Grabovo (Beočin)

Grabovo
Grabovo;
	Spomen kosturnica u centru sela
Administrativni podaci
Država	Srbija
Autonomna pokrajina	Vojvodina
Upravni okrug	Južnobački
Opština	Beočin
Stanovništvo
— 2011.	100
— gustina	10/km2
Geografske karakteristike
Koordinate	45° 10′ 16″ S; 19° 36′ 28″ I / 45.171° S; 19.607666° I
Vremenska zona	UTC+1 (CET), leti UTC+2 (CEST)
Aps. visina	240 m
Površina	14,1 km2
	Grabovo Grabovo na karti Srbije
Ostali podaci
Pozivni broj	021
Registarska oznaka	NS

Grabovo je naselje u Srbiji u opštini Beočin u Južnobačkom okrugu. Prema popisu iz 2011. bilo je 100 stanovnika. Selo neki nazivaju i Planinsko Grabovo.

Ovde se nalazi Crkva Svetog arhangela Gavrila u Grabovu.

Lokacija[uredi | uredi izvor]

Grabovo se nalazi na jednoj terasi iznad potoka Tekeniš. Smešteno je 5 km od Dunava na terasi sa vidicima na najviši deo Fruške gore. Ovalnog je oblika, a ulice su prave planinske, uske i krivudave.

Prigradski autobusi iz Novog Sada povezuju selo sa Beočinom i gradom, ali ipak selo je izolovano. Tokom 2010. godine u selu je instalirana savremena centrala Telekoma Srbije za fiksnu telefoniju. Signal mobilne telefonije MTC je odličnog kvaliteta, dok je prijem VIP i Telenor signala i dalje otežan.

Istorija[uredi | uredi izvor]

Selo se prvi put pominje u XVIII veku. Grabovo je 1885. godine bilo u Erdevičkom izbornom srezu sa svojom 461 dušom.^[1]

Selo je 1943. bilo potpuno spaljeno, ubijen je 151 civil, a obnovljeno je posle rata.

Privreda[uredi | uredi izvor]

U Grabovu je nedavno otovrena mlekara „Fruška gora“ koja je izgrađena po svim evropskim standardima i proizvodi visokokvalitetne proizvode. Ona bi trebalo da oživi privredu u ovom kraju i podigne životni standard celog Grabova.

Demografija[uredi | uredi izvor]

U naselju Grabovo živi 104 punoletna stanovnika, a prosečna starost stanovništva iznosi 39,8 godina (36,9 kod muškaraca i 42,7 kod žena). U naselju ima 54 domaćinstva, a prosečan broj članova po domaćinstvu je 2,56.

Ovo naselje je velikim delom naseljeno Srbima (prema popisu iz 2002. godine), a u poslednja tri popisa, primećen je pad u broju stanovnika.

Grafik promene broja stanovnika tokom 20. veka

Demografija^[2]
Godina	Stanovnika
1948.	133
1953.	212
1961.	219
1971.	174
1981.	162
1991.	142	140
2002.	138	138

Etnički sastav prema popisu iz 2002.‍^[3]

Srbi	135	97,82%
Hrvati	1	0,72%
Slovaci	1	0,72%
Muslimani	1	0,72%
nepoznato	0	0,0%

Stanovništvo prema polu i starosti^[4]


	m	ž
?	0	0
80+	0	2
75—79	1	3
70—74	4	7
65—69	7	4
60—64	4	8
55—59	2	3
50—54	2	1
45—49	2	5
40—44	8	4
35—39	9	5
30—34	4	5
25—29	4	4
20—24	2	2
15—19	5	2
10—14	3	6
5—9	7	5
0—4	5	3
Prosek :	36,9	42,7

Domaćinstva

**Broj domaćinstava prema popisima iz perioda 1948—2002.**
Godina popisa	1948.	1953.	1961.	1971.	1981.	1991.	2002.
Broj domaćinstava	44	64	60	56	52	47	54

