Pređi na sadržaj

Kampo Imperatore

S Vikipedije, slobodne enciklopedije
Kampo Imperatore
LokacijaL’Akvila, Abruco, Italija
Visina1,500 do 1,900 m
Dužina27 km
Širina8 km
Površina80 km2
Geologija
TipPlaninski travnjak

Kampo Imperatore (ital. Campo Imperatore; dosl. Imperatorovo polje), je planinski travnjak koji su formirale visoravni iznad masiva Gran Saso d’Italije. Poznat i kao „Mali Tibet“, nalazi se u nacionalnom parku Gran Saso, u provinciji L’Akvila, Abruco, Italija.[1]

Kampo Imperatore je popularna destinacija za snimanje filmova; korišćen je za snimanje preko 20 filmova, uključujući filmove Amerikanac, The Name of the Rose, Krull, Ladyhawke, Crvena Sonja, Il sole anche di notte, i L'Armata ritorna.

U obliku je aluvijalne ravni, ukupne dužine od 27 km i širine od oko 8 km.[2] Nalazi se u blizini najvećeg vrha Apenina — Korno Grandea i najjužnijeg lednika u Evropi — Kalderona.[2] Na sjeveru, okružuju ga Monte Prena, Monte Akvila i planine Kamičija, dok ga na jugu okružuju Monte Sčindarela, Mesola i Monte Bolca.[2]

Nadmorska visina Kampo Imperatorea se kreće od 1,500 do 1,900 metara, dok je ukupna površina oko 80 km².[1] Na zapadnoj strani nalazi se ski centar, koji je počeo komercijalno poslovanje tokom 1920-ih kao skijalište, dok je kasnije to postao popularani ski centar, udaljen 132 km od Rima. Hotel u okviru kompleksa pretvoren je u zatvor za Benita Musolinija u avgustu 1943. godine, gdje je bio dok ga nisu spasili njemački komandosi u septembru 1943.[3][4] Sa istočne strane doline nalazi se 4 km duga staza za kros kantri, koju održava susjedni grad Kaztel del Monte.

Na jugoistočnoj strani Kampo Imperatorea nalaze se srednjovjekovni planinski gradovi kojima je nekada vladala porodica Mediči — Kaztel del Monte i Santo Stefano di Sesanio, kao i ruševine jedne od najviših evropskih tvrđava — Roka Kalasčije.[5]

Na Kampo Imperatoreu nalazi se Alpska botanička bašta, koja služi za razvoj i proučavanje više od 300 vrsta biljaka, uključujući i rijetke i zaštićene vrste, kao što su Vaccinium gaultherioides, Gentiana lutea (žuta lincura), Leontopodium nivale, (runolist) i Adonis distorta. Sve biljke su navikle na okruženje Kampo Imperatorea.[6]

Takođe, stanište je apeninskog vuka, apeninske divlje mačke i abrucške divokoze, koja je bila blizu istrebljenja, ali se vrsta oporavila zajedničkim djelovanjem italijanskog sektora Svjetske fondacije za prirodu i uprave nacionalnog parka Gran Saso.[7] Ostale vrste koje nastanjuju Kampo Imperatore su divlje svinje, lisice, zmije bjelouške i razne vrste ptica uključujući surog orla i sivog sokola.[7]

Takođe, u dolini se nalazi opservatorija Kampo Imperatore, ogranak rimske opservatorije, za praćenje asteroida i kometa koji se kreću blizu Zemlje.[8][1]

Sport[uredi | uredi izvor]

Điro d’Italija[uredi | uredi izvor]

Kampo Imperatore je ugostio Điro d’Italiju pet puta, svaki put je uspon bio i cilj etape. Prvi put vožen je na petoj etapi 1971, kada je Visente Lopez Karilj pobijedio.[9] Drugi put vožen je 14 godina kasnije, kada je, u okviru etape 14, Franko Kjočoli trijumfovao.[10] Godine 1989, Danac Jon Karlsen je pobijedio u okviru osme etape,[11] dok je 1999. godine, Kampo Imperatore bio cilj osme etape, vožene od Peskare. Trijumfovao je Marko Pantani,[12] koji je bio lider do pretposlednje etape, kada je prije početka etape diskvalifikovan jer je imao visok nivo hematokrita, što ukazuje na doping krvlju, poznat kao EPO.[13][14] Nakon 19 godina, Kampo Imperatore je bio cilj devete etape, vožene od Pezko Sanite. Pobijedio je Sajmon Jejts.[15]

