Kuća u Pop Lukinoj broj 13, Valjevo
| Kuća u Pop Lukinoj broj 13, Valjevo | |
|---|---|
 Kuća u Pop Lukinoj broj 13 | |
| Opšte informacije | |
| Mesto | Valjevo |
| Država |  Srbija |
| Vrsta spomenika | Zgrada |
| Vreme nastanka | 1912. |
| Tip kulturnog dobra | Spomenik kulture od velikog značaja |
| Nadležna ustanova za zaštitu | Zavod za zaštitu spomenika kulture |
| www | |
Kuća u Pop Lukinoj broj 13, Valjevo je u jednom od obodnih urbanističkih blokova nastalim početkom 20. veka. Sama kuća je podignuta 1912. godine.[1][2]
Izgled kuće[uredi | uredi izvor]
Ova kuća je prilagođena sadašnjim uslovima stanovanja, kao i ostale u ulici. Do ulice su uglavnom sobe, a prema dvorištu su kuhinje i ostale pomoćne prostorije i ekonomske zgrade obično locirane na duž na jednoj bočnoj granici katastarske parcele. Ulične fasade su ukrašene dekorativnom plastikom u maniru koji je karakterističan za period prvih decenija 20. veka sa dosta venaca i keramoplaltike, što upućuje na zaključak da je prodor uticaja evropske arhitekture bio prisutan i u ovim krajevima. Jedna od lepših kuća u ovoj ulici je ona pod brojem 13. njen prvi vlasnik bio je Dimitrije Bogdanović predsednik valjevskog Prvostepenog suda. Projektovao ju je Čedomir Gagić, građevinski inženjer i srećom njen projektat je sačuvan. Na kući do danas nisu vršene nikakve izmene. Kao i ostale u nizu i ona je prizemna sa kamenim soklom na regulacionoj liniji ulice. Prolaz za dvorište je sa južne strane, a ulaz u stambeni deo je iz dvorišta. Obrada glavne, ulične fasade je slična kao i na ostalim kućama u nizu: po dva prozorska otvora su grupisana plitkom plastikom. Iznad otvora nadprozornici, a ispod solbanci. Otvore uokviruju po par kratkih pilastra koji se završavaju stilizovanom plastikom biljnog porekla. U visini prozorskih otvora fasadu preseca dekorativna traka sa ukrasom geometrijskog porekla. U vrhu su dva horizontalna krovna venca sa četiri mala tavanska otvora bez ukrasa. Krov je složen, deo prema ulici je dvovodan, a prema dvorištu jednovodan.
Vidi još[uredi | uredi izvor]
Reference[uredi | uredi izvor]
- ^ Zavod za zaštitu spomenika kulture Valjevo
- ^ „Zavod za proučavanje kulturnog razvitka”. Arhivirano iz originala 05. 11. 2013. g. Pristupljeno 02. 11. 2013.
Literatura[uredi | uredi izvor]
- Zavod za zaštitu spomenika Valjevo: "Spomeničko nasleđe Kolubarskog i Mačvanskog Okruga" . . Ваљево. 2006. ISBN 978-86-904745-2-3. COBISS.SR 131307532
Napomena: Sadržaj ovog članka je jednim delom ili u celosti preuzet sa http://vaza.co.rs. Nosilac autorskih prava nad materijalom je dao dozvolu da se isti objavi pod slobodnom licencom. Dokaz o tome se nalazi na OTRS sistemu, a broj tiketa sa konkretnom dozvolom je 2013110510010149.
