Gornja Lomnica

Gornja Lomnica
Gornja Lomnica;
Administrativni podaci
Država	Srbija
Upravni okrug	Jablanički
Opština	Vlasotince
Stanovništvo
— 2011.	46
Geografske karakteristike
Koordinate	43° 00′ 15″ S; 22° 08′ 26″ I / 43.004166° S; 22.1405° I
Vremenska zona	UTC+1 (CET), leti UTC+2 (CEST)
	Gornja Lomnica Gornja Lomnica na karti Srbije
Ostali podaci
Pozivni broj	016
Registarska oznaka	VL

Gornja Lomnica je naselje u Srbiji u opštini Vlasotince u Jablaničkom okrugu. Prema popisu iz 2011. bilo je 46 stanovnika (prema popisu iz 2002. bilo je 66 stanovnika).

Geografija[uredi | uredi izvor]

Selo se nalazi sa desne strane puta iz Vlasotinca za Sredor, u pobrđu planinskog dela sa obraslom hrastovom šumom prema selu Crna Bara. Nekada se Gornja Lomnica zvala Mala Lomnica, a Donja Lomnica je bila (Veća) Lomnica.

Prošlost[uredi | uredi izvor]

Pominje se 1879. godine kao "Lomnica" u Vlasotinačkom srezu. U njemu je 31 kuća sa 226 duša, od kojih nema pismenih, a broj poreskih glava iznosi 48.^[1]

Geološka nalazišta[uredi | uredi izvor]

U selu postoje nalazišta iz prošlosti. Tako je kod sadašnjeg groblja bila crkva od pečene tanke cigle, a i danas se poznaje to mesto. Iznad njega ima kamena sa znacima. Ovde su bili latinjani-rimljani, pa se tako iznad groblja nalazi naselje latinjana. To nalazište se zove Podrumina. A mesto je dobilo ime po podrumima. Danas je staro groblje sa crkvom uraslo u šumu, a mesto se zove Gola Čuka.

Demografija[uredi | uredi izvor]

U naselju Gornja Lomnica živi 60 punoletnih stanovnika, a prosečna starost stanovništva iznosi 48,0 godina (45,7 kod muškaraca i 50,5 kod žena). U naselju ima 27 domaćinstava, a prosečan broj članova po domaćinstvu je 2,44.

Ovo naselje je u potpunosti naseljeno Srbima (prema popisu iz 2002. godine).

Grafik promene broja stanovnika tokom 20. veka

Demografija^[2]
Godina	Stanovnika
1948.	254
1953.	255
1961.	273
1971.	171
1981.	120
1991.	84	84
2002.	66	66
2011.	46

Etnički sastav prema popisu iz 2002.‍^[3]

Srbi	66	100,0%
nepoznato	0	0,0%

Stanovništvo prema polu i starosti^[4]


	m	ž
?	0	0
80+	1	0
75—79	3	2
70—74	2	5
65—69	2	3
60—64	2	3
55—59	2	3
50—54	3	5
45—49	3	1
40—44	1	1
35—39	1	2
30—34	2	0
25—29	7	1
20—24	2	3
15—19	0	0
10—14	1	1
5—9	0	0
0—4	2	2
Prosek :	45,7	50,5

Domaćinstva

**Broj domaćinstava prema popisima iz perioda 1948—2002.**
Godina popisa	1948.	1953.	1961.	1971.	1981.	1991.	2002.
Broj domaćinstava	38	39	44	35	28	27	27

**Broj domaćinstava po broju članova prema popisu iz 2002.**
Broj članova	1	2	3	4	5	6	7	8	9	10 i više	Prosek
Broj domaćinstava	5	11	5	6	0	0	0	0	0	0	2,44

Stanovništvo staro 15 i više godina po bračnom stanju i polu

Pol	Ukupno	Neoženjen/Neudata	Oženjen/Udata	Udovac/Udovica	Razveden/Razvedena
Muški	31	6	22	3	0
Ženski	29	0	21	7	1
UKUPNO	60	6	43	10	1

