Razvoj[uredi | uredi izvor]

Termin je ubrzo postao popularan, njegova sveprisutnost je smatrana klišeom i omalovažavana od strane književnih kritičara.[8] Buell je naveo da je koncept viđen kao deo veće nacionalne, kulturne i političke konsolidacije. [5] Prema Šrvu, kako je koncept rastao, pojavili su se kriterijumi za veliki američki roman:

  • Mora da obuhvati celu naciju i da ne bude previše zaokupljeno određenim regionom
  • Mora biti demokratski po duhu i formi.
  • Autor mora da je rođen u Sjedinjenim Državama ili da je naturalizovani građanin koji doživljava SAD kao svoju državu.
  • Prava kulturna vrednost dela ne sme biti priznata po objavljivanju[3]

Navod Džordža Noksa iz 1969. u American Quarterly tvrdi da su na prelazu veka mnogi kritičari oklevali da se pozivaju na ideju velikog američkog romana, zbog mogućeg ismevanja.[9] Ovo se nastavilo do sredine dvadesetog veka, kada su akademije počele da odbacuju veliki američki roman kao „naivno amaterski san iz doba realizma“.[5] Bernard F. Rogdžers je 1974. primetio da „GAN“ zaista pripada devetnaestom veku, a ne dvadesetom.[2] Edit Vorton se 1927. požalila da koncept velikog američkog romana ima uski pogled i da se „uvek odnosi na mejnstrim, geografski, društveno i intelektualno“. Takođe je smatrala da su tvrdnje o velikom američkom romanu iznošene prečesto; nekada ironično izmišljajući veliki američki roman meseca.[9] U to vreme, takođe je postalo povezano sa muškim vrednostima.[10]

Uprkos ovom kritičkom zanemarivanju, mnogi pisci su, prema Maksin Hong Kingston, želeli da stvore sledeći veliki američki roman; Apton Sinkler i Sinkler Luis su nastojali da stvore veliki američki roman sa Džunglom (1906) i Bebit (1924).[11] „Šabloni“ i „recepti“ za veliki američki roman nastali su u nadi da će pomoći piscima.[3]

Sedamdesetih godina prošlog veka došlo je do opšteg oživljavanja koncepta, pri čemu je Njujork tajms najviše koristio frazu, ukupno 71 put.[12] Tom Perin, u knjizi American Literature in Transition, 1970–1980 iz 2018. godine, spekuliše da je ovo oživljavanje bilo posledica „značajnih zabrinutosti tokom decenije“.[12]

U 21. veku, koncept je dobio novi, prošireniji oblik; mimo, pre svega, brige naučnika i ka populističkom stavu.[13] Šrv je to nazvao „metom za svet interneta opsednut spiskovima“; o njegovoj relevantnosti i ostvarivosti se često raspravlja.[3][14] Adam Kirš je 2013. godine tvrdio da „teško da neko ovih dana govori o velikom američkom romanu bez ironije“. Iako je Kirš priznao da knjige kao što je Rotova Američka pastorala (1997) ukazuju na to da su pisci i dalje zainteresovani za stvaranje velikog američkog romana.[15] Komentarišući mesto velikog američkog romana u 21. veku, Stivens Šapiro je rekao da je „Možda GAN tema za koju raste interesovanje kada je postojeći svetski sistem usred transformacije, dok američka veličina na svim poljima brzo bledi“.[4] Toni Tulatimut je odbacio koncept kao „utešni romantični mit, koji pogrešno pretpostavlja da je zajedničko značajnija od individualnog“.[16]

Analiza[uredi | uredi izvor]

Rasni i rodni komentari[uredi | uredi izvor]

Prema britanskom piscu Martinu Amisu, imigranti ili „neamerikanci“ bili su ključni u evoluciji velikog američkog romana. On je ukazao na činjenicu da su mnogi autori velikih američkih romana bili stranci ili imigrantskog porekla, poput Vladimira Nabokova. Prema Lusi Skols, u članku za Bi-Bi-Si onlajn, na evoluciju velikog američkog romana u velikoj meri su uticali „razni talasi imigracije koji su zapljusnuli američku obalu.[14][17]

