Otočac
| Otočac | |
|---|---|
_-_centar.JPG) centar Otočca | |
| Administrativni podaci | |
| Država |  Hrvatska |
| Županija | Ličko-senjska |
| Stanovništvo | |
| Stanovništvo | |
| — 2011. | 4.240 |
| — gustina | 7,5 st./km2 |
| Aglomeracija (2011.) | 9.778 |
| Geografske karakteristike | |
| Koordinate | 44° 52′ 10″ S; 15° 14′ 07″ I / 44.86931° S; 15.23516° I |
| Vremenska zona | UTC+1 (CET), leti UTC+2 (CEST) |
| Površina | 565,30 km2 |
  Otočac Otočac na karti Hrvatske | |
| Ostali podaci | |
| Gradonačelnik | Stjepan Kostelac (nezavisni) |
| Poštanski broj | 53220 |
| Pozivni broj | (+385) 053 |
| Registarska oznaka | GS |
Otočac je grad u Hrvatskoj, u Ličko-senjskoj županiji, Republika Hrvatska.
Geografija[uredi | uredi izvor]
Nalazi se u sjeverozapadnoj Lici, u Gackoj dolini, kroz koju protiče rijeka Gacka smještena između Velebita i Male Kapele. Latinski naziv za Otočac je Bivium.[1]
Naseljena mjesta[uredi | uredi izvor]
Gradu Otočcu pripadaju sljedeća naseljena mjesta: Brlog, Brloška Dubrava, Glavace, Gorići, Dabar, Doljani, Drenov Klanac, Kompolje, Kuterevo, Lipovlje, Ličko Lešće, Otočac, Podum, Ponori, Prozor, Ramljani, Sinac, Staro Selo, Hrvatsko Polje, Čovići, Švica, Škare. Površina grada Otočca iznosi 565,30 km².
Istorija[uredi | uredi izvor]
Prenumerant Vidakovićeve pozorišne igre bio je 1817. godine u mestu, trgovac Nikola Borojević.[2] Njegov brat Atanasije (1801–1844) takođe se bavio trgovinom u mestu. Nikola koji se intenzivno bavio pisanjem, pre svega poezije, je objavio pesmu posvećenu svom bratu 1844. u "Srbskom narodnom listu".[3]
U Otočcu je avgusta 1926. godine otkriven spomenik srpskom kralju Petru I Karađorđeviću. Bio je to prvi spomenik u Lici posvećen srpskom vladaru, a podigli su ga svojim prilozima građani i članovi Jugoslovenskog Sokola, na čelu sa advokatom dr Brankovićem. Poprsje kraljevo je postavljeno na glavnom trgu, na mestu gde je za vreme Austrougarske bila piramida sa Habzburškim orlom. Spomenik na kojem stari kralj predstavljen u generalskoj uniformi sa pelerinom, i jednom rukom oslonjen na jugoslovenski grb, je izradio poznati vajar Jozo Turkalj. Kralj vojnik je držao grb države koju je stvorio.[4]
Drugi svjetski rat[uredi | uredi izvor]
 | Ovaj odeljak možda zahteva čišćenje i/ili prerađivanje kako bi se zadovoljili standardi kvaliteta Vikipedije. |
U Otočcu "naoružane grupe ljudi napadaju domove mirnih i nenaoružanih Srba, seljaka i građana, otimaju životne namirnice i stoku, zlostavljaju i vređaju Srbe i sve što je srpsko na svakom koraku. Ubijaju na najsvirepiji način, odvode u zatvor potpuno nevine ljude bez ikakve krivice, samo zato što su Srbi".[5]
U otočkom srezu opljačkane su sve crkve i druge znamenitosti i starine još u avgustu 1941. godine. Na čelu onih koji su izvršili taj zadatak bio je ustaški izaslanik iz Zagreba dr. Bah, koji je sve stvari odneo u Zagreb.[6]
Jedinice 4. jugoslovenske armije su oslobodile Otočac 6. aprila 1945. tokom Ličko-primorske operacije.
