Ovaj članak je o prvom danu Gregorijanske kalendarske godine. Za prvi dan u drugim kalendairma, pogledajte Nova godina. Za druge upotrebe, pogledajte Nova godina (višeznačna odrednica).
U Rimu pre Hrista ispod julijanskog kalendara, dan je bio posvećen Janusu, boga kapija i početaka, po kome je i januar nazvan. Od Rimskog doba do sredine osamanaestog veka, Nova godina se slavila iz različitih faza i različitih delova u delu Evrope gde su hrišćani 25. decembra, 1. marta, 25. marta i na pokretni praznik Vaskrsa.
Danas, većina država koristi Gregorijanski kalendar kao građanski kalendar, po Gregorijanskom kalendaru 1. januar je jedan od praznika koji se najviše slavi na svetu, često posmatran sa vatrometima u ponoć prateći novogodišnju noć kako nova godina počinje u svim vremenskim zonama. Druge Novogodišnje tradicije uključuju donošenja novogodišnjih odluka i pozivanja porodice i prijatelja.
Drevni Vavilonski kalendar bio je lunisolaran, i oko 2000. godine p.n.e počeo je da obeležava prolećni festival i Novu godinu tokom meseca Nisan, oko vremena martovske ravnodnevnice. Rani Rimski kalendar je odredio 1. mart kao prvi dan godine. Kalendar je imao samo 10 meseci, počevši od marta. Činjenica da je Nova godina nekad počinjala s mesecom martom još se odražava u nekim imenima meseci. Septembar do decembra, deveti do dvanaesti meseci Gregorijanskog kalendara, prvobitno su bili pozicionirani kao sedmi do deseti mesec. (Septem na latinskom znači "sedam"; octo, "osam"; novem, "devet"; i decem, "deset") Rimsko predanje obično pripisuje svom drugom kralju Numi osnivanje dva nova meseca, Januarija i Februarija. Prvobitno su bili postavljeni na kraj godine, ali su u nekom trenutku počeli da se smatraju prva dva meseca umesto toga.
Januarski kalend (Latin: Kalendae Ianuariae) početak meseca januara, počeo se slaviti kao Nova godina u nekom trenutku nakon što je postao dan inauguracije novih konzula 153. p.n.e kao rezultat pobune u Hispaniji koja je započela Drugi keltiberski rat. Rimljani su dugo godina datirali svoje godine prema ovim konzulatima, umesto sekvencijalno, i postavljanje kalendara januara kao početak Nove godine uskladilo je ovu datiranost. Ipak, privatna i religijska slavlja oko marta kao Nove godine nastavljena su neko vreme, i nema konsenzusa o pitanju vremena za novi status 1. januara. Međutim, kada je nastala Nova godina, nastalo je vreme za porodična okupljanja i proslave. Niz nesreća, posebno uključujući neuspelu pobunu M. Aemiliusa Lepidusa 78. p.n.e, uspostavila je sujeverje protiv dozvoljavanja da tržni dani Rima padnu na kalend januara, pa su pontifi koristili interkalaciju kako bi izbegli njegovo pojavljivanje.
Novogodišnji dan u starijem Julijanskom kalendaru[uredi | uredi izvor]
U hrišćanskom svetu se 1. januara tradicionalno obeležava praznik Obrezanja Hristovog
Julijanski kalendar, predložen od strane Julija Cezara 46. p.n.e, bio je reforma Rimskog kalendara. Stupio je na snagu 1. januara 45. p.n.e, uredbom. Kalendar je postao dominantan kalendar u Rimskom Carstvu i kasnije, u većini Zapadnog sveta tokom više od 1600 godina. Rimski kalendar je započeo godinu 1. januara, i to je ostao početak godine nakon julijanske reforme. Međutim, čak i nakon što su lokalni kalendari usklađeni s Julijanskim kalendarom, počinjali su Novu godinu na različitim datumima. Aleksandrijski kalendar u Egiptu počinjao je 29. avgusta (30. avgusta nakon aleksandrijske prestupne godine). Nekoliko lokalnih pokrajinskih kalendara bilo je usklađeno da počnu na rođendan cara Avgusta, 23. septembra. Optužnica je uzrokovala da Vizantska godina, koja je koristila Julijanski kalendar, počne 1. septembra; ovaj datum se i dalje koristi u Istočno-pravoslavnoj crkvi za početak liturgijske godine.
