Natrijum formijat
| |||
Nazivi | |||
---|---|---|---|
Drugi nazivi
mravlja kiselina, natrijumova so
| |||
Identifikacija | |||
ECHA InfoCard | 100.004.990 | ||
EC broj | 205-488-0 | ||
E-brojevi | E237 (konzervansi) | ||
Svojstva | |||
HCOONa[1] | |||
Molarna masa | 68,01 g/mol | ||
Agregatno stanje | bele granule | ||
Gustina | 1,92 g/cm3 (20 °C) | ||
Tačka topljenja | 253 °C | ||
Tačka ključanja | razlaže se | ||
97 g/100 mL (20 °C) | |||
Rastvorljivost | nerastvorna etru rastvorna u glicerolu, alkoholu | ||
Kiselost (pKa) | 7.0-8.5 (0.1M) | ||
Opasnosti | |||
EU klasifikacija (DSD)
|
nije na spisku | ||
NFPA 704 | |||
Ukoliko nije drugačije napomenuto, podaci se odnose na standardno stanje materijala (na 25 °C [77 °F], 100 kPa). | |||
verifikuj (šta je ?) | |||
Reference infokutije | |||
Natrijum formijat (ili natrijum metanat) je natrijumova so mravlje kiseline.[2]
Hemijske osobine
[uredi | uredi izvor]Kao so slabe kiseline (mravlje kiseline) i jake baze (natrijum hidroksid), rastvor natrijum formijata u vodi reaguje kao baza:
Rastvor mravlje kiseline i natrijum formijata se može koristiti i kao bafer.
Dobivanje
[uredi | uredi izvor]U industriji natrijum formijat se proizvodi iz natrijum hidroksida i ugljenik (II) oksida pri 210 °C i pod jakim pritiskom:
- Natrijum hidroksid reaguje sa ugljen monoksidom te nastaje natrijum formijat.
Upotreba
[uredi | uredi izvor]Natrijum formijat igra značajnu ulogu u sintezi metanske kiseline, te se uz pomoć sumporne kiseline dobija natrijum sulfat i mravlja kiselina:
- Natrijum formijat sa sumpornom kiselinom daje natrijum sulfat i metansku kiselinu.
Neki delovi koprive pored mravlje kiseline sadrže i natrijum formijat.[3]
Natrijum formijat se ponekad upotrebljava na aerodromima kao nekorizivni materijal za posipanje protiv zaleđivanja. Međutim, pošto se lako otapa u vodi, sva otopljena voda se mora posebno skupiti i prečistiti, da ne bi došlo do zagađivanja podzemnih voda.
Natrijum formijat se takođe koristi i u proizvodnji oksalne kiseline.
Reference
[uredi | uredi izvor]- ^ Lide David R., ур. (2006). CRC Handbook of Chemistry and Physics (87th изд.). Boca Raton, FL: CRC Press. ISBN 978-0-8493-0487-3.
- ^ Housecroft, C. E.; Sharpe, A. G. (2008). Inorganic Chemistry (3. изд.). Prentice Hall. ISBN 978-0-13-175553-6.
- ^ Hemijski sastav Urtica dioica (језик: немачки)