Mataruge
| Dio serije |
| Srpska plemena |
|---|
 |
Mataruge su bili društvena grupa, čiji je rodonačelnik Matarug došao na prostor Crne Gore tokom 13. vijeka. Za njih je u narodu ostalo vjerovanje da su bili ogranak Španja.
Mataruge su stočarsko pleme i po narodnom sjećanju bili su srodnici Španja, te se zbog niza narodnih predanja, po kojima se španjsko ime generalno koristilo za romanske starosjedioce, mislilo da su i Mataruge bili plemenski ogranak Španja. Prvi pisani dokumenti o Matarugama potiču iz 14. vijeka, a pominju se i u Turskim spisima od sedme decenije 15. vijeka pa na dalje. U tim spisima zabilježena su imena Mataruga te njihova organizacija i odnosi sa drugim plemenima.
Po narodnom vjerovanju, centar Mataruga bio je stari Vrm, mada ih srećemo na širem području Crne Gore i Hercegovine. Bilo ih je po brojnosti „kao na gori lista”, kazuje narodno predanje. Prema raspoloživoj arhivskoj građi Mataruge nisu bile brojan rod, uprkos narodnim predanjima o njihovoj velikoj brojnosti. Privid o izuzetnoj brojnosti, „kao na gori lista”, nastao je usljed njihove homogenosti i njihove spremnosti za borbu. Pored stočarstva i ratarstva bavili su se i trgovinom soli, koju su karavanskim putevima s primorja prenosili ka unutrašnjosti. Njihove grupe, u početku imale su vojnički karakter, naoružani konjanici, obezbjeđivali su karavanske puteve.
U turskom defteru iz 1477. godine postojala je u Hercegovačkom sandžaku, u kadiluku Prijepoljskome, nahija po imenu Mataruge, koja se dijelila na tri katuna.
Naziv Mataruge prvi put se pominje 1297. godine, uzgred pri nabrajanju velikaških porodica iz Epira kao „Matarango”, što je bio povod da se moćna albanska porodica Mataranga iz 13. vijeka dovede u vezu sa plemenom Mataruga.
Vidi još[uredi | uredi izvor]
Literatura[uredi | uredi izvor]
- Petrović, Đurica (1977). Glasnik cetinjskog muzeja,knjiga 10: Mataruge u kasnom srednjem vijeku. Cetinje.