U različitim vremenima i na različitim mestima širom srednjovekovne Hršćanske Evrope, Nova godina se slavila 25. decembra u čast rođenja Isusa Hrista; 1. marta u starom Rimskom stilu; 25. marta u čast Blagovesti(Praznika Blagovesti, datum začeća Isusa); i na pokretnom prazniku Uskrsa.
Među poganima iz Flandrije i Nizozemske 7. veka, bilo je uobičajeno razmenjivati poklone na zimsku kratkodnevnicu. Ovaj običaj osudio je Sveti Eligijus (preminuo 659. ili 660. godine), koji je upozorio Flamance i Holanđane: "(Ne) pravite figure, [male figure Starice], male jelene ili iotike ili postavljajte stolove [za kućne vile] noću ili razmenjujte poklone za Novu godinu ili obezbeđujte suvišna pića [još jedan običaj Julsa]." Međutim, na datum kada su evropski hršćani slavili Praznik Obrezanja, razmenjivali su božićne poklone jer se praznik nalazio unutar 12 dana božićne sezone u zapadnom hršćanskom liturgijskom kalendaru; Običaj razmene božićnih poklona u hršćanskom kontekstu potiče od Biblijskih Maga koji su darivali Isusovo dete. U Tudorskoj Engleskoj, 1. januar (kao Praznik Obrezanja, a ne Novogodišnji dan), zajedno s Božićem i Dvanaestom noći, slavio se kao jedan od tri glavna praznika među dvanaest dana Božićne tide.
Većina evropskih država i njihovih kolonija zvanično je usvojila 1. januar kao Novogodišnji dan nešto pre nego što su usvojile Gregorijanski kalendar. Francuska je prešla na 1. januar od 1564. godine, veći deo Nemačke od 1544. godine, Nizozemska od 1556. ili 1573. godine u zavisnosti od sekte, Italija (pre ujedinjenja) to je učinila na različite datume, Španija i Portugal od 1556. godine, Švedska, Norveška i Danska od 1599. godine, Škotska od 1600. godine, a Rusija od 1725. godine. Engleska, Vels, Irska i britanske američke kolonije usvojile su 1. januar kao Novogodišnji dan od 1752. godine.
Do 1752. godine (osim Škotske), Kraljevina Velika Britanija i Britansko Carstvo u to vreme zadržavali su 25. mart kao zvanični početak godine, iako je neformalna upotreba 1. januara postala uobičajena. Zakonom o kalendaru (Novi stil) 1750. godine, Britanija i Carstvo formalno su usvojili 1. januar kao Novogodišnji dan i, istim zakonom, odbacili su Julijanski kalendar (iako su radnje inače nevezane). Zakon je stupio na snagu "nakon poslednjeg navedenog dana decembra 1751. godine".
Do 1750. godine, bilo je potrebno napraviti izmene zbog razlike od jedanaest dana između starijeg Julijanskog kalendara i novijeg (i preciznijeg) Gregorijanskog kalendara. Postojalo je versko neslaganje oko pomeranja praznika, posebno Božića , a izolovane zajednice su nastavile sa starim računanjem u većoj ili manjoj meri. Godine 1800. i 1900. bile su prestupne godine u Julijanskom kalendaru, ali ne i u Gregorijanskom, pa se razlika povećala na dvanaest, zatim trinaest dana. Godina 2000. bila je prestupna godina u oba kalendara.
U dolini Gwaun Valley u Velsu, Nova godina se slavi 13. januara, i dalje se zasnivajući na razlici u kalendarskom sistemu 19. veka.
Foula, na Šetlandskim ostrvima, slavi Jul ('Stari Božić' umesto decembarske kratkodnevnice) 6. januara i Novi dan 13. januara. Ponovo, oba datuma odražavaju računanje iz 19. veka i nisu pomerena ponovo 1900. godine.
U različitim fazama tokom prve polovine 20. veka, sve zemlje u Istočnom hrišćanstvu usvojile su Gregorijanski kalendar kao svoj civilni kalendar, ali su nastavile, i nastavljaju i danas, koristiti Julijanski kalendar u crkvene svrhe. Budući da 1. januar (Julijanski) odgovara 14. januaru (Gregorijanski), religiozno slavlje Nove godine na ovaj datum može delovati čudno zapadnim očima.
