Mihailo Anđelić

mihailo anđelić
Mihailo Anđelić
Lični podaci
Datum rođenja	(1884-11-21)21. novembar 1884.
Mesto rođenja	Mušovića Rijeka, kod Kolašina, Knjaževina Crna Gora
Datum smrti	2. novembar 1959.(1959-11-02) (74 god.)
Mesto smrti	Beograd, NR Srbija, FNR Jugoslavija
Profesija	vojno lice, društveno-politički radnik
Delovanje
Član KPJ od	tokom rata
Učešće u ratovima	Prvi balkanski rat Drugi balkanski rat Prvi svetski rat Narodnooslobodilačke borba
Služba	Vojska Kraljevine Crne Gore Jugoslovenska vojska NOV i PO Jugoslavije Jugoslovenska armija 1918 — 1928. 1941 — 1946.
Čin	potpukovnik JV general-major JA
Odlikovanja	odlikovanja FNR Jugoslavije: odlikovanja Kraljevine Jugoslavije:

Mihailo Anđelić (Mušovića Rijeka, kod Kolašina, 21. novembar 1884 — Beograd, 11. februar 1959) je bio učesnik Balkanskih ratova, Prvog svetskog rata, Narodnooslobodilačke borbe, društveno-politički radnik NR Crne Gore i general-major JA.

Biografija

Rođen je 21. novembra 1884. godine u Mušovića Rijeci, kod Kolašina, u porodici Jovana Anđelića. Osnovnu školu i četiri razreda gimnazije je završio Kolašinu. Školovanje je nastavio na Cetinju, gde je završio Oficirsku školu.

Tokom Prvog balkanskog rata bio je komandir čete u Kolašinskoj brigadi.

U Prvom svetskom ratu je u činu kapetana komandovao Boljaničkim bataljonom, koji je bio u sklopu Druge sandžačke brigade, komandanta Blaža Vrbice. Za vreme okupacije Crne Gore je, u Pljevaljskom srezu, prema instrukcijama generala Vešovića, vršio pripreme za ustanak. Sredinom 1916. godine interniran je prvo u logor u Mađarskoj, da bi kasnije bio prebačen u logor Karlštajn, u Austriji. Iz internacije se vratio krajem 1918. godine.

Posle Prvog svetskog rata, nastavlja aktivnu službu u Jugoslovenskoj vojsci do penzionisanja 1928. godine, u činu potpukovnika. Posle penzionisanja je živeo u rodnom kraju.

Narodnooslobodilačka borba

Učestvovao je u Trinaestojulskom ustanku 1941. godine. Bio je komandant Kolašinsko-rečinskog bataljona, od njegovog formiranja krajem novembra 1941. do raspada 23. februara 1942. godine.

Od sredine 1942. godine, posle povlačenja glavnine partizanskih snaga iz Crne Gore ostaje na terenu da deluje u neprijateljskoj pozadini. Od maja 1943. je u Četvrtoj proleterskoj crnogorskoj udarnoj brigadi. Od kraja 1943. godine bio je savetnik Drugog udarnog korpusa NOVJ, a u čin general-majora je odlukom Vrhovnog štaba NOV i POJ proizveden u septembru 1943. godine.

Bio je poslanik Crnogorske antifašističke skupštine narodnog oslobođenja (CASNO). Član Komunističke partije Jugoslavije (KPJ) je postao u toku rata. Od aprila 1944. godine je bio član Inicijativnog odbora Osnivačke skupštine Crvenog krsta Crne Gore i njegov predsednik.

Posleratni period

Posle rata je bio narodni poslanik Narodne skupštine NR Crne Gore. Penzionisan je 1946. godine, u činu general-majora JA.

Umro je 11. februara 1959. u Beogradu, a sahranjen je u Kolašinu.

Nosilac je Partizanske spomenice 1941. i drugih jugoslovenskih odlikovanja, među kojima su Orden zasluga za narod prvog reda i Orden za hrabrost. Odlikovan je i Kraljevskim ordenom Belog orla sa mačevima IV stepena.

Čitava porodica Mihaila Anđelića je učestvovala u Drugom svetskom ratu. U NOP-u su mu poginuli ćerka Darinka, sinovi Lakić, Branko i Vojin, a četvoro dece su nosioci Partizanske spomenice 1941. Pisac Ljubo Anđelić je njegov sin.

Zanimljivosti

Mihailo Anđelić se pojavljuje kao lik u nekoliko pripovedaka pisca Mihaila Lalića.

Literatura

• Lalić, Mihailo (1981). Prvi snijeg. Beograd: Nolit. 
• Jovanović, Batrić (1983). Kolašinski kraj u socijalističkoj revoluciji. Beograd: Književne novine. 
• Đurić, Đorđe (2004). Popov, Čedomir, ur. Srpski biografski rečnik knjiga 1, A—B. Novi Sad: Matica Srpska. ISBN 978-86-83651-49-8. 
• Marinović, Srđa (2017). „Crnogorska vojna elita u JNA 1943—1992” (PDF). Matica. Matica crnogorska. 70: 561.