Mirko Babić

Mirko Babić
Mirko Babić
	Mirko Babić
Lični podaci
Puno ime	Mirko Babić
Datum rođenja	14. mart 1948.
Mesto rođenja	Kragujevac, FNRJ
Datum smrti	12. novembar 2020. (72 god.)
Mesto smrti	Kragujevac, Srbija
Državljanstvo	Srbija
Zanimanje	Pozorišni, filmski i TV glumac
Porodica
Supružnik	Radica Babić
Deca	2
Rad
Aktivni period	1972–2017.
Bitna uloga	Selo gori, a baba se češlja — Dragojlo ; Karađorđe i pozorište — Karađorđe; Vukovar, jedna priča — Zenga
	Veza do IMDb-a

Mirko Babić (Kragujevac, 14. mart 1948 — Kragujevac, 12. novembar 2020) bio je srpski glumac.

Biografija[uredi | uredi izvor]

Diplomirao je 1973. godine na Akademiji za pozorište, film i televiziju u Beogradu u klasi profesora Milenka Maričića.

Bio je stalni član ansambla Teatra "Joakim Vujić" (danas Knjaževsko-srpski teatar) u Kragujevcu a u dva navrata je bio i direktor ove kuće. Dobitnik je brojnih nagrada za uloge u pozorištu. Za izuzetan doprinos razvoju pozorišne umetnosti Srbije, 2009. godine, dodeljena mu je Statueta Joakim Vujić, nagrada koju Knjaževsko-srpski teatar dodeljuje svake godine, na Sretenje, 15. februara. Dvadeset osmog oktobra 2011. godine na sednici Skupštine Grada Kragujevca imenovan je za v. d. direktora Knjaževsko-srpskog teatra.^[2]

Njegova najpopularnija uloga je lik Dragojla u TV seriji Selo gori, a baba se češlja.

Poslednjih godina se lečio od raka grla. Preminuo je 12. novembra 2020. godine posle duge i teške bolesti u 73. godini života u Kragujevcu.^[3] Sahranjen je na Varoškom groblju u Kragujevcu.^[4]^[5]

Nagrade[uredi | uredi izvor]

1973. Maksim Gorki - Na dnu - Vaska Pepel (IX Susreti Joakim Vujić),
1977. Vojislav Jovanović - Danilo (XIII Susreti Joakim Vujić),
1978. Milica Noković - Kamen za pod glavu - Krsman (XIV Susreti Joakim Vujić),
1979. Lav Nikolajevič Tolstoj - Carstvo mraka - Nikita (XV Susreti Joakim Vujić i Nagrada narodnog pozorišta Niš Sima Krstović),
1980. Jovan Sterija Popović - Laža i paralaža - Aleksa (XBI Susreti Joakim Vujić),
1982. Branislav Nušić - Dr - Milorad Cvijović (Nagrada na Danima komedije, Svetozarevo),
1985. M. Ilić - Valcer poručnika Nodrigena - Tomas (XXI Susreti Joakim Vujić),
1987. Dušan Kovačević - Sv. Georgije ubiva aždahu - Đorđe (XXIII Susreti pozorišta Srbije, Zaječar),
1990. Božidar Zečević - 1918 - Kapetan Lukić (XXVI Susreti Joakim Vujić),
1991. Jovan Radulović - Golubnjača - Bledi Damijan i Branislav Nušić - Narodni poslanik - Sekulić (XXVII Susreti Joakim Vujić),
1993. Vilijam Šekspir - Kralj Lir - Kralj Lir (Nagrada za najbolju mušku ulogu Sima Krstović),
2004. Prsten sa likom Joakima Vujića, Nagrada Teatra Joakim Vujić
2005. Godišnja nagrada Teatra Joakim Vujić,
2008. Godišnja nagrada Knjaževsko-srpskog teatra dodeljena na Dan Teatra, 15. februara,
2009. Statueta Joakim Vujić dodeljena na Dan Knjaževsko-srpskog teatra, 15. februara.^[6]
2013. Orden Svetog Save dodeljen, 16. novembra.^[7]

Uloge u pozorištu (izbor)[uredi | uredi izvor]

