Disna (grad)
| Disna Дзісна; Дисна | |
|---|---|
.jpg) Gradska pravoslavna crkva | |
 Zastava
 Grb
| |
| Administrativni podaci | |
| Država |  Belorusija |
| Oblast |  Vitepska oblast |
| Rejon | Mjorski rejon |
| Osnovan | prvi pisani pomen 1461. |
| Status grada | 1569. |
| Stanovništvo | |
| Stanovništvo | |
| — 2014. | 1.633 (procena) |
| Geografske karakteristike | |
| Koordinate | 55° 33′ 46″ S; 28° 13′ 33″ I / 55.562778° S; 28.225833° I |
| Vremenska zona | UTC+3 |
| Aps. visina | 140 m |
  Disna Disna na karti Belorusije | |
| Poštanski broj | 211950 |
| Pozivni broj | +375 2152 |
| Registarska oznaka | 2 |
| Veb-sajt | |
| disna.by | |
Disna ili Dzisna (blr. Дзісна; rus. Дисна; polj. Dzisna) grad je u severozapadnom delu Republike Belorusije. Administrativno pripada Mjorskom rejonu Vitepske oblasti.
Prema procenama iz 2014. u gradu su živela 1.633 stanovnika.
Geografija[uredi | uredi izvor]
Grad Disna se nalazi na levoj obali reke Zapadne Dvine, na mestu gde se u nju uliva reka Disna, negde na pola puta između grada Mjorija na zapadu i Polacka na istoku (oba udaljena oko 50 km). Od administrativnog centra oblasti Vitepska udaljen je oko 130 km severozapadno.
Istorija[uredi | uredi izvor]
.jpg)
Iako prvi pisani podaci o ovom naselju potiču iz 1461. godine, izvesno je da je ono postojalo i dosta ranije. Tako se tokom XI veka na mestu današnjeg naselja pominjalo naseljeno mesto Kopec grad (od reči kopati). Prvi pouzdaniji podaci o naselju datiraju iz 1563. godine i odnose se na utvrđenje opasano zemljanim bedemima na ostrvu na Zapadnoj Dvini, dok je nasuprot ostrva postojalo selo Disna. Te godine je na mestu nekadašnjeg zemljanog utvrđenja poljski kralj Stefan Batori podigao novo utvrđenje
Godine 1793. Disna postaje delom Ruske Imperije, i centar Diznjenskog okruga. Grad je pretrpeo velika razaranja tokom Napoleonove invazije na Rusiju 1812. godine. Gotovo sve drvene građevine u gradu su izgorele u velikom požaru koji je zahvatio grad 1882. godine.
Prema podacima sveruskog popisa stanovništva iz 1897. u gradu je živelo 6.756 stanovnika, od čega je 4.590 Jevreja, 1.567 Belorusa, 396 Rusa i 187 Poljaka.
Grad je u periodu 1921—1939. bio u sastavu Poljske i imao je status centra povjata. Nakon perioda poljske vlasti postaje delom Beloruske SSR, a od 1940. i centrom Diznjenskog rejona (do 1959. godine od kada je u sastavu Mjorskog rejona).
Stanovništvo[uredi | uredi izvor]
Prema proceni, u gradu je 2014. živelo oko 1.633 stanovnika.
| 1897. | 1959. | 1970. | 1979. | 1989. | 1999. | 2009. | 2014. |
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| 6.756[1] | 2.467[2] | 2.444 | 2.481 | 2.573 | 1.973 | 1.633* |
Napomena: Prema proceni nacionalne statističke službe Belorusije.
Vidi još[uredi | uredi izvor]
Reference[uredi | uredi izvor]
- ^ Первая всеобщая перепись населения Российской Империи 1897 г. Распределение населения по родному языку, губерниям и областям.
- ^ „BELARUS: Cities & Settlements”. City Population. Pristupljeno 17. 2. 2013.
Spoljašnje veze[uredi | uredi izvor]
- Podaci o gradu na stranici Mjorskog rejona
- Neslužbeni gradski info portal
- Položaj naselja na mapi pripadajućeg rejona
- Galerija fotografija
- Гарады і вёскі Беларусі: Энцыклапедыя. Т.2, кн.2. Гомельская вобласць/С. В. Марцэлеў; Рэдкалегія: Г. П. Пашкоў (галоўны рэдактар) і інш. — Мн.: БелЭн, 2005. 520с.: іл. Тыраж 4000 экз. ISBN 978-985-11-0330-6. ISBN 978-985-11-0302-3
- Spisak naseljenih mesta u Republici Belorusiji
| Administrativni centar |  | |
|---|---|---|
| Gradovi (19) | ||
| Varošice (24) | ||
| Međunarodne | |
|---|---|
| Državne | |
