Пећински медвед
| Pećinski medvjed Vremenski raspon:
| |
|---|---|
| |
| ilustacija pećinskog medvjeda | |
| Naučna klasifikacija | |
| Carstvo: | |
| Tip: | |
| Klasa: | |
| Red: | |
| Porodica: | |
| Rod: | |
| Vrsta: | †U. spelaeus
|
| Binomno ime | |
Johann Christian Rosenmüller, 1794. | |
Pećinski medved (lat. Ursus spelaeus), izumrla je vrsta medveda, koja je poznata preko fosilnih ostataka i praistorijskih crteža na zidovima pećina nastali tokom srednjeg i kasnog pleistocena.
U oblastima u kojima nisu pronađeni ostaci pećinskog medveda, otkriveni su ostaci mrkog medveda (lat. Ursus arctos). Pećinski medved je bio većeg rasta, zubi su bili prilagođeni hrani biljnog porekla i imao je izbočinu na čeonom delu lobanje. Ostaci pronađeni u Evropi pripadaju jedinkama koje su uginule tokom hibernacije, starijim jedinkama ili mladuncima, prema čemu se zaključuje da pećinski medved nije bio čest plen čoveka. Veličina medveda se smanjuje tokom postglacijala.
Stanište[uredi | uredi izvor]
Pećinski medved je živeo širom Evrope, od Španije do Evroazije, i od Italije i Grčke do Belgije. Bilo ih je i u Nemačkoj, Poljskoj, Mađarskoj, Rumuniji i u nekim delovima Rusije i Srbije. Ne postoje dokazi da je ovaj medved živeo u severnoj Britaniji, Skandinaviji i baltičkim zemljama, koje su u to vreme bile pod dubokim ledom. Najviše ostataka ove vrste pronađeni su u Austriji, Švajcarskoj, na jugu Nemačke, severnoj Italiji, severnoj Španiji, Hrvatskoj, Mađarskoj i Rumuniji. Iako je u nekim pećinama pronađen veliki broj skeleta, naučnici veruju da su skeleti akumulirani u periodu od 100.000 godina, što bi značilo otprilike 2 smrtna slučaja godišnje[1]. U Srbiji su glava i više fragmenata pećinskog medveda pronađeni u jednom od kanala pećinskog sistema u palezoiskim mermerisanim krečnjacima u blizini sela Brezovica kod Trstenika.
Fosili[uredi | uredi izvor]
-
celi kostur pećinskog medveda -
lobanja i kosti pećinskog medveda (Narodni muzej Kruševac)
Pećinski crteži[uredi | uredi izvor]
-
ilustracija crteža pećinskog lava, vunastog mamuta, divljeg konja i pećinskog medvjeda sa zida pećine Les Kobareles u blizini grada Dordonja u Francuskoj -
ilustracija crteža dva konja, irvasa i pećinskog medvjeda sa zida pećine Grote de la Mari u blizini grada Dordonja u Francuskoj -
Vidi još[uredi | uredi izvor]
Izvori[uredi | uredi izvor]
- ^ Bieder, Robert (2005). Mečka. str. strana 192. ISBN 978-1-86189-204-1.
Literatura[uredi | uredi izvor]
- Bieder, Robert (2005). Mečka. str. strana 192. ISBN 978-1-86189-204-1.
- Christiansen,What size were Arctodus simus and Ursus spelaeus?
- Ernst Probst: Der Höhlenbär. Diplomica Verlag, Hamburg. 2015. ISBN 978-3-9593456-1-3..
- Gernot Rabeder, Doris Nagel, Martina Pacher: Der Höhlenbär. Jan Thorbecke Verlag. . Stuttgart. 2000. ISBN 978-3-7995-9085-3..
Spoljašnje veze[uredi | uredi izvor]
| Državne | |
|---|---|
| Ostale | |
