Kašin

Koordinate: 57° 21′ 00″ S; 37° 37′ 00″ I / 57.35° S; 37.616667° I / 57.35; 37.616667
S Vikipedije, slobodne enciklopedije

Kašin
Кашин
Pogled na centar grada sa crkvenog zvonika
Administrativni podaci
Država Rusija
Federalni okrugSredišnji FO
Oblast Tverska oblast
RejonKašinski rejon
Osnovanprvi pomen 1238.
Status grada1775.
Stanovništvo
Stanovništvo‍
 — 2014.15.178
Geografske karakteristike
Koordinate57° 21′ 00″ S; 37° 37′ 00″ I / 57.35° S; 37.616667° I / 57.35; 37.616667
Vremenska zonaUTC+3
Aps. visina125 m
Kašin na karti Rusije
Kašin
Kašin
Kašin na karti Rusije
Kašin na karti Tverske oblasti
Kašin
Kašin
Kašin na karti Tverske oblasti
Ostali podaci
Poštanski broj171640
Pozivni broj+7 48234
Registarska oznaka69
OKATO kod28 420
OKTMO kod28 624 101 001
Veb-sajt
kashin.info

Kašin (rus. Кашин) grad je u evropskom delu Ruske Federacije i administrativni centar Kašinskog rejona smeštenog na krajnjem jugoistoku Tverske oblasti. Grad je osnovan 1238. i ubraja se među najstarije gradove Tverske zemlje.

Zahvaljujući izvorima lekovite mineralne vode poznat je i kao banjski centar još s kraja XIX veka. U gradu postoje i pogoni za flaširanje mineralne vode. Često ga nazivaju i „gradom ruskog srca“ pošto reka Kašinka na svom delu toka kroz ovaj grad pravi siluetu sličnu obliku srca.

Prema procenama nacionalne statističke službe, u gradu je 2014. živelo 15.178 stanovnika.

Geografija[uredi | uredi izvor]

Grad Kašin nalazi se u jugoistočnom delu Tverske oblasti, na svega nekoliko kilometara od administrativne granice sa Jaroslavskom oblašću. Grad leži u geografskoj regiji Gornjovolška nizija, na nadmorskoj visini od 125 metara. Kroz grad protiče reka Kašinka (leva pritoka Volge), na svega oko 20 km uzvodno od njenog ušća u veštačko Ugličko jezero, na mestu gde se u ovu reku ulivaju njene najveće pritoke Masljatka i Vonža. Nalazi se na otprilike pola puta između glavnog grada zemlje Moskve (180 km) i administrativnog centra oblasti, grada Tvera (150 km).

Kašin je važna železnička stanica na liniji Kimri—Sonkovo, i važno je saobraćajno raskršće kroz koje prolaze drumski pravci Kašin—Kaljazin, Kašin—Kušalino—Tver i Kašin—Kesova Gora—Bežeck.

Istorija[uredi | uredi izvor]

Tačan datum osnivanja naseljenog mesta Kašin, čije ime je verovatno ugro-finskog porekla, nije poznat. U pisanim izvorima grad se prvi put pominje 1238. u Nikonovskim letopisima kao „mesto strašno razrušeno od strane mongolskih hordi“. Drugi pomen odnosi se na jedan vojni dokument iz 1287. po kojem su vladimirski knjaz Dmitri Aleksandrovič i njegovi saveznici tokom rata protiv knjaza Mihaila Jaroslaviča Tverskog, devet dana opsedali Kašin.[1]

Poznato je da je nakon 1238. cela Kašinska zemlja postala delom Vladimirske kneževine u čijem sastavu ostaje sve do osnivanja Tverske kneževine 1247. godine kada postaje i glavnim gradom severoistočnih Tverskih zemalja. U to vreme Kašin je bio utvrđen grad koji je sa tri strane bio okružen meandrom reke Kašinke.[2]

Nakon smrti tverskog knjaza Mihaila Jaroslaviča 1318. dolazi do raspada Tverske kneževine i njene podele na nekoliko manjih naslednih kneževina. Tako je 1319. uspostavljena nezavisna Kašinska kneževina kojom je upravljao najmlađi Mihailov sin Vasilij Mihajlovič. Nakon što je Vasilijih zaseo na tron u Tveru 1349. Kašinskom kneževinom je kratko vreme upravljala njegova majka Ana Kašinska (docnije monahinja Sofija).

Tokom celog XIV veka Kašin se nalazio na međi zaraćenih Tverskih i Moskovskih kneževa, a lokalni vladari su na sve načine pokušavali i uspevali da sačuvaju nezavisnu poziciju Kašinske kneževine. Nakon poraza Tverske kneževine 1375. Moskva je Kašinskom kneževstu garantovala nezavisnu poziciju u odnosu na Tver. Međutim, kako je tadašnji kašinski knjaz Vasilij Mihajlovič 1382. umro bez naslednika, Kneževina je ponovo postala vazalom Tvera. Godine 1426. Kašinska kneževina i službeno prestaje da postoji.

Kroz ceo taj period Kašin je bio poznat kao važan trgovački centar koji je kovao vlastiti novac.

Godine 1485. zajedno sa celom Tverskom kneževinom, i Kašin postaje delom Moskovke države, a samim tim gubi se i pozicija Kašina kao centra trgovine i zanatstva. Tokom XVII veka grad je preživeo nekoliko katastrofa. Prvo su ga 1609. opljačkali i spalili poljski osvajači, potom je 1654. epidemija kuge desetkovala njegovo stanovništvo, da bi 1676. u velikom požaru izgoreo gotovo do temelja.