U kulturama i religijama koje tradicionalno ili trenutno koriste kalendare drugačije od Gregorijanskog, Nova godina često je takođe važna proslava. Neke zemlje istovremeno koriste Gregorijanski kalendar zajedno s još nekim kalendarom. Novogodišnji dan u alternativnom kalendaru privlači alternativne proslave te Nove godine:
Navruz i Enkutatash su Novogodišnji dani Koptskih Egipćana i Etiopljana, redom. Između 1900. i 2100. godine, oba se dešavaju 11. septembra u većini godina i 12. septembra u godinama pre Gregorijanskih prestupnih godina. Oni čuvaju nasleđe drevnog egipatskog novogodišnjeg dana Wept Renpet, koji je prvobitno označavao početak Nilske poplave, ali je lutao kroz godišnja doba sve do uvođenja prestupnih godina u tradicionalni kalendar od strane Augusta 30-20. p.n.e. U Etiopiji, novogodišnji dan se slavi kao označavalje kraja letne kišne sezone.
Odunde Festival se takođe naziva Afrička Nova godina i slavi se u Filadelfiji, Pensilvaniji, u Sjedinjenim Američkim Državama, u drugoj nedelji juna. Iako je ime zasnovano na Joruba afričkoj kulturi, njegova proslava označava najveću afričku proslavu na svetu, koja je više ili manje počela lokalnom tradicijom. Sotho narod Lesota i Južne Afrike slavi Selemo sa Basotho 1. avgusta, tokom kraja zime na južnoj hemisferi. Ovo je zasnovano na Sotho kalendaru i uključuje posmatranja kao što je "Mokete wa lewa", proslava koja sledi žetvu.
Kineska Nova godina se slavi u nekim zemljama Istočne Azije , uključujući Kinu, i neke u Jugoistočnoj Aziji, uključujući Singapur. Prvi je dan u tradicijalnom Kineskom kalendaru, lunearni kalendar koji se koriguje na svake tri godine zbog sunčevih promena (lunisolarni kalendar). Praznik obično pada između 20. januara i 20. februara. Praznik se slavi sa hranom, porodicom, srećnim novcem (uglavnom u crvenim kovertama) i dosta crvenih stvari za koje se veruje da donose dobru sreću. Ples lavova i zmajeva, bubnjevi, vatrometi, petarde i druge vrste zabave ispunjavaju ulice ovog dana. 1. januar je legalni praznik u Kini, i ljudi slave Gregorijansku Novu godinu na ovaj dan, ali nije toliko velik kao i tradicionalna Kineska Nova godina.
Korejska Nova godina se slavi na prvi dan tradicionalnog Korejskog kalendara u Južnoj Koreji. Prvi dan lunisolarnog kalendara, koji se zove Seollal (설날), je poseban nacionalni praznik (kao i Chuseok ), sa najmanje tri dana tokom kojih se ne ide na posao i u školu. Korejci slave Novogodišnji dan tako što pripremaju hranu za duhove predaka, posećaju groblje predaka i igranja Korejskih igara kao što su yunnori sa porodicom i prijateljima. Mlađa deca pokazuju poštovanje prema svojim roditeljima, babama i dedama, rođacima i ostalim starijim osobama tako što se klanjaju na tradicionalni način i stariji im daju dobre želje i nešto novca
Dodatno, Južno Korejci slave 1. januara Novogodišnji dan po Gregorijanskom kalendaru, i kao nacionalni praznik, ljudi dobijaju neradan dan. Gregorijanski kalendar je zvanični građanski kalendar u Južnoj Koreji, tako da stanovništvo sada smatra prvi januar prvi dan nove godine. Južno Korejci računaju svoje godine koristeći Istočnoazijsko računanje godina, svi Južno Korejci dodaju jednu godinu na njihove godine u ponoć na dan Nove godine (po gregorijanskom kalendaru, ne prema Korejskom kalendaru). Porodice uživaju u Novoj godini odbrojavanjem do ponoći na Novogodišnju noć 31. decembra.
Severni Korejci slave Novogodišnji ppraznik na prvi dan gregorijanskog kalendara, 1. januar. Ovaj Novogodišnji dan se takođe zove Seollal , i on je veliki praznik u Severnoj Koreji. Prvi dan Korejskog kalendara smatraju danom za odmaranje, ali Severni Korejci smatraju da je prvi dan po gregorijanskom kalendaru još važniji
Novogodišnje proslave povezane sa Divali uključuju Marvari Novu godinu i Gudžarati Novu godinu.
Indijski novogodišnji dani imaju nekoliko promena u zavisnosti od regiona i zasnovani su na Hinduističkom kalendaru.
