Oto Grčki
Ovaj članak sadrži spisak literature, srodne pisane izvore ili spoljašnje veze, ali njegovi izvori ostaju nejasni, jer nisu uneti u sam tekst. |
Oto Grčki | |
---|---|
Lični podaci | |
Puno ime | Oto Fridrih Ludvig od Bavarske |
Datum rođenja | 1. jun 1815. |
Mesto rođenja | Šlos Mirabel, Salcburg, Bavarska |
Datum smrti | 26. jul 1867.52 god.) ( |
Mesto smrti | Bamberg, Bavarska |
Grob | crkva Teatiner, Minhen |
Porodica | |
Supružnik | Amalija od Oldenburga |
Roditelji | Ludvig August od Vitelsbaha Tereza od Saks-Hildburghauzena |
Dinastija | Vitelsbah |
Kralj Grčke | |
Period | 27. maj 1832 — 23. oktobar 1862. |
Prethodnik | - |
Naslednik | Đorđe I Grčki |
Oto Grčki (grč. Ὄθων, Βασιλεὺς τῆς Ἑλλάδος); puno ime Otto Friedrich Ludwig (Salcburg, 1. jun 1815 — Bamberg, 26. jul 1867) je bio nemački princ iz bavarske dinastije Vitelsbah i prvi grčki novovekovni kralj u periodu od 1832—1862. godine.
Biografija
[uredi | uredi izvor]Oto od Vitelsbaha je rođen u Salcburgu 1815. godine kao drugi sin bavarskog kralja Ludviga Prvog od Vitelsbaha (1825-1848). Odlukom sila zaštitnica, Velike Britanije, Francuske i Rusije, Oto je izabran za kralja Grčke u svojoj sedamnaestoj godini. Pošto je bio maloletan, novim kraljevstvom je između 1833. i 1835. godine vladalo namesništvo sastavljeno od Bavaraca. Između 1835. i 1843. vladao je kao apsolutni monarh. Posle beskrvnog udara od 3. septembra 1843. morao je da pristane na donošenje ustava, ali je u dogovoru sa Joanisom Koletisom 1844. godine zaveo neku vrstu parlamentarne diktature. Oduševljena podrška Velikoj ideji donela je Otu veliku popularnost, koja je još više porasla zbog mešanja velikih sila u grčke poslove. Niz okolnosti, počev od kraljeve nesposobnosti da zadovolji težnje mladih političara u usponu i sklonosti stalnom manipulisanju političkim sistemom, preko njegovog odbijanja da pređe u pravoslavlje i sve slabijih izgleda da će dobiti naslednika, do podrške koju je pružao među Grcima neomiljenoj austrijskoj strani protiv Garibladija i italijanskih nacionalista u događanjima 1859/1860. godine doprineli su porastu protivdinastičkih raspoloženja. Najpre izraženo u talasu studentskih nemira, ono je poprimilo zabrinjavajuće razmere septembra 1861. godine pokušajem ubistva kraljice Amalije od Oldenburga, kojom se Oto oženio 1836. godine. Pobune koje su izbile širom zemlje 1862. godine konačno su dovele do njegovog pada i kralj je napustio svoju drugu domovinu uz pomoć Britanije. U izgnanstvu u Bambergu nastavio je da izražava trajnu odanost Grčkoj, noseći fustanelu, tradicionalnu grčku mušku suknju.[1]
Porodično stablo
[uredi | uredi izvor]Porodica
[uredi | uredi izvor]Supružnik
[uredi | uredi izvor]ime | slika | datum rođenja | datum smrti |
---|---|---|---|
Amalija od Oldenburga | 21. decembar 1818. | 20. maj 1875. |
Vidi još
[uredi | uredi izvor]Reference
[uredi | uredi izvor]- ^ Klog, Ričard (2000). Istorija Grčke novog doba. Beograd.
Literatura
[uredi | uredi izvor]- Mala enciklopedija Prosveta, četvrto izdanje, 1986.
- Klog, Ričard (2000). Istorija Grčke novog doba. Beograd.