Stanovništvo po delatnostima koje obavlja

Pol	Ukupno	Poljoprivreda, lov i šumarstvo	Ribarstvo	Vađenje rude i kamena	Prerađivačka industrija
Muški	28	27	0	0	0
Ženski	20	19	0	0	1
UKUPNO	48	46	0	0	1
Pol	Proizvodnja i snabdevanje	Građevinarstvo	Trgovina	Hoteli i restorani	Saobraćaj, skladištenje i veze
Muški	0	0	0	0	0
Ženski	0	0	0	0	0
UKUPNO	0	0	0	0	0
Pol	Finansijsko posredovanje	Nekretnine	Državna uprava i odbrana	Obrazovanje	Zdravstveni i socijalni rad
Muški	0	0	1	0	0
Ženski	0	0	0	0	0
UKUPNO	0	0	1	0	0
Pol	Ostale uslužne aktivnosti	Privatna domaćinstva	Eksteritorijalne organizacije i tela	Nepoznato
Muški	0	0	0	0
Ženski	0	0	0	0
UKUPNO	0	0	0	0

Stanovništvo[uredi | uredi izvor]

Naseljeno je iz sela Gornje Gare i Gornjeg Oraha, pa su i stare familije dobile naziv: Orašanci i Garci. Tako stare familije su: Orašanci Anđelkovići i Stamenkovići koji su imali 7 kuća. U selu danas ima oko 30 kuća zbog migracije u Vlasotince. Od familije Anđelković potiču: Đorđevići (10 kuća), Stanojević (6 kuća), Petkovići (3 kuće). Ostala domaćinstva čine Anđelkovići. Postoji i još jedna familija Anđelković sa strane. Selo je ostalo bez mladih ljudi, pa danas u selu žive samo starija domaćinstva i penzioneri.

U selu je nekada bio razvijen pinterski zanat i oni su išli u pečalbu u Bugarsku, a bilo je pečalbara i ciglara. Stanovnici su se mahom bavili stočarstvom, pa i danas postoje u brdima ovog planinskog sela kolibe u pravcu prema planinskom selu Crna bara. Prema kazivanju 70-godišnjaka Velimira Anđelkovića, svako domaćinstvo je imalo najmanje 50 ovaca, a najviše se čuvalo po 200 ovaca i po 100 koza. U selo je postojala potkivačka radnja. Nekada su u selu bili poznati muzikanti-trubači u familiji Stamenković, koji su svirali po seoskim svadbama u okolnim selima.

U selu se slave Mitrovdan zimski i Sveti Sava.

Obrazovanje[uredi | uredi izvor]

Četvorogodišnja škola je u selu sagrađena 1957. godine i prestala sa radom 1987. godine, jer je migracija stanovništva doprinela tome da nema đaka.

Vidi još[uredi | uredi izvor]

Donja Lomnica

Reference[uredi | uredi izvor]

^ "Otadžbina", Beograd 1880. godine
^ „Knjiga 9”. Stanovništvo, uporedni pregled broja stanovnika 1948, 1953, 1961, 1971, 1981, 1991, 2002, podaci po naseljima (PDF). webrzs.stat.gov.rs. Beograd: Republički zavod za statistiku. maj 2004. ISBN 86-84433-14-9.
^ „Knjiga 1”. Stanovništvo, nacionalna ili etnička pripadnost, podaci po naseljima. webrzs.stat.gov.rs. Beograd: Republički zavod za statistiku. februar 2003. ISBN 86-84433-00-9.
^ „Knjiga 2”. Stanovništvo, pol i starost, podaci po naseljima. webrzs.stat.gov.rs. Beograd: Republički zavod za statistiku. februar 2003. ISBN 86-84433-01-7.

Spoljašnje veze[uredi | uredi izvor]

[1] "Otadžbina", Beograd 1880. godine

[2] „Knjiga 9”. Stanovništvo, uporedni pregled broja stanovnika 1948, 1953, 1961, 1971, 1981, 1991, 2002, podaci po naseljima (PDF). webrzs.stat.gov.rs. Beograd: Republički zavod za statistiku. maj 2004. ISBN 86-84433-14-9.

[3] „Knjiga 1”. Stanovništvo, nacionalna ili etnička pripadnost, podaci po naseljima. webrzs.stat.gov.rs. Beograd: Republički zavod za statistiku. februar 2003. ISBN 86-84433-00-9.

[4] „Knjiga 2”. Stanovništvo, pol i starost, podaci po naseljima. webrzs.stat.gov.rs. Beograd: Republički zavod za statistiku. februar 2003. ISBN 86-84433-01-7.

[1]

[2]

[3]

[4]