Bitka kod Vitorija Veneta
 |
| Bitka kod Vitorija Veneta | |||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Deo Prvog svetskog rata | |||||||
 Bitka kod Vitorija Veneta | |||||||
| |||||||
| Sukobljene strane | |||||||
 Kraljevina Italija  Ujedinjeno Kraljevstvo Francuska Sjedinjene Američke Države |
 Austrougarska | ||||||
| Komandanti i vođe | |||||||
|
Armando Diaz lord Kavan | Svetozar Borojević od Bojne | ||||||
| Jačina | |||||||
|
57 divizija 7.700 topova |
52 divizije 6.030 topova | ||||||
| Žrtve i gubici | |||||||
| 38.000 ubijenih ili ranjenih | 300.000 zarobljenika | ||||||
Bitka kod Vitorija Veneta je poslednja bitka italijanskog pohoda u Prvom svetskom ratu. Odvijala se od 23. oktobra do 3. novembra 1918. Pobeda Italije izazvala je kolaps austrougarske vojske. Neki Italijani smatraju tu bitku delom preporoda, u kome je Italija dobila današnje granice.
Pozadina[uredi | uredi izvor]
Za vreme bitke kod Kobarida italijanska vojska je izgubila 300.000 vojnika i bila je prisiljena da se povlači. Italijani su se povukli više od 100 kilometara do reke Pijave. Neuspeh u bici kod Kobarida doveo je do smene Lujđija Kadorna. Novi glavni komandant italijanske vojske postao je Armando Dijaz. Dijaz je reorganizovao vojsku, blokirao neprijateljsko napredovanje i stabilizovao je front oko reke Pijave. Naneo je austrijskoj vojsci poraz u bici na Pijavi.
Bitka[uredi | uredi izvor]
Italijanska armija je 23. oktobra 1918. započela ofanzivu uz pomoć savezničkih snaga. Posle prelaska reke Pijave, italijanska vojska je zauzela Vitorio (koji se od 1923. naziva Vitorio Veneto) i napredovala je u smeru Trenta, pa je time pretila da blokira povlačenje austrougarske vojske. Austrijska vojska se u početku žestoko borila, ali Italijani su se probili kroz rupu, u koju su uputili pojačanja i time su slomili austrijsku obrambenu liniju.
Od 28. oktobra Austrougarska je pokušavala da pregovara o primirju. Italijani su oklevali da sklope primirje, jer su napredovali na frontu. Došli su do Trenta, Udina, a iskrcali su se i u Trstu. Trebalo je nekoliko dana diplomatskih napora sve dok nije potpisano primirje 3. novembra 1918. u Padovi. Primirje je trebalo stupiti na snagu 24 sata posle potpisivanja. Zbog nerazumevanja mnoge austrijske jedinice su prerano prestale da se bore, a Italijani su snažno nastupali sa željom da uzmu što više teritorija pre stupanja primirja. Tokom toga italijanskog napredovanja mnogo austrougarske vojske je zarobljeno.
Rezultat[uredi | uredi izvor]
Tom bitkom završen je Prvi svetski rat na Italijanskom frontu. Predaja Austrougarske otežala je posao Nemačkoj tako da se nije mogla boriti na još jednom frontu.
