Pređi na sadržaj

Izbor domaćina Evropskog prvenstva u fudbalu 2024.

S Vikipedije, slobodne enciklopedije
Izbor domaćina Evropskog prvenstva 2024.
Sport Fudbal
Domaćin UEFA
Broj učesnika 2
Proces počeo 9. decembar 2016.
Proces završen 27. septembar 2018.
Članovi komiteta 17
Izabrani domaćini Njemačka
Dobijeno glasova Njemačka 12
◄ 2020. 2028. ►

Izbor domaćina Evropskog prvenstva u fudbalu 2024. je proces u kojem je UEFA, vladajuće tijelo evropskog fudbala, izabrala domaćina Evropskog prvenstva 2024. Proces je zvanično počeo u decembru 2016. i prije isteka roka dostavljene su pojedinačne kandidature Njemačke i Turske.[1][2] Danska, Finska, Norveška i Švedska su spremale zajedničku kandidaturu, ali su odustale u februaru 2017. Zajedničku kandidaturu su spremale takođe Estonija i Rusija, a Holandija samostalnu, ali su odustali prije isteka roka za podnošenje prijava.

Dana 27. septembra 2018. Njemačka je izabrana za domaćina, dobivši 12 glasova, dok je Turska dobila 4, a jedan glas je bio uzdržan.[3]

Uslovi za kandidaturu[uredi | uredi izvor]

Mediji su 24. oktobra 2013. objavili da će Uefa o domaćinu prvenstva odlučiti 2017. godine.[4] Koncept za kandidaturu je potvrđen 9. decembra 2016. godine.[5]

Po prvi put ikada, zahtjevi za kandidaturu su morali da sadrže specifične kriterijume koji se odnose na poštovanje ljudskih prava, na osnovu „Vodećih principa o poslovanju i ljudskim pravima“ Ujedinjenih nacija.[6][7][8]

Prvenstvo se igra prema istom formatu kao i prvenstva 2016. i 2020, prema kojem učestvuju 24 tima, a igra sa 51 utakmica u 22 takmičarska dana.[9]

UEFA je prema kriterijumima odredila da utakmice moraju da se igraju na deset stadiona, od kojih je potrebno da tri moraju da budu kapaciteta najmanje 50.000 mjesta (po mogućnosti jedan sa najmanje 60.000 mjesta), tri kapaciteta 40.000 mjesta i četiri stadiona kapaciteta 30.000 mjesta.[7]

Raspored[uredi | uredi izvor]

Datum[10][11][12] Napomene
9. decembar 2016. Zvanično otvaranje prijava
3. mart 2017. Krajnji rok za registraciju namjere za podnošenje prijave
10. mart 2017. Oglašavanje kandidatura
17. mart 2017. Uslovi kandidature dostupni kandidatima
27–28. april 2017. Otvaranje radionice za kandidate
27. april 2018. Dostavljanje dosijea prijava
21. septembar 2018. Objavljivanje izvještaja o procjeni od strane Uefe i predstavljanje knjige prijave od strane kandidata
27. septembar 2018. Predstavljanje ponude i proglašenje domaćina

Kandidature[uredi | uredi izvor]

UEFA je objavila da su jedine dvije kandidature podnijele pojedinačno Njemačka i Turska.[1][2]

Dana 21. septembra 2018. UEFA je objavila izvještaj o procjeni kandidatura,[13][14] dok su Fudbalski savezi Njemačke i Turske takođe predstavili svoje knjige kandidature.[13][15][16]

Njemačka[uredi | uredi izvor]

Mapa njemačkih stadiona

Dana 23. oktobra 2013. izvršni komitet Fudbalskog saveza Njemačke, pod predsjednikom Volfgangom Nirsbahom, izglasao je da savez podnese kandidaturu za domaćina Evropskog prvenstva 2024. što je objavljeno javno dan kasnije, na 41 sjednici saveza u Nirnbergu.[17][18][19] Dana 20. januara 2017. izvršni komitet Fudbalskog saveza Njemačke pod predsjednikom Rejnahrdom Grindelom potvrdio je kandidaturu,[20][21][22] a 1. marta je savez podnio zvaničnu izjavu o interesu generalnom sekretaru Uefe Teodoreu Teodoridisu.[23]

