Pero Popivoda
 | Ovaj članak sadrži spisak literature, srodne pisane izvore ili spoljašnje veze, ali njegovi izvori ostaju nejasni, jer nisu uneti u sam tekst. |
| pero popivoda | |||
|---|---|---|---|
 Pero Popivoda | |||
| Lični podaci | |||
| Datum rođenja | 12. septembar 1916. | ||
| Mesto rođenja | Lješev Stub, kod Cetinja,  Kraljevina Crna Gora | ||
| Datum smrti | 1979. (62/63 god.) | ||
| Mesto smrti |  Sovjetski Savez | ||
| Profesija | vojno lice | ||
| Delovanje | |||
| Učešće u ratovima | Narodnooslobodilačka borba | ||
| Služba | Vojska Kraljevine Jugoslavije NOV i PO Jugoslavije Jugoslovenska armija Sovjetska armija | ||
| Čin | general-major | ||
| Odlikovanja |
mu 1948.) | ||
Pero Popivoda (Lješev Stub, kod Cetinja, 1916 — 1979), učesnik Narodnooslobodilačke borbe i general-major sovjetske avijacije.
Biografija[uredi | uredi izvor]
Rođen je 1916. godine u selu Lješev stub, kod Cetinja i potiče iz plemena Bjelice.
Pre Drugog svetskog rata radio je kao vojni činovnik oficirskog ranga u Ratnoj mornarici Jugoslovenske vojske.
Po izbijanju Drugog svetskog rata, 1941. godine priključio se Narodnooslobodilačkoj vojsci Jugoslavije. Najpre je bio zamenik komandanta Lovćenskog bataljona za operacije u Sandžaku, a potom intendant Glavne intendure Vrhovnog štaba.
Novembra 1942. godine je sa grupom vojnih rukovodilaca, od strane Vrhovnog štaba NOV i POJ bio upućen u Sloveniju, gde je obavljao dužnosti:
- načelnika Štaba Prve slovenačke proleterske udarne brigade „Tone Tomšič“
- načelnika Četrnaeste slovenačke divizije,
- komandanta Operativne zone Glavnog štaba NOV i PO Slovenije
- komandanta Petnaeste slovenačke divizije
- komandanta Sedmog slovenačkog korpusa
Godine 1944. unapređen je u čin pukovnika, a po prelasku u Srbiju, postavljen je za komandanta 22. srpske divizije.
Posle završetka rata, 1945. godine bio je upućen u Sovjetski Savez gde je dve godine proveo na školovanju. Za vreme školovanja oženio se Kirom Gligorjevnom, ćerkom sovjetskog generala i sa njom dobio sina.
Po povratku u Jugoslaviju postavljen je za načelnika Operativne uprave Ratnog vazduhoplovstva i unapređen u čin general-majora.
Godine 1948. posle donošenja Rezolucije Informbiroa i zaoštravanja odnosa između Jugoslavije i Sovjetskog Saveza, odlučio se da emigrira u Sovjetski Savez. Dana 16. avgusta, sa zemunskog aerodroma je školskim avionom Polikarpov Po-2 odleteo za Rumuniju. Spustio se kod Temišvara i drugim avionom odleteo za Moskvu, dok je ovaj avion vraćen Jugoslovenskoj armiji.
Po dolasku u Moskvu, primljen je u Sovjetsku armiju i priznat mu je čin general-majora avijacije.
Bio je nosilac je Partizanske spomenice 1941. i Ordena partizanske zvezde, kojih je lišen 1948. zbog dezertiranja iz Jugoslovenske armije. Nosilac je i više sovjetskih odlikovanja.
Umro je 1979. godine u Sovjetskom Savezu.
Godine 1951. njegov brat Vlado je ponovio njegov potez i zajedno sa još trojicom članova posade, avionom prebegao iz Jugoslavije.
Literatura[uredi | uredi izvor]
- Leksikon Narodnooslobodilačkog rata i revolucije u Jugoslaviji 1941-1945 (prvi tom). „Narodna knjiga“ Beograd i „Partizanska knjiga“ Ljubljana, 1980. godina.
