Slavko Mičić
| slavko mičić | |
|---|---|
 Slavko Mičić | |
| Lični podaci | |
| Datum rođenja | 1911. |
| Mesto rođenja | Tuzla, Austrougarska |
| Datum smrti | 20. februar 1942. (30/31 god.) |
| Mesto smrti | Vukosavci, kod Lopara, ND Hrvatska |
| Delovanje | |
| Član KPJ od | 1940. |
| Učešće u ratovima | Narodnooslobodilačka borba |
| Služba | NOV i PO Jugoslavije |
| Heroj | |
| Narodni heroj od | 23. jula 1953. |
Slavko Mičić (Tuzla, 1911 – Vukosavci, kod Lopara, 20. februar 1942) bio je učesnik Narodnooslobodilačke borbe i narodni heroj Jugoslavije.
Biografija[uredi | uredi izvor]
Rodio se u Tuzli 1911. godine u trgovačkoj porodici. Osnovnu školu i gimnaziju, koju je morao da prekine zbog siromaštva pohađao je u Tuzli. Zaposlio se kao radnik u solani gde je ostao do početka rata. Brat Aca mu je poginuo u Aprilskom ratu, a Slavko se među prvima odazvao pozivu na ustanak. Do oktobra je ilegalno radio u Tuzli, a zatim je prešao u Majevički NOP odred. Zbog isticanja u radu ubrzo je primljen u Komunističku partiju Jugoslavije. Kao sposoban borac i rukovodilac postao je član Štaba Majevičkog NOP odreda. Organizovao je dovođenje cele kolone volovskih saonica koje su donosile hranu koju su sakupljali narodni odbori. Svojom agilnošću doprineo je omasovljenju narodnooslobodilačkog pokreta.[1]
Četničke jedinice izvršile su iznenadni napad (postojao je dogovor o nenapadanju) na štab Majevičkog partizanskog odreda koji se nalazio u selu Vukosavci kod Lopara. Štab od 15 ljudi bio je smešten u jednoj seoskoj kući. Slavko iskusni nišandžija sa još trojicom drugovao ostao je u kući kako bi zadržavao četnike, dok se komandant i politički komesar odreda Ivan Marković Irac i Fadil Jahić Španac ne izvuku iz kuće i probiju, ali u tome nisu uspeli. Pokušali su da ga pridobiju na svoju stranu, ali pošto nisu uspeli ubili su ga sa ostalim partizanskim borcima.[1]
Sahranjen je na Partizanskom spomen-groblju u Vukosavcima, kod Lopara.
Ukazom predsednika FNR Jugoslavije Josipa Broza Tita, 23. jula 1953. godine, proglašen je za narodnog heroja.[2]
Reference[uredi | uredi izvor]
- ^ a b Narodni heroji Jugoslavije 1982, str. 553.
- ^ Narodni heroji Jugoslavije 1982, str. 554.
Literatura[uredi | uredi izvor]
- Narodni heroji Jugoslavije tom I. Beograd: Narodna knjiga. 1982.
Narodni heroji iz Bosanske Posavine, Semberije i Tuzle | ||
|---|---|---|
Narodni heroji Jugoslavije rođeni na teritoriji Bosanske Posavine, Semberije i grada Tuzle, kao i oni koji su politički ili vojno delovali na ovom području: | ||
| Bos. Posavina |  | |
| Semberija | ||
| Tuzla | ||