Pozitivan efekat u razvoju Kašina imalo je osnivanje nove ruske prestonice na severu, Petrograda, a glavni putevi koji su vodili ka novoj prestonici iz Moskve išli su upravo preko Kašina. Grad počinje ubrzano da se razvija, zanatsvo i trgovina doživljavaju veliki zamajac. Godine 1775. Kašin dobija administrativni status grada i središta istoimenog okruga.

Godine 1867. u gradu je podignuta kamena Voskresenjska saborna crkva čiji zvonik (visok 76 metara) je važio za najviši u to vreme u celoj eparhiji, a 1898. izgrađena je železnica koja je grad povezivala sa Sankt Peterburgom (iste godine svoj rad započeo je i banjsko-lečilišni centar).

Kašinski trgovci su bili poznati i kao veliki dobrotvori i zadužbinari. Tako je početkom XX veka u gradu i njegovoj okolini egzistirala 21 crkvena i 3 manastirske zadužbine, a kolika je bila važnost grada u verskom smislu najbolje govori podatak da je pravoslavni episkop tverski nosio titulu „Arhiepiskopa Tverskog i kašinskog“.

Prema podacima sa sveruskog popisa stanovništva iz 1897. u gradu Kašinu su živela 7.544 stanovnika u 1.120 domaćinstava.

Demografija[uredi | uredi izvor]

Prema podacima sa popisa stanovništva 2010. u gradu je živelo 16.171 stanovnika, dok je prema procenama za 2014. grad imao 15.178 stanovnika.[3]

Kretanja broja stanovnika
1897. 1959. 1970. 1979. 1989. 2002. 2010. 2014.
7.544 16.162 17.678 18.800 21.186[4] 17.299[5] 16.171[6] 15.178

Nikolajevski Klobukov manastir[uredi | uredi izvor]

Petropavlovska crkva iz 1782.

Nikolajevski Klobukov manastir (rus. Никола́евский Клобу́ков монасты́рь) jedini je aktivni od tri nekadašnja Kašinska manastira. Iako prvi pisani podaci o manastiru datiraju iz 1420. godine i vremena kada je u njemu boravi Makarije Kaljazinski, više je nego izvesno da je sam manastir znatno stariji i da je verovatno osnovan sredinom XIV veka.

Prva drvena manastirska crkva bila je posvećena svetom Nikoli Mirlikijskom, pa otuda i prvo ime manastira. Drugo ime — Klobukov (klobuk - monaška kapuljača) — pominje se još u XV veku i vezano je za predanje o hodočašću svetog Jovana Novgorodskog u Svetu Zemlju u drugoj polovini XII veka.

U okviru manastira postoje tri kamena hrama: Troicki sabor iz 1664, nadvratna Pokrovska crkva (XVII vek) i Aleksejevska crkva (1851—1854). Manastiru pripada i izdvojena Petropavlovska crkva koja se na lazi u gradu Kašinu, van manastirskog kompleksa.

Manastir je zatvoren tokom tokom 1920-ih, a njegova imovina nacionalizovana od strane sovjetskih revolucionarnih vlasti. Zvonik je srušen, a kompletan ikonostas uništen. Glavna manastirska crkva je pretvorena u pogon mesne industrije za proizvodnju kobasica.

Rad manastira se obnavlja nakon raspada Sovjetskog Saveza, kada je nacinalizovana manastirska imovina vraćena Ruskoj pravoslavnoj crkvi. Iako je u vreme osnivanja Klobukov manastir bio muška monaška zajednica, savremeni manastir deluje kao ženski.

Znameniti Kašinjani[uredi | uredi izvor]

Vidi još[uredi | uredi izvor]

Reference[uredi | uredi izvor]

  1. ^ Кошелевский В. Н. Кашин и его курорт. — М.: Московский рабочий, 1975. — 200 с.
  2. ^ Кашин, город // Энциклопедический словарь Брокгауза и Ефрона: В 86 томах (82 т. и 4 доп.). — СПб., 1890—1907.
  3. ^ Оценка численности постоянного населения Тверской области на 1 января 2014 года Архивирано на сајту Wayback Machine (23. мај 2014)
  4. ^ „Vsesoюznaя perepisь naseleniя 1989 g. Čislennostь naličnogo naseleniя soюznыh i avtonomnыh respublik, avtonomnыh oblasteй i okrugov, kraёv, oblasteй, raйonov, gorodskih poseleniй i sёl-raйcentrov.”. Vsesoюznaя perepisь naseleniя 1989 goda (na jeziku: ruski). Demoscope Weekly. 1989. Pristupljeno 4. 9. 2012. 
  5. ^ Federalьnaя služba gosudarstvennoй statistiki (21. 5. 2004). „Čislennostь naseleniя Rossii, subъektov Rossiйskoй Federacii v sostave federalьnыh okrugov, raйonov, gorodskih poseleniй, selьskih naselёnnыh punktov – raйonnыh centrov i selьskih naselёnnыh punktov s naseleniem 3 tыsяči i bolee čelovek”. Vserossiйskaя perepisь naseleniя 2002 goda (na jeziku: ruski). Federalni zavod za statistiku. Pristupljeno 4. 9. 2012. 
  6. ^ Federalьnaя služba gosudarstvennoй statistiki (Federalni zavod za statistiku) (2011). „Vserossiйskaя perepisь naseleniя 2010 goda. Tom 1 (Nacionalni popis stanovništva 2010, 1. svezak)”. Vserossiйskaя perepisь naseleniя 2010 goda (Nacionalni popis stanovništva 2010) (na jeziku: ruski). Federalni zavod za statistiku. Pristupljeno 4. 9. 2012. 

Spoljašnje veze[uredi | uredi izvor]

Kašin na Vikimedijinoj ostavi.


Preuzeto iz „https://sr.wikipedia.org/w/index.php?title=Кашин&oldid=27169220”