Pređi na sadržaj

Pagan (bugarski han)

S Vikipedije, slobodne enciklopedije
Pagan
Lični podaci
Datum rođenja8. vek
Datum smrti768.
Porodica
RoditeljiVineh
bugarski kan
Period767-768.
PrethodnikToktu
NaslednikTelerig

Pagan (bugarski: Pagan) je bio bugarski kan 767-768. godine.

Vladavina

[uredi | uredi izvor]

Pagan je identifikovan kao član frakcije bugarske aristokratije koja je nastojala da uspostavi mirne odnose sa Vizantijskim carstvom. Nakon što je stupio na presto posle ubistva svog prethodnika Toktua, Pagan je zajedno sa svojim dvorom krenuo da prisustvuje pregovorima sa carem Konstantinom V Kopronimom, negde u Trakiji.[1] U žustrim razgovorima, car je isticao svoju želju da održi mir u Bugarskoj i prekorio Bugare zbog anarhije i svrgavanja svog bivšeg vladara Sabina, koji je kao izbeglica živeo na vizantijskom carskom dvoru. Car je ipak pristao da sklopi mir i Pagan se vratio kući.

Nedugo zatim Konstantin je iznenada napao Bugarsku i uspeo da prodre preko planina u jezgro države. Zapalio je neka naselja oko bugarske prestonice Pliske. Iako Konstantin nije nastavio svoju relativno uspešnu invaziju i povukao vojsku u Carigrad, Pagan se suočio sa gnevom svojih podanika, koji su ga optužili za lakovernost i nesposobnost da se suprotstavi neprijatelju. Pagan je pobegao u pravcu Varne, ali su ga njegove sluge ubile. Nasledio ga je kan Telerig.

Izvor iz 17. veka - kompilacija Džafar Tarik (delo sporne autentičnosti) pominje Bojana (tj. Pagana) kao sina bivšeg vladara Buneka (tj. Vineha). Ovaj izvor pripisuje Paganu proterivanje Saina (tj. Sabina).[2]

Reference

[uredi | uredi izvor]
  1. ^ Plamen Tzvetkov (1993). A history of the Balkans: a regional overview from a Bulgarian perspective.
  2. ^ Bahshi Iman, Djagfar Tarihi, vol. III. Orenburg 1997

Literatura

[uredi | uredi izvor]
  • Mosko Moskov, Imennik na bălgarskite hanove (novo tălkuvane). Sofia, 1988.
  • Jordan Andreev, Ivan Lazarov, Plamen Pavlov, Koj koj e v srednovekovna Bălgarija. Sofia, 1999.
  • (primary source), Bahši Iman, Džagfar Tarihy, vol. III, Orenburg 1997.


Vladari Bugarske