Banov Do

Banov Do
Administrativni podaci
Država	Srbija
Autonomna pokrajina	Kosovo i Metohija
Upravni okrug	Kosovskomitrovački
Opština	Zvečan
Stanovništvo
— 2011.	233
Geografske karakteristike
Koordinate	42° 56′ 14″ S; 20° 47′ 20″ I
Vremenska zona	UTC+1 (CET), leti UTC+2 (CEST)
Aps. visina	578 m
Banov Do Banov Do na karti Srbije
Ostali podaci
Poštanski broj	38227
Pozivni broj	+381 (0)28
Registarska oznaka	KM

Banov Do arhaično Bando (alb. Banovdoll) je naselje u opštini Zvečan na Kosovu i Metohiji. Selo nema školu, deca odlaze u osnovnu školu „Sveti Sava“ u Žerovnici.

Geografija

Atar naselja se nalazi na teritoriji katastarske opštine Banov Do površine 379 ha, po opštinskim podacima 367 ha. Selo Banov Do nalazi se na 5 kilometara severozapadno od Zvečana u podnožju planine Rogozne, uvučeno u dolini Kozarevske reke. Većina kuća je podignuta sa leve starne toka Kozarevske reke i pripada grupi starih srpskih naselja. Njive su dobre rodnosti oko kuća i na mestima koja se nazivaju: Šibove, Prisoje, Ravna, Jovanov Laz, Terzina Njiva, Bijeljak, Gubin Do; šume i ispaše su po brdima.

Istorija

Pominje se u Svetostefanskoj povelji kralja Stefana Milutina iz 1313. godine kao „Banje Polje“. Narodno predanje ime sela vezuje za Stahinjića Bana. Kao selo „Banjado“ u župi Zvečanu uneto je u turski popisni spisak sela 1455. godine. Gotovo u sredini sela, na niskoj zaravni, održalo se staro groblje. U njemu se vide temelji porušene crkvice, koja je bila, po predanju, posvećena caru Konstantinu i Jeleni. Oko crkvine ima grubo klesanih nadgrobnih ploča od kamena. U Devičanskom katastihu zapisano je 1761. godine selo Bando, a 1832. godine u jednoj ispravi kao selo „Pando“. Selo je posle velike seobe 1690. godine opustelo i po narodnim predanja u ovom selu povećanje broja srpskog stanovništva započinje krajem 18. veka vraćanjem ljudi na svoja vekovna ognjišta. Njegovo starije stanovništvo odselilo se 1879. godine u Toplicu. Godine 1941. stanovništvo se razbeglo, a kuće popaljene. Tada od ljudi „ko je kod kuće zamrko, taj nije osvanuo“. Posle bežanije stanovništvo se povratilo na svoja ognjišta. U kasnijim popisima pominje se kao Dol sa tri hrišćanske kuće. Od 1978. godine do sela postoji asfaltni put izgrađen samodoprinosom građana i kojim je selo povezano sa Zvečanom, a od pre nekoliko kroz naselje prolazi asfaltni put koji povezuje opštine Zvečan i Zubin Potok. Selo je povezano na gradski vodovod, a delovi imaju seoske vodovode. Većina domaćinstava ima fiksne telefone. U selu postoji Crkva posvećena Svetom Caru Konstantinu i Carici Jeleni po raspoloživim podacima iz 14. veka koja je tri puta rušena i obnavljana.

Poreklo stanovništva po rodovima

• Jolavići, 5 kuća, i njihovi ogranci Joksimovići, 4 kuće, Savići, 3 kuće, Miljkovići, 2 kuće, Lazarević, 1 kuća, Ignjatović, 1 kuća, su od Kuča Radovića u Žerovnici; od Jolovića su Živkovići u Rudinama na Rogozni, tamo letovali sa stokom pa se stalno nastanili.

• Mijailovići, 5 kuća, Marković, 1 kuća, slava Sv. Petka, predak iz susednog predela Kolašina, starinom Bjelopavlići; Jakovljevići u Matici, Spasojevići u Jagnjenici, Vuletići u Žerovnici i Manojlovići u kolašinskom Perlezu su od njih.

• Jakovljevići, 3 kuće, slava Đurđevdan, iz susednog Rujišta, prešli oko 1890. godine; od njih su Jakovljevići u Bresnici.

• Vučković, Stevanović, 1 kuća, su od starinaca u Vučoj na Ibru.

Demografija

Prema procenama iz 2009. godine koje su korišćene za popis na Kosovu 2011. godine, ovo naselje je imalo 233 stanovnika, većina Srbi.

Populacija (ist.): Banov Do

Godina	1948	1953	1961	1971	1981	1991	2011
Stanovništvo	155	167	230	223	220	180	233

Evolucija stanovništva