Anika Baranti Klajn je izjavila u članku za Book Riot da je „eklatantan problem de Forestovog koncepta njegova nepodnošljiva belina”.[18] Rigoberto Gonzales je primetio da „GAN smatra velike živote tih ljudi koje je američka književnost marginalizovala“. [19] Kirš je tvrdio da su kandidati za veliki američki roman često pokušavali da „premoste rasne podele“.[15] Nekoliko kritičara i teoretičara je primetilo da su 70-ih Jevreji postali deo GAN. Perin je rekao da je to bila decenija procvata za ono što je Hoberek nazvao jevrejski GAN. Solomon je 1972. bio bolestan od „lepih jevrejskih sinova koji pišu GAN“. Aron Latam je u članku iz 1971. godine istakao Rota i Mejlera kao Jevreje koji su želeli da napišu sledeće GJN i GAN.[12]

Odnos velikog američkog romana prema muškosti, pojedini pisci su videli kao problem. Gertruda Stajn se jednom žalila da, kao lezbijka i Jevrejka, neće moći da napiše veliki američki roman. Džojs Kerol Outs je na sličan način smatrala da bi „žena mogla da napiše takvo delo, ali onda to ne bi bio GAN“.[10] Vijet Tan Ngujen je naveo da je jedan od prećutanih aspekata velikog američkog romana pretpostavka da ga mogu napisati samo beli ljudi“.[20] Lora Miler je napisala, u članku u Salonu, da su „pretpostavka i ratobornost oličene u ovom idealu odvratile mnoge američke spisateljice“. Takođe je primetila da su mnogi likovi u kandidatima za veliki američki roman muškarci: „predstava da bi ženska figura mogla da služi istoj svrsi podriva sam koncept velikog američkog romana“.[21]

Tumačenja[uredi | uredi izvor]

Postoji nekoliko različitih tumačenja onoga što čini veliki američki roman. Neki kažu da oslikava raznoliku grupu koja se suočava sa pitanjima koja predstavljaju „javne događaje ili krize koje definišu epohu“.[7] Džon Skalci je smatrao da roman mora da bude sveprisutan, značajan i da analizira Ameriku kroz moralni kontekst, da bi roman bio veliki američki roman.[22] De Forest je na sličan način smatrao da veliki američki roman mora da uhvati „suštinu“ Amerike, a njen kvalitet je nebitan.[23]

Pisac A. M. Houms je rekao da specifična upotreba veliki ne bi trebalo da bude izjava o kvalitetu, već pre, o ekspanziji; u ovom kontekstu, smatrala je da je napisala veliki američki roman sa „Neka nam bude oprošteno“ (2012).[10] Noris je delio slična osećanja, rekavši da "to sve zavisi od toga šta podrazumevate pod velikim, šta mislite pod američkom“. Mislio je da razmišljanja o tome šta se kvalifikuje kao „veliko“ ili „američko“ pokazuju patriotsku nesigurnost.[9]

Komentatori su navodili da je koncept isključivo američke prirode.[23] Novinar Džon Volš ponudio je nacionalnog ravnog u vidu Rata i mira ruskog pisca Lava Tolstoja (1869); Bjuel je smatrao da je Australija jedina zemlja koja je ponovila američku potragu za konceptom.[14][4] Skols je rekao da se veliki američki roman oduvek smatrao srodnim evropskoj književnosti[14] Rodžers je smatrao da GAN ne mora da ima američke protagoniste ili da se odvija u Americi i da ne treba da podržava patriotizam ili nacionalizam.[2]

