Milan Lazić
Milan Lazić | |
|---|---|
 Milan Lazić, baletski igrač i prvak Baleta SNP | |
| Puno ime | Milan Lazić |
| Datum rođenja | 1974. |
| Mesto rođenja | Novi Sad, Jugoslavija |
| Zanimanje | Baletski igrač |
| Aktivni period | Od 1993 |
Milan Lazić (Novi Sad, 1974) je baletski igrač i prvak Baleta Srpskog narodnog pozorišta. Kao igrač-glumac, on sa velikim uspehom tumači sve stilove baletske igre. Tehnikom, nastupom i posvećenošću konstantno osvaja najviše ocene kako kritike, tako i publike, te je prozvan i Čarobnjakom scene.[1]
Biografija[uredi | uredi izvor]
Rani period[uredi | uredi izvor]
Milan Lazić je od prvih dana rastao uz pozorište i balet. Naime, njegov deda Ranko je bio šminker, vlasuljar i masker, a predavao je i scensko šminkanje u baletskoj školi. Milanova majka je pevala u Horu Opere Srpskog narodnog pozorišta. Posećujući sa majkom probe ne samo hora, već i baleta i drame, kao mali je ušao u svet koji je po njegovim rečima čudan, zanimljiv, magičan, bajkovit, fascinantan...[1] Od samog početka je najviše bio privučen baletom, pa ga je majka upisala Baletsku školu.
Školovanje[uredi | uredi izvor]
1984. godine u svojoj desetoj godini upisuje Osnovnu baletsku školu u Novom Sadu (traje 4 godine) i radi sa pedagogom Mirjanom Preradov, da bi u Srednjoj baletskoj školi (traje 4 godine) bio u klasi Ksenije Dinjaški. Tokom sedmog i osmog razreda bio je stipendista Beleta SNP-a, i učestvovao je na republičkim takmičenjima na kojima je osvajao prve nagrade.[2] Pored baletskog obrazovanja, uporedo je završio redovnu osnovnu školu i gimnaziju.
1993. godine diplomirao je ulogom Pas de deux iz Žizele, Adolfa Šarl Adama. Ovu ulogu uz dodatnu pripremu nastavlja da igra i dalje pri stalnom repertoaru SNP-a.
Prvi profesionalni angažman dobio je u Baletu Pečujskog nacionalnog teatra (Mađarska) 1993, a u Baletu SNP-a je od 1. juna 1995. gde radi i danas.[1]
Narodno pozorište u Pečuju (Mađarska)[uredi | uredi izvor]
U ovom pozorištu, Milan Lazić je igrao u sledećim predstavama i na drugim priređenim događajima:
- Baletsko veče - Johanes Brams, Antonjin Dvoržak, Johan Sebastijan Bah; koreografi: Ištvan Hercog, Katalin Devai, 1993;
- Kopelija - Leo Delib; koreograf: Ištvan Hercog, 1993;
- Romeo i Julija - Sergej Prokofjev; koreograf: Ištvan Hercog, obnova, 1994;
- Maks i Moric - Glid i Markus; koreograf: Ferenc Barbai, 1993. i
- Svet zarobljen u sećanju; koreografi: Ištvan Hercog, Katalin Devai, 1995.
Srpsko narodno pozorište[uredi | uredi izvor]
.jpg)
U angažmanu SNP-a i solo, ostvario je sledeće uloge:
| Uloga | Predstava | koreografija |
|---|---|---|
| Klarin brat, Pastiri / solo par | Ščelkunčik Petra. I. Čajkovskog | Viktor Litvinov (Ukrajina) |
| Pa-de-de (franc. Pas de deux) | Žizela Adolf Šarl Adama | Milica Jovanović (po Leonidu Lavrovskom) |
| Tošica, Štancika | Izbiračica Zorana Mulića | Lidija Pilipenko |
| Moric | Maks i Moric Đoakino Rosinija | Peter Markus |
| Nik | Grk Zorba Mikisa Teodorakisa | Krunislav Simić |
| Anđeo | Karmina burana Karla Orfa | Ištvan Hercog |
| Sin | Altum silencijum Stevana Divjakovića | Ištvan Hercog |
| Sveštenik Lorenco | Romeo i Julija Sergeja Prokofjeva | Ištvan Hercog |
| Kvazimodo | Esmeralda Čezare Punjija | Joan Tuđaru |
| Gospodin Dival | Dama s kamelijama Đuzepe Verdija / I. Popović | Krunislav Simić |
| Đavo | Don Huan Borisa Kovač | Endru Piter Grinvud |
| On | Gospođica i huligan Dmitrija Šostakoviča | Viktor Litvinov |
