Menatetrenon

С Википедије, слободне енциклопедије
Menatetrenon
IUPAC ime
2-metil-3-[(2Z,6E,10E)-3,7,11,15-tetrametilheksadeka-2,6,10,14-tetraen-1-il]naftohinon
Klinički podaci
Drugs.comInternacionalno ime leka
Način primeneOralno
Identifikatori
CAS broj863-61-6 ДаY
ATC kodnone
PubChemCID 5282367
UNII27Y876D139 ДаY
KEGGD00100 ДаY
Sinonimi3-metil-2-[(2Z,6E,10E)-3,7,11,15-tetrametilheksadeka-2,6,10,14-tetraenil]naftalen-1,4-dion
Hemijski podaci
FormulaC31H40O2
Molarna masa444,648 g/mol

Menatetrenon (MK4) je menahinonsko jedinjenje koji se koristi kao hemostatički agens i kao dopunska terapija za bol uzrokovan osteoporozom. On je u prodaji za tu tretman osteoporoze u Japanu pod imenom Glakaj.

Menatetrenon jedna od devet formi vitamina K2.[1]

MK4 se formira konverzijom vitamina K1 u telu, testisima, pankreasu i arterijskim zidovima.[2] Mada biohemijski put transformacije vitamina K1 u MK4 nije potpuno razjašnjen, studije sugerišu da konverzija nije zavisna od bakterija u crevima.[3][4][5][6] Tkiva koja akumuliraju velike količine MK4 imaju veliki kapacitet konvertovanja dostupnog K1 u MK4.[7][8]

Vidi još[уреди | уреди извор]

Reference[уреди | уреди извор]

  1. ^ Iwamoto J, Takeda T, Sato Y (2006). „Menatetrenone (vitamin K2) and bone quality in the treatment of postmenopausal osteoporosis”. Nutr. Rev. 64 (12): 509—17. PMID 17274493. doi:10.1111/j.1753-4887.2006.tb00184.x. [мртва веза]
  2. ^ Shearer, Shearer MJ; Newman P. (2008). „Metabolism and cell biology of vitamin K”. Thrombosis and Haemostasis: 530—547. doi:10.1160/TH08-03-0147. 
  3. ^ Davidson, RT; Foley AL; et al. (1998). „Conversion of Dietary Phylloquinone to Tissue Menaquinone-4 in Rats is Not Dependent on Gut Bacteria1”. Journal of Nutrition. 128 (2): 220—223. PMID 9446847. 
  4. ^ Ronden, JE; Drittij-Reijnders M-J; et al. (1998). „Intestinal flora is not an intermediate in the phylloquinone-menaquinone-4 conversion in the rat”. Biochimica et Biophysica Acta (BBA) - General Subjects. 1379 (1): 69—75. PMID 9468334. doi:10.1016/S0304-4165(97)00089-5. 
  5. ^ Thijssen, HHW; Drittij-Reijnders MJ (1994). „Vitamin K distribution in rat tissues: dietary phylloquinone is a source of tissue menaquinone-4”. British Journal of Nutrition. 72 (3): 415—425. PMID 7947656. doi:10.1079/BJN19940043. 
  6. ^ Will, BH; Usui Y; et al. (1992). „Comparative Metabolism and Requirement of Vitamin K in Chicks and Rats”. Journal of Nutrition. 122 (12): 2354—2360. PMID 1453219. 
  7. ^ Davidson, RT; Foley AL; et al. (1998). „Conversion of Dietary Phylloquinone to Tissue Menaquinone-4 in Rats is Not Dependent on Gut Bacteria”. Journal of Nutrition. 128 (2): 220—223. PMID 9446847. 
  8. ^ Ronden, JE; Drittij-Reijnders M-J; et al. (1998). „Intestinal flora is not an intermediate in the phylloquinone-menaquinone-4 conversion in the rat”. Biochimica et Biophysica Acta (BBA) - General Subjects. 1379 (1): 69—75. PMID 9468334. doi:10.1016/S0304-4165(97)00089-5. 

Spoljašnje veze[уреди | уреди извор]


Molimo Vas, obratite pažnju na važno upozorenje
u vezi sa temama iz oblasti medicine (zdravlja).