Bjuel identifikuje više tipova velikih američkih romana. Prvi je onaj koji je podložan misticizmu i izdržava test vremena.[24] Drugi je „romantika podele“, koja zamišlja nacionalne rascepe u „oblici porodične istorije i/ili heteroseksualne ljubavne veze“ — rasa često igra ulogu.[3][24] Treće, onaj koji obuhvata američki san i vidi kako se njegov protagonist izdiže iz mraka.[12] Četvrto, romani koji se sastoje od raznolikog sastava likova „zamišljenih kao društveni mikrokosmos ili avangarde ” i koji su smešteni u događaje i krize koji služe da „konstituišu sliku ’demokratskog’ obećanja ili nefunkcionisanja”. Bjuel je takođe rekao da spekulativna naučna fantastika može biti osnova za mogući peti tip.[4]

Spekulišući o de Forestovim namerama prilikom osmišljavanja ideje velikog američkog romana i komentarišući njen razvoj, Šeril Strejd je napisala: Što se tiče nedostatka konsenzusa, kritičar A. O. Skot ga je uporedio sa Jetijem, čudovištem iz Loh Nesa i Bigfutom, jer su mnogi ljudi — „[tvrdili] da su to videli“.[25]

Ekvivalenati u drugim medijima[uredi | uredi izvor]

Noćne ptice Edvarda Hopera (1942) je citirala Keli Grovijer kao sliku koja će verovatno biti uključena u uži spisak potencijalnih kandidata za „Veliku američku sliku“[26]

Predloženi su ekvivalenti velikom američkom romanu u drugim medijima. Na primer:

„Velika američka slika“[26]
„Velika američka serija“
„Veliki američki film“[29]
„Velika američka pesma“[30]

De Forest je tvrdio da se „Velika američka pesma“ može stvoriti tek nakon što su Sjedinjene Države iskusile stotine godina demokratije; međutim, verovao je da biveliki američki roman mogao biti napisan mnogo ranije.[7] Džes Zafaris je sugerisao da Marvelovi stripovi Džeka Kirbija i Stena Lija odgovaraju terminu.[6]

Značajni kandidati[uredi | uredi izvor]

Table containing possible Great American Novels
Godina Naslovnica Roman Portret Autor Ref.
1826 Poslednji Mohikanac Džejms Fenimor Kuper [31][32]
1850 Skerletno slovo Natanijel Hotorn [33][34]
1851 Mobi Dik Herman Melvil [5][15]
1852 Čiča Tomina koliba Harijet Bičer Stou [35]
1884 Avanture Haklberi Fina Mark Tven [36][37][17]
1895 Crveni znak hrabrosti Stiven Krejn [38]
1899 McTeague Frenk Noris [39]
1925 Veliki Getsbi F. Skot Ficdžerald [40][41][42]
1925 Muškarci više vole plavuše Anita Los [43][44]
1936 Avesalome, Avesalome! Vilijam Fokner [45][15]
1939 Plodovi gneva Džon Stajnbek [46][47]
1951 Lovac u žitu Džerom Dejvid Selindžer [48][49]
1952 Nevidljivi čovek Ralf Elison [50][51]
1953 Doživljaji Ogija Marča Sol Belou [14]
1955 Lolita Vladimir Nabokov [17]
1960 Ubiti pticu rugalicu Harper Li [52][22]
1973 The silhouette of a row of buildings is situated at the bottom of this bright orange cover. "Gravity's Rainbow, Thomas Pynchon" is printed in bold text in the center. Duga gravitacije Tomas Pinčon [53][54][55]
1985 Krvavi meridijan ili Večernje crvenilo na zapad A title page reading "Blood Meridian or The Evening Redness in the West" with the author's name, "Cormac McCarthy", positioned below the title. Kormak Makarti [56][57]
1987 Voljena Toni Morison [25][58]
1991 Američki psiho Bret Iston Elis [59][60]
1996 Beskrajna lakrdija Dejvid Foster Volas [61][62]
1997 Podzemlje Don Delilo [14][63][64]
2010 Sloboda Džonatan Francen [65][14]
2012 Telegrafska avenija Majkl Šejbon [66][67]

Reference[uredi | uredi izvor]

