Vojislav Luković
| Vojislav Luković | |
|---|---|
| Lični podaci | |
| Datum rođenja | 1960. |
| Mesto rođenja | Beograd, FNR Jugoslavija |
| Umetnički rad | |
| Polje | slikarstvo, restauracija, ikonopis, fotografija |
Vojislav Luković (Beograd, 1960) srpski je slikar-restaurator, konzervator i ikonopisac.
Biografija[uredi | uredi izvor]
Diplomirao je 1989. godine na Fakultetu likovnih umetnosti u Beogradu. U Narodnom muzeju u Beogradu položio je stručni ispit za zvanje slikara-restauratora; ovde je radio na konzervaciji i restauraciji slika i ikona na platnu i drvetu.[1]
Kao član tima restauratora radio je za potrebe Zavoda za zaštitu spomenika kulture Kragujevac i Smederevo na restauraciji fresaka crkve Svetog arhiđakona Stefana (15. vek) u manastiru Koporin. Takođe je radio i na restauraciji fesaka hrama Sv.Trojice u manastiru Sopoćani, kao i zidnog slikarstva u zgradi Lučke Kapetanije u Sočiju, Rusija (tadašnji SSSR).
U Centru za Kulturno nasleđe (engl. Center for Cultural Heritage) u Nikoziji na Kipru, osnovao je Atelje za restauraciju ikona, gde je kao glavni restaurator radio na restauraciji ikona iz perioda od 15. do 20. veka, kao i na pripremi izložbe Kiparskih ikona: „A l Image de Dieu“, održane u Miluzu i Strazburu (u Francuskoj). Na „Univerzitetu za Treće doba“ u Beogradu radio je kao mentor na predmetu „slikarstvo“.
Učestvovao je kao saradnik SANU u izradi Rečnika pojmova likovnih umetnosti i arhitekture.
Više puta je samostalno izlagao ikonopis i učestvovao na velikom broju kolektivnih izložbi prezentujući ikonopis i konzervatorske radove.
Od 2018. godine aktivno se bavi fotografijom.
Rukoproizvedeni ipođakon SPC.
Kao samostalni umetnik živi i radi u Beogradu.
Članstvo[uredi | uredi izvor]
- Član je ULUPUDS-a (Udruženje likovnih umetnika primenjenih umetnosti i dizajnera Srbije)[2]
- Član je FSS (Foto savez Srbije) , predsednik Foto kluba BEOGRAD
Ikone u zbirkama[uredi | uredi izvor]
- Muzeja Eparhije banatske (Szerb Egyhazi Muzeum), Sentandreja, Mađarska
- Srpskog muzeja hleba u Pećincima,[3]
- Maloj galeriji Siniše Paunovića, Beograd
- PETER CHARLSTON’S ICON COLLECTION, Dublin, Ireland
Publikovani radovi[uredi | uredi izvor]
- "VOĐENI REČJU", recenzija knjige HRAM SV.ARHIĐAKONA STEFANA Umetnost i arhitektura, prot. Srboljub Miletić, Beograd 2012.
- „Modularni radni ram za natezanje platna“, 28. Glasnik društva konzervatora Srbije, Beograd, 2004.
