Стрнадица жутовољка
| Strnadica žutovoljka | |
|---|---|
_2011-05-10_crop.jpg)
| |
| Mužjak | |
| Naučna klasifikacija | |
| Carstvo: | |
| Tip: | |
| Klasa: | |
| Red: | |
| Podred: | |
| Porodica: | |
| Rod: | |
| Vrsta: | E. citrinella
|
| Binomno ime | |
| Emberiza citrinella (Linnaeus, 1758)
| |
| |
Migracije tokom letnjeg perioda (parenje) Migracije tokom godine
Rezidentna staništa Migracije tokom zimskog perioda | |
Strnadica žutovoljka (lat. Emberiza citrinella) je ptica pevačica koja naseljava veći deo Evrope i Azije, a od 1862. je uobičajena vrsta na Novom Zelandu. Većina populacije žutovoljki koja naseljava južna i zapadna staništa ostaje tokom godine rezidentna, dok istočne podvrste migriraju ka južnim oblastima. Ukoliko su zime blage, prolećne migracije kreću krajem februara, u suprotnom dešavaju se od marta do sredine aprila ili maja. U Evropi i Rusiji, jesenje migracije traju od avgusta do decembra.[2][3] U okviru roda, najbliža joj je beloglava strnadica (Emberiza leucocephalos) sa kojom se često ukršta. Za staništa, žutovoljka bira uglavnom poluotvorene prostore, rubove šuma i pašnjake sa žbunovima. Uobičajeno je da vrste stacionirane na otvorenom prostoru zimi formiraju mala jata. Ishrana se sastoji od hranjenja mladunaca insektima i jedenju semena, a pojačava se tokom sezone parenja. Gnezde se na zemlji, ženke polažu 3-5 jaja koja imaju karakteristične šare.
Izgled[uredi | uredi izvor]
Žutovoljka je ptica dugačka oko 16.5cm, težine od 20-36.5gr sa rasponom krila od 23–29.5cm. Ima kratak, debeli kljun. Mužjak ima izrazito žutu glavu i donji deo tela, prugasta braon leđa sa donjim delom leđa boje oraha. Ženka je svetlije boje i prostijih šara.
Parenje[uredi | uredi izvor]
Parenje počinje uglavnom tokom aprila i maja, kada ženke prave kupasta gnezda na skrivenom mestu ili blizu zemlje. Ženke ležu 3-5 jaja koja imaju karakterističnu šaru u vidu mreže crnih linija. Do izleganja prođe 12-14 dana i još 11-13 dana dok se mladunčad ne operja. Oba roditelja hrane ptiće u gnezdu, a iznesu 2-3 legla tokom godine. Gnezda ugrožavaju uglavnom pacovi i vrane, dok odrasle love ptice grabljivice.[3]
Ishrana[uredi | uredi izvor]
Žutovoljka pripada omnivorima, ali joj je ishrana pretežno životinjskog porekla. Hrani se crvima, pijavicama, rakovima, paukovima, kopnenim i vodenim insektima i larvama, vodozemcima (žabe i daždevnjaci), ribama, pticama i sisarima. Hrani se i biljkama, pogotovu tokom jeseni i zime, i to izdancima i korenjem biljaka, semenjem, bobicama i voćem.[4]
Podvrste[uredi | uredi izvor]
Postoje tri registrovane podvrste [3]:
- E. c. citrinella - (Linnaeus, 1758): naimenovana podvrsta, rasprostranjena uglavnom širom jugoistočne Engleske i Evrope, na istoku do severozapadne granice Rusije i zapadne Ukrajine,
- E. c. caliginosa - (Clancey, 1940): podvrsta se može naći u Irskoj, na Ostrvu Men i u Velikoj Britaniji (izuzev jugoistočne Engleske),
- E. c. erythrogenys - (Brehm, 1855): podrsta koja se može naću u Rusiji, centralnoj Ukrajini i na istočnom Balkanu, istočno sve do Sibira i severozapadne Mongolije. Izolovane populacije se mogu naći istočno od Crnog mora i na Kavkazu.
Galerija[uredi | uredi izvor]
-
Jaja žutovoljke -
-
-
-
-
.jpg)
.jpg)
Reference[uredi | uredi izvor]
- ^ BirdLife International (2014). „Emberiza citrinella”. IUCN Red List of Threatened Species. Version 2014.3. International Union for Conservation of Nature. Pristupljeno 13. 2. 2015.
- ^ Snow, David; Perrins, Christopher M, ur. (1998). The Birds of the Western Palearctic concise edition (2 volumes). Oxford: Oxford University Press. ISBN 978-0-19-854099-1.
- ^ a b v Hoyo, Josep del; Elliott, Andrew; Sargatal, Jordi; Christie, David A (ur.). „Emberizidae”. Handbook of the Birds of the World Alive. Lynx Edicions. Pristupljeno 13. 4. 2014. (potrebna pretplata)
- ^ Bird Life International, Species FactSheet
Literatura[uredi | uredi izvor]
| Međunarodne | |
|---|---|
| Državne | |
| Ostale | |