  1. ^ Baym, Nina, ed. The Norton Anthology of American Literature. New York: W.W. Norton & Company, 2007. Print.
  2. ^ a b v Rodgers, Bernard F. Jr. (1. 12. 1974). „The Great American Novel and "The Great American Joke"”. Critique: Studies in Contemporary Fiction. 16 (2): 12—29. ISSN 0011-1619. doi:10.1080/00111619.1974.10690080. 
  3. ^ a b v g d đ Shreve, Grant (17. 12. 2017). „The Great American Game of Picking the Great American Novel”. JSTOR Daily (na jeziku: engleski). JSTOR. Pristupljeno 21. 1. 2021. 
  4. ^ a b v g Shapiro, Stephen (2015). „Review: The Dream of the Great American Novel”. Nineteenth-Century Literature. 69 (4): 539—543. ISSN 0891-9356. JSTOR 10.1525/ncl.2015.69.4.539. doi:10.1525/ncl.2015.69.4.539. 
  5. ^ a b v g Buell, Lawrence (2008). „The Unkillable Dream of the Great American Novel: Moby-Dick as Test Case”. American Literary History. 20 (1–2): 132—155. doi:10.1093/alh/ajn005. 
  6. ^ a b Zafarris, Jess (4. 7. 2018). „The First Book to Ever Be Dubbed the "Great American Novel" Might Not Be the One You'd Guess”. Writer's Digest. Arhivirano iz originala 1. 8. 2020. g. Pristupljeno 15. 6. 2020. 
  7. ^ a b v Showalter, Elaine (20. 2. 2014). „Can the Great American Novel survive?”. Prospect. Pristupljeno 15. 6. 2020. 
  8. ^ Buell, Lawrence (2014). The Dream of the Great American Novel. Cambridge, Massachusetts: Harvard University Press. ISBN 978-0-674-05115-7. OCLC 871257583. 
  9. ^ a b v Knox, George (1969). „The Great American Novel: Final Chapter”. American Quarterly. 21 (4): 667—682. ISSN 0003-0678. JSTOR 2711602. doi:10.2307/2711602. Arhivirano iz originala 18. 1. 2021. g. Pristupljeno 16. 1. 2021. 
  10. ^ a b v Boddy, Kasia (7. 2. 2019). „Making it long: men, women, and the great American novel now”. Textual Practice. 33 (2): 318—337. ISSN 0950-236X. doi:10.1080/0950236X.2018.1509268. Arhivirano iz originala 18. 1. 2021. g. Pristupljeno 15. 1. 2021. 
  11. ^ Buell 2014, str. 3-4.
  12. ^ a b v g Perrin, Tom (februar 2018). „Chapter 12 - The Great American Novel in the 1970s”. Ur.: Curnutt, Kirk. American Literature in Transition, 1970–1980. American Literature in Transition. Cambridge: Cambridge University Press. ISBN 978-1-107-15076-8. 
  13. ^ Buell 2014, str. 5,9.
  14. ^ a b v g d đ e Scholes, Lucy (21. 10. 2014). „Can a 'Great American Novel' be written in French?”. BBC (na jeziku: engleski). Pristupljeno 2021-01-22. 
  15. ^ a b v g Kirsch, Adam (January—February 2014). „Made in the U.S.A.”. Harvard Magazine. Arhivirano iz originala November 11, 2020. g. Pristupljeno December 23, 2020.  Proverite vrednost paramet(a)ra za datum: |date= (pomoć)
  16. ^ Tulathimutte, Tony (7. 12. 2016). „Why There's No 'Millennial' Novel (Published 2016)”. The New York Times (na jeziku: engleski). ISSN 0362-4331. Pristupljeno 19. 1. 2021. 
  17. ^ a b v Harrnett, Kevin (10. 7. 2013). „The Greatest American Novel? 9 Experts Share Their Opinions”. The Millions (na jeziku: engleski). Arhivirano iz originala 8. 12. 2020. g. Pristupljeno 17. 1. 2021. 
