Stratimirovići (porodica)

Stratimirovići
Stratimirovići
Država	Habzburška monarhija
Posjedi	Sirig, Kulpin
Osnivač	Petar Stratimirović
Aktuelni vladar	Ivan Stratimirović (1940)
Vladavina	10. jul 1745.
Nacionalnost	srpska
	Stratimirović-Vučković, Stratimirović-Jovović, Stratimirović-Kulpinski

Stratimirovići (poznati i kao Stratimirovići-Vučkovići i Stratimirovići-Kulpinski) su srpska porodica srednjovekovnih, mletačkih, ugarskih i ruskih plemića poreklom iz Hercegovine.

Najpoznatiji izdanci ove porodice jesu mitropolit karlovački Stefan Stratimirović, te general-major i vožd Đorđe Stratimirović, vojni zapovednik Srpske Vojvodine u vreme Mađarske revolucije 1848. godine.

Poreklo[uredi | uredi izvor]

Porodica je poreklom iz Hercegovine, a starinom su prema verovanju potomci srednjovekovne srpske dinastije Balšića, koja je vladala Zetom od oko 1360. do 1421. godine. Kako se Đurađ II Stracimirović Balšić, sin Stracimira Balšića, oženio Jelenom (kćerkom kneza Lazara Hrebeljanovića), predstavljaju daleke srodnike dinastija Hrebeljanović-Lazarević, kao i dinastije Nemanjić, budući da je kneginja Milica (supruga kneza Lazara) bila kćerka vojvode i kneza Vratka Nemanjića, praunuka velikog župana Vukana Nemanjića i čukununuka velikog župana Stefana Nemanje. Takođe, Đurađu II je brat od ujaka bio kralj Marko Mrnjavčević.^[1]

Po padu srpskih srednjovekovnih zemalja pod Osmansku imperiju, preci Stratimirovića su uživali status mletačkih plemića i bili moreplovci i trgovci.

Bogić Stratimirović, sin Vučka Petrovića i unuk Petra Stratimirovića, podigao je 1737. godine ustanak protiv Turaka u Hercegovini i tako pomogao austrijsku vojsku u Austrijsko-turskom ratu. Krajem 1739. godine je u Drugoj seobi Srbi pod patrijarhom Arsenijem IV Jovanovićem Šakabentom morao da napusti Hercegovinu i doselili se u južnu Ugarsku, zajedno sa tri brata (Ivanom, Tomom, Milošem ili Nikolom)^[2], gde za vojne zasluge dobija Sirig. Braća su nastavila vojnu službu kao graničari i ubrzo im je 10. jula 1745. godine potvrđeno plemićko zvanje, poveljom carice Marije Terezije, a uz to dobijaju i Kulpin za spahijski posed.^[3] U Kulpinu su podelili posed i podigli mali i veliki dvorac, kao i pravoslavnu crkvu Vaznesenja Gospodnjeg, koja je završena 1813. godine. Početkom 19. veka su napustili prezime Vučković i počeli da po mestu koriste Stratimirović-Kulpinski. Dvorce u Kulpinu su 1889. godine prodali Lazaru Dunđerskom.

Potomci Bogića i Ivana su se povremeno pojavljivali i kao Stratimirovići-Vučkovići, da bi se razlikovali od druge grane Stratimirović-Jovovića, koji su iz Boke otišli za Trst i Veneciju. Poslednji potomak Stratimirović-Jokovića je bio izvesni Antonio Stratimirović i imao je tri kćerke, koje su početkom 21. veka živele u Milanu.

Poznato je da je Antonije Stratimirović otišao u Novu Serbiju, kao i da je jedan Stratimirović-Laketić bio bokeljski kapetan, koji je bio visoki oficir imperatora Petra Velikog.

Imanje u Kulpinu[uredi | uredi izvor]

Potomci[uredi | uredi izvor]

Petar Stratimirović
- Vučko Stratimirović
  - Bogić Stratimirović
  - Ivan Vučković ot Stratimirov(ić)
    - Marko Stratimirović
      - Đorđe Stratimirović
        Vasilije Stratimirović
        Đorđe Stratimirović (1822-1908), general-major, vožd vojnih snaga Srpske Vojvodine 1848—1849
        Đorđe Stratimirović (1858-1936), arheolog i heraldičar
        
        Miloš Stratimirović
        Đorđe Stratimirović, pilot, rezervni oficir Kraljevske jugoslovenske ratne mornarice^[4]
        Ivan Stratimirović (1940), penzionisani profesor Beogradske politehnike
        Đorđe Stratimirović, profesor na Stomatološkom fakultetu^[5]
        Ivan Stratimirović
        