Nikolaj Vasiljevič Gogolj - Revizor - Osip,
Miroslav Krleža - Na rubu pameti - Atila Rugvaj,
Anton Pavlovič Čehov - Tri sestre - Saljoni,
Luiđi Pirandelo - Čovek,
Maksim Gorki - Jegor Buličov - Zvoncov,
Branislav Nušić - Sumnjivo lice - Žika,
Branislav Nušić - Gospođa ministarka - Čeda
Fjodor Mihajlovič Dostojevski - Braća Karamazovi - Ivan Karamazov,
Bernard Šo - Pigmalion - Henri Higins,
Dušan Kovačević - Maratonci trče počasni krug - Laki Topalović,
Slobodan Selenić - Kosančićev venac - Istref Veri,
Đura Jakšić - Stanoje Glavaš - Stanoje Glavaš,
Dušan Kovačević - Sveti Georgije ubija aždahu - Đorđe,
Jovan Radulović - Golubnjača - Bledi Damijan,
Slobodan Selenić - Ruženje naroda u dva dela - Uča,
Monodrama - Kad su cvetale tikve (tekst D. Mihajlovića),
Vilijam Šekspir - Kralj Lir - Kralj Lir,
Monodrama - Reč je čovek (Tako je govorio Nikolaj),
Galilejev život (režija Nebojša Bradić) - Galilej.

Uloge na filmu i televiziji[uredi | uredi izvor]

God.	Naziv	Uloga
1970-te
1971.	Hronika palančkog groblja
1972.	Mileva Ajnštajn	Ivan Mrazov
1978.	Stići pre svitanja	Mijin prijatelj
1980-te
1980.	Snovi, život, smrt Filipa Filipovića	Paja Lampadžija
1980.	Vruć vetar	sudski izvršilac
1981.	Kraljevski voz	Pantić
1981.	Čovek koji je pojeo vuka (TV)	Vlasnik radionice
1982.	Priče preko pune linije
1983.	Timočka buna	Milisav
1983.	Pereat
1984.	Otkos	Janko
1984.	Dr	Dr. Milorad Cvijović
1986.	Protestni album
1987.	Rezervisti
1987.	Waitapu	Ilija
1987.	Na putu za Katangu	Žakula
1989.	Rođaci iz Lazina
1989.	Osmi dan u nedelji
1989.	Pet hiljada metara sa preprekama
1989.	Uroš blesavi	Jovan, Milovanov otac
1990-te
1990.	Ovde nema nesretnih turista
1992.	Dezerter
1994.	Vukovar, jedna priča	Zenga
1994.	Policajac sa Petlovog brda
1995.	Udri jače manijače
1995.	Treća sreća	vojno lice
1995.	Uske staze	prof. Bogdan Selimović
1995.	Kraj dinastije Obrenović	Major Milosav Živanović
1997.	Gore dole	Cale
2000-te
2004.	Tragom Karađorđa	Jakov Nenadović
2004.	Skela	inžinjer
2004.	Karađorđe i pozorište	Karađorđe
2008.	Moj rođak sa sela	Marko
2008.	Selo gori... i tako	Dragojlo
2010-te
2007—2017.	Selo gori, a baba se češlja (TV serija)	Dragojlo
2011.	Nova Godina u Petlovcu (TV film)	Dragojlo
2013.	Ravna Gora (TV serija)	Obrad

Galerija[uredi | uredi izvor]

Statueta Joakim Vujić
Vilijam Šekspir Kralj Lir
Dragoslav Mihajlović Kad su cvetale tikve
Danko Popović Konak u Kragujevcu
Slobodan Žikić Reč je čovek (Tako je govorio Nikolaj)
Marilujze Flajser Pioniri iz Ingolštata

Izvori[uredi | uredi izvor]