Evropsko prvenstvo 1988. je održano u Zapadnoj Njemačkoj, kao i Svjetsko prvenstvo 1974. dok je Njemačka bila domaćin Svjetskog prvenstva 2006.[24] Mediji u Njemačkoj su 2014. objavili da je Fudbalski savez Njemačke spreman da pristane da na to da se finale Evropskog prvenstva 2020. igra na Vembliju u zamjenu za podršku Fudbalskog saveza Engleske kandidaturi Njemačke za domaćina prvenstva 2024.[25]

Do 17. februara 2017. gradovi i stadioni zainteresovani za domaćinstvo prvenstva mogli su da dostave neobavezujuću izjavu o zainteresovanosti Fudbalskom savezu Njemačke.[26] Do isteka roka, 18 gradova i stadiona je predalo neophodnu dokumentaciju, uključujući 12 gradova domaćina Svjetskog prvenstva 2006.[27] Stadion Rudolf Harbig u Drezdenu je prvi stadion koji je odbijen 1. marta 2017. zbog toga što nije ispunio obavezan kapacitet od 30.000 mjesta.[23] Zvanični postupak prijave je počeo 11. aprila 2017. godine, sa ukupno 17 potencijalnih stadiona koji su podnijeli kandidaturu.[28] Frajburg je povukao svoju prijavu 25. aprila 2017. godine, navodeći da smjernice koje je objavio Fudbalski savez neće rezultirati obećavajućom prijavom za stadion.[29] Karlsrue je 26. aprila 2017. povukao svoju prijavu,[30] nakon čega je ostalo 15 gradova zainteresovanih za domaćinstvo.[31] Stadion Fric Valter u Kajzerslauternu je povukao svoju prijavu 15. maja 2017. navodeći da bi kandidatura bila neodgovoran finansijski rizik, nakon čega je ostalo 14 gradova kandidata za domaćinstvo.[32]

Prema zahtjevima Uefe, stadioni su morali da imaju najmanje 30.000 mjesta za navijače (ne uključujući sjedišta za medije i mjesta sa ograničenim pogledom). Frajburg i Karlsrue planirali su svoje kandidature sa novim stadionima koji će ispunjavati kriterijume.[33]

Gradovi su morali da dostave Fudbalskom savezu potpunu prijavnu dokumentaciju do 10. jula 2017. Taj datum je prvobitno bio 12. jun 2017. ali je odložen zbog kašnjenja u prijemu dokumenata od Uefe.[34][35] Svih 14 preostalih gradova predalo je svoje prijave prije isteka roka, nakon čega je Komisija za prijavu ocjenjivala dostavljenu dokumentaciju, a zvaničnici Fudbalskog saveza su obilazili svih 14 stadiona kako bi se sagledali uslovi i ispitali mogući planovi rekonstrukcije i proširenja.[36]

Kriterijumi za odabir gradova bili su prvenstveno kapacitet stadiona. Kako bi omogućio što veći broj gledalaca za Evropsko prvenstvo, Fudbalski savez Njemačke je povećao neto kapacitet sjedećih mjesta koji zahtijeva UEFA za tri stadiona sa najmanje 50.000 na najmanje 60.000. Ostali kriterijumi su uključivali bezbjednosne aspekte i infrastrukturu. Na osnovu tih kvalitativnih kriterijuma i aplikacionih dokumenata gradova, komitet za prijavu je utvrdio rangiranje stadiona koji su se prijavili. Kako bi obezbijedili da se Evropsko prvenstvo održi u cijeloj državi, sprovedeno je regionalno razvrstavanje kandidata u četiri zone raspoređene širom zemlje. Iz svake od četiri zone mogao je da se izabere od jedan do četiri stadiona.[37] U prvoj zoni (sjever) bili su Bremen, Hamburg i Hanover, u drugoj (zapad) su bili Keln, Dortmund, Diseldorf, Gelzenkirhen i Menhengladbah, u trećoj (jug) Frankfurt, Minhen, Nirnberg i Štutgart, dok su u četvrtoj zoni (istok) bili Berlin i Lajpcig.[38]

