Pređi na sadržaj

Episkop gornjokarlovački Simeon

S Vikipedije, slobodne enciklopedije
Simeon (Zloković)
Lični podaci
Datum rođenja(1911-04-07)7. april 1911.
Mesto rođenjaBijela, Austrougarska
Datum smrti27. novembar 1990.(1990-11-27) (79 god.)
Mesto smrtiKarlovac, SFRJ
GrobManastir Gomirje

Simeon (svetovno Ljubomir Zloković; Bijela, 7. april 1911Karlovac, 27. novembar 1990) bio je episkop Srpske pravoslavne crkve.

Svetovni život

[uredi | uredi izvor]

Episkop Simeon (svetovno: Ljubomir Zloković) rođen je 7. aprila 1911. godine u Bijeloj, Boka Kotorska. Bogosloviju je završio na Cetinju, a Bogoslovski fakultet u Beogradu. Po završetku studija u Beogradu odlazi u Berlin, gde do početka Drugog svetskog rata studira filozofske i bogoslovske nauke. Po povratku u zemlju biva postavljen za suplenta gimnazije u Jagodini, a zatim u Beogradu, nakon položenog profesorskog ispita, za veroučitelja u muškim gimnazijama i Drugoj trgovačkoj akademiji.

Monaški život

[uredi | uredi izvor]

Ljubomir Zloković se zamonašio se 8. marta 1940. godine u manastiru Rakovici, rukopoložen je u čin đakona 7. aprila, a u čin jeromonaha 21. novembra iste godine u Sabornoj crkvi u Beogradu. Sinđelom je postao 1945, a protosinđelom 1947. godine. Prilikom otvaranja Bogoslovije Svetog Save u manastiru Rakovici 1949. godine, Sveti arhijerejski sinod ga je postavio za starešinu ove škole, koju je on organizovao uz natčovečanske napore, i to u vreme progona Crkve i velike materijalne bede i namaštine.

Sa ovoga položaja, možda najtežeg u to vreme u Crkvi, izabran je 12. juna 1951. godine za episkopa gornjokarlovačkog. Posvećen je u Beogradu 29. jula iste godine.

Episkop Simeon došao je u potpuno razorenu eparhiju. U mnogim mestima ove nekada najveće eparhije Karlovačke mitropolije crkveni život je skoro potpuno zamro. Broj parohijskih sveštenika spao je na minimum, a veći broj hramova je bio u ruševinama. Ono što nije porušeno za vreme Drugog svetskog rata, porušeno je posle rata. Oko četrdeset hramova je u ovoj eparhiji porušeno od 1944. godine pa nadalje. Sve ovo nije obeshrabrilo smelog, odlučnog, vrednog i požrtvovanog episkopa Simeona da uz pomoć Srba iz dijaspore, naročito Amerike i Kanade, pristupi obnovi razrušenih hramova i sveopštoj obnovi Gomirja, jedinog manastira u eparhiji. Od 1951. do 1959. godine administrirao je Dalmatinskom eparhijom.

Episkop Simeon je još kao student pisao i objavljivao radove iz oblasti religiozne filozofije, a kasnije i iz istorije Srpske pravoslavne crkve.

Srpska pravoslavna crkva ga je odlikovala "Ordenom Sv. Save prvog reda". Predsjedništvo SFRJ „Ordenom zasluga za narod sa srebrnim zracima“. Bogoslovski fakultet u Beogradu dodijelio mu je počasni doktorat. Univerzitet iz Arizone dodijelio mu je doktorat, ne počasni, iz oblasti filozofije, a na osnovu uvida u njegov ukupan rad na tom polju.

Umro je 27. novembra 1990. godine u Karlovcu i sahranjen u grobnici episkopa Lukijana (Mušickog) na karlovačkom groblju. Na 20. godišnjicu od smrti, poštujući njegov testament, posmrtni ostaci vladike Simeona su 28. novembra 2010. godine preneti u manastir Gomirje i sahranjeni u manastirskoj porti.

Od 2008. godine ulica Nova 25. u Busijama, prigradskom naselju Beograda, nosi ime po episkopu Simeonu Zlokoviću.[1]

Galerija

[uredi | uredi izvor]

Reference

[uredi | uredi izvor]
  1. ^ "Službeni list“ 02/2008

Literatura

[uredi | uredi izvor]

Spoljašnje veze

[uredi | uredi izvor]


episkop gornjokarlovački
19511990.