CBD-DMH

С Википедије, слободне енциклопедије
CBD-DMH
IUPAC ime
5-(1,1-Dimetilheptil)-2-[(1R,6R)-3-metil-6-(1-metiletenil)-2-cikloheksen-1-il]-1,3-benzenediol
Identifikatori
CAS broj97452-63-6 ДаY
ATC kodNone
PubChemCID 126670
Sinonimi1,1-dimetilheptilkanabidiol
5-(1,1-dimetilheptil)-2-(3-metil-6-(1-metiletenil)-2-cikloheksen-1-il)-1,3-benzenediol
5-(1,1-dimetilheptil)kanabidiol
5-(1,1-dimetilheptil)kanabidiol, (1S-trans)-izomer
Hemijski podaci
FormulaC25H38O2
Molarna masa370.57
  • CCCCCCC(C)(C)C1=CC(=C(C(=C1)O)C2C=C(CCC2C(=C)C)C)O
  • InChI=InChI=1S/C25H38O2/c1-7-8-9-10-13-25(5,6)19-15-22(26)24(23(27)16-19)21-14-18(4)11-12-20(21)17(2)3/h14-16,20-21,26-27H,2,7-13H2,1,3-6H3/t20-,21+/m0/s1 ДаY
  • Key:MPJURNPNPDQYSY-LEWJYISDSA-N ДаY

Kanabidiol-dimetilheptil (CBD-DMH ili DMH-CBD) je sintetički homolog kanabidiola u kome je pentilni lanac zamenjen dimetilheptilnim lancom. Poznato je nekoliko izomera ovog jedinjenja. Izomer koji je najčešće korišćen u istraživanjima je (−)-CBD-DMH. On ima istu stereohemiju kao i prirodni kanabidiol, ali 1,1-dimetilheptilni bočni lanac. Ovo jedinjenje nije psihoaktivno i deluje prvenstveno kao anandamidni inhibitor preuzimanja. Ono je potentnije od kanabidiola kao antikonvulsant i ima približno istu potentnost kao antiinflamatorno sredstvo.[1][2][3][4][5] Neočekivano je utvrđeno da veštački enantiomer (+)-CBD-DMH, koji ima reverznu stereohemiju od kanabidiola, direktno deluje kao agonist kanabinoidnog receptora sa Ki od 17.4nM na CB1 i 211nM na CB2, i proizvodi tipične kanabinoidne efekte u studijama na životinjama.[6]

(−)-CBD-DMH (levo) i (+)-CBD-DMH (desno)

Još jedno blisko srodno jedinjenje je poznato. Ono ima dvostruku vezu u cikloheksenskom prstenu pomerenu na 1,6-poziciju umesto 2,3-pozicije (i.e. analogno je sintetičkim THC analozima, poput paraheksila). Kod tog jedinjenja je izopropenilna grupa zasićena do izopropilne, i ono ima 1,2-dimetilheptilni bočni lanac. Ovo jedinjenje je sintetisano Birčovom redukcijom iz 1,2-dimetilheptilnog analoga kanabidiola. Ono isto tako proizvodi potentne kanabinoidima slične efekte kod životinja, ali ima tri hiralna centra i sastoji se od smeše osam stereoizomera, koji nisu pojedinačno izučavanji, te nije poznato koji su enantiomeri aktivni.[7][8]

1,2-CBD-DMH

Vidi još[уреди | уреди извор]

Reference[уреди | уреди извор]