- „MALA ERMINIJA VOJISLAVA ZOGRAFA“ slikarska tehnologija jajčane tempere, „ATOS“, Beograd, 2003.[4][5]
- „Složeni problemi konzervacije i restauracije ikonostasa crkve Sv. Georgija iz Velikih Bastaja, rad Mojseja Subotića iz 1875. godine“ — 18. Glasnik konzervatora Srbije, Beograd, 1994.[6]
Naslikani ikonostasi[uredi | uredi izvor]
- u hramu Uspenja Presvete Bogorodice. u Kukuruzarima, Hrvatska Kostajnica, Hrvatska
- u hramu Sv.Vasilija Ostroškog u Gornjem Budačkom, Hrvatska
- U paraklisu Vaskrsenja Hristovog, Okružni zatvor Beograd[7]
- U crkvi Sretenja Gospodnjeg u Ralji, Beograd, Srbija
- U crkvi Svetog Ilije u Rastovcu, Nikšić, Crna Gora
- U crkvi Vavedenja Presvete Bogorodice, manastir Šudikova, Crna Gora
Zidno slikarstvo[uredi | uredi izvor]
- Zidna slika u Eparhijskom dvoru Eparhije Gornjokarlovačke, Karlovac, Hrvatska
- Paraklis Vaskrsenja Hristovog, Okružni zatvor Beograd
- Hram Bogorodice Trojeručice u Donjem Budačkom, Karlovac, Hrvatska
- Hram Preobraženja Gospodnjeg, Žabljak, Crna Gora
- Parohijski dom hrama Sv. Cara Konstantina i Jelene, Beograd[8]
- Kapela Sv. Simeona Bogoprimca, Crna Reka
- Pevnice u crkvi Sv. Đorđa u Golubcu, Mionica
Restuarirani ikonostasi[uredi | uredi izvor]
- Ikonostas crkve Sv. Georgija iz Velikih Bastaja, Slavonija
- Ikonostas crkve Sv. Petke u Pipercima, Republika Srpska[9]
- Ikonostas crkve Rođenja Presvete Bogorodice u Bogatiću
Nagrade i priznanja[uredi | uredi izvor]
- 2017. VITEZ SRPSKOG SLIKARSTVA, IX Vidovdanske kulturne svečanosti, Zlatibor
- 2014. Gramata Patrijarha Irineja
- 1998. Godišnja nagrada ULUPUDS-a
- 1992. Specijalno priznanje Muzeja primenjenih umetnosti za postignut visok umetnički nivo u oblasti konzervacije i restauracije na „Majskoj izložbi ULUPUDS-“a
- 1987. Nagrada za crtež na temu "Životinje", na FLU
Bibliografija[uredi | uredi izvor]
- Snježana Orlović, MANASTIR PRESVETE BOGORODICE TROJERUČICE, Martiria, Karlovac, Beograd, 2017.
- grupa autora, HRISTIANSKO ISKUSSTVO- katalog majstora savremene hrišćanske umetnosti, Dostoinstvo, Moskva, 2016.
- mr Olivera Gavrić Pavić, MALA ERMINIJA VOJISLAVA ZOGRAFA, Likovni život, 103/ 104, Beograd, 2003.
- mr Gordana Žunjić Kusovac, MALA ERMINIJA VOJISLAVA ZOGRAFA, Atos, Beograd, 2003.
- Vera Grujić, IKONE, Likovni život, 71/ 72, Beograd, 1998.
- Radoš Gačić, NEBESKA IKONOPISAČKA VIĐENjA, Takovske novine br.1245, Gornji Milanovac, 1997.
Reference[uredi | uredi izvor]
- ^ „Art info/Biografija”. Arhivirano iz originala 20. 06. 2015. g. Pristupljeno 20. 06. 2015.
- ^ ULUPUDS/Vojislav Luković
- ^ Muzej hleba Pećinci
- ^ Scribd/Tehnologija ikonopisa
- ^ Erminija/Vojislav Luković
- ^ Ikonostas Bastaji
- ^ „SPC/Osvešten Paraklis u Okružnom zatvoru u Beogradu”. Arhivirano iz originala 05. 09. 2015. g. Pristupljeno 20. 06. 2015.
- ^ „Voždovačka crkva/Arhitektura i živopis”. Arhivirano iz originala 20. 06. 2015. g. Pristupljeno 20. 06. 2015.
- ^ „Parohija piperačka (Piperci kod Brčkog)”. Arhivirano iz originala 16. 02. 2016. g. Pristupljeno 20. 06. 2015.
Spoljašnje veze[uredi | uredi izvor]
- Zvanična prezentacija: srpske-pravoslavne-ikone.com
- Slovoljubve/Zbor zborila gospoda hrišćanska — Vojislav Luković: „Čitanje ikona“
