Nervna ploča
| Nervna ploča | |
|---|---|
 | |
| Detalji | |
| Dani | 19 |
| Prekurzor | Ektoderm |
| Dovodi do | Nervni nabor |
| Deo | Nervni sistem |
| Identifikatori | |
| Latinski | lamina neuralis |
| MeSH | D054258 |
| TE | ploča_by_E5.13.1.0.1.0.1 E5.13.1.0.1.0.1 |
| Anatomska terminologija | |
Nervna ploča je ključna razvojna struktura koja služi kao osnova za nervni sistem. Nasuprot primitivnoj pruzi u embrionu, ektodermalno tkivo se zgušnjava i spljošti da bi postalo nervna ploča. Područje ispred primitivnog čvora može se generalno nazvati nervnom pločom. Ćelije dobijaju stubasti izgled u procesu dok nastavljaju da se izdužuju i sužavaju. Krajevi neuralne ploče, poznati kao nervni nabori, guraju krajeve ploče nagore i zajedno, savijajući se u nervnu cev, strukturu kritičnu za razvoj mozga i kičmene moždine. Ovaj proces u celini naziva se primarna neurilacija.[1]
Signalni proteini su takođe važni u razvoju nervne ploče i pomažu u razlikovanju tkiva koje je predodređeno da postane nervna ploča. Primeri takvih proteina uključuju koštane morfogenetske proteine i kadherine. Ekspresija ovih proteina je neophodna za savijanje nervne ploče i kasnije formiranje nervne cevi.
Uključenost u primarnu neurolaciju[uredi | uredi izvor]
Generalno podeljen na četiri, proces primarne neurulacije uključuje nervnu ploču u prva tri koraka. Formiranje i savijanje nervne ploče je prvi korak u primarnoj neurulaciji. Ovo je praćeno prečišćavanjem i rastom ćelija nervnih ploča. Treći korak primarne neurulacije ne uključuje nervnu ploču samu po sebi, već ivice ploče, koje se spajaju, pretvarajući ploču u početak nervne cevi. Sa nervnom pločom koja je presavijena u cev, nervni nabori se spajaju kako bi dovršili fuziju nervne cevi. Ovaj proces je ilustrovan na slici desno, gde je nervna ploča prikazana ljubičastom bojom. Limeta zelena označava ivice nervne ploče, koje postaju nervni nabori, uključeni u savijanje ploče da bi se stvorila nervna cev. Slika pokazuje razvoj nervne ploče u nervnu cev, odakle potiču i ćelije nervnog grebena.[1]
U primarnoj neurulaciji, sloj ektoderma se deli na tri seta ćelija: nervna cev (budući mozak i kičmena moždina), epidermis (kožu) i ćelije nervnog grebena (povezuju epidermis i neuralnu cev i migriraju da prave neurone, gliju, i pigmentacija ćelija kože).[1]
Plakode[uredi | uredi izvor]
Neurogeni plakod je oblast zadebljanja epitela u sloju ektoderma glave embriona koja stvara neurone i druge strukture čulnog nervnog sistema.[2]
Plakode su embrionalne strukture koje stvaraju strukture kao što su folikuli dlake, perje[3] i zubi. Izraz "neurogeni plakod" se generalno odnosi na kranijalne plakode koji imaju neurogeni potencijal - tj. one koji dovode do neurona povezanih sa posebnim čulima i kranijalnim ganglijama. Kranijalni plakodi obuhvataju raznovrstan spektar struktura pronađenih kod hordata, ali neurogeni plakodi pronađeni kod kičmenjaka nastali su kasnije u evoluciji.[2]
Reference[uredi | uredi izvor]
- ^ a b v Gilbert, Scott F. (2010). Developmental biology (9th ed izd.). Sunderland, Mass.: Sinauer Associates. str. 333—338. ISBN 978-0-87893-384-6. OCLC 551199641.
- ^ a b Park, Saint-Jeannet (2010). Induction and Segregation of the Vertebrate Cranial Placodes. Morgan & Claypool Life Sciences.
- ^ „Kako kičmenjaci dobijaju svoj ogrtač?”. National Geographic (na jeziku: srpski). Pristupljeno 2022-03-09.
| Nervna ćelija | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| Glijske ćelije | |||||
| Moždane strukture | |||||
| Nervni sistem |
| ||||
| Podela perifernog nervnog sistema |
| ||||
| Ćelijski potencijali | |||||
| Sinapsa | |||||
| Neurotransmiteri | |||||
| Fiziologija čulnih receptora |
| ||||
| Naučnici s doprinosom za neurofiziologiju | |||||