Hinduizam: U hinduizmu, različite regionalne kulture slave Novu godinu u različito vreme tokom godine. U Asamu, Bengalu, Kerali, Nepalu, Odiši, Pandžabu, Telanganu, Andra Pradešu i Tamil Nadu-u domaćinstva slave Novu godinu kada Sunce uđe u Ovna u Hinduističkom kalendaru. To se uglavnom događa 14. ili 15. aprila, u zavisnosti od prestupne godine. U severnoj ili središnjoj Indiji, prati se Vikram Samvat kalendar. Prema tome, Prvi dan Nove godine je prvi dan meseca Čaitra, takođe poznat kao Čaitra Šukla Pratipada ili Gudi Padva. To je uglavnom oko 23-24. marta, najčešće oko prolećne ravnodnevnice u Gregorijanskom kalendaru. Nova godina se slavi poštovanjem starijih u porodici i traženjem njihovih blagoslova. Takođe razmenjuju simbole dobrih želja za zdravu i naprednu godinu koja ih očekuje.
Malajalamska Nova godina slavi se ili prvog dana meseca Medam sredinom aprila, što se naziva Višnu, ili prvog dana meseca Čingam, u Malajamskom kalendaru sredinom avgusta prema drugom računanju. Za razliku od većine kalendara u Indiji, Novogodišnji dan u Malajalamskom kalendaru nije zasnovan na nikakvom astronomskom događaju. To je samo prvi dan prvog od 12 meseci. Malajalamski kalendar (poznat kao Kolavarsham) potiče iz 825. godine, prema opštem dogovoru među naučnicima, sa ponovnim otvaranjem grada Koplama (na Malabarskoj obali), koji je bio uništen prirodnom katastrofom.
Nepal Sambat je nepalska Nova godina koju posebno slave pripadnici Nevarske zajednice. Nepalske etničke grupe poput Gurunga, Šerpa i Tamang slave Lhosar. Zvanično se slavi Baisakh ek gatey. Međutim, postoji povećana potražnja od strane nepalskih ljudi svih etničkih grupa da zamene Vikram Sambat sa Nepal Sambatom, jer je Nepal Sambat autohtona za Nepal dok je Vikram Sambat došao iz Indije.
Pahela Baishakh ili Bangla Nabobarsho je prvi dan u Bengalskom kalendaru. Slavi se 14. aprila kao državni praznik u Bangladešu, i 14. ili 15. aprila u indijskim državama Zapadni Bengal, Tripura i deo Asama od strane ljudi bengalskog nasleđa, bez obzira na njihovu religijsku veru.
Sikh Nova godina se slavi prema Nanakshahi kalendaru. Epoha ovog kalendara je rođenje prvog Sikh Guru, Guru Nanaka 1469. godine. Novogodišnji dan pada na 14. mart prema Gregorijanskom zapadnom kalendaru.
Sinhalaska Nova godina se slavi u Šrilankanskoj kulturi pretežno od strane Šrilankanskih Sinhalaca, dok se na isti dan Tamilska Novi godina slavi od strane Šrilankanskih Tamilaca. Sinhalaska Nova godina (aluth avurudda) označava kraj žetve, u mesecu Bak (april) između 13. i 14. aprila. Postoji astrološki generisana vremenska razlika između protekle godine i Nove godine, koja se zasniva na prolasku Sunca iz Meena Rashiya (Kuća riba) u Mesha Rashiya (Kuća ovna) na nebeskoj sferi. Astrološka vremenska razlika između Nove godine i protekle godine slavi se sa nekoliko budističkih obreda i običaja na koje treba obratiti pažnju, koji su isključivi za sve vrste 'posla'. Nakon što su budistički rituali i tradicije obavljene, Sinhala i Tamil Nova godina - temeljene na okupljanjima i proslavama sa vatrom, petardama i vatrometima bi se organizovali. Razmena poklona, čistoća, paljenje uljne lampe, pravljenje kiribath (mliječni pirinač), čak i azijski Koel su značajni aspekti Sinhalese Nove godine.
Tamilski Novi godina (Puthandu) slavi se 13. ili 14. aprila. Tradicionalno se slavi kao Chiththirai Thirunaal u delovima Tamil Nadu-a kako bi označili događaj ulaska Sunca u Ovna. Panchangam (astrološki kalendar), se čita u hramovima kako bi označio početak godine.