Gradovi kandidati morali su da se takođe da ispune nekoliko zahtjeva Uefe, kao što je da se u okviru „komercijalne zone“ od 500 metara oko stadiona spriječe bilo kakve političke i vjerske demonstracije. Gradovi su takođe morali da donesu zakone kako bi zaštitili marketinška prava Uefe, što je uključivalo sprječavanje pabova u blizini stadiona da prenose utakmice na velikim ekranima. Volfgang Hofman Rim, bivši sudija Saveznog ustavnog suda, istakao je da su djelovi zahtjeva neustavni, navodeći da sloboda okupljanja nije dozvoljena iz komercijalnih interesa, kao i to da su samo parlamenti, a ne gradovi, imali moć da donose zakone. On je istakao i da zabrana velikih ekrana u obližnjim restoranima predstavlja nezakonito miješanje u slobodu rada. Njegovo mišljenje su podržali čelnici grada Bremena, dok zvaničnici u Hamburgu i Lajpcigu nisu smatrali da je to rješenje sporno.[39] Ipak, Fudbalski savez Njemačke je u svom dopisu Uefi istakao da propisi treba da osiguraju bezbjednost oko stadiona, kao i da gradovi nisu obavezni da donose zakone koji bi štitili marketinška prava Uefe.[40]

Logo Njemačke kandidature.

Izvršni komitet Fudbalskog saveza Njemačke je 15. septembra 2017. odabrao 10 gradova i stadiona kao od preostalih 14 prijavljenih. Izvršni odbor je jednoglasno slijedio preporuku komisije za kandidaturu Fudbalskog saveza, koja je rangirala 14 prijavljenih gradova. Odabrani su Berlin, Keln, Dortmund, Diseldorf, Frankfurt, Gelzenkirhen, Hamburg, Lajpcig, Minhen i Štutgart, koji su rangirani od 1 do 10. Stadion Maks Morlok u Nirnbergu, HDI arena u Hanoveru, Borusija park u Menhengladbahu i Vezer stadion u Bremenu su svi odbačeni iz konačne kandidature, nakon što su rangirani od 11. do 14. mjesta.[41][42] Pravilo zoniranja nije moralo da se primjenjuje, jer prema rangiranju najviše četiri i najmanje jedno mjesto po zoni su rangirani u prvih deset.

Gradovi i stadioni koji su izabrani za kandidaturu Njemačke:[43]

Do kraja septembra 2017. Fudbalski savez Njemačke je primao prijave za lokacije timskih baznih kampova. Predviđeno je da svaki od 24 tima ima bazni kamp prije i tokom prvenstva za smještaj i uslove za trening. Timski bazni kamp se sastoji od hotela ili smještajnog objekta sa odgovarajućim standardima udobnosti, privatnosti i bezbjednosti, kao i obližnjeg, prvoklasnog objekta za trening. Potrebna je dobra infrastruktura oko baznog kampa, uključujući obližnji aerodrom. Bazni kamp je takođe potreban za sudije tokom prvenstva.[44][45]

Fudbalski savez Njemačke je 25. avgusta 2017. objavio da će logo njemačke kandidature biti određen konkursom za dizajn na platformi „Jovoto“.[46] Tamo su kreativni članovi podnijeli potencijalne dizajne, a ukupno 2.076 dizajna prijavilo je 990 učesnika iz 82 zemlje. Zajednica na platformi je zatim izabrala 20 potencijalnih logotipa u fazi glasanja, a Fudbalski savez je odabrao 5 dodatnih logotipa. 25 prijedloga je ocjenjivao žiri koji se sastojao od rukovodilaca Fudbalskog saveza i stručnjaka iz industrije dizajna i komunikacija, kao i predstavnika iz sporta; pet najboljih prijava objavljeno 15. septembra 2017. godine.[47] Glasanje preko interneta održano je od 15. do 22. septembra 2017. između pet preostalih logotipa kako bi se odredio pobjednički dizajn koji će se koristiti za kandidaturu.[48] Pobjednički logo je korišćen u „knjizi kandidature“ koju je savez dostavio Uefi, zajedno sa svim komunikativnim radnjama u vezi sa kandidaturom.[49][50] Pobjednički logo je predstavljen 7. oktobra 2017. sa 44% glasova za nacrt srpskog grafičkog dizajnera Igora Petrovića. Logo sadrži dva srca i „24“ u njemačkim nacionalnim bojama crnoj, crvenoj i zlatnoj.[51]

Dana 14. novembra 2017. Fudbalski savez Njemačke je objavio zvanični moto kandidature, pod nazivom: „Ujedinjeni fudbalom – Ujedinjeni u srcu Evrope“. Kako bi pokazali svoju podršku kandidaturi, njemački reprezentativci su istog dana na međunarodnoj prijateljskoj utakmici protiv Francuske u Kelnu nosili bedževe sa logom njemačke kandidature na dresovima. Slogan je, uz logo kandidature, korišćen u svim komunikativnim mjerama Fudbalskog saveza u vezi sa kandidaturom. Zvanični veb-sajt kandidature „united-by-football.de“ takođe je predstavljen 14. novembra.[52]