  18. ^ Klein, Annika Barranti (13. 4. 2020). „What is the Great American Novel?”. Book Riot (na jeziku: engleski). Pristupljeno 19. 1. 2021. 
  19. ^ González, Rigoberto (30. 6. 2016). „Rigoberto Gonzalez's Great Américas Novel: 'The Brief Wondrous Life of Oscar Wao' by Junot Díaz”. Los Angeles Times (na jeziku: engleski). Arhivirano iz originala 8. 11. 2020. g. Pristupljeno 17. 1. 2021. 
  20. ^ Nguyen, Viet Thanh (30. 6. 2016). „Viet Thanh Nguyen's Great American Novels: 'The Woman Warrior' and 'China Men'”. Los Angeles Times (na jeziku: engleski). Pristupljeno 19. 1. 2021. 
  21. ^ Miller, Laura (6. 6. 2013). „Rachel Kushner's ambitious new novel scares male critics”. Salon (na jeziku: engleski). Arhivirano iz originala 14. 1. 2021. g. Pristupljeno 17. 1. 2021. 
  22. ^ a b Scalzi, John (30. 6. 2016). „The Great American Novel is 'To Kill a Mockingbird'”. The Los Angeles Times. Los Angeles. Arhivirano iz originala 14. 7. 2020. g. Pristupljeno 14. 5. 2020. 
  23. ^ a b Konnikova, Maria (30. 6. 2012). „Why Are Americans Obsessed With the Great American Novel?”. Slate (na jeziku: engleski). Pristupljeno 22. 1. 2021. 
  24. ^ a b Baym, Nina (2014). „Review of The Dream of the Great American Novel”. The New England Quarterly. 87 (3): 538—540. ISSN 0028-4866. JSTOR 43285103. doi:10.1162/TNEQ_r_00397. 
  25. ^ a b Scott, A. O. (21. 5. 2006). „In Search of the Best”. Arhivirano iz originala 9. 7. 2020. g. Pristupljeno 2. 7. 2020. 
  26. ^ a b Grovier, Kelly (5. 10. 2020). „Blinding Light: The 'Great American Painting'?”. BBC Online (na jeziku: engleski). Pristupljeno 21. 1. 2021. 
  27. ^ Griffin, Randall (7. 10. 2014). „In praise of ... Georgia O'Keeffe's patriotic palette | art | Phaidon”. Phaidon. Pristupljeno 21. 1. 2021. 
  28. ^ Dhruv, Swapnil (10. 1. 2021). „The monumental legacy of 'The Sopranos'”. Far Out Magazine (na jeziku: engleski). Pristupljeno 21. 1. 2021. 
  29. ^ Haskell, Molly (19. 2. 2020). „Gone With the Wind: The Great American Movie”. Life (na jeziku: engleski). Arhivirano iz originala 24. 10. 2020. g. Pristupljeno 21. 1. 2021. 
  30. ^ McPherson, James M. (24. 9. 2009). „Lincoln Off His Pedestal”. The New York Review of Books (na jeziku: engleski). ISSN 0028-7504. Pristupljeno 22. 1. 2021. 
  31. ^ Italie, Hillel. „'Last of the Mohicans' was first great American novel”. Pristupljeno 14. 10. 2015. 
  32. ^ Lewis, Randy (3. 10. 1992). „Writer's Wit Found Target in 'Mohicans'”. The Los Angeles Times. Arhivirano iz originala 1. 8. 2020. g. Pristupljeno 20. 8. 2020. 
  33. ^ Messent, Peter. „The Dream of the Great American Novel, by Lawrence Buell”. Times Higher Education. Arhivirano iz originala 8. 1. 2016. g. Pristupljeno 14. 10. 2015. „There are, Buell says, four main types of potential Great American Novels. Nathaniel Hawthorne's The Scarlet Letter epitomises the first – a cultural 'master narrative', identified as such by the number of reinterpretations and imitations that follow in its wake.” 
  34. ^ Latson, Jennifer (16. 3. 2015). „Why The Scarlet Letter Was a Mixed Blessing for Its Author”. Time. Arhivirano iz originala 21. 8. 2020. g. Pristupljeno 17. 5. 2020. 