Kultura[uredi | uredi izvor]
Parohija[uredi | uredi izvor]
U Otočcu je sjedište istoimene parohije Srpske pravoslavne crkve. Parohija Otočac pripada Arhijerejskom namjesništvu ličkom u sastavu Eparhije Gornjokarlovačke.[7] U Otočcu se nalazi hram Srpske pravoslavne crkve Svetog velikomučenika Georgija sagrađen 1863. godine, a obnovljen 1971. godine i kapela Svetog oca Nikolaja.[7]
Stanovništvo[uredi | uredi izvor]
Naselje[uredi | uredi izvor]
Prema popisu iz 1991. godine, naselje Otočac je imalo 5.404 stanovnika, među kojima je bilo 1.259 Srba, 3.819 Hrvata i 93 Jugoslovena. Prema popisu stanovništva iz 2001. godine, Otočac je imao 4.354 stanovnika.[8] Otočac je prema popisu stanovništva iz 2011. godine, imao 4.240 stanovnika.[9]
Popis 1991.[uredi | uredi izvor]
Na popisu stanovništva 1991. godine, naseljeno mesto Otočac je imalo 5.404 stanovnika, sledećeg nacionalnog sastava:
Opština[uredi | uredi izvor]
Po popisu stanovništva iz 2001. godine u gradu Otočcu živi 10.411 stanovnika. Od toga:
Otočac se kao i ostatak Like već duže suočava sa problemima starenja i depopulacije. Po popisu stanovništva iz 1991. godine, velika predratna opština Otočac imala je 24.992 stanovnika, a nacionalni sastav bio je sledeći:
- Hrvati — 16.355 (65,44%)
- Srbi — 7.781 (31,13%)
- ostali — 856 (3,43%)
Popis 2011.[uredi | uredi izvor]
Na popisu stanovništva 2011. godine, grad Otočac je imao 9.778 stanovnika, sledećeg nacionalnog sastava:
Poznate ličnosti[uredi | uredi izvor]
- Nikola Borojević, srpski pjesnik
- Ivan Ivana Rukavina, narodni heroj Jugoslavije
- Ilija Stojanović, srpski naučnik, stručnjak za telekomunikacije
- Božidar Maljković, srpski košarkaški trener
Reference[uredi | uredi izvor]
- ^ „Otočac”. Tromeđa. Arhivirano iz originala 4. 3. 2016. g. Pristupljeno 18. 6. 2012.
- ^ Milovan Vidaković: "Ljubomir u Elisijumu ili Svetozar i Draginja...", Budim 1817. godine
- ^ "Srbski narodni list", Budim 1844. godine
- ^ "Politika", Beograd 1926. godine
- ^ Najveći zločini sadašnjice: patnje i stradanje srpskog naroda u Nezavisnoj Državi Hrvatskoj od 1941-1945, Dr. Dragoslav Stranjaković, Gornji Milanovac, Dečje novine (1991), str. 75
- ^ Najveći zločini sadašnjice: patnje i stradanje srpskog naroda u Nezavisnoj Državi Hrvatskoj od 1941-1945, Dr. Dragoslav Stranjaković, Gornji Milanovac, Dečje novine (1991), str. 102
- ^ a b „Arhijerejsko namjesništvo ličko: Parohija Otočac”. Srpska pravoslavna crkva: Eparhija gornjokarlovačka. Pristupljeno 18. 9. 2012.
- ^ Popis stanovništva 2001., Pristupljeno 17. 4. 2013.
- ^ „Popis stanovništva 2011.”. Državni zavod za statistiku RH. 2011. Pristupljeno 19. 4. 2013.
Literatura[uredi | uredi izvor]
- Gelo, Jakov (1998). Narodnosni i vjerski sastav stanovništva Hrvatske, 1880-1991: po naseljima. Zagreb: Državni zavod za statistiku Republike Hrvatske. ISBN 978-953-6667-07-9.
Spoljašnje veze[uredi | uredi izvor]
- Službene stranice grada (jezik: hrvatski)
- Turistička zajednica grada (jezik: hrvatski)
- Gacka d. o. o. društvo za zaštitu i upravljanje rijekom Gackom (jezik: hrvatski)
| Međunarodne | |
|---|---|
| Državne | |