Dana 24. aprila 2018. savez je zvanično predao svoju knjigu kandidature Uefi.[53]

Turska[uredi | uredi izvor]

Turkish stadia map

U aprilu 2014. Fudbalski savez Turske (TFF) objavio je da neće konkurisati za domaćina polufinala i finala Evropskog prvenstva 2020. već da će se umjesto toga kandidovati za domaćina prvenstva 2024.[54] Dana 15. februara 2017. savez je potvrdio kandidaturu.[55] To je urađeno nakon što je Turska negirala da će se kandidovati i potvrdila zainteresovanost za domaćinstvo prvenstva 2020. tokom proljeća 2012. godine.[56] UEFA je rok za prijavu interesa koji je bio u ponoć 15. maja 2012. produžila da bi 16. maja primila druge kandidature.[57][58] Uključujući kandidaturu za prvenstvo 2024. to je bila peta uzastopna neuspješna kandidatura za Evropsko prvenstvo. Turska je ranije bila domaćin samo jednog velikog fudbalskog takmičenja, Svjetskog prvenstva do 20 godina 2013. Turska je ranije pokušavala da bude domaćin Evropskog prvenstva 2008. (u zajedničkoj kandidaturi sa Grčkom), 2012. i 2016. godine, ali nije izabrana nijednom.[1] Dana 20. oktobra 2017. savez je objavio stadione za tursku kandidaturu nakon sastanka komisije za kandidaturu.[59]

Logo turske kandidature.

Gradovi i stadioni koji su izabrani za kandidaturu Turske:[59]

Logo i slogan kandidature su objavljeni 19. januara 2018. godine, logo je inspirisan srcem sa fudbalskom loptom, a zvijezda sa turske zastave u kombinaciji sa brojem 24 predstavljala je 2024. godinu i boje turske nacionalne zastave.[61] Dizajnirao ga je turski grafički dizajner Erhan Jalur. Slogan kandidature je bio „Dijelite zajedno“.[62]

Dana 26. aprila 2018. Fudbalski savez Turske je zvanično predao knjigu kandidature Uefi.[63]

Otkazane kandidature[uredi | uredi izvor]

Danska, Finska, Norveška i Švedska[uredi | uredi izvor]

Dana 4. marta 2016. Fudbalski savez Danske je objavio da pripremaju zajedničku kandidaturu sa fudbalskim savezima drugih nordijskih zemalja, Švedske, Norveške i Finske za Evropsko prvenstvo 2024. ili 2028. godine.[64] Švedska je ranije bila domaćin Evropskog prvenstva 1992. i Svjetskog prvenstva 1958.[65] a Danska je bila jedan od jedanaest domaćina Evropskog prvenstva 2020.[66] Stokholm (1912)[67] i Helsinki (1952) su bili domaćini Letnjih olimpijskih igara.[68]

Nordijske zemlje (Finoskandija) su se kandidovale za domaćina Evropskog prvenstva 2008. izgubivši od Austrije i Švajcarske.[69] U periodu kada su planirali kandidaturu, imali su samo deset stadiona u deset gradova sa preko 20.000 mjesta koji su mogli da budu domaćini utakmica: Solna (stadion za finale), Geteborg, Stokholm, Malme (Švedska), Kopenhagen, Brondbi, Orhus (Danska), Oslo, Trondhejm (Norveška) i Helsinki (Finska). Iako se ne bi igrale utakmice, srodni događaji bi se održavali i na Islandu i na Farskim ostrvima.[70] Međutim, savezi su odbacili planove da se prijave za domaćina prvenstva 28. februara 2017. godine.[71]

Estonija i Rusija[uredi | uredi izvor]

U decembru 2012. objavljeno je da Fudbalski savez Estonije pregovara o mogućnosti zajedničke kandidature zajedno sa Rusijom.[72] Rusija je bila domaćin Svjetskog prvenstva 2018.[73] dok je Moskva bila domaćin Ljetnjih olimpijskih igara 1980, kada su Rusija i Estonija bile dio Sovjetskog Saveza.[74] Estonija je bila domaćin Evropskog prvenstva za igrače do 19 godina 2012.[75] i prvobitno je trebalo da bude domaćin Evropskog prvenstva za igrače do 17 godina 2020.[76] prije izbijanja pandemije kovida 19, što je dovelo do otkazivanja prvenstva.[77]