  1. ^ Leite, J. R.; Carlini, E. A.; Lander, N.; Mechoulam, R. (1982). „Anticonvulsant effects of the (-) and (+)isomers of cannabidiol and their dimethylheptyl homologs”. Pharmacology. 24 (3): 141—146. PMID 7071126. doi:10.1159/000137588. 
  2. ^ Bisogno T, Hanus L, De Petrocellis L, Tchilibon S, Ponde DE, Brandi I, Moriello AS, Davis JB, Mechoulam R, Di Marzo V. Molecular targets for cannabidiol and its synthetic analogues: effect on vanilloid VR1 receptors and on the cellular uptake and enzymatic hydrolysis of anandamide. Br J Pharmacol. 2001 Oct;134(4):845-52. Bisogno, T.; Hanus, L.; De Petrocellis, L.; Tchilibon, S.; Ponde, D. E.; Brandi, I.; Moriello, A. S.; Davis, J. B.; Mechoulam, R.; Di Marzo, V. (2001). „Molecular targets for cannabidiol and its synthetic analogues: Effect on vanilloid VR1 receptors and on the cellular uptake and enzymatic hydrolysis of anandamide”. British Journal of Pharmacology. 134 (4): 845—852. PMC 1573017Слободан приступ. PMID 11606325. doi:10.1038/sj.bjp.0704327.  Bisogno, Tiziana; Hanuš, Lumír; De Petrocellis, Luciano; Tchilibon, Susanna; Ponde, Datta E.; Brandi, Ines; Moriello, Aniello Schiano; Davis, John B.; Mechoulam, Raphael; Di Marzo, Vincenzo (2001). „Molecular targets for cannabidiol and its synthetic analogues: Effect on vanilloid VR1 receptors and on the cellular uptake and enzymatic hydrolysis of anandamide”. British Journal of Pharmacology. 134 (4): 845—852. PMC 1573017Слободан приступ. PMID 11606325. doi:10.1038/sj.bjp.0704327. 
  3. ^ Fride E, Ponde D, Breuer A, Hanus L. Peripheral, but not central effects of cannabidiol derivatives: mediation by CB(1) and unidentified receptors. Neuropharmacology. 2005 Jun;48(8):1117-29. Fride, E.; Ponde, D.; Breuer, A.; Hanus, L. (2005). „Peripheral, but not central effects of cannabidiol derivatives: Mediation by CB(1) and unidentified receptors”. Neuropharmacology. 48 (8): 1117—1129. PMID 15910887. S2CID 16531395. doi:10.1016/j.neuropharm.2005.01.023.  Fride, Ester; Ponde, Datta; Breuer, Aviva; Hanuš, Lumir (2005). „Peripheral, but not central effects of cannabidiol derivatives: Mediation by CB1 and unidentified receptors”. Neuropharmacology. 48 (8): 1117—1129. PMID 15910887. S2CID 16531395. doi:10.1016/j.neuropharm.2005.01.023. 
  4. ^ Ben-Shabat S, Hanus LO, Katzavian G, Gallily R. New cannabidiol derivatives: synthesis, binding to cannabinoid receptor, and evaluation of their antiinflammatory activity. J Med Chem. 2006 Feb 9;49(3):1113-7. Ben-Shabat, S.; Hanus, L. O.; Katzavian, G.; Gallily, R. (2006). „New cannabidiol derivatives: Synthesis, binding to cannabinoid receptor, and evaluation of their antiinflammatory activity”. Journal of Medicinal Chemistry. 49 (3): 1113—1117. PMID 16451075. doi:10.1021/jm050709m.  Ben-Shabat, Shimon; Hanuš, Lumír O.; Katzavian, Galia; Gallily, Ruth (2006). „New Cannabidiol Derivatives: Synthesis, Binding to Cannabinoid Receptor, and Evaluation of Their Antiinflammatory Activity”. Journal of Medicinal Chemistry. 49 (3): 1113—1117. PMID 16451075. doi:10.1021/jm050709m. 
  5. ^ Juknat A, Kozela E, Kaushansky N, Mechoulam R, Vogel Z. Anti-inflammatory effects of the cannabidiol derivative dimethylheptyl-cannabidiol - studies in BV-2 microglia and encephalitogenic T cells. J Basic Clin Physiol Pharmacol. 2016 May 1;27(3):289-96. Juknat, A.; Kozela, E.; Kaushansky, N.; Mechoulam, R.; Vogel, Z. (2016). „Anti-inflammatory effects of the cannabidiol derivative dimethylheptyl-cannabidiol - studies in BV-2 microglia and encephalitogenic T cells”. Journal of Basic and Clinical Physiology and Pharmacology. 27 (3): 289—296. PMID 26540221. S2CID 4829497. doi:10.1515/jbcpp-2015-0071. , Juknat, Ana; Kozela, Ewa; Kaushansky, Nathali; Mechoulam, Raphael; Vogel, Zvi (2016). „Anti-inflammatory effects of the cannabidiol derivative dimethylheptyl-cannabidiol – studies in BV-2 microglia and encephalitogenic T cells”. Journal of Basic and Clinical Physiology and Pharmacology. 27 (3): 289—296. PMID 26540221. S2CID 4829497. doi:10.1515/jbcpp-2015-0071. 
  6. ^ Hanus LO, Tchilibon S, Ponde DE, Breuer A, Fride E, Mechoulam R. Enantiomeric Cannabidiol Derivatives: Synthesis and Binding to Cannabinoid Receptors. Org Biomol Chem 2005 Feb 16; 3(6):1116-1123. Hanu?, Lum�r O.; Tchilibon, Susanna; Ponde, Datta E.; Breuer, Aviva; Fride, Ester; Mechoulam, Raphael (2005). „Enantiomeric cannabidiol derivatives: Synthesis and binding to cannabinoid receptors”. Organic & Biomolecular Chemistry. 3 (6): 1116. PMID 15750656. doi:10.1039/B416943C.  replacement character у |first1= на позицији 4 (помоћ)
  7. ^ Razdan RK, Pars HG, Thompson WR, Granchelli FE (1974). „Lithium-ammonia reduction of tetrahydrocannabinols”. Tetrahedron Letters. 15 (49–50): 4315—4318. doi:10.1016/S0040-4039(01)92152-5. 
  8. ^ Razdan, K. (1981). „The Total Synthesis of Cannabinoids”. Ур.: Apsimon, John. The Total Synthesis of Natural Products. Wiley Interscience. стр. 245. ISBN 978-0-471-05460-3. OCLC 19487018. 

Literatura[уреди | уреди извор]

Spoljašnje veze[уреди | уреди извор]