| Solo | Telo Ariela Ramireza | Endru Piter Grinvud |
| Solo | Božanstvena komedija | Staša Zurovac |
| Mazurka op. 33 | Šopenijana Fredrika Šopena | Rastislav Varga, Leonora Miler-Hristidis, Julijana Dutina, Gabriela Teglaši-Velimirović (po Mihailu Fokinu) |
| Serenada Petra I. Čajkovskog | Vladimir Logunov | |
| Kraljeva jesen Jugoslava Bošnjaka | Krunislav Simić | |
| Car | Konjić Grbonjić Rodiona K. Ščedrina | Viktor Litvinov |
| Prvi kadet, Dobošar | Bal kadeta Johana Štrausa | Gabriela Teglaši Velimirović (po Dejvidu Lišinu) |
| Narator | Poema o ljubavi Papatanasija Vangelisa, Stevana Divjakovića | Vladimir Logunov |
| Profesor Veber | Mileva Ajnštajn Marjana Nećaka | Staša Zurovac |
| Eme | Dan kada smo se sreli / The Day We Met Each Other Božidara Kneževića | režija i scenografija Predrag Štrbac |
| Đepeto | Pinokio Nodara Viktoroviča Čanbe | Dragan Jerinkić |
| Ciganski kmet | Koštana Petra Konjovića | Vladimir Logunov |
| Turidu | Sicilijanska priča Valentina Buki | Endru Piter Grinvud |
| Narator | Renesansa, putovanje kroz ples | |
| Forum za novi ples - Koju igru igraš?
Četiri baletske minijature, B. Bibič; Gaj Klucevsek |
Olivera Kovačević Crnjanski | |
| Bratfiš | Majerling Franca Lista | Krunislav Simić |
| Droselmajer | Ščelkunčik Petra I. Čajkovskog | Eldar Alijev (SAD) |
Koreografije i scenski pokret[uredi | uredi izvor]
Ovaj baletski igrač se povremeno bavi i koreografijom, te se u ulozi koreografa ostverio na sledećim projektima:[uredi | uredi izvor]
- Kontakt dva i po, Koreografske inspiracije, Koreografija bez naslova, zajedno sa Oliverom Kovačević Crnjanski, Treći festival koreografskih minijatura, Beograd, 1999.
Koreografijom i scenskim pokretom se bavio u svoj matičnoj kući i u Pozorištu mladih:[uredi | uredi izvor]
- Ravangrad Đorđa Lebovića (zajedno sa Oliverom Kovačević Crnjanski i Đorđem Lebovićem), režija Dejan Mijač (premijera 17. decembra 2002)
- Vojcek Georga Bihnera, režija Boro Drašković (premijera 12. maja 2003)
- Komadić Emilije Mačković u Pozorištu mladih zajedno sa Oliverom Kovačević Crnjanski (premijera 22. marta 2001)
U ulozi repetitora bio je u baletima SNP-a:[uredi | uredi izvor]
Dama s kamelijama Đ. Verdija; Žizela A. Adama; Krcko Oraščić P. I. Čajkovskog; Romeo i Julija S. Prokofjev; Grk Zorba M. Teodorakisa; Katarina Izmailova Rudolfa Bručija; Don Kihot Ludvig Minkusa; Dama s kamelijama (obnova, 2018) Đuzepe Verdija i Vragolanka Luj Jozef Ferdinand Herolda.
Balet-majstor[uredi | uredi izvor]
U baletu: Labudovo jezero P. I. Čajkovskog.
Nagrade i priznanja[uredi | uredi izvor]
- 1999. Specijalno priznanje za koreografiju Bez naslova na Trećem festivalu koreografskih minijatura u Beogradu
- Godišnja nagrada Srpskog narodnog pozorišta:
- 2000. godine za ulogu Nika u baletu Grk Zorba Mikisa Teodorakisa
- 2003. godine za ulogu Morica u baletu Maks i Moric Đoakina Rosinija
- 2005. godine za ulogu Kvazimoda u baletu Esmeralda Čezara Punjija
- 2010. godine Zlatna medalja „Jovan Đorđević”, najviše priznanje Srpskog narodnog pozorišta.[3]
Izvori i literatura[uredi | uredi izvor]
- ^ a b v Umetnost igre Milana Lazića. Teglaši-Velimirović, Gabriela., Maksimović, Zoran. Novi Sad: Udruženje baletskih umetnika Vojvodine. 2013. ISBN 9788685123849. OCLC 888078391.
- ^ Savić, Svenka (2004). 55 godina Baletske škole u Novom Sadu. Novi Sad: Futura publikacije. str. 245.
- ^ „MILAN LAZIĆ | Srpsko narodno pozorište”. www.snp.org.rs. Pristupljeno 2019-07-14.