Holandija[uredi | uredi izvor]

Bert van Osven je 23. marta 2012. objavio da Holandija planira da se kandiduje za domaćina Evropskog prvenstva 2024. Holandija i Belgija su zajednički organizovali prvenstvo 2000.[78] Planirano je da gradovi domaćini budu Roterdam i Amsterdam sa po dva stadiona, Ajndhoven, Herenven, Groningen, Enshede, Arnem i Utreht, čiji su kapaciteti preko 20.000 sa mogućnošću proširenja najmanje na 30.000 za svaki. Amsterdam je ranije bio domaćin Olimpijskih igara 1928.[79]

Rezultati glasanja[uredi | uredi izvor]

Izvršni komitet Uefe glasao je za domaćina tajnim glasanjem, a za određivanje domaćina bila je potrebna prosta većina. U slučaju neriješenog rezultata, Aleksandar Čeferin, predsjednik Uefe, imao je odlučujući glas.[10] Od 20 članova izvršnog komiteta, Rajnhard Grindel (Njemačka) i Servet Jardimdži (Turska) nisu mogli da glasaju, a Lars-Krister Olson (Švedska) je bio odsutan zbog bolesti, što je ostavilo ukupno 17 članova sa pravom glasa.[3][80][81] Njemačka je dobila 12 glasova i izabrana je za domaćina prvenstva.[82]

Rezultati glasanja
Država Glasovi
 Njemačka 12
 Turska 4
Uzdržani 1
Ukupno 17

Napomene[uredi | uredi izvor]

  1. ^ a b Stadion domaćin Svjetskog prvenstva 1974. i Svjetskog prvenstva 2006.
  2. ^ a b v g Stadion domaćin Svjetskog prvenstva 2006.
  3. ^ a b v Stadion domaćin Svjetskog prvenstva 1974, Evropskog prvenstva 1988. i Svjetskog prvenstva 2006.

Reference[uredi | uredi izvor]

