Novodevični manastir

Novodevični manastir Novodevičiй monastыrь
Svetska baština Uneska
Zvanično ime	Kompleks Novodevičnog manastira
Mesto	Rusija
Koordinate	55° 43′ 33″ S; 37° 33′ 24″ I
Površina	518 ha (55.800.000 sq ft)
Kriterijum	Kulturno dobro: i, iv, vi
Upis	2004. (28. sednica)
Veb-sajt	http://whc.unesco.org/en/list/1097

Novodevični manastir ili Manastir Smolenske Bogorodice (ruski: Novodévičiй monastы́rь, Bogoródice-Smolénskiй monastы́rь) je jedan od najpoznatijih manastira u Moskvi i klaustara u celoj Rusiji. Naziv "Novodevični" mu je dat kako bi se razlikovao od ženskog klaustra Manastira Voznesenja u Moskovskom Kremlju koji je bio poznat kao "Starodevični manastir". Kako je njegova arhitektura iz 16. i 17. veka ostala gotovo netaknuta, 2004. godine upisan je na UNESKO-v Spisak mesta Svetske baštine u Evropi.

Istorija

Model manastira

Novodevični manastir osnovao je Vasilije III Ivanovič, veliki knez Moskve, 1524. godine u čast osvajanja Smolenska 1514. godine. Izgrađen je kao utvrđenje na zavoju reke Moskve i postao je važan deo južnih odbrambenih zidina ruske prestonice. U njemu su živele mnoge sestre i supruge ruskih vladara koje su se pre, ili nakon njihove vlasti bile primorane zarediti.

Godine 1610. zauzeli su ga Poljaci, a po oslobođenju sledeće godine u njemu je smeštena stalna straža od 100 (kasnije 350) strelaca (ctrelьcы́), ruske garde. Sredinom 17. veka mnoge opatice iz ukrajinskih i beloruskih manastira su preseljene tu. Do kraja 17. veka Novodevični manastir je posedovao 36 sela u 27 upravnih jedinica Ujezda (uézd), uključujući 14.489 kmetova.

God. 1724. u manastiru je osnovana bolnica za ruske vojnike i oficire i žensko sirotište, a 1763. u njemu je živelo 84 opatica, 35 laika, 78 pacijenata i sluga. Svake godine država je manastiru dodeljivala 1500 rubalja, 1300 hleba, zatim 680 rubalja i 480 hleba za više od 250 siročića.

U 19. veku je Devično polje ispred manastira postalo popularno zimsko klizalište. God. 1871. braća Filatjevi su donirali novac za osnivanje škole sirotišta, a opatice su osnovale dom za starije i nemoćne opatice i laike.

God. 1922., Boljševici su zatvorili manastir i pretvorili ga u "Muzej emancipacije žena" koji je 1926. godine postao Muzej istorije i umetnosti. Većina prostorija je pretvoreno u stanove, što je sačuvalo manastir. God. 1943., Staljin je, u duhu oživljavanja ruske crkve, podržao osnivanje Moskovskog teološkog instituta u Novodevičnom manastiru, a 1945. Katedrala Vaznesenja je vraćena vernicima.

God. 1994., opatice su se vratile u manastir koji je danas pod upravom Mitropolije Kruticija i Kolomne.

Odlike

Tornjevi i zidine manastira spolja

Najstarija građevina u manastiru je Katedrala posvećena ikoni Smolenske Bogorodice, izgrađena od 1524—1525. godine. Ona je centralna crkva na šest stubova s pet kupola, a njene freske su jedne od najlepših u Moskvi.

Većina ostalih građevina su izgrađene posle 1680. godine kada je manastir opsežno obnovljen za vreme carice Sofije Aleksejevne, sestre Petra Velikog, koja je tu stanovala. Tada su podignute crvene zidine, okrunjeni tornjevi, dve raskošne crkve na portalu zidina, refektorijum i stambene prostorije u moskovskom baroknom stilu. Katedrala je tada dobila pozlaćeni baptisterijum, ikonostas, a njena četiri stuba je ukrasio Boris Godunov, dok su peti oslikali vodeći ruski ikonopisci, Simeon Ušakov i Fjodor Zubov. Izgrađen je i vitki osmorougaoni zvonik na šest spratova visine od 72 metra.

U Novodevičnom groblju sahranjene su mnoge slavne osobe: Sergej Solovjov, Denis Davidov i Aleksej Brusilov (sahranjeni unutar zidina), zatim Anton Čehov, Nikolaj Gogolj, Petar Kropotkin, Nikita Hruščov, Sergej Prokofjev, Dmitrij Šostakovič, Konstantin Stanislavski, Boris Jeljcin i Mislav Rostropovič (u novoj nekropoli izvan zidina).

• 
  Osmorougaoni toranj (1689—1690)
• 
  Refektorijum
• 
  Crkva Hristovog Vaznesenja
• 
  Dormitorij
• 
  Južni portal s Gospinom crkvom

Spoljašnje veze

• Veb kamera