Mirko Sotirović Sotir

mirko sotirović sotir
Mirko Sotirović Sotir
Lični podaci
Datum rođenja	(1916-11-10)10. novembar 1916.
Mesto rođenja	Mala Reka, kod Crne Trave, Kraljevina Srbija
Datum smrti	1. jul 1943.(1943-07-01) (26 god.)
Mesto smrti	Duga Luka, kod Vranjske Banje, Srbija
Profesija	građevinar
Delovanje
Član KPJ od	1941.
Učešće u ratovima	Narodnooslobodilačka borba
Služba	NOV i PO Jugoslavije
Heroj
Narodni heroj od	27. septembra 1953.

Mirko Sotirović Sotir (1916 – 1943) bio je građevinar, učesnik Narodnooslobodilačke borbe i narodni heroj Jugoslavije.

Biografija

Rodio se u siromašnoj pečalbarskoj porodici 10. novembra 1916. godine, u zaseoku Mala Reka, sela Jovanovca, kod Crne Trave, kao posmrče, jer mu je otac umro u Bugarskoj, u zarobljeništvu, za vreme Prvog svetskog rata, a majka se potom preudala. Podigli su ga deda i baba, da bi u dvanaestoj godini i sam krenuo u pečalbu. U Beogradu ga je prihvatio stric Velja Stanojević, građevinski preduzimač, i starao se o njegovom daljem razvoju. Mirko je za nekoliko godina rada na građevini od običnog radnika postao poslovođa i nadzornik radova. Pod stričevim uticajem Mirko postaje blizak radničkom pokretu.

Kada je u Crnoj Travi 1930. godine otvorena Građevinsko-zanatska škola i Mirko se upisuje i posle šest godina je završava vrlo dobrim uspehom. Položivši prijemni ispit, upisao je Srednjotehničku školu u Beogradu, no ubrzo je napušta i vraća se kod svoga strica Velje Stanojevića. Kasnije i sam postaje preduzimač.

Kada je Kraljevina Jugoslavija kapitulirala 1941. vraća se u zavičaj i priključuje borcima protiv okupatora. U isto vreme postaje i član KPJ. Na velikom zboru omladine crnotravskog kraja, na Čemerniku, 25. juna 1941. godine, poziva narod da svojim učešćem u borbi protiv okupatora stvori vruć teren na ovom prostoru, kako se neprijatelj tu ne bi zadržao. Crnotravski pečalbarski narod masovno se odaziva njegovom pozivu i priključuje partizanima. Mirko je na terenu Čemernika imao svoju desetinu boraca koja je bila uglavnom stacionirana u šumama Valmišta, iznad Mlačišta. U jesen 1941. napušta svoju desetinu i odlazi u Babički partizanski odred koji je dejstvovao na Babičkoj gori u blizini Leskovca i Vlasotinca.

Na proleće sledeće godine dolazi sa grupom boraca na Čemernik i tu omasovljuje oslobodilački pokret, čime doprinosi da se okupatorske jedinice na području Surdulice, Vlasine i Rudnika „Mačkatice“ ne osećaju bezbednim. Mirko ih je na planinskim putevima zasedama presretao, razbijao i plenio im oružje i municiju. Noću 13. januara 1943. godine njegov Crnotravski partizanski odred napada nemačku jedinicu u Mominom Kamenu, na pruzi Niš – Skoplje, eksplozivom ruši most preko Morave, ubija bugarske i nemačke vojnike i pleni veliku količinu eksploziva, oružja, municije i novca. Sedamnaestog marta iste godine Mirko učestvoje u likvidaciji neprijateljske posade i rušenju železničkog mosta u Vranjskom Priboju. Sa svojom četom, u sastavu Drugog južnomoravskog odreda, 26. aprila 1943. godine napada varošicu Crna Trava, u kojoj je likvidirana zloglasna bugarska policija i četa bugarske fašističke vojske. U borbi za Crnu Travu Mirko je bio teško ranjen. Posle jednomesečnog lečenja ponovo se vraća i preuzima svoju četu. Njegova četa potom na području planina Strešer i Besna Kobila, napadima, neprijatelju ne da mira.

Kada je Crnotravski partizanski odred, marta 1943. godine, reorganizovan u Drugi južnomoravski odred, Mirko Sotirović zadržava svoju četu i s njom nastavlja da napada neprijateljska uporišta na vranjskom terenu, Pčinji i Kozjaku. Tada njegova četa već prerasta u bataljon. Poginuo je 1. jula 1943. godine u likvidaciji bugarske policijske jedinice u Dugoj Luci, kod Vranjske Banje, operaciji u kojoj je ubijeno više od 40 fašista.

O njemu je narod spevao pesmu, koja je za vreme rata i posle oslobođenja bila popularna u južnoj Srbiji „Moma kroz goru iđaše“.

Ukazom predsednika Federativne Narodne Republike Jugoslavije Josipa Broza Tita, 27. septembra 1953. godine, proglašen je za narodnog heroja.

Literatura

• Narodni heroji Jugoslavije. Beograd: Mladost. 1975. 
• Grupa autora: Tako se borila Crna Trava, Crna Trava, 1973;
• Kosta Ivanović: Na braniku domovine, Crna Trava, 1984;
• Simon Simonović Monka: Ljudi moga zavičaja, Beograd, 2000;