**Broj domaćinstava po broju članova prema popisu iz 2002.**
Broj članova	1	2	3	4	5	6	7	8	9	10 i više	Prosek
Broj domaćinstava	17	17	4	6	9	1	0	0	0	0	2,56

Stanovništvo staro 15 i više godina po bračnom stanju i polu

Pol	Ukupno	Neoženjen/Neudata	Oženjen/Udata	Udovac/Udovica
Muški	54	16	34	4
Ženski	55	4	34	17
UKUPNO	109	20	68	21

Stanovništvo po delatnostima koje obavlja

Pol	Ukupno	Poljoprivreda, lov i šumarstvo	Ribarstvo	Vađenje rude i kamena	Prerađivačka industrija
Muški	34	17	0	0	4
Ženski	16	12	0	0	1
UKUPNO	50	29	0	0	5
Pol	Proizvodnja i snabdevanje	Građevinarstvo	Trgovina	Hoteli i restorani	Saobraćaj, skladištenje i veze
Muški	0	2	0	0	2
Ženski	0	0	0	0	0
UKUPNO	0	2	0	0	2
Pol	Finansijsko posredovanje	Nekretnine	Državna uprava i odbrana	Obrazovanje	Zdravstveni i socijalni rad
Muški	0	1	0	2	0
Ženski	0	1	0	1	0
UKUPNO	0	2	0	3	0
Pol	Ostale uslužne aktivnosti	Privatna domaćinstva	Eksteritorijalne organizacije i tela	Nepoznato
Muški	1	0	0	5
Ženski	1	0	0	0
UKUPNO	2	0	0	5

Izvori[uredi | uredi izvor]

^ "Zastava", Novi Sad 1885. godine
^ „Knjiga 9”. Stanovništvo, uporedni pregled broja stanovnika 1948, 1953, 1961, 1971, 1981, 1991, 2002, podaci po naseljima (PDF). webrzs.stat.gov.rs. Beograd: Republički zavod za statistiku. maj 2004. ISBN 86-84433-14-9.
^ „Knjiga 1”. Stanovništvo, nacionalna ili etnička pripadnost, podaci po naseljima. webrzs.stat.gov.rs. Beograd: Republički zavod za statistiku. februar 2003. ISBN 86-84433-00-9.
^ „Knjiga 2”. Stanovništvo, pol i starost, podaci po naseljima. webrzs.stat.gov.rs. Beograd: Republički zavod za statistiku. februar 2003. ISBN 86-84433-01-7.

Literatura[uredi | uredi izvor]

Miloš Lukić, Putevima slobode — naselja opštine Beočin u ratu i revoluciji, Novi Sad, 1987.
Slobodan Ćurčić, Broj stanovnika Vojvodine, Novi Sad, 1996.

Spoljašnje veze[uredi | uredi izvor]

Mape, aerodromi i vremenska situacija lokacija (Fallingrain)
Gugl satelitska mapa (Maplandia)
Plan naselja na mapi (Mapquest)
Zvaničan sajt opštine Beočin (jezik: srpski)
Zvaničan sajt mlekare „Fruška gora" (jezik: srpski)

[1] "Zastava", Novi Sad 1885. godine

[2] „Knjiga 9”. Stanovništvo, uporedni pregled broja stanovnika 1948, 1953, 1961, 1971, 1981, 1991, 2002, podaci po naseljima (PDF). webrzs.stat.gov.rs. Beograd: Republički zavod za statistiku. maj 2004. ISBN 86-84433-14-9.

[3] „Knjiga 1”. Stanovništvo, nacionalna ili etnička pripadnost, podaci po naseljima. webrzs.stat.gov.rs. Beograd: Republički zavod za statistiku. februar 2003. ISBN 86-84433-00-9.

[4] „Knjiga 2”. Stanovništvo, pol i starost, podaci po naseljima. webrzs.stat.gov.rs. Beograd: Republički zavod za statistiku. februar 2003. ISBN 86-84433-01-7.

[1]

[2]

[3]

[4]