Reno 4
Reno 4 | |
---|---|
Pregled | |
Proizvođač | Reno |
Poznat kao | Cokula[1][2] |
Proizvodnja | 1961. – 1993. 8.135.424 jedinica |
Modeli | R3, R4, R4L, 4 TL, 4 GTL |
Karoserija i šasija | |
Klasa | Mali automobil |
Karoserija | 5 vrata – hečbek 2 vrata – pikap |
Slični | Sitroen 2CV, Folksvagen buba |
Pogonski agregat | |
Motor | četvorotaktni linijski sa 4 cilindra 603, 747, 845, 956, 1108 cm3[3] |
Stepen prenosa | 3 stepena (manuelni) 4 stepena (manuelni) |
Veličine | |
Međuosovinsko rastojanje | 2401-2458 |
Dužina | 3670 |
Širina | 1480 |
Visina | 1550 |
Masa | 540—720 |
Hronologija | |
Prethodnik | Reno 4CV |
Naslednik | Reno Tvingo |
Reno 4 (fr. Renault 4) je francuski automobil i jedan od najpopularnijih i najprodavanijih automobila u svetu. Proizvodio se od 1961. do 1993. godine u 17 zemalja, a od 1974. do 1992. i u SFRJ, u fabrici IMV u Novom Mestu.
Istorijat razvoja
[uredi | uredi izvor]Krajem pedesetih godina 20. veka, Renoovi inženjeri i dizajneri počeli su sa radom na razvoju novog modela. Tadašnji direktor Renoa, Pjer Drajfus, pred njih je postavio nekoliko zadataka:
- dostići zamenu za model 4CV, koji je u periodu od 1947. do 1961. prodat u preko milion primeraka
- napraviti jeftin putnički automobil sa velikim prtljažnim prostorom i
- koji će moći da konkuriše sitroenovom spačeku, folksvagenovoj bubi i mini morisu.
Godine 1958. doneta je odluka o početku novog razvojnog programa, a 1959. posle brojnih i dugotrajnih razmatranja doneta je odluka o konačnom dizajnu novog modela. Proizvodnja prvih modela, pod nazivom R4, počela je 3. avgusta 1961. godine u fabrici u blizini Pariza. Internacionalna premijera modela R4 bila je na Sajmu automobila u Frankfurtu, septembra 1961. godine. Prvi modeli bili su opremljeni četvorocilindričnim motorima radne zapremine 747 cc i 23 KS i imali su trostepeni menjač. A već 1963. godine unapređeni su motorom od 845 ss i 26 KS. Godine 1965. model R4 je zvanično preimenovan u Reno 4, a februara 1966. je prodat milioniti primerak. Godine 1968. dobili su novi četvorostepeni i sinhronizovani menjač, a 1973. pojačani motor radne zapremine 845 ss i 34 KS. Godine 1979. lansiran je novi model pod nazivom Reno 4 GTL. Ovaj model imao je četvorocilndrični motor radne zapremine 1108 ss i 34 KS. Proizvodnja Renoa 4 je prestala 1993. godine, a ukupno je proizvedeno 8.135.424 komada. Pored Francuske, Reno 4 se proizvodio i širom sveta u: Angoli, Argentini, Belgiji, Gani, Zairu, Irskoj, Jugoslaviji, Kolumbiji, na Madagaskaru, Maroku, Portugaliji, Obali Slonovače, Tunisu, Urugvaju, Čileu, Španiji, Italiji.
Foto galerija
[uredi | uredi izvor]Reference
[uredi | uredi izvor]- ^ „cokula Arhive”. Autoslavia (na jeziku: srpski). Pristupljeno 2023-04-30.
- ^ Vujanović, Tina (2021-01-07). „Oldtajmer Renault 4: "Ne smaraj, ne prodaje se!"”. NOVA portal (na jeziku: srpski). Pristupljeno 2023-04-30.
- ^ „Tehničke karakteristike” (na jeziku: engleski). carfolio.com. Pristupljeno 3. 1. 2014.
- ^ „Italian priest gives Pope Francis a 20-year-old Renault – BBC News”. BBC. 10. 9. 2013. Arhivirano iz originala 29. 7. 2016. g. Pristupljeno 11. 1. 2017.
Spoljašnje veze
[uredi | uredi izvor]- Netcarshow: Renault 4 Clan (1988) (jezik: engleski)