        Miloš Stratimirović
        Vojin Stratimirović
        Vladimir Stratimirović
        
        Stefan Stratimirović
        
        Jasna Stratimirović
  - Toma Stratimirović
  - Miloš (Nikola) Vučković Stratimirović^[6]^[7]
    - Jovan Stratimirović
      - Stefan Stratimirović, mitropolit karlovački (1757-1836)

Krst vožda Đorđa Stratimirovića[uredi | uredi izvor]

Centar za razvoj Šajkaške je 2021. godine, uz saglasnost porodice Stratimirović, ustanovio crkveno-društveno odlikovanje Krst vožda Đorđa Stratimirovića. Odlikovanje su do sada dobili:

Aleksandar Vulin, ministar unutrašnjih poslova Republike Srbije (12. januar 2022)
Aleksandar Vučić, predsednik Republike Srbije (12. novembar 2021)^[8]
Zagorka Dolovac, republički javni tužilac (8. februar 2022)
mitropolit crnogorsko-primorski Joanikije (17. novembar 2021)
Nikola Selaković, ministar spoljnih poslova Republike Srbije (24. decembar 2021)
Nebojša Stefanović, ministar odbrane Republike Srbije (13. decembar 2021)^[9]
dr Darko Tanasković
episkop zvorničko-tuzlanski Fotije

Vidi još[uredi | uredi izvor]

Reference[uredi | uredi izvor]

^ „Stratimirović od Kulpina”. Centar za istraživanje pravoslavnog monarhizma. Arhivirano iz originala 23. 02. 2020. g. Pristupljeno 08. 02. 2022.
^ "Zbornik Matice srpske za društvene nauke", Novi Sad 1965.
^ Babac, Dušan M. (2019). Srbi - čuvari granice Habzburške monarhije. Beograd: Medija centar Odbrana. str. 279. ISBN 978-86-335-0684-7.
^ Stratimirović, Ivan. „Šestoaprilsko bombardovanje Beograda”. Savez udruženja potomaka ratnika Srbije 1912-1918 - Stari grad. Arhivirano iz originala 09. 02. 2022. g. Pristupljeno 08. 02. 2022.
^ „Đorđe I. Stratimirović – Stomatološki fakultet” (na jeziku: srpski). Pristupljeno 2024-04-26.
^ "Letopis Matice srpske", Novi Sad 1885.
^ "Glasnik Istorijskog društva u Novom Sadu", Novi Sad 1931.
^ „Sastanak sa predstavnicima Centra za razvoj Šajkaške”. Predsednik Republike Srbije. 12. 11. 2021. CS1 održavanje: Format datuma (veza)
^ „Ministru Stefanoviću uručen Krst vožda Đorđa Stratimirovića”. Ministarstvo odbrane Republike Srbije. 13. 12. 2021. CS1 održavanje: Format datuma (veza)

[1] „Stratimirović od Kulpina”. Centar za istraživanje pravoslavnog monarhizma. Arhivirano iz originala 23. 02. 2020. g. Pristupljeno 08. 02. 2022.

[2] "Zbornik Matice srpske za društvene nauke", Novi Sad 1965.

[3] Babac, Dušan M. (2019). Srbi - čuvari granice Habzburške monarhije. Beograd: Medija centar Odbrana. str. 279. ISBN 978-86-335-0684-7.

[4] Stratimirović, Ivan. „Šestoaprilsko bombardovanje Beograda”. Savez udruženja potomaka ratnika Srbije 1912-1918 - Stari grad. Arhivirano iz originala 09. 02. 2022. g. Pristupljeno 08. 02. 2022.

[5] „Đorđe I. Stratimirović – Stomatološki fakultet” (na jeziku: srpski). Pristupljeno 2024-04-26.

[6] "Letopis Matice srpske", Novi Sad 1885.

[7] "Glasnik Istorijskog društva u Novom Sadu", Novi Sad 1931.

[8] „Sastanak sa predstavnicima Centra za razvoj Šajkaške”. Predsednik Republike Srbije. 12. 11. 2021. CS1 održavanje: Format datuma (veza)

[9] „Ministru Stefanoviću uručen Krst vožda Đorđa Stratimirovića”. Ministarstvo odbrane Republike Srbije. 13. 12. 2021. CS1 održavanje: Format datuma (veza)

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]

[9]