^ „Preminuo Mirko Babić, Dragojlo iz "Selo gori, a baba se češlja"”. Radio televizija Srbije. 12. 11. 2020. Pristupljeno 12. 11. 2020.
^ „www.joakimvujic.com”. www.joakimvujic.com. Arhivirano iz originala 17. 1. 2012. g. Pristupljeno 29. 3. 2012.
^ Kostić, S. (13. 11. 2020). „Zbogom, Dragojlo! Potresni detalji iz života Mirka Babića koji nas je napustio - zbog raka grla 3 godine nije govorio!”. Informer. Pristupljeno 14. 11. 2020.
^ Radišić, Nebojša (14. 11. 2020). „Sahranjen glumac Mirko Babić Radoš Bajić neutešan: "Sa dubokim bolom ga žalimo, a mogao bi i on nas"”. Blic. Pristupljeno 14. 11. 2020.
^ U Kragujevcu sahranjen velikan srpskog glumišta Mirko Babić („Večernje novosti”, 14. novembar 2020)
^ „Mirko Babić, biografija”. Joakimvujic.com. Arhivirano iz originala 16. 02. 2016. g. Pristupljeno 29. 3. 2012.
^ „Orden Svetog Save gradonačelniku Kragujevca”. Arhivirano iz originala 18. 12. 2013. g. Pristupljeno 16. 11. 2013.

Spoljašnje veze[uredi | uredi izvor]

[1] „Preminuo Mirko Babić, Dragojlo iz "Selo gori, a baba se češlja"”. Radio televizija Srbije. 12. 11. 2020. Pristupljeno 12. 11. 2020.

[2] „www.joakimvujic.com”. www.joakimvujic.com. Arhivirano iz originala 17. 1. 2012. g. Pristupljeno 29. 3. 2012.

[3] Kostić, S. (13. 11. 2020). „Zbogom, Dragojlo! Potresni detalji iz života Mirka Babića koji nas je napustio - zbog raka grla 3 godine nije govorio!”. Informer. Pristupljeno 14. 11. 2020.

[4] Radišić, Nebojša (14. 11. 2020). „Sahranjen glumac Mirko Babić Radoš Bajić neutešan: "Sa dubokim bolom ga žalimo, a mogao bi i on nas"”. Blic. Pristupljeno 14. 11. 2020.

[5] U Kragujevcu sahranjen velikan srpskog glumišta Mirko Babić („Večernje novosti”, 14. novembar 2020)

[6] „Mirko Babić, biografija”. Joakimvujic.com. Arhivirano iz originala 16. 02. 2016. g. Pristupljeno 29. 3. 2012.

[7] „Orden Svetog Save gradonačelniku Kragujevca”. Arhivirano iz originala 18. 12. 2013. g. Pristupljeno 16. 11. 2013.

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

p r u Dobitnici Statuete Joakim Vujić
SFR Jugoslavija (1985–1992)	Narodno pozorište u Beogradu, Ljuba Tadić, Mija Aleksić, Mira Stupica, Bora Glišić i Sterijino pozorje (1985) Mira Banjac i Miroslav Belović (1986) Dušan Kovačević i Miloš Žutić (1987) Mira Trailović i Ljubomir Kovačević (1988) Ljiljana Krstić i Dejan Mijač (1989) Danilo Bata Stojković i Jovan Ćirilov (1990) Aleksandar Popović i Ljubomir Ubavkić Pendula (1991) Branko Pleša i Branislav Ciga Jerinić (1992)
SR Jugoslavija (1992—2003)	Nije dodeljena (1993) Stevo Žigon i Petar Kralj (1994) Sava Baračkov, Muzej pozorišne umetnosti, Srpsko narodno pozorište, Svetlana Bojković i Dejan Penčić Poljanski (1995) Lazar Ristovski i Milosav Buca Mirković (1996) Bora Todorović i Festival Dani komedije u Jagodini (1997) Stevan Šalajić (1998) Ružica Sokić (1999) Olivera Marković (2000) Vida Ognjenović (2001) Mileva Žikić (2002) Beogradsko dramsko pozorište (2003)
Srbija i Crna Gora (2003—2006)	Predrag Ejdus (2004) Rade Marković i Egon Savin (2005) Vojislav Voki Kostić (2006)
Srbija (2006—)	Biljana Srbljanović (2007) Narodno pozorište Niš (2008) Mirko Babić (2009) Miodrag Tabački (2010) Boro Drašković (2011) Vlastimir Đuza Stojiljković (2012) Milena Dravić (2013) Andraš Urban (2014) Dara Džokić i Fakultet dramskih umetnosti (2015) Nada Jurišić (2016) Renata Ulmanski (2017) Mihailo Janketić (2018) Geroslav Zarić (2019) Milanka Berberović (2020) Svetozar Rapajić (2021) Branka Petrić (2022) Radomir Z. Putnik (2023)