Telugu Nova godina (Ugadi), Kannada Nova godina se slavi u martu (obično), aprilu (povremeno). Tradicionalno se slavi kao Chaitram Chaitra Shuddha Padyami u delovima Andhra Pradesha, Telangane i Karnatake kako bi označili događaj praznika Dana Nove godine za ljude Dekanskog regiona Indije. Padaju na različiti dan svake godine jer je Hinduistički kalendar lunisolaran. Saka kalendar počinje sa mesecom Chaitra (mart-april) i Ugadi označava prvi dan Nove godine. Chaitra je prvi mesec u Panchangi koji je Indijski kalendar. Panchangam (astrološki kalendar), se čita u hramovima kako bi označio početak godine.
Dve osnovne sekte Islama su sunitski islam i shia islam. Imaju različite kalendare ali za oba epoha kalendara je Hidžra.
Islamska Nova godina je dan u kulturi sunitskog islama koji označava početak nove godine po Lunearnom Hindžretskom kalendaru. Zanemarava solarnu godinu: njegov Novogodišnji dan je na drugačiji gregorijasnki datum svake godine zato što je lunerni kalendar, praveći ga u proseku 11 ili 12 dana kraće od solarne godine. Prvi dan godine se obeležava prvog dana Muharrema, prvi mesec u ovom kalendaru.
Novruz obeležava prvi dan proleća na početku godine u Solarnom Hindžretskom kalendaru (jedan od Iranskih kalendara). Slavi se na dan astronomske severne prolećne ravnodnevnice koji uglavnom pada oko ili na 20. mart (Gregorijanski kalendar). Novruz se slavi već 3,000 godina na kulturnom kontinentu Irana, uključujući Kurdistan i Avganistan. Ovaj praznik se takođe slavio i obeležavao u Centralnoj Aziji, Južnoj Aziji, Severnozapdnoj Kini i Krimu i neke grupe na Balkanu. Osim što je zoroastrijski praznik i ima značaj među zoroastrijskim precima modernih Iranaca, isto vreme se na indijskom potkontinentu slavi kao i nova godina. Trenutak kada Sunce pređe nebeski ekvator i izjednači noć i dan izračunava se tačno svake godine i iranske porodice se okupljaju da posmatraju rituale.
Roš Hašana (Jevrejska Nova godina) slave Jevreji u Izraelu i širom sveta. Datum je mlad mesec Tišri, koji je sedmi mesec računajući od nisana, prvog meseca proleća. Uvek pada tokom septembra ili oktobra. Praznik se slavi trubanjem šofarskih truba, da bi se označio kao dan suda, molitvama pokajanja, čitanjem zakona i proroka i posebnim obrocima. Noć 31. decembra/1. januara, Nova godina po Gregorijanskom kalendaru, takođe se široko slavi u Izraelu i naziva se Silvester ili građanska nova godina.
Prvi januar predstavlja početak nove godine u sećanju na prošlu godinu, koje počinje već početkom decembra u zemljama širom sveta, kroz radio, televizijske emisije i novinske članke. Novinska izdanja predstavljaju članke koji obrađuju promene koje su se dogodile tokom prethodne godine. Takođe izdaju se članci o očekivanim i planiranim promenama u predstojećoj godini.
Taj dan je verska proslava, ali od 1990-te je postao prilika da se slavi noć trideset prvog decembra - novogodišnje veče - sa zabavama, javnim proslavama, često sa vatrometom i drugim tradicijama posvećenim dolasku ponoći i nove godine.
Proslave i aktivnosti koje se održavaju širom sveta prvog januara često uključuju sledeće:
Pizanska proslava Nove Godine
Nekoliko velikih parada održava se na Novu godinu, uključujući novogodišnju paradu u Londonu, paradu Turnira ruža u Pasadeni (poznatu i kao „parada ruža“) i paradu mumera u Filadelfiji. Na Bahamima se takođe povezuje sa Junkanuom.
Bečka filharmonija tradicionalno izvodi novogodišnji koncert ujutru na Novu godinu.
Zlatna sala Bečke opere, tradicionalno mesto bečkog novogodišnjeg koncerta„Uranjanje polarnog medveda“ je uobičajena tradicija u nekim zemljama, gde se učesnici okupljaju na plažama i trče u hladnu vodu. Klubovi polarnih medveda u mnogim gradovima severne hemisfere imaju tradiciju organizovanja ronjenja na Novu godinu i često se održavaju da bi prikupili novac u dobrotvorne svrhe.
