Korint
| Korint Κόρινθος | |
|---|---|
 Turistička zona u oblasti Korinta | |
| Administrativni podaci | |
| Država |  Grčka |
| Periferija | Peloponez |
| Stanovništvo | |
| Stanovništvo | |
| — 2011. | 58.192[1] |
| — gustina | 94,68 st./km2 |
| Geografske karakteristike | |
| Koordinate | 37° 56′ S; 22° 56′ I / 37.93° S; 22.93° I |
| Vremenska zona | UTC+2 (EET), leti UTC+3 (EEST) |
| Aps. visina | 0-10 m |
| Površina | 614,61 km2 |
  Korint Korint na karti Grčke | |
| Poštanski broj | 201 00 |
| Registarska oznaka | KP |
Korint (grč. Κόρινθος) grad je u Grčkoj i upravno središte istoimenog okruga Korintija, u okviru periferije Peloponez.
Grad Korint spada u gradove Grčke najbliže Atini (78 km razdaljine).
Naziv[uredi | uredi izvor]
Po legendi grad Korint je dobio ime po njegovom mitskom osnivaču Korintosu, potomku boga sunca Heliosa.
Prirodni uslovi[uredi | uredi izvor]
Grad Korint se nalazi u severoistočnom delu grčkog poluostrva i istorijske pokrajine Peloponez, a u srdišnjem delu prefekture. Grad je smešten na strateški važnom mestu gde se poluostrvo povezuje sa kopnom Grčke preko Korintskog zemljouza. Danas je on prokopan obrazovanjem Korintskog kanala, čime su spojeni Korintski i Saronski zaliv, a Peloponez načinjen velikih veštačkim ostrvom. Grad Korint se nalazi blizu izlaza Korintskog kanala u Korintski zaliv (4km zapadno). Istočno od grada nalazi se najbliža planina Geranija, visoka 1.351 m n. v.
Koliko je položaj grada Korinta dobar strateški i saobraćajno, toliko je nepovoljan sa stanovišta seizmike. Grad je više puta tokom istorije stradao u snažnim zemljotresima.
Klima u Korintu je sredozemna, sa žarkim i dugim letima i blagim i kišovitim zimama. Na okolnim planinama ona dobija oštrije crte.
Istorija[uredi | uredi izvor]
Najstariji arheološki nalazi u području Korinta govore da je ovo područje bilo naseljeno još u vreme neolita (6. milenijum p. n. e.). Pre Mikenskog razdoblja na ovom prostoru su se naselili Dorci. Značajnije naselje na ovom mestu javilo se tokom Mikenske civilizacije (1580—1100. godine p. n. e.) i verovatno je bilo utvrđeni grad. Tokom Trojanskig rata Korinćani su se borili u Agamemnonovoj vojsci.
U klasičnom razdoblju stare Grčke drevni Korint je bio bogat grad i po tome suparnik Atini i Tebi. Grad je u 6. veku p. n. e. bio poznat po grnčariji. Grad je uskoro postao pojam dobrog života i zabave, kao i vrhunskog umetničkog ukusa. Grad je zahvaljući bogatstvu bio aktivan u međunarodnoj trgovini po Sredozemlju i kao osnivač više kolonija. Korint je sačuvao svoj značaj i tokom helenističkog doba, kad je bio jedan od najvažnijih gradova na prostoru tadašnje Grčke. Pad ovako značajnog grada pod vlast starog Rima 146. p. n. e. smatra se i godinom pokoravnja prostora Grčke. Pod Rimom Korint zadržava značaj i postaje kosmopolitski (Rimljani, Grci, Jevreji). Takođe, grad je bio jedno od prvih mesta hristijanizacije u Evropi — sveti Pavle ga je posetio u 51. i 52. godine n. e (Prva poslanica Korinćanima). Krajem ovog razdoblja opada značaj grada i to zahvaljujući zemljotresima iz 375. godine i 551. godine. Pad su potpomogli i upadi Varvara tokom 4. veka.
Tokom većeg dela srednjeg veka Korint je u okviru Vizantije, kao važno gradsko središte sa razvijenim zanatima i trgovinom svilom. Godine 1204. grad su, kao i veći deo Vizantije, osvojili krstaši. Krstaši su naišli na veliki otpor grčkog stanovništva. Oni su u ovom delu Grčke osnivaju Kneževinu Ahaju. Pod njima grad ostaje sve do 1388. godine, kada se kratko vreme nalazi ponovo u rukama oslabljene Vizantije.
