Vladislav Lučić

Vladislav Lučić
Lični podaci
Puno ime	Vladislav Lučić
Nadimak	Lale
Datum rođenja	(1941-08-07)7. avgust 1941.
Mesto rođenja	Beograd, Kraljevina Jugoslavija (dejure) Srbija pod nemačkom okupacijom (defakto)
Informacije o karijeri
Pro karijera	1960—1965 (igračka) 1967—2004 (trenerska)
Seniorska karijera
Godine	Klub
1960—1965	Crvena zvezda
Trenerska karijera
1967—1970 1970—1975 1975—1980 1981—1983 1983—1985 1985—1986 1988—1990 1990—1992 1992—1994 1994—1997 1997—1998 1998—1999 1999—2000 2000—2004	Crvena zvezda (mladi) ŽKK Partizan Nigerija Obala Slonovače ŽKK Partizan Partizan ŽKK Crvena zvezda Šalezo Crvena zvezda Nemačka Crvena zvezda Partizan Crvena zvezda ŽKK Crvena zvezda

Vladislav Lale Lučić (Beograd, 7. avgust 1941) je srpski košarkaški trener, i nekadašnji predsednik KK Crvena zvezda. Podjednako je poznat kao trener i ženskih i muških košarkaških ekipa. Jedini je trener koji je vodio obe selekcije i Crvene zvezde i Partizana. Ipak najviše ga se sećaju navijači Zvezde zbog dve osvojene titule sa muškom ekipom 1993. i 1994. godine.

Igračka karijera

Popularni Lale je praktično ceo život posvetio magičnoj igri pod obručima. Najpre je bio igrač Crvene zvezde od 1955. do 1965. godine računajući i vreme provedeno u omladinskom sastavu. Nije bio jedan od nosilaca igre, ali je u prvom timu crveno-belih od 1960. do 1965. godine odigrao 69 takmičarskih mečeva u kojima je postigao 114 poena.

Trenerska karijera

Počeo je kao strateg u juniorskoj ekipi Crvene zvezde od 1967. do 1970. godine. Lučić je od 1970. do 1975. vodio Partizanove košarkašice, a narednih pet godina od 1975. do 1980. bio je selektor Nigerije. Obalu Slonovače je vodio od 1981. do 1983. godine i sa ovom selekcijom postao šampion afričkog kontinenta. Trenirao je nakon toga košarkašice Partizana sa kojima je osvajao titule prvaka, a kraće vreme vodio je i muški tim crno-belih.

Trofejni period u Zvezdi je krenuo kada je 1988. godine promovisan u prvog stručnjaka košarkašica. Sa generacijom koju su predvodile Anđelija Arbutina, Bojana Milošević, Mirjana Jovanović, Eleonora Vild i ostale vratio je titulu crveno-belim košarkašicama 1989. posle pauze od osam godina, a naredne sezone je u Kupu evropskih šampiona vodio Zvezdu do trećeg mesta. Nakon toga je od 1990. do 1992. godine predvodio francuski Šalezo, gde je uzeo dve titule prvaka. Trofejni niz je nastavio kao strateg košarkaša Crvene zvezde. Generaciju Nebojše Ilića, Saše Obradovića, Aleksandra Trifunovića, Zorana Jovanovića i ostalih doveo je do šampionske titule i to prve Zvezdine posle 21 godine posta. U finalnoj seriji savladan je Partizan sa 3:2. U sezoni 1993/94 prvo osvaja Superkup Jugoslavije sa crveno-belima pobedom nad OKK Beogradom, a kasnije je odbranio i titulu sa 4:1 u finalnoj seriji protiv Partizana.

Započeo je i narednu sezonu u Zvezdi, ali je nedugo nakon toga postao selektor Nemačke reprezentacije, koju je predvodio na dva Evropska prvenstva 1995. i 1997. godine.

U Zvezdu se vratio tokom sezone 1997/98. Odveo je tim do finala evropskog Kupa Radivoja Koraća, ali Zvezda na kraju nije uspela da sačuva prednost od šest poena iz prvog meča protiv Meša iz Verone u Beogradu. Taj trofej mu je izmakao, što je Laletu ostalo kao najveći žal u karijeri. U finalu plej-ofa protiv FMP-a smenjen je pri rezultatu 1:1 u pobedama, pa je posao završio Mihailo Pavićević i Zvezda je sa 3:1 osvojila titulu prvaka države. Ta titula je na kraju osvojena pod vođstvom trenera Pavićevića, ali velike zasluge u njoj ima Lale Lučić, tako da je normalno da se računa i jednom i drugom stručnjaku, jer su obojica i učestvovala u njenom osvajanju. Kasnije je sa košarkašima Partizana uzeo Kup 1999. godine.

Bez Zvezde ipak nije mogao, pa se 2000. vratio kao trener košarkašica crveno-belih. Osvojio je Kup 2003. i duplu krunu u sezoni 2003/04 sa generacijom koju su predvodile Ana Joković, Ivanka Matić i Stojanka Ostojić.

Spoljašnje veze

• Mojacrvenzvezda