Formula 1 — sezona 2010

S Vikipedije, slobodne enciklopedije
Sezona 2010
← 2009
2011 →
Sebastijan Fetel - najmlađi osvajač naslova ikada
Fernando Alonso - drugo mesto, svega 4 boda iza prvaka
Mark Veber - timski kolega prvaka, završio je sezonu na trećem mestu
Red Bul - prvak u takmičenju konstruktora

2010. godine je bila 61. sezona Formule 1. Pre starta sezone šampion iz 2009-e Dženson Baton je prešao u Maklaren, dok je branioca konstruktorske titule Bron GP, kupio Mercedes i promenio je ime u Mercedes GP.[1] U novoj sezoni se vratio najuspešniji takmičar u istoruji Formule 1 Mihaela Šumahera nakon dve godine pauziranja. A takođe će se takmičiti tri nova tima: Hispanija rejsing, Virdžin Rejsing i Lotus F1 tim. Prva trka sezone 2010. je održana 14. marta u Bahreinu

Red Bul je osvojio svoju prvu konstruktorsku titulu dvostrukom pobedom u Brazilu, trku pre kraja šampionata, dok je Sebastijan Fetel takođe osovjio svoju prvu šampionsku titulu, u poslednjoj trci šampionta i time postao najmlađi šampion Formule 1 u istoriji dugoj preko šest decenija.

Timovi i vozači[uredi | uredi izvor]

Tim Gume Br. Vozači
Ujedinjeno Kraljevstvo Vodafon Maklaren Mercedes B 1 Ujedinjeno Kraljevstvo Dženson Baton[2][3]
2 Ujedinjeno Kraljevstvo Luis Hamilton
Njemačka Mercedes gran pri[1] B 3 Njemačka Mihael Šumaher
4 Njemačka Niko Rozberg[4]
Austrija Red bul rejsing B 5 Njemačka Sebastijan Fetel
6 Australija Mark Veber
Italija Skuderija Ferari Malboro B 7 Brazil Felipe Masa[5]
8 Španija Fernando Alonso[5]
Ujedinjeno Kraljevstvo ATiT Vilijams B 9 Brazil Rubens Barikelo[6]
10 Njemačka Nikolas Hilkenberg[6]
Francuska Reno F1 tim B 11 Poljska Robert Kubica[7]
12 Rusija Vitalij Petrov
Indija Fors Indija F1 tim B 13 Njemačka Adrijan Zutil
14 Italija Vitantonio Lijuci
Italija Skuderia Toro Roso B 15 Švajcarska Sebastijan Buemi[8]
16 Španija Haime Algersuari
Malezija Lotus F1 tim B 17 Italija Jarno Truli
18 Finska Haiki Kovalainen
Španija Hispanija rejsing B 19 Indija Karun Čandhok
20 Brazil Bruno Sena[9]
Švajcarska BMV Zauber F1 tim B 21 Njemačka Nik Hajdfeld
22 Japan Kamui Kobajaši
Ujedinjeno Kraljevstvo Virdžin rejsing B 23 Njemačka Timo Glok[10]
24 Brazil Lukas di Grasi

Rezultati i plasmani[uredi | uredi izvor]

Velike nagrade[uredi | uredi izvor]

Rbr. Gran Pri Pol pozicija Najbrži krug Pobednik -vozač- Pobednik -konstruktor-
1
Bahrein VN Bahreina Njemačka Sebastijan Fetel Španija Fernando Alonso Španija Fernando Alonso Italija Ferari
2
Australija VN Australije Njemačka Sebastijan Fetel Australija Mark Veber Ujedinjeno Kraljevstvo Dženson Baton Ujedinjeno Kraljevstvo Maklaren Mercedes
3
Malezija VN Malezije Australija Mark Veber Australija Mark Veber Njemačka Sebastijan Fetel Austrija Red Bul
4
Kina VN Kine Njemačka Sebastijan Fetel Ujedinjeno Kraljevstvo Luis Hamilton Ujedinjeno Kraljevstvo Dženson Baton Ujedinjeno Kraljevstvo Maklaren Mercedes
5
Španija VN Španije Australija Mark Veber Ujedinjeno Kraljevstvo Luis Hamilton Australija Mark Veber Austrija Red Bul
6
Monako VN Monaka Australija Mark Veber Njemačka Sebastijan Fetel Australija Mark Veber Austrija Red Bul
7
Turska VN Turske Australija Mark Veber Rusija Vitalij Petrov Ujedinjeno Kraljevstvo Luis Hamilton Ujedinjeno Kraljevstvo Maklaren Mercedes
8
Kanada VN Kanade Ujedinjeno Kraljevstvo Luis Hamilton Poljska Robert Kubica Ujedinjeno Kraljevstvo Luis Hamilton Ujedinjeno Kraljevstvo Maklaren Mercedes
9
Španija VN Evrope Njemačka Sebastijan Fetel Ujedinjeno Kraljevstvo Dženson Baton Njemačka Sebastijan Fetel Austrija Red Bul
10
Ujedinjeno Kraljevstvo VN Britanije Njemačka Sebastijan Fetel Španija Fernando Alonso Australija Mark Veber Austrija Red Bul
11
Njemačka VN Nemačke Njemačka Sebastijan Fetel Njemačka Sebastijan Fetel Španija Fernando Alonso Italija Ferari
12
Mađarska VN Mađarske Njemačka Sebastijan Fetel Njemačka Sebastijan Fetel Australija Mark Veber Austrija Red Bul
13
Belgija VN Belgije Australija Mark Veber Ujedinjeno Kraljevstvo Luis Hamilton Ujedinjeno Kraljevstvo Luis Hamilton Ujedinjeno Kraljevstvo Maklaren Mercedes
14
Italija VN Italije Španija Fernando Alonso Španija Fernando Alonso Španija Fernando Alonso Italija Ferari
15
Singapur VN Singapura Španija Fernando Alonso Španija Fernando Alonso Španija Fernando Alonso Italija Ferari
16
Japan VN Japana Njemačka Sebastijan Fetel Australija Mark Veber Njemačka Sebastijan Fetel Austrija Red Bul
17
Južna Koreja VN Koreje Njemačka Sebastijan Fetel Španija Fernando Alonso Španija Fernando Alonso Italija Ferari
18
Brazil VN Brazila Njemačka Niko Hilkenberg Ujedinjeno Kraljevstvo Luis Hamilton Njemačka Sebastijan Fetel Austrija Red Bul
19
Ujedinjeni Arapski Emirati VN Abu Dabija Njemačka Sebastijan Fetel Ujedinjeno Kraljevstvo Luis Hamilton Njemačka Sebastijan Fetel Austrija Red Bul