  1. ^ a b v „Euro 2024: Tournament to be held in Germany or Turkey”. BBC Sport. British Broadcasting Corporation. 8. 3. 2017. Pristupljeno 2. 6. 2024. 
  2. ^ a b „Germany and Turkey officially interested in hosting UEFA EURO 2024”. UEFA. 8. 3. 2017. Pristupljeno 2. 6. 2024. 
  3. ^ a b „Germany to host UEFA EURO 2024”. UEFA. 27. 9. 2018. Pristupljeno 2. 6. 2024. 
  4. ^ „Entscheidung des DFB: Deutschland bewirbt sich um EM 2024”. Süddeutsche Zeitung. 24. 10. 2013. Pristupljeno 2. 6. 2024. 
  5. ^ „Lyon to host 2018 UEFA Europa League final”. UEFA. 9. 12. 2016. Pristupljeno 2. 6. 2024. 
  6. ^ „Germany and Turkey receive bid requirements for hosting UEFA EURO 2024”. UEFA. 1. 5. 2017. Pristupljeno 2. 6. 2024. 
  7. ^ a b „UEFA EURO 2024 Tournament Requirements” (PDF). UEFA. Pristupljeno 2. 6. 2024. 
  8. ^ „UEFA EURO 2024 Bid Dossier Template” (PDF). UEFA. Pristupljeno 2. 6. 2024. 
  9. ^ „UEFA EURO 2024: Key tournament facts and figures with 100 days to go”. uefa.com. 6. 3. 2024. Pristupljeno 2. 6. 2024. 
  10. ^ a b „UEFA EURO 2024: bid regulations” (PDF). UEFA. 
  11. ^ „UEFA Euro 2024: Tournament Requirements”. Centre for Sport and Human Rights. Pristupljeno 2. 6. 2024. 
  12. ^ „UEFA EURO 2024 host announcement”. UEFA. 10. 9. 2018. Pristupljeno 2. 6. 2024. 
  13. ^ a b „UEFA EURO 2024 bid evaluation report published”. UEFA. 21. 9. 2018. Pristupljeno 2. 6. 2024. 
  14. ^ „UEFA EURO 2024 Evaluation Report” (PDF). UEFA. Pristupljeno 2. 6. 2024. 
  15. ^ „Germany Bid Book” (PDF). German Football Association. Pristupljeno 2. 6. 2024. 
  16. ^ „Turkey Bid Book” (PDF). Turkish Football Federation. Pristupljeno 2. 6. 2024. 
  17. ^ „DFB bewirbt sich um Europameisterschaft 2024”. dfb.de (na jeziku: nemački). German Football Association. 24. 10. 2013. Pristupljeno 2. 6. 2024. 
  18. ^ „DFB möchte die EURO 2024 nach Deutschland holen”. fussball-em-total.de (na jeziku: nemački). FUSSBALL-EM-total. 14. 10. 2013. Pristupljeno 2. 6. 2024. 
  19. ^ „Deutschland bewirbt sich um EM 2024”. spiegel.de (na jeziku: nemački). Spiegel Online. 24. 10. 2013. Pristupljeno 2. 6. 2024. 
  20. ^ „EM 2024: DFB bewirbt sich um Ausrichtung”. dfb.de (na jeziku: nemački). German Football Association. 20. 1. 2017. Pristupljeno 2. 6. 2024. 
  21. ^ „Germany confirm bid to host Euro 2024 with 10-stadium plan”. independent.co.uk. The Independent. 20. 1. 2017. Pristupljeno 2. 6. 2024. 
  22. ^ „DFB bewirbt sich um Fußball-EM 2024”. sportschau.de (na jeziku: nemački). Sportschau. 20. 1. 2017. Pristupljeno 2. 6. 2024. 
  23. ^ a b „Grindel hinterlegt Interesse an Ausrichtung der EURO 2024”. dfb.de (na jeziku: nemački). German Football Association. 1. 3. 2017. Pristupljeno 2. 6. 2024. 
  24. ^ „Euro 2024 stadiums”. bbc.co.uk. Pristupljeno 2. 6. 2024. 
  25. ^ „Wembley stadium to host Euro 2020”. dawn.com. 20. 9. 2014. Pristupljeno 2. 6. 2024. 
  26. ^ „EURO 2024: Bewerbungsunterlagen für Städte und Stadien”. dfb.de (na jeziku: nemački). German Football Association. 22. 1. 2017. Pristupljeno 2. 6. 2024. 
  27. ^ „18 Städte und Stadien bekunden Interesse an EURO 2024”. dfb.de (na jeziku: nemački). German Football Association. 17. 2. 2017. Pristupljeno 2. 6. 2024. 
  28. ^ „Nationales Bewerbungsverfahren zur UEFA EURO 2024 gestartet” [National application procedure started for UEFA EURO 2024]. dfb.de (na jeziku: nemački). German Football Association. 11. 4. 2017. Pristupljeno 2. 6. 2024. 
  29. ^ „EM 2024: Freiburg zieht zurück”. kicker.de (na jeziku: nemački). kicker-sportmagazin. 25. 4. 2017. Pristupljeno 2. 6. 2024. 