  35. ^ Fuller, Randall (maj 2013). „The First Great American Novel”. National Endowment for the Humanities. Arhivirano iz originala 1. 8. 2020. g. Pristupljeno 15. 5. 2020. 
  36. ^ Brown, Robert B. (June—July 1984). „One Hundred Years of Huck Finn”. American Heritage Publishing. Arhivirano iz originala August 18, 2011. g. Pristupljeno December 10, 2011. „It was called the 'great American novel' as early as 1891 by the English writer Andrew Lang ...”  Proverite vrednost paramet(a)ra za datum: |date= (pomoć)
  37. ^ Mailer, Norman (9. 12. 1985). „Huckleberry Finn, Alive at 100”. The New York Times. Arhivirano iz originala 28. 8. 2020. g. Pristupljeno 15. 5. 2020. 
  38. ^ Martin 1967, str. 35.
  39. ^ „A Great American Novel” (PDF). The New York Times. 1899. Pristupljeno 24. 3. 2021. 
  40. ^ Achenbach, Joel (20. 3. 2015). „Why 'The Great Gatsby' is the Great American Novel”. The Washington Post. Arhivirano iz originala 15. 6. 2020. g. Pristupljeno 17. 5. 2020. 
  41. ^ Williams, John (14. 1. 2021). „The 'Great Gatsby' Glut”. The New York Times (na jeziku: engleski). ISSN 0362-4331. Pristupljeno 21. 1. 2021. 
  42. ^ Gutterman, Annabel (24. 12. 2020). „What 'The Great Gatsby' Copyright Expiration Means for Its Legacy”. Time. Pristupljeno 21. 1. 2021. 
  43. ^ Konnikova, Maria (29. 6. 2012). „The Great American Novel”. Slate. Pristupljeno 24. 3. 2021. 
  44. ^ "One of the few books that doesn't stink': The Intellectuals, the Masses and Gentlemen Prefer Blondes" by Faye Hammill. Critical Survey. Vol. 17, No. 3. 2005. Accessed March 24, 2021.
  45. ^ Hirsch, Arthur (16. 11. 1997). „The real great American Novel: 'Absalom, Absalom!' Faulkner: His ninth novel, for its span, its revelation, its American essence, stands above all others in reaching for this literary absolute.”. The Baltimore Sun. Baltimore, Maryland. Arhivirano iz originala 29. 12. 2011. g. Pristupljeno 21. 9. 2010. 
  46. ^ Gioia, Dana. „The Grapes of Wrath Radio Show (interview with Richard Rodriguez) – Transcript”. The Big Read. The National Endowment for the Arts. Arhivirano iz originala 20. 6. 2010. g. Pristupljeno 22. 9. 2010. „There hasn't been anything like this novel since it was written. And this is the great American novel that everyone keeps waiting for but it has been written now.” 
  47. ^ Nixon, Rob. „The Grapes of Wrath”. This Month Spotlight. Turner Classic Movies. Arhivirano iz originala 04. 01. 2013. g. Pristupljeno 22. 9. 2010.  Nixon quotes John Springer, author of The Fondas (Citadel, 1973), a book about Henry Fonda and his role in film version of The Grapes of Wrath: "The Great American Novel made one of the few enduring Great American Motion Pictures."
  48. ^ McGrath, Charles (28. 1. 2010). „J. D. Salinger, Literary Recluse, Dies at 91”. The New York Times. Arhivirano iz originala 5. 2. 2017. g. Pristupljeno 24. 2. 2017. 
  49. ^ Burke, Declan (13. 7. 2011). „Sixty years and 65m copies on: Holden Caulfield and the great American novel”. The Irish Times. Arhivirano iz originala 10. 8. 2020. g. Pristupljeno 15. 5. 2020. 