Patras Turci Osmanlije osvajaju 1458. godine pod Mehmedom II. Grad dobija novo ime „Gurdes“ i postaje središte novoosnovanog sandžaka Moreja. Grad je bio u rukama Osmanlija tokom sledećih vekova izuzev perioda 1699—1715. godine kada je bio u rukama Mlečana.
Godine 1821. je počeo Grčki ustanak i Grci iz Korinta i njegove okoline aktivno učestvuju. Grad se bio jedan od kandidata za novu prestonicu novoosnovane Grčke, ali je tu povlasticu dobila Atina. Ubrzo se Korint počeo razvijati u važan grad u državi, pre svega zahvaljujući povoljnom položaju i važnim lučkim delatnostima. Međutim, stari Korint potpuno je zbrisan u zemljotresu iz 1858. godine. Novi grad sa istim nazivom podignut je 3 km dalje od starog. Grad je bio pošteđen mnogih razaranja tokom ratova 20. veka. Međutim, posle Grčko-turskog rata 1923. godine u grad se masovno doseljavaju i grčke prebeglice iz Male Azije, što dovodi do naglog rasta grada i masovne divlje gradnje. Posle toga počinje izgradnja grada i on se poslednjih decenija brzo osavremenjava.
U Korintu je osamdesetih godina 19. veka bilo mnogo Srba iz Bosne, Crne Gore i Srbije. Bili su to ekonomski i politički emigranti koji tu živeli i radili, od kojih mnogi na kopanju Korintskog kanala. Godine 1889. tu je postojalo novo srpsko groblje u kojem je dotad bilo sahranjeno 128 Srba. Najpoznatijih od njih bio je Milenko Stazić, rodom Splićanin, koji je učestvovao u bosansko-hercegovačkom ustanku.[2]
Stanovništvo[uredi | uredi izvor]
Korint danas ima oko 35.000 stanovnika u gradu i još toliko u okolini. Stanovništvo su uglavnom etnički Grci, mada se poslednjih decenija doselilo i dosta stranaca. Na poslednja dva popisa broj stanovnika se kretao na sledeći način:
| 1991. | 2001. |
|---|---|
| 28.071 | 30.434 |
Kretanje broja stanovnika u opštini po popisima:
| 2001. | 2011. |
|---|---|
| 36.991 | 58.192[1] |
Privreda[uredi | uredi izvor]
Korint je poslednjih decenija izrastao u važan industrijski centar Grčke. Ovo je prvenstveno došlo usled širenja područja Atine i premeštanja njene industrije ka širem obodu. Najvažniji industrijski kompleks je obližnja rafinerija. Kako se Korint nalazi na oko 80 km od Atine, postao je privlačno mesto za nove indsutrijske pogone.
Tokom poslednje decenije Korint sve više postaje turističko područje i to najviše za stanovnike Atine, koji ovde provode slobodno vreme. Posebno je popularan istočni deo grada, Lutraki, gde postoje velike peščane plaže, a poslednjih godina izgrađeni su brojni hoteli i odmarališta, kao i najveći kazino u Grčkoj.
Saobraćaj[uredi | uredi izvor]
Korint ima izuzetno povoljne prirodne uslove za razvoj svih vidova saobraćaja. Tradicionalno je razvijen pomorski saobraćaj, koji ima izuzetnu prometnu važnost zahvaljujući Korintskom kanalu. I drumski saobraćaj ima niz pogodnosti, jer se na obodu grada auto-put iz Atine račva u dva pravaca, ka jugu i Peloponezu i ka zapadu, Patrasu i Epiru. Slično račvanje postoji i u slučaju železničkog saobraćaja. Najbliži aerodrom je Međunarodni aerodrom u Atini.
Gradovi pobratimi[uredi | uredi izvor]
Vidi još[uredi | uredi izvor]
Reference[uredi | uredi izvor]
- ^ a b „Detailed census results 2011”. Arhivirano iz originala 16. 10. 2015. g. Pristupljeno 7. 5. 2015.
- ^ "Zastava", Novi Sad 1889. godine
Spoljašnje veze[uredi | uredi izvor]
| Međunarodne | |
|---|---|
| Državne | |
| Ostale | |
