Danilo Grbović

danilo grbović
Danilo Grbović
Lični podaci
Datum rođenja	(1917-03-03)3. mart 1917.
Mesto rođenja	Pošćenje, kod Šavnika, Kraljevina Crna Gora
Datum smrti	11. novembar 1984.(1984-11-11) (67 god.)
Mesto smrti	Beograd, SR Srbija, SFR Jugoslavija
Profesija	vojno lice, društveno-politički radnik
Delovanje
Član KPJ od	4. marta 1942.
Učešće u ratovima	Aprilski rat Narodnooslobodilačka borba
Služba	NOV i PO Jugoslavije Jugoslovenska narodna armija 1941 — 1952.
Čin	potpukovnik
Heroj
Narodni heroj od	13. jula 1953.
Odlikovanja

Danilo Grbović (Pošćenje, kod Šavnika, 3. mart 1917 — Beograd, 11. novembar 1984), bio je učesnik Narodnooslobodilačke borbe, društveno-politički radnik SR Crne Gore i narodni heroj Jugoslavije.

Biografija

Rođen je 3. marta 1917. godine u selu Pošćenju, kod Šavnika. Poticao je iz siromašne seljačke porodice, pa je još kao dečak, pre završetka osnovne škole, morao da radi kod drugih imućnih seljaka kao nadničar.

Godine 1939. je kao mladić došao je u dodir s revolucionarnim studentima, koji su imali presudan uticaj na njegovo kasnije opredeljenje. Zbog veza s revolucionarnim pokretom, imao je problema za vreme odsluženja vojnog roka. Aprilski rat 1941. godine ga je zatekao u vazduhoplovnoj jedinici u Kraljevu. Njegova jedinica se posle žestokih borbi oko Užica predala Nemcima, ali je Grbović zajedno s grupom vojnika uspeo da izbegne zarobljavanje i da se s ratnom spremom vrati u rodni kraj. Kasnije je stupio u dodir s komunistima koji su radili na pripremanju oružanog ustanka i aktivno se uključio u akcije na skupljanju oružja i obučavanju omladine u rukovanju oružjem.

Narodnooslobodilačka borba

U toku Trinaestojulskog ustanka učestvovao je u svim akcijama na području Durmitorskog sreza, a naročito se istakao u razoružanju italijanske posade prilikom oslobođenja Žabljaka, 20. jula 1941. godine. Krajem 1941. godine učestvovao je u Pljevaljskoj bici. Tokom bitke je bio teško ranjen u okršajima sa italijanskim snagama u centru grada. Nako hrabrosti ispoljene u ovoj bici, postao je kandidat za člana KPJ, a 4. marta 1942. godine je bio primljen u članstvo Komunističke partije Jugoslavije (KPJ).

Posle izlaska iz bolnice, bio je postavljen za političkog komesara Prve jezerske pozadinske čete. U toku borbi na Sinjajevskom sektoru, bio je politički komesar čete u Durmitorskom partizanskom odredu. Prilikom formiranja Četvrte crnogorske proleterske udarne brigade, juna 1942. godine, kao veoma snalažljiv borac bio je postavljen za kurira Štaba brigade. Posle tri meseca bio je vraćen je u Peti bataljon, gde je najpre bio puškomitraljezac, a zatim politički komesar Druge čete sve do kraja 1944. godine.

U borbama oko Valjeva bio je ponovo teško ranjen. Posle izlaska iz bolnice, bio je upućen u Crnu Goru, gde je bio postavljen za političkog komesara bataljona u Durmitorskom odredu, ali je ubrzo potom, novembra 1944. godine bio ponovo ranjen. To mu je bilo šesto ranjavanje u toku Narodnooslobodilačkog rata. Nakon ozdravljenja, nije vraćan u jedinicu, već je sve do kraja rata radio u Sreskom opunomoćstvu Odeljenja za zaštitu naroda (OZN) u Šavniku.

Posleratni period

Posle rata je obavljao razne vojne i političke dužnosti — bio je šef Trećeg odseka bezbednosti u Nikšiću, zatim načelnik Dvanaestog odeljenja Cetinjskog vojnog područja. Završio je, pri Šestoj armiji, vojno-politički kurs i marta 1946. godine bio postavljen je za zamenika načelnika Dvanaestog odseka Dvadeset devete divizije, a januara 1947. godine za načelnika odeljenja Kontraobaveštajne službe (KOS) Vojnog okruga Cetinje. Izvesno vreme je obavljao i dužnost načelnika Dvanaestog odeljenja Četrdeset sedme divizije u Titogradu. Od juna 1951. godine bio je načelnik jednog odeljenja u Upravi državne bezbednosti (UDB) za Crnu Goru, a zatim je bio načelnik Sekretarijata unutrašnjih poslova (SUP) u Ivangradu. Godine 1952. je bio demobilisan u činu potpukovnika.

Potom se bavio političkim radom. Od 1955. do 1963. godine, kada je penzionisan, bio je sekretar Opštinskog komiteta Saveza komunista u Žabljaku. Biran je za narodnog poslanika u Narodnoj skupštini NR Crne Gore (trećeg i četvrtog saziva). Nakon penzionisanja, nastavio je društveno-političku aktivnostu u Republičkom odboru SUBNOR-a Crne Gore, Opštinskog odbora i Opštinske konferencije Saveza komunista Crne Gore i dr.

Umro je 11. novembra 1984. godine u Beogradu.

Nosilac je Partizanske spomenice 1941. i drugih jugoslovenskih odlikovanja, među kojima su — Orden partizanske zvezde drugog reda, Orden zasluga za narod drugog reda, Orden bartstva i jedinstva drugog reda i Orden za hrabrost. Ordenom narodnog heroja odlikovan je 13. jula 1953. godine.

Literatura

• Ko je ko u Jugoslaviji. Beograd. 1957. 
• Narodni heroji Jugoslavije tom I. Beograd: Narodna knjiga. 1982.