  50. ^ Giles, Patrick (15. 9. 2002). „The Great American Novel”. Los Angeles Times. Arhivirano iz originala 29. 12. 2011. g. Pristupljeno 1. 4. 2011. 
  51. ^ Gambaccini, Paul (7. 10. 2015). „Book of a Lifetime by Paul Gambaccini - Invisible Man by Ralph Ellison”. The Independent. Arhivirano iz originala 14. 1. 2021. g. Pristupljeno 23. 12. 2020. 
  52. ^ Puente, Maria (8. 7. 2010). „'To Kill a Mockingbird': Endearing, enduring at 50 years”. USA Today. Arhivirano iz originala 17. 10. 2011. g. Pristupljeno 29. 8. 2017. „It is Lee's only book and one of the handful that could earn the title of Great American Novel.”  (Lee has since published a sequel, Go Set a Watchman.)
  53. ^ Buell 2014, str. 426–427
  54. ^ Weisenburger, Steven C. (2006). A Gravity's Rainbow Companion: Sources and Contexts for Pynchon's Novel. University of Georgia. str. 1–2. ISBN 978-0-8203-2811-9. 
  55. ^ Deresiewicz, William (jun 2014). „How the Novel Made the Modern World”. Arhivirano iz originala 2. 7. 2020. g. Pristupljeno 2. 7. 2020. 
  56. ^ Dalrymple, William. „Blood Meridian is the Great American Novel”. Reader's Digest. Arhivirano iz originala 28. 7. 2020. g. Pristupljeno 10. 5. 2020. „McCarthy's descriptive powers make him the best prose stylist working today, and this book the Great American Novel.” 
  57. ^ Vann, David (14. 11. 2009). „David Vann on Cormac McCarthy's Blood Meridian | Rereading”. The Guardian (na jeziku: engleski). ISSN 0261-3077. Arhivirano iz originala 13. 7. 2020. g. Pristupljeno 17. 1. 2021. 
  58. ^ Buell 2014, str. 317–348
  59. ^ Keller, Julia (1. 7. 2007). „The Great American Novel was written by”. The Chicago Tribune (na jeziku: engleski). Pristupljeno 19. 1. 2021. 
  60. ^ Burton, Charlie (5. 6. 2019). „How the Great American Novel made it to the movies”. GQ (na jeziku: engleski). Pristupljeno 19. 1. 2021. 
  61. ^ Buell 2014, str. 57.
  62. ^ Temple, Emily (9. 1. 2017). „A Brief Survey of the Great American Novel(s)”. Literary Hub (na jeziku: engleski). Arhivirano iz originala 14. 1. 2021. g. Pristupljeno 17. 1. 2021. 
  63. ^ McCrum, Robert (3. 8. 2015). „The 100 best novels: No 98 – Underworld by Don DeLillo (1997)”. The Guardian (na jeziku: engleski). ISSN 0261-3077. Pristupljeno 28. 1. 2021. 
  64. ^ Wiegand, David (21. 9. 1997). „We Are What We Waste / Don DeLillo's masterpiece fits a half-century of experience inside a baseball”. San Francisco Chronicle (na jeziku: engleski). Pristupljeno 28. 1. 2021. 
  65. ^ Secher, Benjamin (20. 8. 2010). „Jonathan Franzen: One of America's Greatest Living Novelists”. Arhivirano iz originala 26. 8. 2014. g. Pristupljeno 21. 8. 2014. 
  66. ^ Schulz, Kathryn (16. 9. 2012). „Michael Chabon May Just Be the Perfect Writer for the Obama Age”. New York (na jeziku: engleski). Pristupljeno 4. 2. 2021. 
  67. ^ Kessel, Joyce (1. 8. 2012). „Telegraph Avenue”. Library Journal (na jeziku: engleski). Pristupljeno 4. 2. 2021. 

Dodatna literatura[uredi | uredi izvor]

Spoljašnje veze[uredi | uredi izvor]

Preuzeto iz „https://sr.wikipedia.org/w/index.php?title=Велики_амерички_роман&oldid=27728872”