Dinski rejon
| Dinski rejon Dinskoй raйon | |
|---|---|
 | |
.jpg) | |
| Država |  Rusija |
| Federalni okrug | Južni FO |
| Administrativni subjekt | Krasnodarski kraj |
| Admin. centar | stanica Dinskaja |
| Koordinate | 45° 12′ 00″ N 39° 14′ 00″ E / 45.20000° S; 39.23333° I |
| Status | opštinski rejon |
| Osnivanje | 31. decembar 1934. |
| Površina | 1.361,96 km2 |
| Stanovništvo | 2017. |
| — broj st. | 141.442 |
| — gustina st. | 103,85 st./km2 |
| Vremenska zona | UTC+3 |
| Registarske tablice | 23, 93, 123 |
| Pozivni broj | +7 86162 |
| OKATO kod | 03 214 000 |
| Zvanični veb-sajt | |
.png)
.png)
Dinski rejon (rus. Динской район) administrativno-teritorijalna je jedinica drugog nivoa i opštinski rejon smešten u centralnom delu Krasnodarske pokrajine, odnosno na jugozapadu evropskog dela Ruske Federacije.
Administrativni centar rejona je stanica Dinskaja.
Prema podacima nacionalne statističke službe Rusije za 2017. na teritoriji rejona živelo je 141.442 stanovnika ili u proseku oko 92,6 st/km². Po broju stanovnika nalazi se na 5. mestu među administrativnim jedinicama Pokrajine. Površina rejona je 1.362 km².
Geografija[uredi | uredi izvor]
Dinski rejon se nalazi u centralnom delu Krasnodarske pokrajine, obuhvata teritoriju površine 1.361,96 km² i po tom parametru nalazi se na 31. mestu u Pokrajini. Graniči se sa Kalinjinskim, Timašjovskim i Korenovskim rejonom na severu, na istoku je Ustlabinski, i na zapadu Krasnoarmejski rejon. Na jugu se graniči sa Krasnodarskim gradskim okrugom i Republikom Adigejom.
Reljefno to je jednolična stepa Kubanjsko-priazovske nizije ispresecana brojnim vodotocima i manjim ujezerenim površinama. Iako na krajnjem jugu rejon izbija na desnu obalu reke Kubanj, ni jedna od njegovih reka ne teče ka Kubanju već ima suprotan, uglavnom zapadni i severozapadni pravac kretanja. U centralnom i istočnom delu rejona najvažnija je reka Kočeti, leva pritoka Kirpilija, sa svojim brojnim pritokama, dok je najznačajniji vodotok u zapadnom delu reka Ponura.
Istorija[uredi | uredi izvor]
Dinski rejon je zvanično uspostavljen 31. decembraa 1934. kao jedna od administrativnih jedinica tadašnjeg Azovsko-crnomorskog kraja i prvobitno se sastojao od 4 seoska sovjeta. Kako se prvobitno rejonsko sedište nalazilo u stanici Plastunovskaja i rejon je nosio ime Plastunovski. Već u februaru naredne godine rejonsko sedište je preneseno u stanicu Dinskaju, ali je staro ime zadržao sve do maja 1961. kada je preimenovan na sadašnji naziv. U sastavu Krasnodarskog kraja je od septembra 1937. godine.
Demografija i administrativna podela[uredi | uredi izvor]
Prema podacima sa popisa stanovništva iz 2010. na teritoriji rejona živelo je ukupno 126.871 stanovnika,[1] dok je prema proceni iz 2017. tu živelo 141.442 stanovnika, ili u proseku oko 92,6 st/km².[2] Po broju stanovnika Dinski rejon se nalazi na 5. mestu u Pokrajini i jedan je od retkih rejona koji beleži konstantan populacioni rast.
| 1959. | 1970. | 1979. | 1989. | 2002. | 2010. | 2017. |
|---|---|---|---|---|---|---|
| 45.685 | 122.813 | 108.913 | 105.485[3] | 119.833[4] | 126.871[1] | 141.442* |
Napomena:* Prema proceni nacionalne statističke službe.
Na teritoriji rejona nalazi se ukupno 27 naseljenih mesta administrativno podeljenih na 10 drugostepenih seoskih opština. Administrativni centar rejona i njegovo najveće naselje je stanica Dinskaja sa oko 35.000 stanovnika. Veća naselja na tlu rejona su još i stanice Novotitarovskaja (25.000), Vasjurinskaja (13.400), Plastunovskaja (12.000), Staromišastovskaja (10.000), Novoveličkovskaja (9.200), te poluurbano naselje Južni (6.200 stanovnika).
Saobraćaj[uredi | uredi izvor]
Dinski rejon je jedno od najvažnijih saobraćajnih područja u Pokrajini. Njegovu teritoriju presecaju tri železnička pravca od nacionalnog značaja, ali i autoput M4 „Don” koji povezuje Novorosijsk i Krasnodar sa Moskvom. Značajni drumski pravci su i magistrale Krasnodar−Jejsk i Temrjuk−Krasnodar−Kropotkin.
Preko njegove teritorije prolaze i gasovod i naftovod „Plavi tok” kojim se ova dva energenta iz područja Kaspijskog jezera transportuju ka crnomorskoj obali.
Vidi još[uredi | uredi izvor]
Reference[uredi | uredi izvor]
- ^ a b "Всероссийская перепись населения 2010 года. Том 1". Архивирано на сајту Wayback Machine (14. мај 2020)
- ^ „Čislennostь naseleniя Rossiйskoй Federacii po municipalьnыm obrazovaniяm na 1 яnvarя 2017 goda”. Arhivirano iz originala 31. 07. 2017. g. Pristupljeno 26. 12. 2017.
- ^ „Vsesoюznaя perepisь naseleniя 1989 g. Čislennostь naličnogo naseleniя soюznыh i avtonomnыh respublik, avtonomnыh oblasteй i okrugov, kraёv, oblasteй, raйonov, gorodskih poseleniй i sёl-raйcentrov.”. Vsesoюznaя perepisь naseleniя 1989 goda (na jeziku: ruski). Demoscope Weekly. 1989. Pristupljeno 4. 9. 2012.
- ^ Federalьnaя služba gosudarstvennoй statistiki (21. 5. 2004). „Čislennostь naseleniя Rossii, subъektov Rossiйskoй Federacii v sostave federalьnыh okrugov, raйonov, gorodskih poseleniй, selьskih naselёnnыh punktov – raйonnыh centrov i selьskih naselёnnыh punktov s naseleniem 3 tыsяči i bolee čelovek”. Vserossiйskaя perepisь naseleniя 2002 goda (na jeziku: ruski). Federalni zavod za statistiku. Pristupljeno 4. 9. 2012.
