Nacionalni park Alhanaj
| Nacionalni park Alhanaj | |
|---|---|
IUCN kategorija II (nacionalni park) | |
 Pogled na park | |
.jpg)  | |
| Mjesto | Zabajkalska Pokrajina  Rusija |
| Najbliži grad | Čita |
| Koordinate | 50° 50′ 00″ N 113° 25′ 00″ E / 50.83333° S; 113.41667° I |
| Površina | 1,382 km² |
| Osnovano | 15. maj 1999. godine |
| Upravljačko tijelo | Federalno-državna insitucija Nacionalni park Alhanaj |
Nacionalni park Alhanaj (rus. Национальный парк Алханай) je jedan od nacionalnih parkova Rusije. Osnovan je 15. maja 1999. godine dekretom Vlade Ruske Federacije, zbog zaštite i proučavanja područja. Nacionalni park obuhvata područje svetog mesta mongolskog naroda Burjati.[1][2].
Park se nalazi u Duldurinskom rejonu, Zabajkalskoj Pokrajini, u istočnom delu Sibira, a njegovo sedište je u selu Duldurga. Udaljen je oko 482 km od zapadne granice Rusije sa Mongolijom.[3]
Istorija[uredi | uredi izvor]
Pre nego što je osnovan nacionalni park, na ovom području izvedene su ekološke studije, koje je radila organizacija Zabajlalski centar, radi novih saznanja i početka očuvanja flore i fauna ovog područja. Određena je prirodna, istorijska i kulturna procena teritorije radi uspostavljanja njene zaštite.[4]
Klima i ekoregion[uredi | uredi izvor]
Park se nalazi u Zabajkalskoj Pokrajini i kroz njega teče reka Onon. Prirodne odlike Alhanaja imaju posebnu ekološku i istorijsku vrednost.[3] Park obuhvata šumovite planinske vrhove, strme kanjone sa potocima i vodopadima, kao i prostore ravnica na jugu.[5] Na prostoru parka nalazi se nekoliko jezera i izvora koji su bogati kalcijum-karbonatom.[5] Parkom dominiraju livade, pašnjaci i savane.
Na području parka deluje subpolarna klima. Zime su hladne, ali bez većih padavina, a snežni pokrivač obuhvati samo delove parka na najvišim nadmorskim visinama. Leta su kratka i relativno hladna. Srednje tepemrature kreću se od -24.7°C u januaru do 17,3°C tokom jula. Prosečne godišnje padavine iznose 368 mm.[6]
Region koji obuhvata park opisan je kao more trava[7] i on je pravi primer netaknutog stepskog ekosistema.[7][8]
U okviru parka nalazi se 37 rečnih tokova koji čine sliv reke Ilija, pritoke reke Onon.[5] U planinnskim delovima rečnih tokova od endemičnih vrsta riba popisan je samo som. Sva jezera parka nastanjuje 18 vrsta riba.[5]
Kultura[uredi | uredi izvor]
Vrh planine Alhanaj, čije područje zauzima Nacionalni park Alhanaj, jedan je od pet svetih vrhova severnog budizma.[3] Značajni broj posetilaca u parku su hodočasnici, a pored toga ovo mesto posebno privlači turiste i zbog mineralnih izvora. U parku se nalazi veliki kamen sa otvorom u centru, kroz koji hodočasnici prolaze, verujući da će tako biti izlečeni. Na ovom prostoru odvija se i nekoliko budističkih obreda održavanih tokom čitave godine od lokalnog budističkog duhovnog vođe.[5]
U parku se nalazi 16 prirodnih kultnih lokacija, što dokazuje da je ovo mesto bilo naseljeno i pre nastanka budizma. Postoje drevni pećinski crteži, pronađene su grobnice iz 6. veka p. n. e. i razne druge lokacije povezane sa šamanskim tradicijama.[5]
Flora i fauna[uredi | uredi izvor]
Na području nacionalnog parka nalaze se tri biljne zone : šumska stepska zona na najnižim nadmorskim visina do 900 m, šumski pojas koji obuhvata bor, kedar, kao i šume smrče i jela. Na višim nadmorskim visinama nalazi se uglavnom ariš, koji dostiže visinu samo do dva metra i blago je povijen zbog uticaja severno-zapadnih vetrova koji deluju na ovim nadmorskim visinama.[3]
U okviru parka, studija iz 1996. godine identifikovala je 340 vrsta biljaka, od kojih se njih 180 koristi u travarstvu, uključujući zlatni koren, Astragalus membranous, bajkalsku kapicu i mnoge druge. Neki botaničari procenjuju da u parku ima 700 vrsta biljaka, ali područje još uvek nije u potpunosti proučeno.[3]
Park nastanjuje i veliki broj ptica, kao što je tetreb u višim grmovitim područijima, poljska jarebica, detlić i Nucifraga columbiana u blizini jezera i zeba koja nastanjuje područja na najnižim nadmorskim visinama parka. Veliki broj vrsta sitnih glodara privlači i ptice grabljivice, kao što su sove, orlovi, Circinae i supovi. U močvarnim područijima nalazi se najveći broj ptica, uključujući i malog ždrala, patke i sprutke (vrsta Calidris pusilla).
U okviru parka nalazi se i nekoliko zaštićenih zona za guštere. Najveći sisari uključuju mrkog medveda, srnu, vapita, jelena, risa i samura. Na najvišim nadmorskim visinama parka popisan je i Sibirski mošusni jelen.[3]
Galerija[uredi | uredi izvor]
Reference[uredi | uredi izvor]
- ^ „Osobo ohranяemыe prirodnыe territorii Rossii”. Arhivirano iz originala 28. 6. 2012. g. Pristupljeno 21. 5. 2009.
- ^ „Zakonodatelьstvo Rossiйskoй Federacii”. Arhivirano iz originala 28. 6. 2012. g. Pristupljeno 21. 5. 2009.
- ^ a b v g d đ „Official Site. Alkhanay National Park”. Alhkanay National Park.
- ^ „The Spirits of the Mountain Alkhania”. Russia Life Magazine.
- ^ a b v g d đ „Alkhanay National Park”. TourRussia. Arhivirano iz originala 22. 12. 2015. g. Pristupljeno 10. 04. 2018.
- ^ „Climate data for 50.75 degrees North, 113.25 degrees East”. Global Species. Arhivirano iz originala 06. 03. 2016. g. Pristupljeno 11. 04. 2018.
- ^ a b „Daurian Forest Steppe Ecoregion”. World Wildlife Fund. Arhivirano iz originala 15. 10. 2012. g. Pristupljeno 11. 04. 2018.
- ^ „Daurian forest steppe”. Encyclopedia of Earth.
Spoljašnje veze[uredi | uredi izvor]