U Irskoj se Nova godina zvala Lá na gCeapairí, ili dan hleba namazanog puterom. Mogući smisao konzumiranja hleba namazanog puterom bio je da se odagna glad u narednoj godini, tako što će se hleb sa puterom ujutru staviti na kućni prag. Neke tradicije su videle žurke mladih ljudi koji su zvali od kuće do kuće da bi dobili hleb namazan puterom, ili da bi dali hleb namazan puterom u zamenu za novac. Ova tradicija je od tada zamrla, pošto je bila popularna u 19. veku, a nestala je 1930-ih i 1940-ih.
U Japanu, Koreji i oblastima koje naseljavaju Inuiti, Jupici, Aleuti, Čukči i Inupijati, posmatranje prvog izlaska sunca je tradicija.
U Ujedinjenom Kraljevstvu i Sjedinjenim Američkim Državama, Nova godina je povezana sa nekoliko istaknutih sportskih događaja:
U Sjedinjenim Državama, 1. januar je tradicionalni datum za nekoliko velikih postsezonskih fudbalskih utakmica za koledž: Od 2008. godine, Nacionalna hokejaška liga je bila domaćin godišnje utakmice na otvorenom, Vinter Klasik, koja se rotira između različitih timova domaćina godišnje i obično prikazuje veliko regionalno rivalstvo. Ako Nova godina padne u nedelju, sportski događaji i povezane svečanosti (kao što je Parada ruža) koje se tradicionalno održavaju na Novu godinu obično se odlažu za sledeći ponedeljak u odbranu Nacionalne fudbalske lige—koja se igra u nedelju kao i obično.
Premijer liga u engleskom fudbalu tradicionalno održava mečeve na Novu godinu, što proizilazi iz istorijske tradicije da se utakmice igraju tokom perioda božićnih praznika.
Finale PDC Svetskog prvenstva u pikadu obično pada na Novu godinu.
Nova godina je državni i bankarski praznik u mnogim zemljama.
U južnim Sjedinjenim Američkim Državama, različita hrana koja se smatra srećnom se kuva i konzumira na Novu godinu, uključujući crveni pasulj i pirinač, i zelje.
Muzika povezana sa novogodišnjim danom dolazi u klasičnim i popularnim žanrovima, a tu je i božićna pesma koja se fokusira na dolazak nove godine tokom božićne i praznične sezone.
Pol Gerhard je napisao tekst za himnu za početak godine, "Nun lasst uns gehn und treten", prvi put objavljenu 1653. godine.
Johan Sebastijan Bah je u Orgelbuchlein-u komponovao tri preludija za novu godinu: Helft mir Gotts Güte preisen [„Pomozi mi da hvalim Božju dobrotu“]; Das alte Jahr vergangen ist [„Stara godina je prošla“]; i In dir ist freude [„U tebi je radost“]
Godina je prošla, tradicionalna hrišćanska himna je u znak zahvalnosti za novu godinu, koja datira iz 1713. godine.
U zemljama gde se govori engleski tradicionalno je pevati Auld Lang Syne u ponoć na Novu godinu.
Uobičajena slika koja se koristi, često kao redakcijski crtani film, je ona inkarnacija „Stare godine“ koja nosi pojas na grudima sa odštampanom prethodnom godinom na kojoj prenosi svoje dužnosti na bebu Novu godinu, dete koje nosi pojas na kome je odštampana nova godina.
Bebe rođene na Novu godinu obično se nazivaju novogodišnjim bebama. Bolnice, kao što je Regionalni medicinski centar Dajersburg u SAD, dodeljuju nagrade prvoj bebi rođenoj u toj bolnici u novoj godini. Ove nagrade često doniraju lokalna preduzeća. Nagrade mogu uključivati različite artikle u vezi sa bebom kao što su formula za bebe, ćebad za bebe, pelene i poklon sertifikati prodavnicama koje su specijalizovane za robu u vezi sa bebom.
Istočna pravoslavna crkva, Anglikanska crkva i Luteranska crkva slave praznik Hristovog obrezanja 1. januara, na osnovu verovanja da bi se Isus rodio 25. decembra, prema hebrejskoj tradiciji, njegovo obrezanje bilo 1. osmog dana svog života (1. januara). Rimokatolička crkva na današnji dan slavi praznik Marije, Majke Božije, koji je ujedno i Sveti dan obaveza.
_-_geograph.org.uk_-_2750081.jpg)
