Vojislav Tomić

Vojislav Tomić
Vojislav Tomić
	General Vojislav Tomić u Zagrebu 1929. godine
Lični podaci
Datum rođenja	24. oktobar 1878.
Mesto rođenja	Kragujevac, Kneževina Srbija
Datum smrti	10. novembar 1937. (59 god.)
Mesto smrti	Beograd, Jugoslavija
Obrazovanje	Vojna akademija u Beogradu
Vojna karijera
Vojska	Vojska Kraljevine Srbije ; Jugoslovenska vojska
Čin	Armijski general
Odlikovanja	Orden Karađorđeve zvezde sa mačevima ; Orden Belog orla; Albanska spomenica

Vojislav N. Tomić (Kragujevac, 24. oktobar 1878 — Beograd, 10. novembar 1937) bio je srpski i jugoslovenski pešadijski i žandarmerijski oficir, armijski general Jugoslovenske vojske, učesnik Balkanskih ratova, Prvog svetskog rata, nosilac Karađorđeve zvezde, Ordena belog orla i Albanske spomenice.

Biografija[uredi | uredi izvor]

Rođen je 24. oktobar 1878. godine u Kragujevcu, kao sin trgovca Nikole Tomića i Simke Tucaković. Završio je Vojnu akademiju u Beogradu sa činom pešadijskog potporučnika 2. avgusta 1898. godine, kao 19. u klasi. Kao uzoran i disciplinovan oficir, od januara do septembra 1907. godine je bio na dužnosti ordonansa kralja Petra I Karađorđevića.

U Balkanskim ratovima je komandovao bataljonom 12. pešadijskog puka, a potom je bio komandant Prvog kombinovanog odreda na prostoru jadranske obale prema Draču. Svoju jedinicu predvodio je i u Kumanovskoj bici. Prvi svetski rat ga je zatekao na istoj dužnosti, a kasnije prelazi za komandanta 11. pešadijskog puka i to ostaje do 1. aprila 1919. godine. Bio je najviši zapovednik tokom bitke na Vrbovačkoj kosi 1915. godine. Govorilo se da za vreme postojanja Solunskog fronta nikada nije otišao do grada, već je sve vreme bio sa vojskom na frontu. Učestvovao je u oslobođenju Krive Palanke, Kumanova, Skoplja, Kačanika, Uroševca, Lipljana, Prištine, Vučitrna, Kosovske Mitrovice, Raške, Kraljeva, Čačka i Kragujevca.

U septembru 1923. godine, imenovan je za komandanta Žandarmerije. Komandant grada Beograda je postao 1929. godine, a 17. decembra 1930. godine je unapređen u čin armijskog generala. Jedno vreme je njegov ađutant bio Miodrag Palošević. General Tomić je 25. septembra 1931. godine dočekao američkog generala Daglasa Makartura prilikom njegove posete Beogradu.^[1]

Na poziciji komandanta grada Beograda se nalazio kada ga je kralj Aleksandar I Karađorđević u svom testamentu 1934. godine imenovao za zamenika kneza Pavla Karađorđevića na mestu namesnika.^[2]

Izvršio je samoubistvo 10. novembra 1937. godine. Iza njega su ostali supruga Ruža i dvoje dece. Bio je nosilac četiri Karađorđeve zvezde.