Plasman vozača[uredi | uredi izvor]

Poz Vozač Tim Poena
1
Njemačka Sebastijan Fetel Red Bul
256
2
Španija Fernando Alonso Ferari
252
3
Australija Mark Veber Red Bul
242
4
Ujedinjeno Kraljevstvo Luis Hamilton Maklaren Mercedes
240
5
Ujedinjeno Kraljevstvo Dženson Baton Maklaren Mercedes
214
6
Brazil Felipe Masa Ferari
144
7
Njemačka Niko Rozberg Mercedes GP
142
8
Poljska Robert Kubica Reno
136
9
Njemačka Mihael Šumaher Mercedes GP
72
10
Brazil Rubens Barikelo Vilijams
47
11
Njemačka Adrijan Zutil Fors Indija
47
12
Japan Kamui Kobajaši BMV Zauber
32
13
Rusija Vitalij Petrov Reno
27
14
Njemačka Nikolas Hilkenberg Vilijams
22
15
Italija Vitantonio Lijuci Fors Indija
21
16
Švajcarska Sebastijan Buemi Toro roso
8
17
Španija Pedro de la Rosa BMV Zauber
6
18
Njemačka Nik Hajdfeld BMV Zauber
6
19
Španija Haime Algersuari Toro roso
5
20
Finska Haiki Kovalainen Lotus
0
21
Italija Jarno Truli Lotus
0
22
Indija Karun Čandhok Hispanija rejsing
0
23
Brazil Bruno Sena Hispanija rejsing
0
24
Brazil Lukas di Grasi Virdžin rejsing
0
25
Njemačka Timo Glok Virdžin rejsing
0
26
Japan Sakun Jamamoto Hispanija rejsing
0
27
Austrija Kristijan Klien Hispanija rejsing
0

Plasman Konstruktora[uredi | uredi izvor]

Poz Tim Poena
1
Austrija Red Bul-Reno
498
2
Ujedinjeno Kraljevstvo Maklaren-Mercedes
454
3
Italija Ferari
396
4
Njemačka Mercedes GP
214
5
Francuska Reno
163
6
Ujedinjeno Kraljevstvo Vilijams-Kosvort
69
7
Indija Fors Indija-Mercedes
68
8
Švajcarska BMV Zauber-Ferari
44
9
Italija Toro roso--Ferari
13
10
Malezija Lotus-Kosvort
0
11
Španija Hispanija-Kosvort
0
12
Ujedinjeno Kraljevstvo Virdžin-Kosvort
0

Reference[uredi | uredi izvor]

  1. ^ a b F1: Ne postoji više Bron, rođen Mercedes GP Arhivirano na sajtu Wayback Machine (19. novembar 2009), Pristupljeno 29. 4. 2013.
  2. ^ F1: Hamilton i Baton, kakav tandem![mrtva veza], Pristupljeno 29. 4. 2013.
  3. ^ Svebritanski Maklaren - potpisao Baton[mrtva veza], Pristupljeno 29. 4. 2013.
  4. ^ F1: Rozberg za volanom Mercedesa[mrtva veza], Pristupljeno 29. 4. 2013.
  5. ^ a b Ferari potvrdio: Alonso je naš! Arhivirano na sajtu Wayback Machine (1. oktobar 2009), Pristupljeno 29. 4. 2013.
  6. ^ a b F1: Barikelo zvanično u Vilijamsu Arhivirano na sajtu Wayback Machine (3. novembar 2009), Pristupljeno 29. 4. 2013.
  7. ^ Kubica: Sa Renoom na titulu[mrtva veza], Pristupljeno 29. 4. 2013.
  8. ^ Buemi to stay on with Toro Rosso , Pristupljeno 29. 4. 2013.
  9. ^ F1: Senin naslednik za volanom Kamposa[mrtva veza], Pristupljeno 29. 4. 2013.
  10. ^ F1: Manor GP doveo Gloka[mrtva veza], Pristupljeno 29. 4. 2013.

Spoljašnje veze[uredi | uredi izvor]

Formula 1 — sezona 2010 na Vikimedijinoj ostavi.
Preuzeto iz „https://sr.wikipedia.org/w/index.php?title=Формула_1_—_сезона_2010&oldid=27037139”