Godina Etapa Start i cilj Distanca (km) Pobjednik etape
1971. 5 Pescasseroli — Kampo Imperatore 198 Španija Visente Lopez Karilj
1985. 14 Frozinone — Kampo Imperatore 195 Italija Franko Kjočoli
1989. 8 Rim — Kampo Imperatore 179 Danska Jon Karlsen
1999. 8 Peskara — Kampo Imperatore 253 Italija Marko Pantani
2018. 9 Pezko Sanita — Kampo Imperatore 224 Ujedinjeno Kraljevstvo Sajmon Jejts
2023. 7 Kapua — Kampo Imperatore 218 Italija Davide Bais

Reference[uredi | uredi izvor]

  1. ^ a b v „The Campo Imperatore Imperative”. lifeinabruzzo.com. Arhivirano iz originala 26. 04. 2020. g. Pristupljeno 25. 5. 2020. 
  2. ^ a b v „L'Altopiano di Campo Imperatore”. gransassolagapark.it (na jeziku: italijanski). Pristupljeno 25. 5. 2020. 
  3. ^ Whittam, John (2005). Fascist Italy. Manchester University Press. ISBN 0-7190-4004-3. 
  4. ^ Annussek, Greg (2005). Hitler's Raid to Save Mussolini. Da Capo Press. ISBN 978-0-306-81396-2. 
  5. ^ „Not To Be Missed Near Castel Del Monte”. ilrifugiodelpastore.com. Arhivirano iz originala 16. 05. 2021. g. Pristupljeno 25. 5. 2020. 
  6. ^ „Alpine Botanical Garden”. univaq.it. Pristupljeno 25. 5. 2020. 
  7. ^ a b „Parco Nazionale del Gran Sasso e Monti della Laga”. naturaitalia.it (na jeziku: italijanski). Pristupljeno 25. 5. 2020. 
  8. ^ „Dov'è e come si raggiunge l'Osservatorio di Campo Imperatore”. oa-roma.inaf.it (na jeziku: italijanski). Arhivirano iz originala 22. 6. 2017. g. Pristupljeno 25. 5. 2020. 
  9. ^ McGann, Bill; McGann, Carol. „1971 Giro d'Italia”. bikeraceinfo.com. Dog Ear Publishing. Pristupljeno 25. 5. 2020. 
  10. ^ McGann, Bill; McGann, Carol. „1985 Giro d'Italia”. bikeraceinfo.com. Dog Ear Publishing. Pristupljeno 25. 5. 2020. 
  11. ^ McGann, Bill; McGann, Carol. „1989 Giro d'Italia”. bikeraceinfo.com. Dog Ear Publishing. Pristupljeno 25. 5. 2020. 
  12. ^ McGann, Bill; McGann, Carol. „1999 Giro d'Italia”. bikeraceinfo.com. Dog Ear Publishing. Pristupljeno 25. 5. 2020. 
  13. ^ Dauncey & Hare 2003, str. 232.
  14. ^ „Pantani: Future 'in doubt'”. BBC. 5. 6. 1999. Pristupljeno 25. 5. 2020. 
  15. ^ McGann, Bill; McGann, Carol. „2018 Giro d'Italia”. bikeraceinfo.com. Dog Ear Publishing. Pristupljeno 25. 5. 2020. 

Citirana bibliografija[uredi | uredi izvor]

Spoljašnje veze[uredi | uredi izvor]

Kampo Imperatore na Vikimedijinoj ostavi.
Preuzeto iz „https://sr.wikipedia.org/w/index.php?title=Кампо_Императоре&oldid=27676833”