  30. ^ „Bewerbungsverfahren um EM 2024 beendet: Karlsruhe ist nicht mit dabei”. regio-news.de (na jeziku: nemački). Radio Karlsruhe GmbH & Co. KG. 26. 4. 2017. Pristupljeno 2. 6. 2024. 
  31. ^ „EM 2024: 15 Spielorte beim Nationalen Bewerbungsverfahren dabei”. dfb.de (na jeziku: nemački). German Football Association. 26. 4. 2017. Pristupljeno 2. 6. 2024. 
  32. ^ „Keine EM-Bewerbung von Kaiserslautern” [No European Championship application from Kaiserslautern]. kicker.de (na jeziku: nemački). kicker-sportmagazin. 15. 5. 2017. Pristupljeno 2. 6. 2024. 
  33. ^ Penfold, Chuck (17. 2. 2017). „Eighteen German cities interested in hosting Euro 2024”. dawn.com. Pristupljeno 2. 6. 2024. 
  34. ^ „Nationales Bewerbungsverfahren für EURO 2024: Frist verlängert”. dfb.de (na jeziku: nemački). German Football Association. 25. 5. 2017. Pristupljeno 2. 6. 2024. 
  35. ^ „EURO 2024: Zweiter Workshop zum Nationalen Bewerbungsverfahren”. dfb.de (na jeziku: nemački). German Football Association. 7. 6. 2017. Pristupljeno 2. 6. 2024. 
  36. ^ „EURO 2024: 14 Städte und Stadien reichen Bewerbungsunterlagen ein”. dfb.de (na jeziku: nemački). German Football Association. 10. 7. 2017. Pristupljeno 2. 6. 2024. 
  37. ^ „EM 2024: DFB verabschiedet Auswahlverfahren der Spielorte”. dfb.de (na jeziku: nemački). German Football Association. 19. 5. 2017. Pristupljeno 2. 6. 2024. 
  38. ^ „Verfahren zur Auswahl der Spielorte durch den DFB” (PDF). dfb.de (na jeziku: nemački). German Football Association. maj 2017. Pristupljeno 2. 6. 2024. 
  39. ^ „EM-Bewerbung: Städte unterwerfen sich der UEFA”. ndr.de (na jeziku: nemački). Norddeutscher Rundfunk. 19. 9. 2017. Pristupljeno 2. 6. 2024. 
  40. ^ „Stellungnahme des DFB”. dfb.de (na jeziku: nemački). German Football Association. 19. 9. 2017. Pristupljeno 2. 6. 2024. 
  41. ^ „DFB-Präsidium legt Spielorte für Bewerbung um EURO 2024 fest”. dfb.de (na jeziku: nemački). German Football Association. 15. 9. 2017. Pristupljeno 2. 6. 2024. 
  42. ^ „Das Ranking der Bewerberstädte” (PDF). dfb.de (na jeziku: nemački). German Football Association. septembar 2017. Pristupljeno 2. 6. 2024. 
  43. ^ „Evaluierungsbericht Stadien/Städte” (PDF). dfb.de (na jeziku: nemački). German Football Association. 2017. Pristupljeno 2. 6. 2024. 
  44. ^ „Teamquartiere für EURO 2024 gesucht”. dfb.de (na jeziku: nemački). German Football Association. 15. 8. 2017. Pristupljeno 2. 6. 2024. 
  45. ^ „Ausschreibung Team Base Camps im Rahmen der Bewerbung des DFB als Ausrichter der UEFA EURO 2024”. dfb.de (na jeziku: nemački). German Football Association. avgust 2017. Pristupljeno 2. 6. 2024. 
  46. ^ „Aim, shoot, score: Your 2024 bid logo!”. jovoto.com. Jovoto GmbH. 25. 8. 2017. Pristupljeno 2. 6. 2024. 
  47. ^ „EURO 2024: DFB startet Design-Wettbewerb fürs Bewerbungslogo”. dfb.de (na jeziku: nemački). German Football Association. 24. 8. 2017. Pristupljeno 2. 6. 2024. 
  48. ^ „EURO 2024: Fans wählen Bewerbungslogo auf fussball.de”. dfb.de (na jeziku: nemački). German Football Association. 15. 9. 2017. Pristupljeno 2. 6. 2024. 
  49. ^ „Letzte Chance: Fans wählen EM-Bewerbungslogo auf fussball.de”. dfb.de (na jeziku: nemački). German Football Association. 22. 9. 2017. Pristupljeno 2. 6. 2024. 
  50. ^ „EURO 2024: Logo-Voting ist beendet”. dfb.de (na jeziku: nemački). German Football Association. 22. 9. 2017. Pristupljeno 2. 6. 2024. 
  51. ^ „EURO 2024: DFB stellt Bewerbungslogo vor”. dfb.de (na jeziku: nemački). German Football Association. 7. 10. 2017. Pristupljeno 2. 6. 2024. 
  52. ^ „DFB stellt Slogan der EM-Bewerbung vor”. dfb.de (na jeziku: nemački). German Football Association. 14. 11. 2017. Pristupljeno 2. 6. 2024. 
  53. ^ „Germany officially submits UEFA EURO 2024 bid book”. uefa.com. 24. 4. 2018. Pristupljeno 2. 6. 2024. 
  54. ^ „EURO 2024 adaylık bilgilendirme toplantısı Çarşamba günü yapılacak”. Turkish Football Federation. Pristupljeno 2. 6. 2024. 
  55. ^ „Turkey announces EURO 2024 bid”. Turkish Football Federation. Pristupljeno 2. 6. 2024. 
  56. ^ „TFF Başkanı'ndan Açıklama” [TFF President Announcement] (na jeziku: turski). Turkish Football Federation. 17. 4. 2012. Pristupljeno 2. 6. 2024. 
  57. ^ „UEFA EURO 2020 bidding timeline and UEFA Super Cup hosts approved”. uefa.com. UEFA. 30. 6. 2012. Pristupljeno 2. 6. 2024. 
  58. ^ „Georgia, Azerbaijan plan bid to co-host Euro 2020”. Sports Illustrated. Time Inc. Sports Group. 7. 3. 2012. Pristupljeno 2. 6. 2024. 
  59. ^ a b „EURO 2024'e aday şehirler belli oldu”. TFF.org (na jeziku: turski). Turkish Football Federation. 20. 10. 2017. Pristupljeno 2. 6. 2024. 
  60. ^ a b v g d đ e ž z i „stadiums list (p. 50), Turkish Football Federation UEFA EURI 2024 bid brochure”. tff.org. 26. 4. 2018. Pristupljeno 2. 6. 2024. 
  61. ^ „EURO 2024 candidacy logo and motto launched”. tff.org. 19. 1. 2018. Pristupljeno 2. 6. 2024. 
  62. ^ „Turkey UEFA EURO 2024 Candidate - Share Together”. euro2024adayiturkiye.com. Pristupljeno 2. 6. 2024. 
  63. ^ „Turkish Football Federation submits bid book to host UEFA EURO 2024”. uefa.com. 26. 4. 2018. Pristupljeno 2. 6. 2024. 
  64. ^ „DBU går efter EM-værtsskab”. Pristupljeno 2. 6. 2024. 
  65. ^ „Developing football in Sweden”. uefa.com. 9. 7. 2018. Pristupljeno 2. 6. 2024. 
  66. ^ „Euro 2020: Denmark confirms it will host games next year despite Tour de France clash”. skysports.com. 8. 5. 2020. Pristupljeno 2. 6. 2024. 
  67. ^ „Stockholm 1912 Olympic Games”. britannica.com. Pristupljeno 2. 6. 2024. 
  68. ^ „Helsinki 1952 Olympic Games”. britannica.com. Pristupljeno 2. 6. 2024. 
  69. ^ „Austria-Switzerland to host Euro 2008”. bbc.co.uk. 12. 12. 2002. Pristupljeno 2. 6. 2024. 
  70. ^ „Nordic nations combine for Euros 2024/28 bid”. 4. 4. 2016. Pristupljeno 2. 6. 2024. 
  71. ^ „Nordic nations scrap Euro24 bid plans leaving Germany and Turkey to battle it out”. Inside world Football. 1. 3. 2017. Pristupljeno 2. 6. 2024. 
  72. ^ „Estonia wants to hold Euro-2024 together with Russia”. Pristupljeno 2. 6. 2024. 
  73. ^ „Russia and Qatar to host 2018 and 2022 FIFA World Cups, respectively”. FIFA. 2. 12. 2010. Arhivirano iz originala 3. 12. 2010. g. Pristupljeno 2. 6. 2024. 
  74. ^ „Moscow 1980 Olympic Games”. britannica.com. Pristupljeno 2. 6. 2024. 
  75. ^ Malkin, Mihail (29. 6. 2012). „Pijpers plotting Estonia campaign”. uefa.com. Pristupljeno 2. 6. 2024. 
  76. ^ „Ireland, Estonia given U17 honours for 2019, 2020”. UEFA. 9. 12. 2016. Pristupljeno 2. 6. 2024. 
  77. ^ „U17 finals in Estonia cancelled”. uefa.com. 18. 3. 2020. Pristupljeno 2. 6. 2024. 
  78. ^ „'Nederland kandidaat organisatie EK 2024'”. volkskrant.nl. 23. 3. 2012. Pristupljeno 2. 6. 2024. 
  79. ^ „Amsterdam 1928 Olympic Games”. britannica.com. Pristupljeno 2. 6. 2024. 
  80. ^ Dunbar, Graham (27. 9. 2018). „Germany beats Turkey to host Euro 2024”. AP News. Pristupljeno 2. 6. 2024. 
  81. ^ Adams, Tom (27. 9. 2018). „Germany win vote to host 2024 European Championship”. Eurosport. Pristupljeno 2. 6. 2024. 
  82. ^ Penfold, Chuck (27. 9. 2018). „Germany wins right to host UEFA Euro 2024”. dw.com. Pristupljeno 2. 6. 2024. 

Spoljašnje veze[uredi | uredi izvor]

Preuzeto iz „https://sr.wikipedia.org/w/index.php?title=Избор_домаћина_Европског_првенства_у_фудбалу_2024.&oldid=27832935”